Δουλειά δεν είχαν οι δικηγόροι...

Του Πάσχου Μανδραβέλη

Πρέπει να έχει πέσει μεγάλη αναδουλειά στους δικηγόρους. Δεν εξηγούνται αλλιώς οι απανωτές μηνύσεις επί παντός πολιτικού και οικονομικού ζητήματος που καταθέτουν διάφοροι «παραστάτες του λαού», με πρώτο τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών.Ο ηρωικός ΔΣΑ έχει μεγάλο ιστορικό στην παραγωγή μηνύσεων. Το 2003, για παράδειγμα, μήνυσε τον Τόνι Μπλερ για την εισβολή στο Ιράκ, αλλά η δίκη δεν έγινε ποτέ, μάλλον επειδή... απουσίαζε ο κατηγορούμενος. Γι’ αυτό γλίτωσε το εδώλιο και ο πρώην πρωθυπουργός της Ισπανίας Χοσέ Αθνάρ, εναντίον του οποίου επίσης ετοίμαζε περήφανη μήνυση το συλλογικό όργανο των δικηγόρων.

Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών, επίσης, προσέφυγε με παιδαριώδη νομικά και πολιτικά επιχειρήματα κατά του Mνημονίου, ζητώντας την ακύρωση της δανειακής σύμβασης, ενώ μία ομάδα δικηγόρων (πάλι του ΔΣΑ) κατέθεσε μήνυση κατά των κερδοσκόπων!
Το θέμα είναι ότι οι μηνύσεις τζάμπα (σχεδόν) είναι, αλλά έχουν μεγάλο επικοινωνιακό όφελος. Αναλόγως του κλίματος των ημερών, κάποιοι σχολιαστές θα εξάρουν το εθνικό έργο των μηνυτών και οι τελευταίοι σε κάποια τηλεπαράθυρα θα εμφανιστούν.

Τώρα, όπως διαβάζουμε στον Tύπο, ο νεοεκλεγείς, με τη σημαία της Ν. Δ., πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών κ. Ιωάννης Αδαμόπουλος ζητεί με μηνυτήρια αναφορά την άμεση και επείγουσα ποινική διερεύνηση των καταγγελιών περί αλλοίωσης των στοιχείων του ελλείμματος από την Ελληνική Στατιστική Αρχή, «που είχε ως τελικό αποτέλεσμα την υπογραφή του Μνημονίου και την επιβολή, εξαιτίας αυτού, στη χώρα σκληρών δημοσιονομικών και άλλων μέτρων εις βάρος του ελληνικού λαού».

Είναι σίγουρο, βέβαια, ότι ο ελληνικός λαός θα εξυπηρετείτο καλύτερα αν ο δικηγορικός σύλλογος έκανε κάτι για τη φοροδιαφυγή των μελών του, αντί να χρησιμοποιείται για την αναπαραγωγή θεωριών συνωμοσίας που απλώς κάνουν ντόρο. [Πολλοί πιστεύουν ακόμη ότι μας χρωστούν και δεν χρωστάμε, ενώ τα ελλείμματα και το χρέος (όπως έγραφε και σε ένα μνημειώδες κείμενο η ΔΑΚΕ καθηγητών Μεσσηνίας) δεν είναι παρά κόλπο αμερικανοσιωνιστικών κύκλων, οι οποίοι αφ’ ενός μας ζηλεύουν και αφ’ ετέρου επιβουλεύονται τα κρυφά πλούτη μας].

Αλλά μ’ αυτούς του πολιτικούς και αυτούς τους συνδικαλιστές (και πιθανώς μέλλοντες πολιτικούς) φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Γιατί θα έπρεπε να περιμένουμε κάτι καλύτερο από τον ΔΣΑ;