Ως χώρος υποδοχής των αποβλήτων έχει προταθεί το εγκαταλειμμένο επιφανειακό μεταλλείο των Μεταλλείων Αμιάντου Β. Ελλάδος Α.Ε. (ΜΑΒΕ), στην περιοχή της Μονής Ζιδανίου, μετά από εργασίες στεγανοποίησης. Ωστόσο, τα τοιχώματα των περιμετρικών πρανών του μεταλλείου είναι κατακερματισμένα λόγω και των εκρήξεων κατά την εκμετάλλευσή του και διαρκώς τροφοδοτούμενα με νερά της περιοχής. Το γεγονός αυτό καθιστά το εγχείρημα ιδιαίτερα δύσκολο τεχνικά και δαπανηρό οικονομικά, συνυπολογίζοντας και τη σεισμικότητα της περιοχής, χωρίς να διασφαλίζεται πλήρως η στεγανότητα, άρα και η αποτροπή του ενδεχόμενου ρύπανσης του υδροφόρου ορίζοντα και της γειτονικής λίμνης Πολυφύτου με τοξικές ουσίες.
Η παράταξη ζητά να πληροφορηθεί εάν η διοίκηση της Περιφέρειας σκοπεύει να διερευνήσει το θέμα, σε συνεργασία και με την ΕΥΑΘ.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της επερώτησης:
ΠΡΟΣ:
- Περιφερειάρχη, κ. Τζιτζικώστα
Επερώτηση, με αίτημα για προφορική απάντηση
Θέμα: Χώρος υγειονομικής ταφής αμιαντούχων αποβλήτων στη Δ. Μακεδονία.
Τον περασμένο Μάρτιο, η Περιφερειακή Ένωση Δήμων Δ. Μακεδονίας συμπεριέλαβε στις προτάσεις της, στο πλαίσιο της διαβούλευσης για την μεταλιγνιτική περίοδο, την πρόταση του Δημάρχου Σερβίων, για την οποία δεν υπήρχε απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου, να χρησιμοποιηθεί ως χώρος υγειονομικής ταφής αμιαντούχων αποβλήτων ο χώρος των «Μεταλλείων Αμιάντου Β. Ελλάδος Α.Ε.» (ΜΑΒΕ) στην περιοχή της Μονής Ζιδανίου, τα οποία εδώ και χρόνια δεν λειτουργούν και επιπλέον έχει υπάρξει αποκατάσταση των ορυχείων με κοινοτική χρηματοδότηση. Η Περιφέρεια Δ. Μακεδονίας μάλιστα, φαίνεται να αποδέχεται να χρησιμοποιηθεί ο χώρος αυτός ως αποδέκτης τοξικών αποβλήτων από όλη τη χώρα.
Σύμφωνα με τον μηχανικό μεταλλείων κ. Χρ. Παπαγεωργίου, στον συγκεκριμένο χώρο των ΜΑΒΕ, μετά από 25ετή περίοδο αδράνειας, έχει συγκεντρωθεί ποσότητα νερού που ξεπερνά το 1,5 εκατομ. κυβικά μέτρα, συνεχώς ανανεούμενο λόγω των μεγάλων διαρροών δια μέσου των πετρωμάτων των πρανών του μεταλλείου. Κατά συνέπεια, η μετατροπή του μεταλλείου σε χώρο ταφής αμιαντούχων αποβλήτων επιβάλλει, πέρα από την πολυδάπανη άμεση άντληση των υπαρχόντων νερών, την στεγανοποίηση των τοιχωμάτων των περιμετρικών πρανών του μεταλλείου, τα οποία είναι κατακερματισμένα λόγω και των εκρήξεων κατά την εκμετάλλευσή του και διαρκώς τροφοδοτούμενα με νερά της περιοχής. Πρόκειται για ιδιαίτερα δύσκολο τεχνικό έργο, απαιτείται δε τεράστια οικονομική δαπάνη για τη στεγανοποίηση, χωρίς να διασφαλίζεται πλήρως η στεγανότητα, άρα και ο κίνδυνος ρύπανσης του υδροφόρου ορίζοντα της περιοχής και της άμεσα γειτονικής λίμνης Πολυφύτου με τοξικές ουσίες.
Σύμφωνα με το κλασικό σύγγραμμα του καθ. Παν/μίου Πατρών, Γ.Α. Καλλέργη, «Περιβαλλοντική Υδρογεωλογία» (2000), «αποκλείεται η δημιουργία ΧΥΤΑ σε: βιοτόπους απειλούμενων οικοσυστημάτων, υγροβιότοπους, περιοχές υπερκείμενες καλυμμένου καρστ όπου υπάρχει κίνδυνος δημιουργίας καταβοθρών ή ακόμα σε περιοχές με υπόγεια μεταλλευτική δραστηριότητα και περιοχές ή ζώνες σεισμικής δραστηριότητας». Είναι νωπή, ακόμη, η μνήμη από τον ισχυρό σεισμό του 1995, μεγέθους 6,6R στην περιοχή του Ρυμνίου, σε απόσταση μόλις τριών χλμ. από τα ΜΑΒΕ.
Σύμφωνα με τοπικούς παράγοντες, υπάρχει εναλλακτικός χώρος απόθεσης αμιαντούχων αποβλήτων από τη Δ. Μακεδονία, ο οποίος εντοπίζεται στην έκταση των παλιών μεταλλείων της ΔΕΗ.
ερωτάται ο κ. Περιφερειάρχης:
- Έχει ενημέρωση για τις συγκεκριμένες πρωτοβουλίες της Περιφέρειας Δ. Μακεδονίας;
- Έχει υπάρξει επαφή με την Ε.Υ.Α.Θ. για τους ενδεχόμενους κινδύνους ρύπανσης του υδροφόρου ορίζοντα και της λίμνης Πολυφύτου, από την οποία υδροδοτείται η Θεσσαλονίκη;
- Σκοπεύει να διερευνήσει το ζήτημα, ώστε να αποφευχθεί κάθε περίπτωση βλάβης για την υγεία των κατοίκων της Θεσσαλονίκης;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου