Avanti Popolo : Το PCI στην ιστορία τη Ιταλίας (video)

Η έκθεση "Avanti Popolo: Το PCI στην ιστορία τη Ιταλίας" εγκαινιάστηκε στις 14 Ιανουαρίου στο κτίριο Casa dell'Architettura στη Ρώμη. Πρόκειται για μία αναδρομή στην ιστορία του ιταλικού Κομουνιστικού Κόμματος και το ρόλο της στην ιταλική και παγκόσμια ιστορία του 20ου αιώνα. Εξάλλου όπως έγραψε ο Αντόνιο Γκράμσι, Ιταλός συγγραφέας, πολιτικός και φιλόσοφος, "η ιστορία ενός κόμματος είναι η ιστορία της χώρας του μέσα από μονογραφική οπτική γωνία".

Η έκθεση καλύπτει την περίοδο από την ίδρυση του PCI στο Λιβόρνο την 21η Ιανουαρίου του 1921 μέχρι τη δημιουργία του Δημοκρατικού Κόμματος της Αριστεράς την 4η Φεβρουαρίου του 1991 στο Ρίμινι. Εκτίθεται αρχειακό υλικό του κόμματος σε συνδυασμό με υλικό από άλλες κομουνιστικές οργανώσεις, που παρουσιάζει το κόμμα μέσα από τις μνήμες ηγετών και λαού. Το αρχειακό υλικό του PCI ανήκει στο Ινστιτούτο Γκράμσι και το Ίδρυμα Τσέσπε.

Το PCI σχηματίστηκε ως ιταλικό τμήμα της Κομουνιστικής Διεθνούς μετά τη διαίρεση του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Η πορεία του σημαδεύτηκε από μακρόχρονη υπόγεια δράση, εξορία και συλλήψεις καθώς συνέπεσε με την επικράτηση του φασισμού στην Ιταλία και την άνοδο του Μουσολίνι το 1926. Μία επίπτωση αυτού ήταν και η φυλάκιση του Γκράμσι.

Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το PCI εξελίχθηκε σε πρωταγωνιστή της ιταλικής πολιτικής ζωής. Οι απεργίες του 1943-44, η "στροφή του Σαλέρνο", η Αντίσταση και ο απελευθερωτικός πόλεμος άλλαξαν τη σχέση μεταξύ εργατικής τάξης και ιταλικού έθνους. Η Δημοκρατία και το Σύνταγμα αποτέλεσαν επιτεύγματα και του κομουνιστικού κόμματος, που στόχευε πλέον στη δημιουργία μίας νέας άρχουσας τάξης διαμορφωμένης μέσα από την αντιφασιστική επανάσταση.

Έγινε κόμμα ευρείας αποδοχής από τη μάζα, εξοπλισμένο τόσο για τις κοινοβουλευτικές μάχες όσο και για τις συλλογικές κινητοποιήσεις. Στόχευε στη λύση προβλημάτων όπως ο δυϊσμός μεταξύ Βορρά και Νότου, η έλλειψη βιομηχανικής ανάπτυξης, ο περιορισμένος χαρακτήρας της ιθαγένειας κ.α. Παράλληλα αφομοιώθηκε στην παγκόσμια κομουνιστική ιστορία μέσω των ισχυρών δεσμών του με τη Σοβιετική Ένωση.

Μετά το 1968 και την "Άνοιξη της Πράγας" αλλά και την "ιστορική συναίνεση" και τον "ευρωκομουνισμό" έγινε το μεγαλύτερο κομουνιστικό κόμμα της Δύσης και της Ιταλίας έως το 1989. Μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, υπό την αρχηγεία του Οκέτο γεννήθηκε τελικά το Δημοκρατικό Κόμμα της Αριστεράς, τμήμα της Σοσιαλιστικής Διεθνούς ιδρυτικό του ευρωπαϊκού σοσιαλισμού.

www.tvxs.gr