του παπαδάσκαλου
Κωνσταντίνου Ι. Κώστα
Με την παρουσία των Σχολείων της Α/θμιας και Β/θμιας
Εκπαίδευσης (μαθητών και δασκάλων και καθηγητών) έγινε (25-3-2019), με κάθε λαμπρότητα (η
παρουσία των παιδιών μας, των μαθητών και των μαθητριών μας, είναι από μόνη της
λαμπρή και ελπιδοφόρα) η γιορτή του Ευαγγελισμού
της Θεοτόκου και της Επανάστασης των
Ελλήνων του 1821 ‘’για του Χριστού την πίστη την αγία και
της πατρίδος την ελευθερία’’ στην (Α.Π.Β.) της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων
και Κοζάνης.
‘’Χαρά που τόχουν τα βουνά, τα κάστρα
περηφάνια, γιατί γιορτάζ’ η Παναγιά, γιορτάζει κι η πατρίδα. Να βλέπεις διάκους
με σπαθιά, παπάδες με ντουφέκια, να βλέπεις και το Γερμανό, της Πάτρας το
δεσπότη, πώς ευλογάει τ’ άρματα, κι ευχέται τους λεβέντες’’. (Δημοτικό τραγούδι). Ο Φ. Κόντογλου
έλεγε: ‘’Ο λαός αυτά έβλεπε, αυτά τραγουδούσε’’. Δε διάβαζε τα αρχεία της
Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Βελβεντό: Στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου τελέστηκε πανηγυρικά η Θεία Λειτουργία
και η σύμφωνα με το Τυπικό Δοξολογία. Συμμετείχαν τα Σχολεία, Παιδικός Σταθμός,
Νηπιαγωγείο 1ο, Νηπιαγωγείο 2ο, Δημοτικό Σχολείο,
Γυμνάσιο και Λύκειο Βελβεντού. Εκφωνήθηκε ο πανηγυρικός. Ακολούθησαν, η κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο Πεσόντων,
η παρέλαση (υπό τους ήχους της μπάντας του
Μ.Ο.Β., που παιάνισε το ‘’Μακεδονία ξακουστή’’) και οι παραδοσιακοί
χοροί στην κεντρική πλατεία του Βελβεντού. Προηγήθηκαν μαθητικές γιορτές στα
Σχολεία για τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και για την Επανάσταση των Ελλήνων το
1821.
Πλατανόρεμα: Στον Ναό Αγίας Παρασκευής τελέστηκαν πανηγυρικά η Θεία Λειτουργία και η
Δοξολογία. Συμμετείχαν τα Σχολεία, Νηπιαγωγείο και Δημοτικό Σχολείο
Πλατανορέματος. Εκφωνήθηκε ο πανηγυρικός.
Ακολούθησαν, η κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο Πεσόντων και μαθητική γιορτή για
τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και για την Επανάσταση των Ελλήνων το 1821 στην
αίθουσα τελετών του Δημοτικού Σχολείου.
Βαθύλακκος: Στον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών Βαθυλάκκου τελέστηκαν πανηγυρικά η Θεία
Λειτουργία και η Δοξολογία. Συμμετείχαν τα Σχολεία περιοχής Βαθυλάκκου
(Βαθύλακκος, Μεσιανή, Κουβούκλια, Ροδίτης, Λεύκαρα), το Νηπιαγωγείο και το
Δημοτικό Σχολείο. Εκφωνήθηκε ο πανηγυρικός.
Ακολούθησαν η κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο Πεσόντων και η μαθητική γιορτή στην
αίθουσα τελετών του Σχολείου για τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και για την
Επανάσταση των Ελλήνων το 1821.
Στον Ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου στο Βελβεντό τελέσαμε τη Θεία Λειτουργία
για τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και στο τέλος της Δοξολογίας πραγματοποιήσαμε
εκδήλωση με θέμα: ‘’Ο Ευαγγελισμός της
Θεοτόκου υπόθεση του ανθρώπινου γένους. – Η Επανάσταση του 1821 υπόθεση του
γένους των Ελλήνων. – Το όνομα ‘’Μακεδονία’’,
η ψυχή μας’’, όπως είπε ο Οδυσσέας
Ελύτης για τη Μακεδονία: ‘’Το όνομά μας είναι η ψυχή μας’’.
Τραγουδήσαμε όλο το εκκλησίασμα ‘’Μακεδονία ξακουστή’’ και ψάλαμε όλοι
τον Εθνικό μας Ύμνο. Εικόνες των Ηρώων της Επανάστασης του 1821 κοσμούσαν την ιερή και σεμνή
εκδήλωση.
Αναφέραμε ονόματα ηρώων του 1821: Αλέξανδρος
Υψηλάντης, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Ανδρέας Μιαούλης, Μάρκος Μπότσαρης, Γεώργιος
Καραϊσκάκης, Αθανάσιος Διάκος, Οδυσσέας Ανδρούτσος, Μπουμπουλίνα, Μαντώ
Μαυρογένους, καλόγερος Σαμουήλ, Σαλώνων Ησαΐας, Παλαιών Πατρών Γερμανός,
Παπαφλέσσας, Κωνσταντίνος Κανάρης, Εμμανουήλ Παπάς, Γεωργάκης Ολύμπιος και
άλλα.
Μαθαίνουμε (οι δάσκαλοι στους μαθητές, οι γονείς
στα παιδιά, οι παππούδες κι οι γιαγιάδες στα εγγόνια) αυτά τα ονόματα και τους μιλάμε για την Επανάσταση του 1821. Μιλάμε για την ‘’Ελλάδα που
αντιστέκεται, την Ελλάδα που επιμένει, κι όποιος δεν καταλαβαίνει, δεν ξέρει
πού πατά και πού πηγαίνει’’. (Δ. Σαββόπουλος).
Διατρανώσαμε την
αγάπη μας για τη Μακεδονία, αγάπη που δεν μπορεί να μας την αφαιρέσει
κανείς από την ψυχή μας – είμαστε Έλληνες κι είμαστε παιδιά της – δεν ολιγωρούμε, επαγρυπνούμε γι’ αυτήν και
την υπερασπιζόμαστε.
Κάναμε αναφορά στην Επιστολή-Έκκληση των 22 Μητροπολιτών της
Μακεδονίας προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και προς όλους τους Έλληνες
Βουλευτές για την μη επικύρωση της
Συμφωνίας των Πρεσπών: ‘’Δέν μποροῦμε νά πιστεύσουμε ὅτι τά
μέλη τοῦ ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου καί ἰδίως οἱ βουλευτές τῆς Μακεδονίας θά στηρίξουν μέ τήν ψῆφο τους μία συμφωνία ἀντίθετη στήν ἱστορική ἀλήθεια γιά
τή Μακεδονία μας καί θά ἀμαυρώσουν
τό ὄνομά τους γιά πάντα’’ (19-12-2018). Όσοι την υπέγραψαν αμαύρωσαν το
όνομά τους για πάντα.
Μας πληγώνει βαθύτατα η απονομή του ιερού, απαράγραπτου και ανεκχώρητου
ονόματος Μακεδονία στο κράτος των Σκοπίων από τους εντεταλμένους να την
υπερασπίζονται (τη Μακεδονία) Κυβερνήτες της, απονομή-παράδοση που έγινε στις
Πρέσπες από τον Έλληνα Πρωθυπουργό και τον Έλληνα ΥΠΕΞ και που επικυρώθηκε στη Βουλή από 153 Έλληνες Βουλευτές, χωρίς να
ερωτηθεί ο κυρίαρχος Ελληνικός Λαός, ερήμην των απανταχού Ελλήνων και κόντρα
στην αντίθετη γνώμη της πλειοψηφίας των Ελλήνων.
Ρωμαλέος και ευθύβολος ο λόγος του Χρήστου Γιανναρά (Καθημερινή,
24-2-2019): ‘’Μετά το ανοσιούργημα των
Πρεσπών οι πιθανότητες να έχουμε και οι Έλληνες τη μοίρα των Κούρδων και
των Παλαιστινίων, των Βορειοηπειρωτών και των Βορειοκυπρίων, αυξήθηκαν
εφιαλτικά. Ποιον να εμπιστευθούμε; Υποδείξεις δεν τελεσφορούν. Η ευθύνη της
ψήφου μας στις επερχόμενες εκλογές γεννάει φόβο και τρόμο’’.
Ομορφιά και χάρη αναδύονται από τους Ύμνους
του Ευαγγελισμού: ‘’Ξενίζη
Πανάμωμε, και ξένον γαρ το θαύμα σου, μόνη γαρ τον πάντων Βασιλέα, δέξη εν
μήτρα σαρκωθησόμενον, και σε προτυπούσι Προφητών, ρήσεις και αινίγματα, και του
Νόμου τα σύμβολα’’ (Μάρτιος ΚΕ’, Κανόνας,
Ωδή ε’, τροπάριο 2ο). Η Παναγία και ο Τόκος της είναι η ελπίδα
μας, η ανόρθωσή μας και η ελευθερία μας.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος,
26-3-2019
2 σχόλια:
το εμπεδώσαμε Πάτερ Μενέλαο και Κασαπιδη δαγκωτό
Αναδημοσιεύουμε απόσπασμα από το άρθρο του Παντελή Μπουκάλα στην «Καθημερινή» (5/2/2018):
Και επειδή ο λόγος περί μουσικής, για να μάθω για το «Μακεδονία ξακουστή», που εκπαίδευσε στο βλακώδες μίσος σειρές και σειρές φαντάρων μας, ανοίγω άλλο βιβλίο, του 2016, μάλλον «ανθελληνικό», αφού μιλάει για πράγματα που το εθνικώς φρόνιμο θα ήταν να τα περιλάβει η σιωπή στη δικαιοδοσία της, ας πούμε για την επινόηση παράδοσης. Παραθέτω από το βιβλίο της Μαρίκας Ρόμπου-Λεβίδη «Επιτηρούμενες ζωές: Μουσική, χορός και διαμόρφωση της υποκειμενικότητας στη Μακεδονία» (Εκδόσεις Αλεξάνδρεια): «Στις μέρες μας, οι περισσότερες παραστάσεις ή ανεπίσημες παρουσιάσεις μακεδονικών χορών που πραγματοποιούνται στη Μακεδονία ή σε υπερτοπικό επίπεδο συμπεριλαμβάνουν –και συχνά ανοίγουν– με το καθιερωμένο πια τραγούδι και χορό “Μακεδονία ξακουστή”. [...]
Σε εθνικό πλαίσιο, αυτό το τραγούδι έχει λάβει διαστάσεις ύμνου της μακεδονικότητας. [...] η διερεύνηση του συγκεκριμένου μουσικού και χορευτικού συνόλου έδειξε ότι πρόκειται για το πιο ηχηρό παράδειγμα πολιτισμικής κατασκευής. [...] Πρώτον, μουσικολογικά δεν πρόκειται για “παραδοσιακή” μελωδία. Δεύτερον, κινησιολογικά, το χορευτικό βήμα παρουσιάζει έλλειμμα εντοπιότητας, δημιουργικής φαντασίας και “αυθεντικότητας”. Τρίτον, μορφολογικά, ο στίχος δεν παραπέμπει στις συμβάσεις του δημοτικού τραγουδιού. Τέλος, τέταρτον, το περιεχόμενο του στίχου επίσης διαφέρει από αυτό των δημοτικών τραγουδιών και είναι καθαρά εθνικιστικού χαρακτήρα».
Αν τους κακότεχνους στίχους του τραγουδιού τους έφτιαξε όντως κάποιος δάσκαλος (σαν μετωνυμία του εκπαιδευτικού συστήματος), δεν έχει αποδειχθεί. Η μουσική του πάντως, κατά τον μουσικολόγο Μάρκο Δραγούμη, αντλεί από σεφαραδίτικο τραγούδι, που δημιουργήθηκε για τα εγκαίνια του πρώτου εβραϊκού σχολείου της Θεσσαλονίκης, το 1873. Η προσέγγιση του Δραγούμη, τονίζει η Ρόμπου-Λεβίδη, «δείχνει ότι μια μελωδία που πρωτοακούστηκε στην πολυεθνοτική Θεσσαλονίκη του τέλους του 19ου αιώνα επικράτησε σταδιακά στο συγκεκριμένο αστικό κέντρο της Μακεδονίας και παρείχε το βασικό υλικό για τη διαμόρφωση ενός μουσικού, στιχουργικού και χορευτικού συνόλου που αντιμετωπίστηκε από τα πάνω σαν υποσχόμενο σύμβολο της φαντασιακής μακεδονικότητας και ελληνικότητας».
Facebook Twitter
Δημοσίευση σχολίου