Διακριτικός … επικριτικά

γράφει ο Γιώργος Κυργιώργης

"Δήμαρχος, μπορεί να γίνει ο καθένας.

Άνθρωπος, όμως, όχι".

Ζαν-Ζακ Ρουσσώ

Μια Ρωσίδα μάνα ευχήθηκε στο γιο της λέγοντάς του:

«Αν γίνεις στρατιώτης,Να καταλήξεις στρατηγός.

Αν γίνεις, ιερέας,Να καταλήξεις Δεσπότης.

Αν γίνεις, δήμαρχος,Να καταλήξεις άνθρωπος»

Σήμερα δεν θ’ ασχοληθώ με το μεγάλο μας τσίρκο που λέγεται δημοτική αρχή, δεν θα ασχοληθώ με τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα του Δημάρχου μας.

Δεν θα ασχοληθώ καν με την ανυπαρξία δημοτικού παραγωγικού έργου.

Θα σταθώ στην ΑΝΘΡΩΠΙΑ, που θα ήθελα και που θα θέλαμε να διακατέχει τον δήμαρχό μας.

Ζούμε σε μια εποχή οικονομικά, τρομερά δύσκολη.

Μια εποχή που η επιβίωση της οικογένειας, κατάντησε βραχνάς.

Μια εποχή που η ανεργία και αυτή μάλιστα των νέων, αποτελεί ανίατη ασθένεια.

Και εδώ που είναι η ανθρωπιά του δημάρχου;

Πότε στάθηκε με έργα, όχι με φανφάρες δίπλα στο πρόβλημα;

Πότε ο δημότης μας ένιωσε τον προστατευτικό μανδύα της ανθρωπιάς του; Τον είδε ποτέ κανείς να φροντίζει τους οικονομικά ασθενέστερους;

Τον αντιλήφθηκε κανείς να ψάχνει μήπως και βρει κανένα μεροκάματο για τους ανέργους;

Έψαξε, ενδιαφέρθηκε, εκβίασε μήπως και δημιουργήσει μερικές θέσεις εργασίας για τους νέους μας;

Θυμάμαι την τελευταία προεκλογική ομιλία του, ότι σε 6 μήνες θα εξαλείψει την ανεργία. Ούτε μια θέση εργασίας, εκτός βέβαια, της ανιψιάς του, δεν κατάφερε να προσφέρει στους άνεργους νέους.

Φίλοι μου, ζω από πολύ κοντά την νεολαία μας.

Υπέροχα μυαλά, έξυπνες και δημιουργικές απόψεις, φαντασία με ρεαλισμό.

Όλοι αυτοί μένουν όχι απλά ανεκμετάλλευτοι, όχι απλά παροπλισμένοι αλλά για μερικούς άχρηστοι.

Οι ίδιοι νιώθουν βαθιά πληγωμένοι. Ο πόνος, η στενοχώρια και η ταπείνωσή τους, να ζουν με το χαρτζιλίκι των παππούδων, τεράστιος.

Πού είναι λοιπόν η ανθρωπιά του δημάρχου;

Τι κάνει γι’ αυτό;

Όπως σε όλα τα άλλα, ΤΙΠΟΤΑ.

Τι τον κόφτει άραγε;

Γιατί να μην προσλάβει δυο νέα παιδιά, γνώστες της πληροφορικής που να ασχολούνται μόνο με ευρωπαϊκά προγράμματα; Όλο και κάτι θα βρουν

Όμως, είπαμε, για τον δήμαρχο ισχύει το «τι με νοιάζει εμένα»; Και το «διαίρει και βασίλευε».

Σιγά να μην ασχοληθεί με την ανεργία των νέων. Σιγά να μην τον νοιάξει ότι πεινάει κόσμος.

Κύριε Δήμαρχε,

Κάντε κάτι για τους άνεργους νέους. Δώστε μας δείγματα γραφής ότι προσπαθείτε. Αποδείξτε την ανθρωπιά σας.

Και να μην ξεχνάτε κάτι: το χειρότερο συναίσθημα είναι η απελπισία.

Η απελπισία μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτες ατραπούς.

Το «δεν έχω να χάσω τίποτα» είναι επικίνδυνο

Κάντε κάτι για τα παιδιά, τα παιδιά, σιγοβράζουν από απελπισία και οργή.

Μην ξεχνάτε κ. Δήμαρχε, αυτό που είπε ο Σαίξπηρ «Όσοι υποφέρουν δεν έχουν άλλη παρηγοριά από την ελπίδα»

Δώστε τους με έργο, όχι με λόγια, ΕΛΠΙΔΑ.