Μαχητές

Ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης αναρωτιέται. «Γιατί η εμπιστοσύνη των πολιτών προς τη Δικαιοσύνη έχει κατρακυλήσει τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια;».

Ωραία απορία. Αλλά ποιον ρωτάει;

Διότι εξ όσων γνωρίζω όλο αυτό το διάστημα ο απορημένος υπουργός υπηρέτησε πιστά τη Δικαιοσύνη ως εισαγγελέας και προϊστάμενος όλων σχεδόν των σημαντικών εισαγγελικών υπηρεσιών.

Υποθέτω επιτυχημένα. Γι' αυτό άλλωστε (αν και κατά δήλωσή του θαυμαστής του Καραμανλή...) ανταμείφθηκε από την Αριστερά με το αρμόδιο υπουργείο.

Το ίδιο διάστημα η νέα προϊσταμένη του Νομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού ανέβηκε επαξίως όλα τα σκαλοπάτια της δικαστικής ιεραρχίας έως την προεδρία του ανώτατου δικαστηρίου, αφού διετέλεσε επί σειρά ετών μέλος του ΔΣ και πρόεδρος της μεγαλύτερης δικαστικής ένωσης.

[Οταν μάλιστα μαύρισαν τους δικούς της στις τελευταίες εκλογές, έφτιαξε νέα δικαστική ένωση!]

Ολο αυτό το διάστημα (κατά δήλωσή της) η νέα προϊσταμένη έδινε μάχη κατά της διαφθοράς και της διαπλοκής - δεσμεύεται μάλιστα να συνεχίσει, μπράβο της!

Κι επειδή η μάχη χρόνια δεν κοιτά, η μαχήτρια έκανε ολόκληρη φασαρία να παραβλέψουμε το Σύνταγμα ώστε να μη βγει στη σύνταξη - τη στιγμή που ο αναπληρωτής υπουργός επικρίνει τις δικαστικές ενώσεις για «συντεχνιακό χαρακτήρα»!

Ευδοκίμως λοιπόν ανταμείφθηκε και εκείνη με μια θέση στο πλευρό του Πρωθυπουργού. Υποθέτω πως αν είχε αποτύχει στη μάχη, θα την είχαν στείλει σπίτι της.

Ποιος ρωτάει ποιον, λοιπόν;

Αν τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια η εμπιστοσύνη των πολιτών στη Δικαιοσύνη κατρακυλά (όπως λέει ο υπουργός), ποιος ευθύνεται;

Η Μαρία η Πενταγιώτισσα; Ή μήπως οι μαχητές που διοικούσαν τη Δικαιοσύνη κι απένειμαν δικαιοσύνη τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια;

Μαχόμενοι δε τόσο επιτυχώς (κατά την κρίση της κυβέρνησης) που τελικά ανταμείβονται.

Διότι να πουλάνε τρέλα για τη Δικαιοσύνη οι συριζαίοι, το καταλαβαίνω - μόνο ως κατηγορούμενοι τη γνώριζαν.

Αλλά να δίνει μαθήματα στη Δικαιοσύνη το πιο βαθύ δικαστικό κράτος, πάει πολύ.

Περιέργως δεν τους προβληματίζει ότι στο πλευρό τους (και υπέρ του «κοινού περί δικαίου αισθήματος»!) προσέτρεξε όλος ο δημοσιογραφικός ποινικός υπόκοσμος με καμιά δεκαπενταριά καταδίκες και καμιά εκατοστή ανοιχτές δίκες έκαστος.

Αλλά ούτε αναρωτήθηκαν πώς γίνεται κι ο υπουργός Δικαιοσύνης αποφαίνεται προκαταβολικά για υπόθεση που διερευνάται από τη Δικαιοσύνη ότι είναι «πρωτόγνωρο να κατηγορείται ένας υπουργός επειδή έπραξε το αυτονόητο».

Συγγνώμη αλλά πού ξέρει ο υπουργός τι έπραξε ο άλλος υπουργός και το χαρακτηρίζει «αυτονόητο»;

Του το είπε ο Καμμένος και τον πίστεψε ή μήπως ήταν μπροστά στη κουβέντα;

Διότι τότε οι μαχητές πρέπει να μας εξηγήσουν τι ακριβώς συμβαίνει.

Υπάρχει παρέμβαση στη Δικαιοσύνη ή απλώς μπλέξαμε με ηλίθιους;

Γ. Πρετεντέρης-ΤΑ ΝΕΑ