Ομιλία Προέδρου Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Κοζάνης στην απεργιακή συγκέντρωση 5-10-2011

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

 Εδώ και δύο ολόκληρα χρόνια ζούμε μια ζοφερή πραγματικότητα που μας γυρίζει 100 χρόνια πίσω.

 Η κυβέρνηση υποταγμένη στα συμφέροντα των τραπεζιτών, του μεγάλου κεφαλαίου και των κερδοσκόπων, ξεθεμελιώνει κατακτήσεις και δικαιώματα των εργαζόμενων και της κοινωνίας. Εκφοβίζει, απειλεί και εκβιάζει, με στόχο την υποταγή όλων μας σε κάθε επιθυμία των εντολέων της.

Ενώ έχει μειώσει σε δραματικό βαθμό τις εργασιακές αμοιβές, τις συντάξεις, τα εργασιακά δικαιώματα, τώρα ως δήμιος προχωράει με μεθοδικό τρόπο σε χιλιάδες απολύσεις εργαζόμενων στον δημόσιο τομέα.

Ανακάλυψαν την «εργασιακή εφεδρεία», ντύνοντας με όμορφα λόγια το σκοινί της κρεμάλας για τον κόσμο της εργασίας.

Λένε ότι θέλουν να σώσουν την πατρίδα και «εκτελούν» εργαζόμενους και κοινωνία.

Εικοσιτέσσερις μήνες τώρα συνεχίζουν στον ίδιο βαθμό με τους προκατόχους τους άφρονες πολιτικές και ως αλμπάνηδες της οικονομίας πειραματίζονται πάνω μας προσπαθώντας να αποδείξουν τις καινοφανείς  θεωρίες τους.

Καθημερινά η πολιτική του μνημονίου αποδεικνύει ότι στόχος δεν είναι η σωτηρία της χώρας και του λαού, αλλά η εκχώρηση κάθε πλουτοπαραγωγικού πόρου της, θυσία στα συμφέροντα των Γερμανών που θέλουν να χορτάσουν την ακόρεστη πείνα τους για πλούτο.

Οι περιβόητες επενδύσεις που δήθεν θα μας σώσουν, έχουν ως ανομολόγητο στόχο τη μετατροπή της Ελλάδας σε ένα ανοιχτό στρατόπεδο συγκέντρωσης με αμοιβή για τον καθένα μας ένα πιάτο φακή.

Σήμερα στην πατρίδα μας πραγματοποιείται το πείραμα της μετατροπής μιας ευρωπαϊκής οικονομίας σε τριτοκοσμική, με στόχο την υποταγή όλων μας στα συμφέροντα των κερδοσκόπων.

Η θρασύτατη απαίτηση των δήμιων Τροϊκανών να καταργηθούν οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, έχει αυτήν ακριβώς τη στόχευση. Να μας γυρίσει πίσω, τότε που δεν υπήρχαν δικαιώματα αλλά μόνο υποχρεώσεις, τότε που οι εργαζόμενοι ξεκινούσαν την εργασία τους πριν την ανατολή του ηλίου και την τελείωναν μετά τη δύση.

Με πρόσχημα τις δόσεις του ληστρικού δανείου η κυβέρνηση Παπανδρέου ως πιστός υπηρέτης της τρόικας, μας οδηγεί έναν – έναν στην εργασιακή αγχόνη. Βάλανε μάλιστα διάφορους «λαγούς», υπουργούς, υφυπουργούς, γενικούς γραμματείς, να προαναγγέλλουν εργασιακή εφεδρεία - απολύσεις. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το ΤΑΣ Κοζάνης που προγράφτηκε ήδη από στέλεχος της κυβέρνησης.

Οι ανίκανοι υπουργοί αδυνατούν να περικόψουν τις πραγματικές αιτίες δημοσιονομικής σπατάλης, όχι γιατί δε γνωρίζουν ποιες είναι, αλλά γιατί δεν το επιθυμούν για να διατηρήσουν την εκλογική τους πελατεία σε εγρήγορση. Αντί να διαχειριστούν με χρηστό τρόπο το δημόσιο χρήμα, το σπαταλούν και αυξάνουν τους φόρους.

Μας έβαλαν να πληρώσουμε ενοίκιο στο σπίτι που είτε χτίσαμε με τον ιδρώτα μας, είτε μας κληροδότησε η προηγούμενη γενιά. Μας οδηγούν με επιστημονική ακρίβεια στην πώλησή του, για να το πάρουν κοψοχρονιά οι μαυραγορίτες που κυβερνούν αυτόν τον τόπο. Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα οι άστεγοι αυξάνονται με αλματώδη ρυθμό και ως κατοικία τους χρησιμοποιούν τις γέφυρες και τα χαρτόκουτα.

Μήπως θα τα φορολογήσουν και αυτά;

Κάθε βδομάδα, κάθε μήνα και πολύ περισσότερο κάθε φορά που βρισκόμαστε μπροστά στην καταβολή των δόσεων του ληστρικού δανείου, νέα μέτρα λαμβάνονται σε βάρος μας και προς όφελος των δανειστών και των κερδοσκόπων, αυτών δηλαδή που φέρουν την κύρια ευθύνη για την κρίση.

Η κυβέρνηση για να υπηρετήσει τα συμφέροντα των τραπεζιτών και των δανειστών, δε σταματά μπροστά σε τίποτα. Κουρελιάζει τις διεθνείς συμβάσεις εργασίας, τα κοινωνικά, τα συλλογικά και δημοκρατικά δικαιώματα, ακόμη και το σύνταγμα! Οι απολύσεις εργαζόμενων από τον στενό δημόσιο τομέα, αποκαλύπτουν τον αυταρχικό της κατήφορο. Δεν υπάρχει καμία πολιτική και κοινωνική νομιμοποίηση για τις απολύσεις.

Οι δραματικές περικοπές εισοδημάτων, τα νέα φορολογικά χαράτσια, η αύξηση της ανεργίας, οι μαζικές απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων στο δημόσιο μέσω της εφεδρείας, το νέο μισθολόγιο - φτωχολόγιο, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, η διάλυση της κύριας σύνταξης και των επικουρικών ταμείων, η υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας και υγείας, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και η περεταίρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, αποτελούν τα αντεργατικά εργαλεία της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της κυβέρνησης που γυρίζει την κοινωνία στον προηγούμενο αιώνα.

Ο ισοπεδωτικός κεφαλικός φόρος στα ακίνητα μαζί με τα νέα αντεργατικά μέτρα, καταδικάζουν τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους σε φτώχεια. Ταυτόχρονα γίνονται «ταφόπλακα» για την ανάπτυξη, για την απασχόληση και την αξιοπρεπή διαβίωση εκατομμυρίων ανθρώπων στη χώρα μας.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου αφού κατακρεούργησε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα, τώρα ανακοινώνει:

Απολύσεις 30.000 - 70.000 εργαζόμενων από τον ευρύτερο και στενό Δημόσιο Τομέα έως το τέλος του 2011, με «όχημα» τον αντεργατικό θεσμό της εργασιακής εφεδρείας. Για πρώτη φορά, έναν αιώνα μετά το 1911 και την κατοχύρωση της μονιμότητας στο δημόσιο, μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι απολύονται παρά τις συνταγματικές δεσμεύσεις. Η κατάργηση των οργανικών θέσεων, των οργανικών μονάδων και των υπηρεσιών, για πρώτη φορά στην ιστορία του τόπου, χρησιμοποιούνται προσχηματικά για τον εξοστρακισμό εργαζόμενων. Αυτές οι επιλογές αποκαλύπτουν τα σχεδία για πλήρη εκχώρηση των δημόσιων επιχειρήσεων και υπηρεσιών σε ιδιώτες, με δραματικές επιπτώσεις τόσο για τους πολίτες, όσο και για τους εργαζόμενους.

Νέα οριζόντια αφαίμαξη των εισοδημάτων ακόμη και για όσους ζουν κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας, όπως είναι οι άνεργοι. Εκεί οδηγεί η καθιέρωση του αφορολόγητου ορίου των €5.000 αναδρομικά από τον Ιανουάριο του 2011.

Νέα δραματική μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων κατά 20% - 40% που οδηγεί στη φτώχεια. Αυτή η μείωση γίνεται είτε άμεσα είτε έμμεσα από το νέο μισθολόγιο – φτωχολόγιο και φέρνει την απόγνωση αφού ήδη έχουν περικοπεί προηγούμενα κατά 40% οι αποδοχές.

Νέα μείωση κατά 20% για κύριες συντάξεις άνω των €1.200, καθώς και οριζόντια περικοπή των συντάξεων άνω των €1.000 κατά 40% σε δικαιούχους ηλικίας κάτω των 55 ετών. Αυτές οι δραματικές μειώσεις, ειδικά στη δεύτερη περίπτωση, αγγίζουν χιλιάδες εργαζόμενους και ιδιαίτερα εργαζόμενες γυναίκες με ανήλικα παιδιά, τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες που καλούνται πλέον να ζήσουν με «συντάξεις -  φιλοδωρήματα».

Νέα δραματική μείωση του εφάπαξ κατά 20%, αλλά και των επικουρικών συντάξεων. Για ακόμη μία φορά «αρπάζουν» τις εισφορές που κατέβαλλαν οι εργαζόμενοι για 35 και πλέον συνεχή χρόνια υπηρεσίας.

Οι εργαζόμενοι που έχουμε οδηγηθεί στη φτώχεια δεν έχουμε και δεν μπορούμε να πληρώσουμε τα νέα χαράτσια. Οι μισθοί και οι συντάξεις μας έγιναν φιλοδωρήματα.

Αυτή η πολιτική δεν είναι μονόδρομος. Οι εργαζόμενοι απαιτούμε την αλλαγή της.

Απαιτούμε μια πολιτική που θα περιλαμβάνει τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του ληστρικού χρέους, την εθνικοποίηση - κοινωνικοποίηση των τραπεζών, τη φορολογία του μεγάλου πλούτου, την ενίσχυση των δημόσιων επιχειρήσεων και των δημόσιων υπηρεσιών, την ενίσχυση των εισοδημάτων, την καθιέρωση ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος.

Με ενότητα και αποφασιστικότητα αντιστεκόμαστε σε μια πολιτική που καταστρέφει τη ζωή μας, τα δημόσια και κοινωνικά αγαθά, το μέλλον των παιδιών μας και τη χώρα.

ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ

με καταλήψεις, συγκεντρώσεις, πορείες, απεργίες, για να ανατρέψουμε αυτή τη μνημονιακή πολιτική.