Μετά από πολλά χρόνια, ο λαός μας δέχεται τόσο μεγάλο βάρος στις πλάτες του: καλούμαστε, με ένα «ναι» ή ένα «όχι», να κρίνουμε τόσο πολλά, όχι μόνο για μας, αλλά και για τις γενιές που θα έρθουν. Αυτό είναι και το πρώτο που πρέπει να συνυπολογίσουμε: παρά την εκβιαστική σχεδόν αμεσότητα της συγκυρίας, η απάντησή μας οφείλει να απαλλαγεί από τη φόρτιση (δικαιολογημένων σε μεγάλο βαθμό) συναισθημάτων για όσα μας έφεραν ως εδώ: να ξεφύγουμε από την απογοήτευση,
από το «φτάνει πια», από την οργή και να σκεφτούμε ψύχραιμα.
Ξεπερνώντας έτσι την ομφαλοσκοπία που συχνά
στρεβλώνει τη λογική μας, οφείλουμε να εξετάσουμε, νηφάλια, όχι μόνο τις
εκατέρωθεν οπτικές που συγκρούονται στο εσωτερικό της χώρας, μα και
όλες όσες διατυπώνονται και εκτός συνόρων, στην Ευρώπη και τον κόσμο.
Είναι απίθανο οι πάντες να έχουν συνωμοτήσει κατά της Ελλάδας. Αντίθετα,
πολλές φορές, «η τρίτη ματιά» δείχνει λεπτομέρειες που η δική μας
οπτική αγνοεί.
Στο τέλος, φυσικά, λίγο πριν από την κρίσιμη στιγμή,
ο μόνος συνομιλητής μας θα είναι ο ίδιος μας ο εαυτός, το σημαντικότερο
δώρο της δημοκρατίας μας, που τόσο προσπαθούν μερικοί να υποβιβάσουν.
Τότε, πρέπει να σκεφτούμε τη μακραίωνη συνύπαρξή μας στην Ευρώπη. Τη
διαλογική μας σχέση στις τέχνες, τον πολιτισμό, τα δικαιώματα του
ανθρώπου. Τις κοινές μας μάχες. Τη δημιουργία μιας Ένωσης μοναδικής στην
ιστορία της ανθρωπότητας. Όλα όσα χτίσαμε μαζί, όλα όσα κάποτε χάσαμε
και συμφωνήσαμε να μην τα χάσουμε ξανά.
ΝΑΙ, όλα αυτά πρέπει να τα σκεφτούμε καλά. Και να
πολεμήσουμε όλοι μαζί, «από μέσα», για να ξαναγίνει το σπίτι μας, εθνικό
και ευρωπαϊκό, έκφραση των βαθύτερων και των ευγενέστερων προσδοκιών
τεσσάρων τουλάχιστον γενιών Ελλήνων και Ευρωπαίων.
*Ο Νίκος Κ. Αλιβιζάτος είναι συνταγματολόγος
athensvoice.gr
athensvoice.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου