Το τραγικό δίδυμο έλλειμμα του 2009, δημοσιονομικό και
ανταγωνιστικότητας, σε συνδυασμό με την υπερδιόγκωση του χρέους
απέκλεισε την Ελλάδα από τις αγορές και άνοιξε το δρόμο για τα μνημόνια.
Δεν πρόκειται για ισχυρισμό με πολιτική, και πολύ περισσότερο
κομματική, σκοπιμότητα πρόκειται για τους αριθμούς που αποτυπώνουν την
πραγματικότητα.
Δεν πρόκειται για ένα ζήτημα που είναι μόνο εσωτερική μας υπόθεση,
γιατί αφορά τους όρους που διέπουν τη σχέση της χώρας με αυτούς που
ανέλαβαν την δανειοδότηση της, δηλαδή τη στήριξη της μετά τον αποκλεισμό
της από τις αγορές.
Δεν πρόκειται πολύ περισσότερο για αυθαίρετους υπολογισμούς που
υπόκεινται σε υποκειμενική κρίση γιατί τα στατιστικά στοιχεία
προσεγγίζονται, εξάγονται και ελέγχονται με βάση κανόνες που ισχύουν για
όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Με αυτά τα δεδομένα είναι ξεκάθαρο ότι η δικαστική διαιώνιση της
υπόθεσης «Γεωργίου- ΕΛΣΤΑΤ» δε συμβάλλει κατά καμία έννοια στο δημόσιο
συμφέρον, τουναντίον μπορεί να το πλήξει, έστω και μη ηθελημένα, αλλά
πάντως καίρια.
Οι μόνοι που ενδιαφέρονται να συντηρείται η δήθεν υπόθεση σε
εκκρεμότητα, είναι οι υπεύθυνοι του εκτροχιασμού του 2009 καθώς και
αυτοί που έχτισαν καριέρες υιοθετώντας και τροφοδοτώντας τις θεωρίες
συνωμοσίας.
Οι θεωρίες της συνωμοσίας δηλητηρίασαν την Ελληνική κοινωνία
δημιουργώντας ένα στερεότυπο ασύλληπτου μεγέθους που καθηλώνει τη χώρα
διαιωνίζοντας την επιτροπεία και επιδεινώνοντας διαρκώς τους όρους της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου