Η φθορά του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μόνο
αριθμητική. Είναι κυρίως οντολογική. Υπαρξιακή ίσως, δεδομένου πως όσα
έγιναν και όσα θα ακολουθήσουν στη συνέχεια, θα συγκλίνουν σε ένα
πολιτικό αδιέξοδο που θα τον διώξει από την εξουσία.
Η εμπιστοσύνη έχει χαθεί. Εκτός από ένα
μεγάλο μέρος των δημοσίων υπαλλήλων και διάφορες άλλες ομάδες που
συνδέονται με το κόμμα, η οποιαδήποτε γοητευτική ηθική βάση δεν
υφίσταται πια. Η στοιχειώδης εμπιστοσύνη πάνω στην οποία λειτουργούν
όλοι οι μηχανισμοί πολιτικής επιρροής δεν λειτουργούν. Δεν υπάρχει καν
ούτε στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, όπου η μόνη συνεκτική δύναμη είναι η
διατήρηση της εξουσίας.
Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται η μεγάλη
αντίφαση που διαλύει κάθε αισιόδοξη πρόβλεψη για το μέλλον. Δεν αρκούν
τα πελατειακά δίκτυα ούτε οι προθέσεις για νέους διορισμούς. Η κοινωνία
δεν προσβλέπει πλέον, στον ΣΥΡΙΖΑ και δεν ελπίζει στην συνέχιση της
πολιτικής του. Έχει εν τω μεταξύ, προεξοφλήσει την ήττα του στις
εκλογές, με αποτέλεσμα να αδιαφορεί παντελώς για την ρητορική των
στελεχών του σε σχέση με το μέλλον.
Κανείς δεν εμπιστεύεται ούτε ένα πρόσωπο
από το
κυβερνητικό σχήμα και ειδικά τον πρωθυπουργό. Στη Μυτιλήνη, τα
καταστήματα ήταν χθες κλειστά αλλά και οι δρόμοι που οδηγούσαν στο
σημείο που θα μιλήσει ο Αλέξης Τσίπρας, για τις εργασίες του 14ου
Περιφερειακού Αναπτυξιακού Συνεδρίου.
Με την ασφάλεια του πρωθυπουργού, είχε
επιφορτιστεί ολόκληρη η δύναμη του λιμενικού σώματος στο νησί. Η
Αστυνομία είχε επιστρατεύσει 7 διμοιρίες των ΜΑΤ με 170 άνδρες μόνο από
την Αθήνα, ενώ ενισχύσεις είχαν φτάσει και από τη Θεσσαλονίκη, τη Χίο,
τη Λήμνο και αλλού προκειμένου να διασφαλιστεί ότι θα κυλήσουν όλα ομαλά
κατά την άφιξη του πρωθυπουργού.
Είχαν μεταβεί επίσης, 40 άτομα, κλιμάκιο
της Αντιτρομοκρατικής, ενώ πάνω από το νησί πετούσε ελικόπτερο της
Ελληνικής Αστυνομίας. Παράλληλα, ενεργοποιήθηκε ηλεκτρονικό πέπλο
προστασίας του πρωθυπουργού για την ασφάλεια των επικοινωνιών και των
τηλεφωνικών επαφών του. Και τελικά, οι αστυνομικοί έκαναν χρήση χημικών
και σπρέι πιπεριού προκειμένου να διαλύσουν το πλήθος...
Η απόσταση που χωρίζει πια τον Αλέξη
Τσίπρα με τον περιούσιο αριστερό του «λαό» είναι τεράστια. Και όλα αυτά
επειδή κυβερνάει τη χώρα ένα τσούρμο «ακτιβιστών μίσους» που υποσχέθηκαν
εκτόνωση στα ταπεινά ένστικτα μιας κοινωνίας που ήταν έτοιμη να φτάσει
στην αυτοχειρία, για να ικανοποιήσει την εκδικητική της διάθεση.
Αυτή πάντως, η τακτικη της γελοιοποίησης
δεν μπορεί να τραβήξει για πολύ ακόμα, χωρίς απώλειες. Υπάρχει και η
αρχή της «πολιτικής εντροπίας» που προσδιορίζει και την αναγκαστική
ματάβαση σε άλλη κατάσταση. Γιατί αν ο πρωθυπουργός δεν μετατοπίσει την
πολιτική του σε ένα τεχνοκρατικό επίπεδο σοβαρών προσώπων, δεν πρόκειται
να βγάλει το 2018. Οι προκλήσεις εν όψει της εξόδου από τα μνημόνια
είναι πολλές και δύσκολα θα μπορέσει να ανταποκριθεί.
Δυστυχώς όμως, για τον ίδιο τον Τσίπρα,
κάπου εκεί θα χάσει τον έλεγχο και το παιχνίδι. Γιατί δεν θα υπάρχει πια
η κομματική βάση όλων αυτών που περιφέρονται σαν ηθοποιοί αποτυχημένης
«επιθεώρησης». Φτάνει να δει κανείς τις κομματικές συγκεντρώσεις του
ΣΥΡΙΖΑ για να καταλάβει την απώλεια της κρίσιμης μάζας.
Επομένως, ο πρωθυπουργός πρέπει να
διαλέξει απέναντι στην αμείλικτη πραγματικότητα που τον έφερε ως εδώ: ή
τον αδιέξοδο «ακτιβισμό» της απάτης ή την στοιχειώδη αξιοπρέπεια της
ομαλής αποχώρησης. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση, δύσκολα θα
αποφύγει τις εκλογές. Κανείς άλλωστε, δεν μπορεί να λέει τόσα πολλά και
με μεγάλη διάρκεια ψέματα. Ούτε καν ένας σύγχρονος αποτυχημένος
Αριστερός…
Ανδ. Ζαμπούκας-liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου