Του Δημήτρη Καμπουράκη
Όπως ο υπογλυκαιμικός έλκεται από το γαλακτομπούρεκο, έτσι και ο
Αλέξης έλκεται από τα δημοψηφίσματα. Και όπως ο βετεράνος στρατιώτης
ξεχνά τις κακουχίες του πολέμου και ανακαλεί στην μνήμη του μόνο τις
λίγες στιγμές νίκης που έζησε τότε, έτσι και ο Τσίπρας απωθεί την
ανάμνηση της απελπισίας του όταν είδε το «όχι» να κερδίζει και κρατά
εντός του ζωντανές μόνο τις εικόνες των θριαμβευτικών τσάμικων της
αλαλάζουσας πλατείας.
Αυτό το «ο λαός ξέσπασε στο δημοψήφισμα του ‘15» που είπε πρόσφατα στον Χατζηνικολάου, είναι η επιλεκτική ανάλυση (και ανάμνηση) ενός γεγονότος που καταγράφτηκε ως ιστορικά κορυφαίο όχι εξ αιτίας του αποτελέσματος του, αλλά εξ αιτίας του μεγέθους της Τσιπρικής ανατροπής όσων διέταξε η κάλπη.
Αυτό το «ο λαός ξέσπασε στο δημοψήφισμα του ‘15» που είπε πρόσφατα στον Χατζηνικολάου, είναι η επιλεκτική ανάλυση (και ανάμνηση) ενός γεγονότος που καταγράφτηκε ως ιστορικά κορυφαίο όχι εξ αιτίας του αποτελέσματος του, αλλά εξ αιτίας του μεγέθους της Τσιπρικής ανατροπής όσων διέταξε η κάλπη.