Ενημέρωση για τα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής της 26 ης Οκτωβρίου

Καλησπέρα. Μόλις επιστρέψαμε με τον κ. Σαχινίδη, τον κ. Ζανιά και τον κ. Χριστοδούλου από τις Βρυξέλλες και θεωρήσαμε αναγκαίο και χρήσιμο για τους Έλληνες πολίτες, για την κοινή γνώμη να επικοινωνήσουμε μαζί σας προκειμένου να παρουσιάσουμε και στο επίπεδο του Υπουργείου Οικονομικών που έχει τη βασική ευθύνη της διαχείρισης των θεμάτων αυτών, τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής της ευρωζώνης χθες έως σήμερα νωρίς το πρωί στις Βρυξέλλες.

Πριν κάνω οποιοδήποτε πολιτικό σχόλιο ή αξιολογικό χαρακτηρισμό, θα ήθελα να παρουσιάσω τα γεγονότα. Τις τελευταίες επτά ημέρες που βρισκόμαστε στις Βρυξέλλες, αρχικά στο επίπεδο του Eurogroup και στη συνέχεια στο επίπεδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου με σύνθεση ευρωζώνης αποφασίστηκαν μια σειρά από πολύ κρίσιμα θέματα για την Ελλάδα, για τους Έλληνες πολίτες, για την ελληνική οικονομία, για κάθε επιχείρηση, κάθε εργαζόμενο, κάθε άνεργο.

Πρώτο, αποφασίστηκε η εκταμίευση της λεγόμενης έκτης δόσης στο πλαίσιο του υπάρχοντος προγράμματος πολυμερούς βοήθειας προς την Ελλάδα από τους εταίρους της στην Ευρωζώνη και από το ΔΝΤ. Πριν τα μέσα του Νοεμβρίου αναμένεται να εισπράξουμε οκτώ δισεκατομμύρια ευρώ προκειμένου να καλύψουμε τις χρηματοδοτικές μας ανάγκες και να βελτιώσουμε αισθητά τα επίπεδα ρευστότητας που υπάρχουν στην ελληνική οικονομία.

Δεύτερο, αποφασίστηκε να τεθεί σε εφαρμογή ένα νέο ολοκληρωμένο πρόγραμμα στήριξης της ελληνικής οικονομίας από την ευρωζώνη και το ΔΝΤ συνολικού ύψους 100 δισεκατομμυρίων ευρώ για την περίοδο από 2012 έως και το 2014. Αυτή είναι η συμμετοχή του επίσημου τομέα στη στήριξη της Ελλάδας. Το Official Sector Involvement σε αντιδιαστολή προς τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα το Private Sector Involvement.

Όλη η δέσμη των ευνοϊκών μέτρων που είχαν αποφασιστεί στις 21 Ιουλίου σε σχέση με το νέο πρόγραμμα και τη συμμετοχή του επίσημου τομέα, διατηρούνται απολύτως και με την απόφαση της 26ης Οκτωβρίου που είναι μια απόφαση, όπως έχω πει πολλές φορές, 21 Ιουλίου συν, 21 Ιουλίου plus.

Άρα το νέο πρόγραμμα έχει μικρότερα επιτόκια, μεγαλύτερη διάρκεια, περίοδο χάρητος, όλα τα χαρακτηριστικά  που γνωρίζαμε από την απόφαση του Ιουλίου. Με αυτά τα ποσά καλύπτουμε τις χρηματοδοτικές μας ανάγκες και επιπλέον τις ανάγκες επανακεφαλοποίησης των ελληνικών τραπεζών, μια διαδικασία που θα ξεκινήσει ει δυνατόν πριν από την εφαρμογή του νέου σχήματος για τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα.

Τρίτο, αποφασίστηκε μετά από μια πολυήμερη σκληρή διαπραγμάτευση, μια διαπραγμάτευση μεταξύ του επίσημου τομέα και του ιδιωτικού τομέα των τραπεζών σε διεθνές επίπεδο αλλά θα έλεγα και μετά από μια διαπραγμάτευση στο εσωτερικό της ευρωζώνης και των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ, ένα νέο σχήμα για τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, το PSI plus, με βάση τα δεδομένα του Ιουλίου.

Θέλω να σας θυμίσω ότι με βάση το σχήμα του Ιουλίου, επειδή μειώθηκαν στο μεταξύ τα επιτόκια και επειδή οι τράπεζες σκοπίμως συγκεντρώθηκαν όλες στην πιο ευνοϊκή γι’ αυτές επιλογή από τις τέσσερις που προσέφερε το σχήμα του Ιουλίου, είχαμε μια ανατροπή της εσωτερικής ισορροπίας προς όφελος των τραπεζών και εις βάρος των κρατών μελών, εν τέλει εις βάρος της Ελλάδος, η οποία αναλαμβάνει δανειακές υποχρεώσεις έναντι των εταίρων της, είτε αυτά είναι κράτη, είτε αυτά είναι θεσμοί.

Οι χρηματοδοτικές ανάγκες συνεπώς που έπρεπε να καλυφθούν από τον επίσημο τομέα, από τον δημόσιο τομέα, γιγαντώθηκαν και έπρεπε να αποκατασταθεί η εσωτερική ισορροπία, η αναλογία και η λογική του σχήματος αυτού.

Έγινε, λοιπόν, από μια πολύ σκληρή διαπραγμάτευση. Χαρακτηριστικές στιγμές θα μπορούσα να αναφέρω ότι ήταν η συνάντηση που είχαμε η ελληνική αντιπροσωπεία με εμένα ως επικεφαλής με τον κ. Σαχινίδη, τον κ. Ζανιά, τον κ. Χριστοδούλου και τους συμβούλους μας νομικούς και χρηματοοικονομικούς, με τον κ. Νταλάρα και την αντιπροσωπεία του IIF τη Δευτέρα το βράδυ κι βέβαια η συνάντηση που είχαν ηγέτες μεγάλων χωρών, η κα. Merkel, ο κ. Sarkozy, η κα. Lagarde του ΔΝΤ, με το IIF, τη Διεθνή Ένωση Τραπεζών, νωρίς σήμερα το πρωί, προκειμένου να οριστικοποιηθεί το σχήμα αυτό.

Πρόκειται λοιπόν για ένα PSI συν, πολύ ευνοϊκότερο για την Ελλάδα και για τον επίσημο τομέα. Πολύ σκληρότερο, αναμφίβολα για τις τράπεζες, πολύ πιο ισορροπημένο και δίκαιο. Αυτό χαρακτηρίζεται από τρεις αριθμούς. Στόχος είναι το ελληνικό δημόσιο χρέος το 2020 να κινείται στην περιοχή του 120% του ΑΕΠ. Αυτό σημαίνει ότι σε συνδυασμό με τη μέση διάρκειά του και τα μέσα επιτόκιά του και  τις προοπτικές ανάπτυξης της οικονομίας και τις προοπτικές παραγωγής πρωτογενών πλεονασμάτων που αρχίζουν από το 2012, το ελληνικό δημόσιο χρέος καθίσταται απολύτως βιώσιμο, καθίσταται βιώσιμο με βάση τις πιο σκληρές προδιαγραφές του ΔΝΤ. Αυτές που περιλήφθηκαν στο κείμενο το οποίο έχει παρά τον εμπιστευτικό του χαρακτήρα δημοσιευθεί σε πολλά μέσα ενημέρωσης διεθνώς.

Άρα, το πρώτο χαρακτηριστικό είναι βιώσιμο ελληνικό χρέος επιπέδου 120% του ΑΕΠ το 2020. Δεύτερο, στήριξη από τον δημόσιο τομέα, από τον επίσημο τομέα με 30 δισεκατομμύρια τα οποία θα χρησιμοποιηθούν με τον πιο πρόσφορο τρόπο. Ο πιο πρόσφορος τρόπος είναι προκαταβολή πληρωμής ενός μικρού τμήματος της ονομαστικής αξίας κάθε ομολόγου.

Και το τρίτο είναι ότι πρέπει η μείωση του δημοσίου χρέους που θα επιτευχθεί με τον τρόπο αυτό, να πλησιάζει το 50% του ΑΕΠ σε σύγκριση με το στόχο του Ιουλίου πενήντα τοις εκατό του ΑΕΠ θα είναι η μείωση του δημοσίου χρέους που θα επιτευχθεί. Πενήντα εκατοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ, 50% του ΑΕΠ. Έτσι λέγεται αυτό.

Αυτό σημαίνει ότι σε σύγκριση με το 11,6% του ΑΕΠ που ήταν ο στόχος για μείωση του δημοσίου χρέους με το σχήμα του Ιουλίου, έχουμε έναν τετραπλασιασμό του ωφέλιμου αποτελέσματος για την Ελλάδα. Αντί με το αρχικό σχήμα του PSI να έχουμε μια μείωση 11,6%, έχουμε τώρα μια μείωση που φτάνει το 50%, άρα αντιλαμβάνεστε ότι είναι πάνω από τέσσερις φορές ευνοϊκότερη για την Ελλάδα και τις προοπτικές του ελληνικού δημοσίου χρέους.

Αυτοί οι τρεις αριθμοί οι οποίοι περιλαμβάνονται στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, καθορίζουν το πλαίσιο της διαδικασίας εξειδίκευσης που αρχίζει τώρα. Σύμφωνα με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, πριν το τέλος του έτους, του 2011, πρέπει να τεθεί σε εφαρμογή το νέο πρόγραμμα. Το νέο πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας με τους πολύ ευνοϊκότερους όρους από τον επίσημο τομέα. Και στις αρχές του 2012 πρέπει να έχει ολοκληρωθεί και το νέο σχήμα συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα, το PSI συν, όπως σας το περιέγραψα προηγουμένως.

Άρα, αυτό που επιτυγχάνεται είναι η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του ελληνικού δημοσίου χρέους, κάτω από τις πιο αυστηρές συνθήκες ελέγχου. Επιτυγχάνεται επίσης μια αλλαγή στα επίπεδα ρευστότητας στην οποία αναφέρθηκα, ενώ όπως και τον Ιούλιο, διασφαλίζεται πλήρως η ρευστότητα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της δραστηριότητας και καθ’ όλη τη διάρκεια εφαρμογής του προγράμματος κι επίσης διασφαλίζεται η πλήρης επανακεφαλαιοποίηση και ισχυροποίηση των ελληνικών τραπεζών προς όφελος των καταθετών και προς όφελος της εθνικής οικονομίας που περιμένει από τις τράπεζες να στηρίξουν επιχειρήσεις και νοικοκυριά, να στηρίξουν την ανάπτυξη, να στηρίξουν την απασχόληση.

Αυτά αποφασίστηκαν χτες από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Αποφασίστηκε, επίσης, μετά από αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης, να σταματήσει αυτή η δραματοποίηση των επισκέψεων της τρόικας στο τέλος κάθε τριμήνου, προκειμένου να συντάξουν την έκθεση αξιολόγησης για την εφαρμογή του προγράμματος.

Πρέπει η παρουσία τους να είναι τακτική, συνεχής, να μη δημιουργεί προβλήματα επικοινωνιακού χαρακτήρα, τα οποία νομίζω ότι μας αδικούν όλους. Η δουλειά μας πρέπει να γίνεται ευκολότερα, ταχύτερα με όσο γίνεται πιο απλό τρόπο και αυτό βασίζεται σε μια θεμελιώδη παραδοχή που περιλαμβάνεται στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Ότι η κυριότητα του προγράμματος προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας ανήκει στην Ελλάδα και η ευθύνη για την εφαρμογή ανήκει στην ελληνική κυβέρνηση και στη Βουλή των Ελλήνων.

Όλοι οι άλλοι βοηθούν και συμβουλεύουν ώστε να είναι αποτελεσματική η εφαρμογή του προγράμματος. Αυτό είναι ένα σχήμα απολύτως ισορροπημένο, ένα σχήμα που το έχουμε ανάγκη, ένα σχήμα που μας επιτρέπει να ξεπεράσουμε διαρθρωτικές αδυναμίες της ελληνικής δημόσιας διοίκησης, ένα σχήμα που μας επιτρέπει να μην ξανακυλήσουμε στα μεγάλα ελλείμματα και στα μεγάλα χρέη.

Επίσης, προβλέπει η απόφαση, πέρα από αυτά που σας είπα για τη ρευστότητα των τραπεζών και την επανακεφαλαιοποίησή τους, τη δυνατότητά μας να αξιοποιήσουμε πόρους από τις αποκρατικοποιήσεις, από τις ιδιωτικοποιήσεις με χαρακτηριστικό παράδειγμα τα έσοδα που μπορούμε να έχουμε από την εφαρμογή νέων προγραμμάτων στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως το πρόγραμμα «Ήλιος» που ετοιμάζει το Υπουργείο Περιβάλλοντος, προκειμένου να συμβάλλουμε και εμείς στην περαιτέρω μείωση του ελληνικού δημοσίου χρέους, κάτι που ήταν και είναι πάντα ο στόχος μας γιατί αυτό θα μας επιτρέψει να έχουμε καλύτερα μακροοικονομικά και δημοσιονομικά αποτελέσματα.

Θέλω να θέσω τώρα τα πιο πολιτικά ερωτήματα: Γιατί τώρα αυτή η απόφαση, γιατί δεν ελήφθη νωρίτερα και γιατί μπορέσαμε να καταλήξουμε νωρίς σήμερα το πρωί σε αυτή την απόφαση, η οποία ελαφρύνει το ιστορικό βάρος της χώρας, ανακουφίζει τους ετήσιους προϋπολογισμούς, μας επιτρέπει να έχουμε πιο εύκολα μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα, μας επιτρέπει να καταρτίσουμε με πολύ μεγαλύτερη ευκολία τον προϋπολογισμό και του 2013 και του 2014 ολοκληρώνοντας έτσι το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής στρατηγικής: γιατί θα πληρώνουμε λιγότερους τόκους. Και θα πληρώνουμε λιγότερους τόκους, γιατί εάν μειωθεί στο μισό το διαπραγματεύσιμο/ εμπορεύσιμο δημόσιο χρέος,  που είναι στα χέρια των ιδιωτών, δηλαδή αν μειωθεί το χρέος αυτό που είναι 206 δισεκατομμύρια στο μισό, θα έχει μειωθεί κατά 100 δισεκατομμύρια. Εάν  υπολογίσουμε ότι το μέσο επιτόκιο είναι 4,5%, άρα έχουμε μια ελάφρυνση σε ετήσια βάση, η οποία φτάνει και ξεπερνά τα 4,5 δισεκατομμύρια μόνο εκ του λόγου αυτού, δηλαδή το 2,2% του ΑΕΠ, μόνο εκ του λόγου αυτού.

Γιατί καταφέραμε αυτό το αποτέλεσμα, αυτή την ελάφρυνση του βάρους του χρέους και του ετήσιου κόστους εξυπηρέτησης, των ετήσιων τόκων που πρέπει να πληρώνει ο ελληνικός λαός μέσα από τη φορολογία. Γιατί έπιασαν, Kυρίες και Kύριοι, τόπο οι θυσίες του ελληνικού λαού. Γιατί το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, το τόσο σκληρό και πυκνό της περιόδου 2010–2011 απέδωσε πολύ σημαντικά αποτελέσματα που φτάνουν το 10% του ΑΕΠ υπό συνθήκες βαθιάς και σωρευτικής ύφεσης, που σας θυμίζω ότι ξεκίνησε το 2009, όταν ήταν όλοι ανυποψίαστοι για το βάθος και την έκταση της κρίσης και βεβαίως όλα αυτά τα κατάφερε ο ελληνικός λαός παρά τη γεωμετρική αύξηση των τόκων για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους.

Αρκεί να θυμίσω ότι οι τόκοι από 12 δισεκατομμύρια το 2009 φτάνουν τα 18 δισεκατομμύρια τώρα, πριν την εφαρμογή του νέου προγράμματος. Εάν δεν ήμασταν την παραμονή του νέου προϋπολογισμού του 2012 που οδηγεί σε πρωτογενή πλεονάσματα, εάν δεν είχαν πεισθεί οι εταίροι μας και οι διεθνείς Οργανισμοί ότι η Ελλάδα το 2012 είναι ικανή να εμφανίσει πρωτογενή πλεονάσματα δεν θα είχαν διαμορφωθεί οι προϋποθέσεις γι΄ αυτή τη ριζική και ριζοσπαστική λύση,  η οποία ανακατανέμει το κόστος μεταξύ κράτους και ιδιωτών κατόχων ομολόγων, μεταξύ επίσημου τομέα και ιδιωτικού τομέα.

Θυμάστε ότι όταν ψηφίζαμε την προηγούμενη βδομάδα στη Βουλή αυτό τον πολύ δύσκολο νόμο, το πολυνομοσχέδιο, είχα πει ότι είναι η μάχη των μαχών και ότι αν αυτό το νομοσχέδιο ψηφιστεί και γίνει νόμος του κράτους, θα υπάρξουν αμέσως ανταλλάγματα υπέρ της εθνικής οικονομίας και σε τελευταία ανάλυση υπέρ του πολίτη.

Η ψήφιση του νόμου οδήγησε στην εκταμίευση της έκτης δόσης και στην απελευθέρωση των δυνάμεων, που μπορούσαν να επιβάλλουν μια άλλη λύση για το ελληνικό δημόσιο χρέος και στον επίσημο και στον ιδιωτικό τομέα.

Αυτό και έγινε. Αυτό σημαίνει ότι εμείς πρέπει να συνεχίσουμε βέβαια τις διαρθρωτικές αλλαγές, την εφαρμογή του μνημονίου, την εφαρμογή του μεσοπροθέσμου προγράμματος, αλλά ξεκινάμε από μια πολύ καλύτερη αφετηρία και την εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2012. Gιατί καθ’ οδόν θα μας βρει η μείωση των τόκων και h προετοιμασία για τους προϋπολογισμούς του 2013 και του 2014, που σύμφωνα με το μνημόνιο πρέπει να ετοιμαστούν τον Ιούνιο του 2012, θα γίνουν αφού θα έχουμε δει πώς θα έχουν ολοκληρωθεί και θα έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται όλα αυτά.

Εκτός από τις εσωτερικές προϋποθέσεις όμως που αφορούν την Ελλάδα, διαμορφώθηκαν και εξωτερικές προϋποθέσεις που μας επέτρεψαν να φτάσουμε στις νέες αποφάσεις. Η γενίκευση της κρίσης στην ευρωζώνη, ο φόβος της υπερχείλισης, του domino effect, η συμφωνία για ένα νέο ρόλο του EFSF, οι νέες χρηματοδοτικές δυνατότητές του,  η ανάγκη να υψώσει τείχη προστασίας η ευρωζώνη προκειμένου να διαφυλάξει τον εαυτό της αλλά και την παγκόσμια οικονομία.

Υπάρχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και από άλλες νομισματικές ζώνες, όπως είναι η ζώνη του δολαρίου. Και βέβαια αυτό που επίσης λειτούργησε είναι η στάση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η μελέτη του για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, η επιμονή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και στη συνέχεια των άλλων θεσμών της τρόικας στην ανάγκη να γίνει κάτι ριζικό και οφθαλμοφανές σε σχέση με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους για να απαλυνθεί η Ελλάδα και ο Έλληνας πολίτης.

Άκουσα το επιχείρημα ότι “σιγά το κατόρθωμα”. Ο στόχος για δημόσιο χρέος 120% του ΑΕΠ το 2020 είναι σαν να γυρίζουμε στα επίπεδα που είχε το δημόσιο χρέος το 2009. Θέλω να θυμίσω ότι το 2009 απεδείχθη ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα έφτασε στον εντυπωσιακό αριθμό των 15,7 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ, το 2009 υπό συνθήκες αμεριμνησίας, ιστορικής, πολιτικής και οικονομικής απεδείχθη ότι είχαμε ύφεση μείον 3,2% και βεβαίως το χρέος από το 2009 και μετά ανεβαίνει, γιατί κάθε χρόνο προστίθενται στο χρέος τα δημοσιονομικά ελλείμματα, τα οποία μόνο για το 2009 ήταν 36 δισεκατομμύρια. 36 δισεκατομμύρια είναι 18% περίπου του ΑΕΠ, 16,5% του ΑΕΠ μόνο η προσθήκη του χρέους, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη τις προσαρμογές ελλείμματος- χρέους.

Και αν θέλετε να μιλήσουμε με όρους επισήμων διεθνών οργάνων, αν θέλετε να μιλήσουμε με τους όρους της έκθεσης για τη βιωσιμότητα του χρέους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, εάν δεν παρεμβαίναμε, εάν δεν λαμβανόταν η χτεσινή απόφαση, το ελληνικό δημόσιο χρέος με άλλες παρεμβάσεις συμβατικού χαρακτήρα το 2020 θα ήταν 173% του ΑΕΠ. Άρα με την παρέμβαση αυτή, με έτος αναφοράς το 2020, η μείωση που επιτυγχάνεται, εφ' όσον όλα αυτά  εφαρμοστούν πλήρως και επιτυχώς, είναι 53 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ.

Αυτό είναι μια εντυπωσιακή ελάφρυνση του ελληνικού δημοσίου χρέους και αυτή είναι και η απάντησή μου σε επιπόλαιες και θρασείες παρατηρήσεις που άκουσα να λέγονται εδώ σήμερα το πρωί.

Έχει, επίσης, πολύ μεγάλη σημασία το γεγονός ότι τώρα έχουμε ένα πολυετές πρόγραμμα, τριετές, άρα έχουμε ένα πλαίσιο αναφοράς το οποίο μας επιτρέπει να κάνουμε το σχεδιασμό μας χωρίς εκπλήξεις για τον Έλληνα πολίτη.

Ακούω, επίσης, το επιχείρημα ότι προκειμένου να πετύχουμε την εφαρμογή των αποφάσεων αυτών δώσαμε ανταλλάγματα, νέες θυσίες, νέα σκληρά μέτρα. Θέλω να πω με απόλυτα κατηγορηματικό τρόπο, ότι η Ελλάδα τα μέτρα που είναι να πάρει για το 2011 και το 2012, τα έχει ψηφίσει, τα έχει πάρει, η κυβέρνηση έχει αναλάβει το κόστος, κυρίως ο Έλληνας πολίτης έχει αναλάβει το κόστος με τις θυσίες, τις σκληρές θυσίες τις οποίες έχει κάνει και συνεχίζει να κάνει, με το νέο μισθολόγιο, με την περικοπή των συντάξεων, με τα νέα μικρότερα αφορολόγητα όρια, με τις εισφορές αλληλεγγύης, με το ειδικό τέλος επί των ακινήτων που εισπράττει η ΔΕΗ, με όλα αυτά τα σκληρά μέτρα τα οποία είναι το εισιτήριο της χώρας για την ελάφρυνση από το βάρος του δημοσίου χρέους.

Αλλά ξέρετε πόση θα είναι η ετήσια ελάφρυνση λόγω λιγότερων τόκων; Κάθε χρόνο θα είναι όσα έσοδα προσδοκά το κράτος από το τελευταίο πολυνομοσχέδιο περίπου. Δηλαδή περίπου 4,5  με 5 δισεκατομμύρια. Αυτή είναι η σημασία της χθεσινής απόφασης.

Βεβαίως, πρέπει να δούμε ποιος είναι ο πραγματικός συσχετισμός δυνάμεων που κρύβεται πίσω απ’ όλα αυτά. Γιατί προκειμένου να φτάσουμε σε αυτό το νέο σχήμα που έχει ισορροπία, διαφάνεια και αναλογικότητα, έπρεπε να δούμε πώς διαμορφώνεται ο συσχετισμός μεταξύ επίσημου και ιδιωτικού τομέα.

Αντιλαμβάνεστε ότι οι Τράπεζες καλούνται να πληρώσουν περισσότερα, καλούνται ν’ αναλάβουν μεγαλύτερες ζημίες. Καλούνται να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της ελληνικής δημοσιονομικής κρίσης από την οποία διαχρονικά, ιστορικά, προφανώς έχουν ωφεληθεί.

Η θέση της κυβέρνησης είναι σαφής: Μεταξύ έθνους και τραπεζιτών, η απάντηση είναι το έθνος. Μεταξύ γενικού συμφέροντος του ελληνικού λαού και συμφέροντος των μεγάλων μετόχων ή των Διοικήσεων των Τραπεζών, η απάντηση είναι υπέρ του γενικού συμφέροντος του ελληνικού λαού.

Άλλωστε το νέο σχήμα έχει εθελοντικό χαρακτήρα. Αντελήφθη η Διεθνής Ένωση Τραπεζών, το IIF, ότι πρέπει ν’ αποδεχθεί την πρόταση της ευρωζώνης και την απεδέχθη εγγράφως με επιστολή που απηύθυνε χθες ο κ. Dallara στην κα Merkel, τον κ. Sarkozy και την κα Lagarde. Άρα έχει επέλθει αυτή η εθελοντική συμφωνία σε σχέση με το νέο σχήμα.

Μου προκαλεί βεβαίως πολύ μεγάλη έκπληξη το γεγονός ότι υπάρχουν αυτή τη στιγμή πολιτικές δυνάμεις και όχι μόνο συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις στη χώρα, όχι μόνο δυνάμεις που βαρύνονται με την καταστροφική διαχείριση των δημοσιονομικών πραγμάτων της χώρας στο παρελθόν, αλλά και δυνάμεις προοδευτικές που αναπτύσσουν επιχειρήματα ταυτόσημα με τα επιχειρήματα οπισθοφυλακής των Τραπεζών, και για την ακρίβεια των τραπεζιτών.

Δεν έχω αντιμετωπίσει μέσα από τη γνώση που έχω για τη διαχείριση μεγάλων προβλημάτων δημοσίου χρέους διεθνώς, ξανά το φαινόμενο, πολιτικές δυνάμεις που θέλουν να παίξουν ρόλο και μάλιστα πολιτικές δυνάμεις προοδευτικές, να είναι κατά της μείωσης του ιστορικού βάρους του χρέους κατά της μείωσης του ονομαστικού βάρους του χρέους, και των επιτοκίων που πληρώνει από το υστέρημά του και τα φορολογικά του έσοδα ο ελληνικός λαός κάθε χρόνο. Αυτό είναι καταπληκτικό, είναι εντυπωσιακό αυτό που  συμβαίνει.

Είναι μια περίεργη εθνική και πολιτική τύφλωση; Δε θέλω να υποθέσω τίποτε άλλο, αλλά αυτού του είδους η αυτοκτονική προσέγγιση, μου φαίνεται εξαιρετικά παράδοξη γιατί πιστεύω ότι κατά βάθος όλοι μπορούν να κρατήσουν το λογικό, τον ορθολογικό τους χαρακτήρα.

Ποιο είναι το ισοζύγιο της απόφασης της χθεσινής, τα θετικά: Μειώνεται το χρέος, μειώνεται το ετήσιο κόστος εξυπηρέτησης, το χρέος γίνεται βιώσιμο σύμφωνα με τα διεθνώς παραδεδεγμένα, μειώνονται οι ετήσιες δανειακές ανάγκες, μειώνεται το ετήσιο κόστος εξυπηρέτησης, διευκολύνονται τα πρωτογενή πλεονάσματα. Εξυγιαίνονται και ισχυροποιούνται  οι ελληνικές Τράπεζες προς όφελος των καταθετών και της ελληνικής οικονομίας.

Αυξάνονται τα επίπεδα ρευστότητας επειδή το νέο πρόγραμμα θα φέρει πολλά χρήματα με γρήγορο ρυθμό, υπέρ της εθνικής οικονομίας και της ανάπτυξης. Είναι ό,τι σημαντικότερο μπορεί να γίνει για την ανάπτυξη. Και γύρω από το σχήμα αυτό,  η Ελλάδα συγκεντρώνει τη στήριξη όλης της ευρωζώνης, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του EFSF και πιο συγκεκριμένα των μεγάλων χωρών της ευρωζώνης, της Γερμανίας και της Γαλλίας που μετέχουν στη διαπραγματευτική ομάδα. Τώρα που θα συνεχίσει η Ελλάδα τη διαδικασία, επειδή αυτή έχει τα νομικά εργαλεία για να την εφαρμόσει, όλη αυτή η ομάδα θα στηρίζει την Ελλάδα.

Υπάρχουν προβλήματα; Βεβαίως υπάρχουν προβλήματα πίσω από τα οποία πήγαν να κρυφτούν ορισμένοι, εμφανιζόμενοι ως Ηρακλής του μέλλοντος και της περιουσίας των Ασφαλιστικών Ταμείων, πράγματι στο μέτρο που τ’ Ασφαλιστικά Ταμεία έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου. Ενδέχεται, δεν είναι ακόμη βέβαιο, θα δούμε ποιο σχήμα θα επιλεγεί τελικά, να έχουμε μια μικρή ονομαστική μείωση των ομολόγων αυτών, όμως η μείωση αυτή θα είναι πάντα μικρότερη από τη σημερινή πραγματική εμπορική τους αξία.

Και σε κάθε περίπτωση, ό,τι είχε διασφαλιστεί τον Ιούλιο για τα Ασφαλιστικά Ταμεία, θα διασφαλιστεί απολύτως, όχι στο πλαίσιο του χρηματοοικονομικού σχήματος αυτού, αλλά στο πλαίσιο της ασφαλιστικής πολιτικής η οποία μας επιτρέπει ως κράτος υπέρ των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων, να ενισχύσουμε την περιουσία των Ταμείων.

Θα σας πω μόνον ότι η περιουσία των Ταμείων, που είναι περίπου ας το πούμε, 26 δισεκατομμύρια, για να κάνουμε έναν πρόχειρο υπολογισμό, κάθε δυο χρόνια πληρώνεται από το κράτος μέσω των επιχορηγήσεων, οι ετήσιες επιχορηγήσεις του κρατικού προϋπολογισμού στα Ταμεία είναι το 50% της συνολικής τους περιουσίας.

Και όταν έχουμε έναν πιο εύκολο προϋπολογισμό, όταν έχουμε λιγότερους τόκους, όταν έχουμε ευκολότερα πρωτογενή πλεονάσματα, μπορούμε ευκολότερα να επιχορηγούμε τα Ταμεία και τις ανάγκες τους. Άρα οι συντάξεις, όχι μόνο δε θίγονται, αλλά μια σταθερή ελληνική οικονομία, ένα σταθερό δημοσιονομικό σύστημα σημαίνει και σταθερότητα του ασφαλιστικού συστήματος και εγγύηση των συντάξεων.

Όσοι λοιπόν αποπειράθηκαν να κρύψουν τη δική τους αγωνία για τα συμφέροντά τους τα επιχειρηματικά ή τα προσωπικά πίσω από την αγωνία των συνταξιούχων και των ασφαλισμένων, ας μην κάνουν τον κόπο. Στην αγωνία των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων, απαντάμε εμείς επειδή η πολιτεία έχει σύμφωνα με το σύνταγμα, την ευθύνη.

Τι έχουμε να κάνουμε, ποιο είναι το σχέδιο για τους επόμενους 4 μήνες που θεωρώ ότι είναι κρίσιμοι για να σχηματοποιηθούν, να εφαρμοστούν και ν’ αρχίσουν ν’ αποδίδουν αποτελέσματα όλα αυτά .

·        Πρώτον: Πρέπει να εφαρμοστούν οι προκαταβολικές ενέργειες, οι prior actions που πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί πριν την εκταμίευση της 6^ης δόσης. Υπάρχουν ορισμένα απλά πράγματα, το θεμελιώδες ήταν η ψήφιση του νόμου, που πρέπει να έχουν γίνει πριν την εκταμίευση. Θα έχουν γίνει.

·        Δεύτερον: Η εκταμίευση της έκτης δόσης μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου με τα 8 δις στο δημόσιο ταμείο.

·        Τρίτον: Η συστηματική εφαρμογή του μνημονίου και του μεσοπροθέσμου προγράμματος και των εφαρμοστικών νόμων. Το κάθε Υπουργείο ξέρει τι πρέπει να κάνει. Το Υπουργείο Οικονομικών έχει να κάνει πολλά. Παρακολουθούμε, συντονίζουμε. Ο έλεγχος είναι και θα είναι καθημερινός. Ήδη ενεργοποιήθηκε η ειδική μονάδα που ανήκει απευθείας στον Υπουργό Οικονομικών για την παρακολούθηση της εφαρμογής των μέτρων αυτών.

·        Τέταρτον: Προχωρούν όλες οι διαρθρωτικές αλλαγές, αρχής γενομένης από τη Δημόσια Διοίκηση με τα μέτρα που παίρνει το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, αρχής γενομένης από τη φορολογική και δημοσιονομική διοίκηση.

·        Πέμπτον: Στόχος μας είναι να φέρουμε για συζήτηση διαβούλευση και ψήφιση πριν το τέλος του έτους το νέο εθνικό φορολογικό σύστημα που θα είναι ο καθρέφτης για να ξαναγνωριστούμε όλοι και να συνάψουμε το νέο κοινωνικό συμβόλαιο.

·        Έκτον: Η κατάθεση και ψήφιση του οριστικού σχεδίου του προϋπολογισμού του 2012.

·        Έβδομον: Η εφαρμογή επί του πεδίου της απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 26^ης Οκτωβρίου για τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, όπως σας είπα, με τη νομική και οργανωτική ευθύνη της Ελλάδος και με τη στήριξη όλων των εταίρων και όλων των θεσμών που συγκροτούν τη διαπραγματευτική ομάδα. 

·        Όγδοον: η εφαρμογή του νέου προγράμματος στήριξης από τον επίσημο τομέα και η αλλαγή των επιπέδων ρευστότητας. Αυτά είναι που έχουμε να κάνουμε.

Απάντησα στα ερωτήματα περί δήθεν εθνικής κυριαρχίας. Απάντησα στα ερωτήματα αν θα χρειαστούν και νέα μέτρα ή αν υπάρχουν υποχρεώσεις νέων θυσιών του ελληνικού λαού που ανελήφθησαν χθες. Είπα όχι. Ο ελληνικός λαός έχει ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του με το βάρος που σήκωσαν οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ψηφίζοντας τον τελευταίο νόμο, αλλά πρέπει όλα αυτά να εφαρμόζονται και όχι να έχουμε κίνημα αντίστασης κατά του συμφέροντος της πατρίδας και της υπόστασης της εθνικής οικονομίας και τώρα μπορούμε  να αναμετρηθούμε με την πραγματικότητα, εάν μπορέσουμε να συνεννοηθούμε με στοιχειωδώς λογικό τρόπο και να ξεπεράσουμε την αυτοκαταστροφική διάθεση που κάποιοι θέλουν να επιβάλουν στην ελληνική κοινωνία.

           

Δεν αντιλαμβάνομαι ποια είναι η επιδίωξη. Αν η επιδίωξη είναι πολιτικά ή εκλογικά οφέλη, τη βρίσκω τραγικά μικρή για τις περιπτώσεις υπό τις οποίες βρισκόμαστε. Όπως έχουμε πει, μπροστά σε παρόμοιες συνθήκες απαιτείται αυξημένη συνείδηση ευθύνης.

           

Η Κυβέρνηση και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία μπορεί να πει ότι της δόθηκε η ευκαιρία μέσα από τη διαχείριση της κρίσης να απαλλάξει τη χώρα από 100 δισεκατομμύρια χρέος. Εάν όλα αυτά εφαρμοστούν και αποδώσουν, θα έχω κι εγώ προσωπικά την ευκαιρία να πω ότι όσο ήμουν στο Υπουργείο Οικονομικών αφαίρεσα από τις πλάτες της χώρας 100 δισεκατομμύρια χρέους, ενώ συνήθως οι κυβερνήσεις και οι ηγεσίες των Υπουργείων Οικονομικών προσθέτουν στις πλάτες της χώρας δημόσιο χρέος.

Θα μπορούσε αυτό να είναι μια νέα αφετηρία για την πατρίδα μας. Θα δούμε πώς θα τοποθετηθούν τα κόμματα όταν καταλάβουν ότι δεν προσφέρεται για εύκολα παιχνίδια η κατάσταση και όταν διαβάσουν και καταλάβουν την απόφαση που έλαβε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

Θα έχουμε την ευκαιρία όλα αυτά να τα πούμε στη Βουλή. Από τη Δευτέρα και μετά θα έχουμε πάρα πολλές ευκαιρίες να μιλήσουμε στη Βουλή ανοιχτά, ειλικρινά, καθαρά, λέγοντας στον ελληνικό λαό ποια είναι ακριβώς η κατάσταση και τι επίπτωση έχει ό,τι λέει κάθε πολιτική δύναμη, ό,τι πραγματικά λέει, γιατί τώρα πια κανείς δεν μπορούμε να κρύβεται πίσω από λέξεις ή συνθήματα.

           

Αυτό λοιπόν φέραμε από τις Βρυξέλλες ο Πρωθυπουργός, εγώ, το επιτελείο του Υπουργείου Οικονομικών, το επιτελείο της κυβέρνησης. Αυτό θα τεθεί υπόψη της Βουλής. Αυτό καλούνται να κρίνουν οι Έλληνες πολίτες, οι αγορές. Είδα ότι η αντίδραση της αγοράς όπως αυτή οργανώνεται θεσμικά ήταν θετική. Οι στιγμές δεν είναι απλά και μόνο συγκυριακές, είναι ιστορικές. Θα δούμε, θέλει δουλειά. Θέλει δουλειά, θέλει τύχη, θέλει ενότητα, θέλει συναίνεση, θέλει επιμονή όλα αυτά που είναι στο χαρτί να γίνουν πράξη.

Δεν  πρέπει να χάσουμε την ευκαιρία. Η ευκαιρία είναι πάρα πολύ μεγάλη. Δε δίδονται συχνά τέτοιες ευκαιρίες σε χώρες να βελτιώσουν δραστικά τα δημοσιονομικά τους μεγέθη και άρα τις αναπτυξιακές τους προοπτικές.

Ν. Νώτης (24h.gr/Αθήνα 984): Είπατε ότι τα μέτρα για φέτος και για το 2012 έχουν ψηφιστεί και αυτά είναι. Αυτό σημαίνει, με δεδομένο ότι πάμε και σε μια διαδικασία ελάφρυνσης χρέους με τις προϋποθέσεις που θέσατε και με την πλήρη εφαρμογή των όσων αναφέρατε, ότι μισθοί, συντάξεις έχει ολοκληρωθεί η μείωσή τους, ανεξαρτήτως και του τι θα συμβεί με τα ασφαλιστικά ταμεία; Ότι το νέο φορολογικό το οποίο θέλετε να το φέρετε και να ψηφιστεί μέχρι τέλος του έτους, δεν θα περιέχει άλλα μέτρα τα οποία θα είναι εισπρακτικά;

Ευ. Βενιζέλος: Το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα θα περιέχει την κωδικοποίηση και τη συστηματοποίηση όλων των μέτρων που είναι αναγκαία προκειμένου να συνάψουμε αυτό το νέο κοινωνικό συμβόλαιο. Να σταματήσουν ορισμένοι Έλληνες να ζουν σε βάρος κάποιων άλλων που δεν μπορούν να κρύψουν τα εισοδήματά τους ή έχουν την ειλικρίνεια να τα δηλώνουν.

Άρα, το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα αλλάζει συμπεριφορές, θέτει θεμελιώδεις κανόνες και για τη φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων και για τη φορολογία εισοδήματος νομικών προσώπων και για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και για την ένταξη της παραοικονομίας στην επίσημη οικονομία και για την καταπολέμηση του λαθρεμπορίου και για την είσπραξη και απόδοση του φόρου προστιθέμενης αξίας που στην Ελλάδα είναι ένα πολύ ωραίο γήπεδο προκειμένου να κάνουμε αντίσταση κατά του εαυτού μας, δηλαδή κατά της πολιτείας που είναι η κοινότητα στην οποία ανήκουμε όλοι εμείς.

Δεν πρόκειται λοιπόν να υπάρξουν νέα μέτρα σε σχέση με μισθούς, σε σχέση με συντάξεις ή νέες φορολογικές επιβαρύνσεις για τις ανάγκες του προϋπολογισμού του 2011 και του 2012 εφόσον όλα όσα έχουμε ψηφίσει εφαρμόζονται.

Πρέπει, δε, να σας πω ότι έχει γίνει ο υπολογισμός των μεγεθών για το 2012 με πολύ αυστηρό τρόπο. Έχουν ελεγχθεί υπό τις χειρότερες δυνατές υποθέσεις και έχουν ελεγχθεί με βάση την υποχρέωση καταβολής τόκων που έχουμε πριν την εφαρμογή του νέου PSI. Αλλά σας είπα, όλα αυτά προϋποθέτουν στοιχειώδη συνείδηση ευθύνης και στοιχειώδη αποδοχή των κανόνων της κοινωνικής συμβίωσης, γιατί αλλιώς τι κράτος, τι Δημόσια Διοίκηση, τι πολιτική. Αν δεν υπάρχει κοινωνία κι αν δεν υπάρχουν πολίτες που συμβιώνουν, δεν υπάρχει τίποτε άλλο.  

Γ. Παππούς (Mega): (Ερώτηση εκτός μικροφώνου) Δύο διευκρινίσεις για το PSI. Το ένα είναι, πώς θα διασφαλίσουμε ότι θα έχουμε 100% συμμετοχή των ιδιωτών; Θα υπάρξει μεγαλύτερο κούρεμα στην περίπτωση που έχουμε 80% συμμετοχή, ή 70% συμμετοχή; Και μια δεύτερη διευκρίνιση. Τι θα γίνει με το θέμα της επαναγοράς που προβλεπόταν στην προηγούμενη απόφαση; Θα ισχύσει; Δεν θα ισχύσει;

Ευ. Βενιζέλος: Αρχίζω από το δεύτερο. Εμείς έχουμε στην διάθεσή μας 30 δισεκατομμύρια που μας δίνουν οι εταίροι μας προκειμένου να αναδιοργανώσουμε το δημόσιο χρέος και να το μειώσουμε. Να το μειώσουμε στα επίπεδα που ανέφερα. Εμείς πρέπει να κάνουμε την επωφελέστερη και ευφυέστερη διαχείριση αυτών των ποσών. Αν από τις ιδιωτικοποιήσεις προκύψουν περισσότερα απ’ όσα έχουμε προβλέψει, για παράδειγμα, μέσα από τα συστήματα ηλιακής ή αιολικής ενέργειας μπορούμε να προσθέσουμε κι εμείς κονδύλια προκειμένου να έχουμε ένα ακόμη καλύτερο αποτέλεσμα στο δημόσιο χρέος.

Η διαδικασία χαρακτηρίζεται από την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ως εθελοντική. Το σχήμα αυτό το έχει αποδεχθεί εγγράφως και ενυπογράφως το IIF, η Διεθνής Ένωση Τραπεζών, για να το πω πολύ απλά, το τι είναι το IIF.

Άρα, μέσα σε αυτό το πλαίσιο εμείς θα κινηθούμε τώρα για να έχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα. Είναι ζήτημα διαπραγμάτευσης, πάντα υπάρχει ένας συσχετισμός δυνάμεων. Νομίζω ότι καταλαβαίνουν όλοι οι εκπρόσωποι του ιδιωτικού τομέα με τους οποίους θα συνομιλήσουν οι εκπρόσωποί μας, με όλους θα μιλήσουν, δεν θα μιλήσουν μέσω αντιπροσώπων, θα μιλήσουν ει δυνατόν με όλους τους κομιστές, θα καταλάβουν οι κομιστές θέλω να πιστεύω, ότι το σχήμα είναι συμφέρον και δελεαστικό για όλους.

Έχει επαρκή αντίδωρα, έχει όπως θα λέγαμε επαρκείς γλυκαντικές ουσίες για να μεταφράσω τον αγγλικό όρο, προκειμένου να έχουμε το αποτέλεσμα που θέλουμε. Έχουν καταλάβει όλοι ότι πρέπει να συμβάλουν, διότι είναι προς το κοινό συμφέρον όλων.

Ζ. Τσώλης (Το Βήμα): Μια πολιτική ερώτηση, αν μου επιτρέπετε: Η τελευταία δήλωση που είχατε κάνει πριν φύγετε για τις Βρυξέλλες, είχατε μιλήσει για την ανάγκη ευρείας πλειοψηφίας, ή ευρείας συναίνεσης στην αποδοχή αυτής της συμφωνίας. Μετά τη συμφωνία που επιτεύχθηκε, εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι υπάρχει ανάγκη για την ευρεία αποδοχή από την πλευρά της Βουλής;

Και το δεύτερο, αν μου επιτρέπετε μια ερώτηση, ίσως ένα σχόλιο, όταν είχε ο κ. Σημίτης με άρθρο του ταχθεί υπέρ της αναδιάρθρωσης του χρέους, τότε τον περασμένο Μάιο, αν θυμάμαι καλά, η κυβέρνηση, όχι εσείς προσωπικά, είχανε κατακεραυνώσει τον πρώην Πρωθυπουργό, ότι αυτό θα μας οδηγούσε στην καταστροφή. Ευχαριστώ.

Ευ. Βενιζέλος: Αρχίζω από το πρώτο σας ερώτημα, όχι από εδώ αλλά από τις Βρυξέλλες και σε συνεννόηση με τον Πρωθυπουργό, είπα κάτι που το θεωρώ αυτονόητο για ένα πολιτισμένο κράτος, για ένα πολιτισμένο πολιτικό σύστημα και το επανέλαβα και χθες στο πλαίσιο της συνέντευξης που έδωσε ο Πρωθυπουργός, ότι τέτοιου είδους ζητήματα απαιτούν αυξημένη συνείδηση ευθύνης, άρα είναι καλό να ψηφίζονται με την ευρύτερη δυνατή πλειοψηφία γιατί πρέπει να δείχνουμε ότι καταλαβαίνουμε τι είναι εθνικά επιβεβλημένο και τι είναι πολιτικά υπεύθυνο.

Τώρα από εκεί και πέρα βρεθήκαμε αντιμέτωποι με ανακοινώσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης που έλεγαν ότι όποια και αν είναι η απόφαση, εμείς δεν πρόκειται να ψηφίσουμε. Αυτό πια είναι κάτι το οποίο δεν μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε. Δεν το αντέχουμε λογικά και συναισθηματικά να το αντιμετωπίσουμε. Είναι κάτι το οποίο θα το κρίνει ο ελληνικός λαός.

Έχω πει πολλές φορές ότι εάν μετά από αυτή την κρίση, μετά απ’ αυτή την εμπειρία, μετά από τη διαπίστωση ότι η χώρα κρέμεται από μια κλωστή και ότι φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού και ότι μπορούν να καταστραφούν τα κεκτημένα δεκαετιών, αυτό που ζητάει ο ελληνικός λαός είναι να ξαναγυρίσουμε στη χειρότερη και παλαιότερη εκδοχή του ισχύοντος κομματικού συστήματος και να αναλάβει ξανά τις τύχες της χώρας η ομάδα ανθρώπων που και η κοινότητα αντιλήψεων που χειρίστηκε την περίοδο 2004-2009, εντάξει είναι κάτι που εγώ δεν μπορώ να το καταλάβω, δεν μπορώ να το παρακολουθήσω, αλλά δεν έχω την αξίωση να συμφωνούν όλοι με την δική μου προσέγγιση. Μου φαίνεται πάντως πολύ βαρύ και πολύ περίεργο όλο αυτό.

Τώρα σε σχέση με τον κ. Σημίτη, ο κ. Σημίτης είναι ένας πρώην Πρωθυπουργός, ένας άνθρωπος με μεγάλη εμπειρία και σοβαρότητα. Πάντα, εγώ προσωπικά, νομίζω όλοι μας στην κυβέρνηση και στη Βουλή διαβάζουμε και ακούμε με προσοχή και ενδιαφέρον αυτά που λέει. 

Υπάρχει ο καιρός του σπείρειν και ο καιρός του θερίζειν. Είναι τελείως διαφορετικό πράγμα μια απόφαση της ευρωζώνης υπό τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του ΔΝΤ, του EFSF, όλων των μεγάλων χωρών σε εθελοντική βάση και με τα πρωτογενή πλεονάσματα προ των πυλών, λόγω της προσπάθειας που έχει κάνει ο ελληνικός λαός και άλλο το τι μπορεί να λέγαμε πριν από ένα, δύο, ή πέντε χρόνια. Τα πράγματα ωριμάζουν. Έρχεται η στιγμή το momentum.

Ε. Λάσκαρη (Τα Νέα/Euro2day): Υπάρχει μια ασάφεια σχετικά με το συνολικό πακέτο βοήθειας. Εάν μπορείτε να μας αναλύσετε εάν είναι 100 ή 100 συν 30 και πόσο αυτά επιμερίζονται; Τι θα καλύψει δηλαδή το κάθε σκέλος αυτού του ποσού επί των αναγκών μας;

Και επιπλέον, όσον αφορά την ενίσχυση την κεφαλαιακή των τραπεζών, εάν εξακολουθεί να ισχύει, ή έχει αλλάξει κάτι ότι θα γίνει με αντάλλαγμα κοινές μετοχές;

Ευ. Βενιζέλος: Επαναλαμβάνω το σχήμα το οποίο όμως το είπα ήδη αρκετές φορές, ότι σύμφωνα με τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, το νέο πακέτο στήριξης από τον επίσημο τομέα έχει ύψος 100 δισεκατομμυρίων για την περίοδο μέχρι και το 2014 και σε αυτά τα 100 δισεκατομμύρια προστίθενται άλλα 30 προκειμένου να χρηματοδοτήσουμε τη διαχείριση του δημοσίου χρέους μας έτσι ώστε να φτάσουμε στον επιθυμητό στόχο.

Άρα, τα συνολικά ποσά που μας δίνουν οι εταίροι μας είναι επιπλέον 130 δισεκατομμύρια. Επιπλέον δηλαδή των 110 του αρχικού δανείου του 2010. Άρα η συνολική βοήθεια που μας δίνει ο επίσημος τομέας, η ευρωζώνη και το ΔΝΤ είναι 110 το 2010, συν 130, 240. Αυτό είναι το πακέτο της βοήθειας που παίρνει η Ελλάδα από τους θεσμικούς της εταίρους.

Τώρα, μέσα στα 100 περιλαμβάνονται δυο κατά βάση κονδύλια. Το μεγάλο κονδύλι της κάλυψης των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας για τα επόμενα έτη του προγράμματος, γιατί δυστυχώς εξακολουθούμε να έχουμε δανειακές ανάγκες και κόστος εξυπηρέτησης. Έχουμε δημοσιονομικό έλλειμμα παρ’ ότι βγαίνουν, ευτυχώς, στο ξέφωτο των πρωτογενών πλεονασμάτων εάν κάνουμε όλα όσα πρέπει να κάνουμε ως χώρα.

Άρα, αυτά τα δύο πράγματα καλύπτονται από τα 100 δις. Οι δανειακές ανάγκες, οι χρηματοδοτικές ανάγκες τα δημοσιονομικά ελλείμματα και η επανακεφαλοποίηση των τραπεζών. Και από τα 30 τα επιπλέον, τα 100 + 30 καλύπτεται το σχήμα του PSI plus, στο οποίο αναφέρθηκα.

Τώρα, σε σχέση με τη χρηματοδότηση των τραπεζών, η νομοθεσία που ψηφίσαμε πριν από ένα περίπου μήνα προβλέπει ότι εφόσον αυτή γίνει μέσω του ταμείου χρηματοπιστωτικής στήριξης, γίνεται με κοινές μετοχές. Εμείς βεβαίως αν μπορούμε να βρούμε σχήμα που μας επιτρέπει να μην υπολογίσουμε στο δημόσιο χρέος ούτε προσωρινά την κεφαλαιοποίηση των τραπεζών, θα το προτιμήσουμε. Πάντως αν τα ποσά για την επανακεφαλοποίηση επειδή προσωρινά αυτά θα γίνουν περιουσία του ελληνικού δημοσίου, εάν λογιστούν στο χρέος θα είναι ταυτόχρονα και η περιουσία.

Και η πώληση των μετοχών ξανά στην αγορά μπορεί να μας φέρει και κέρδη, όπως έφερε στις ΗΠΑ ή στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αλλά αυτό θα το κάνουμε σε συνεργασία με τους εταίρους μας και σε συνεργασία με το EFSF.

Δημοσιογράφος: Ερώτηση χωρίς μικρόφωνο.

Ευ. Βενιζέλος: Μη συγχέετε το πλαίσιο που αφορά τις τράπεζες των άλλων χωρών. Δεν ισχύει για μας. Εμείς πρέπει να έχουμε και Core tier one 10, αντί για 9, ακριβώς για να είναι ισχυρές οι τράπεζες και να τραβήξουν την οικονομία μπροστά και εμείς έχουμε σύμφωνα με το μνημόνιο την υποχρέωση, το ταχύτερο δυνατόν να βάλουμε στην αγορά τις μετοχές αλλά βεβαίως αυτό πρέπει να γίνει μέσα σε δύο χρόνια το αργότερο για να αρχίσει να λειτουργεί η αγορά και να αποδίδει τις αναγκαίες υπεραξίες. Γιατί στόχος μας είναι να βγουν οι τράπεζες υγιείς και ισχυρές.

Δ. Μαυρομάτη (Κέρδος): Μια διευκρινιστική ερώτηση πάνω στο PSI, διότι δυστυχώς το PSI περιβάλλεται ακόμα από μια αβεβαιότητα, υπάρχουν κάποια τεχνικά ζητήματα τα οποία φαίνεται να μην έχουν αποκρυσταλλωθεί. Εξετάζετε…

Ευ. Βενιζέλος: Με συγχωρείτε χτες ελήφθη η πολιτική απόφαση.

Δ. Μαυρομάτη (Κέρδος): Ναι, βεβαίως.

Ευ. Βενιζέλος: Αυτό είναι και μια τεχνική επιχείρηση πολύ δύσκολη και πολύ μεγάλη αλλά έχουμε εμπειρία τώρα γιατί δουλέψαμε στο προηγούμενο και έχουμε συγκεντρώσει πολλά στοιχεία.

Θ. Κουκάκης (in.gr/Εστία): Ήθελα να σας ρωτήσω, εξετάζετε κάποια τεχνική λύση που να επιφυλάσσει διαφορετική μεταχείριση για τους ιδιώτες ξένους και τους ιδιώτες Έλληνες; Και κάτι άλλο το οποίο θα ήθελα να ρωτήσω. Αναφερθήκατε πριν στην ευεξία που έδειξε η αγορά. Η αγορά έδειξε ευεξία μεταξύ άλλων, διότι ακούστηκε ότι το haircut, το κούρεμα για τις ελληνικές τράπεζες δεν θα είναι 50%, θα είναι μικρότερο από το 50%. Επιβεβαιώνετε κάτι τέτοιο βάσει των τεχνικών συζητήσεων που έχουν γίνει;

Ευ. Βενιζέλος: Αυτό που μπορώ να σας πω είναι, ότι οι ελληνικές τράπεζες υπέβαλλαν προτάσεις για ένα σχήμα που να απευθύνεται σε Έλληνες κατόχους ομολόγων και ένα σχήμα που να απευθύνεται σε μη Έλληνες κατόχους ομολόγων, στο μέτρο που δεν παραβιάζονται κανόνες της διεθνούς έννομης τάξης σε σχέση με το λεγόμενο «pari passu» την ίση μεταχείριση των κατόχων και στο μέτρο που αυτό οδηγεί σε ένα καλό αποτέλεσμα για το δημόσιο, εμείς είμαστε έτοιμοι να εξετάσουμε οποιαδήποτε λύση. Αλλά πρέπει να πληρούνται αυτές οι δύο προϋποθέσεις.

Και επίσης πρέπει τα χαρτοφυλάκια των τραπεζών των ελληνικών να βγαίνουν ενισχυμένα και όχι σε χειρότερο επίπεδο από ότι αν εφαρμοζόταν οποιοδήποτε άλλο σχήμα. Διότι εμάς μας ενδιαφέρει οι τράπεζες να είναι όπως είπα και προηγουμένως υγιείς, διαφανείς και ισχυρές.

Θα κάνουμε το καλύτερο. Οι τράπεζες, όπως είπα στον κ. Νταλάρα, μας ενδιαφέρουν πάρα πολύ γιατί ξέρετε πρώτον είμαστε μέτοχοι σε όλες, δεύτερον είμαστε εγγυητές όλων. Δηλαδή τι εννοώ. Ξέρετε ότι μετέχουμε με προνομιούχες μετοχές από το 2008 σε όλες τις τράπεζες και συγκροτεί ο Υπουργός Οικονομικών ως εκπρόσωπος του ελληνικού δημοσίου μόνος του τη Γενική Συνέλευση των προνομιούχων μετόχων σε όλες τις τράπεζες.

Και δεύτερον, έχουμε νομοθετήσει εγγυήσεις του άλφα ή του βήτα τύπου, συνολικού ύψους 128 δισεκατομμυρίων από το 2008 έως σήμερα. Και επί τη βάση αυτών διασφαλίζεται η ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών από το ευρωσύστημα.

Άρα, αντιλαμβάνεστε ότι κανείς δεν δικαιούται να μιλάει εις το όνομα των τραπεζών, περισσότερο από ότι δικαιούται να μιλά το ελληνικό δημόσιο. Κανείς. Ο Έλληνας πολίτης, στο όνομα του οποίου ενεργούμε και τα συμφέροντα του οποίου εκφράζουμε είναι αυτός που δικαιούται να μιλά για το παρόν και το μέλλον των ελληνικών τραπεζών. Πάντα στον ιδιωτικό τομέα,  πάντα με διαφάνεια και με σεβασμό των όρων του ανταγωνισμού αλλά με πραγματικά λεφτά, με πραγματικό κίνδυνο και με κοινωνική ευθύνη.

Στ. Μονεμβασιώτης (Alpha TV): Κύριε Υπουργέ υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός φυσικών προσώπων που κατέχει αμοιβαία κεφάλαια ομολογιακά, συνταξιοδοτικά προγράμματα τα οποία είναι συνδεδεμένα με ομόλογα, αυτός ο κόσμος αναρωτιέται σήμερα αν θίγεται από αυτό το κούρεμα το οποίο ακούει να του μεταφέρουμε εμείς. Αυτό το 50% σημαίνει ότι η επένδυσή του μειώνεται κατά 50%;

Ευ. Βενιζέλος: Θα το δούμε. Υπάρχουν πολλές κατηγορίες ομολόγων, τώρα εμείς μιλάμε για τα διαπραγματεύσιμα ομόλογα και πρωτίστως γι΄ αυτά που είναι στα χέρια των ρυθμισμένων οντοτήτων της αγοράς και  ελπίζουμε να εμφανιστούν και μη ρυθμιζόμενες οντότητες της διεθνούς αγοράς.

Υπάρχουν ειδικές κατηγορίες ομολόγων που στο πλαίσιο του pari passοu  και της διεθνούς έννομης τάξης μπορούν να αντιμετωπιστούν με κάποιον ειδικό τρόπο, χωρίς να υπάρχουν προβλήματα ισότητας ή προβλήματα ρητρών που ενεργοποιούνται. Ότι κάνουμε το κάνουμε με πολύ προσοχή, με βάση τη διεθνή πρακτική και πάντα συμβουλευόμενοι τους καλύτερους ειδικούς στα θέματα αυτά.

Ευχαριστώ πολύ. -