Από την «Πόλη του Βιβλίου» στην «Πόλη της Βιβλιοθήκης»

Του Β. Π. Καραγιάννη

Τα παρακάτω με αφορμή μία ολιγοσέλιδη μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία, λίαν ενδιαφέρουσα για την τοπική ιστoρία, του ιστορικού κ. Κώστα Παυλού με θεμα: «Η συνοίκηση της Κοζάνης» που υποβλήθηκε και κρίθηκε στην Παιδαγωγική σχολή Φλώρινας του Πανεπιστημίου Δ.Μ.

Πριν αρκετά ήδη χρόνια, η πόλη της Κοζάνης σε μια ευτυχή συγκυρία και με σύμπραξη πολιτικών και πνευματικών δυνάμεων της – και όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια- θεωρήθηκε ως οιονεί «Πόλη του Βιβλίου». Η συνύπαρξη και συγχώνευση στόχων, τρόπων και προσώπων της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης και του Ινστιτούτου Βιβλίου και Ανάγνωσης, συνέθεσαν αυτό που ονομάστηκε και δεν απείχε από την πραγματικότητα «Κοζάνη, Πόλη του Βιβλίου». Κάποια χρονική περίοδο ο «Θεσμός» αυτός απασχολούσε κοντά στα 25 άτομα, περισσότερα κι απ΄ όσα είχε το Υπουργείο Πολιτισμού τότε.

Πέρασαν τα χρόνια άλλαξαν καιροί και άνθρωποι. Τώρα μια νέα Βιβλιοθήκη (κτήριο) εντυπωσιακή φιλοδοξεί να φέρει στο κέντρον του ενδιαφέροντος τον κόσμο των βιβλίων, των ερευνών, των αρχείων και κυρίως των νέων επιστημόνων του τόπου που φλέγονται γι αυτά τα ζητήματα. Η προαναφερθείσα μελέτη είναι μια ενδεικτική αναφορά. Υπάρχουν κι άλλες πολλές σε εξέλιξη.

Ο νυν πρόεδρος του ΔΣ της Εθνικής Βιβλιοθήκης, ο σπουδαίος διανοούμενος κ. Σταύρος Ζουμπουλάκης, σημείωνε σε ένα άρθρο του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ πριν ένα χρόνο:

«…Ως προς το κοινό, μια Εθνική Βιβλιοθήκη, όπως και κάθε άλλη μεγάλη βιβλιοθήκη, κρίνεται πρωτίστως από το πόσα βιβλία γράφτηκαν και πόσες έρευνες προχώρησαν που δεν θα μπορούσαν ποτέ να είχαν γίνει χωρίς τα τεκμήριά της».

Πεδίον ανοίγεται λαμπρόν (δύσκολο δε λέω) για τη νέα Δημοτική Βιβλιοθήκη της Κοζάνης με τη νέα στην κυριολεξία και μεταφορικά της κατάσταση.

Να γίνει η Κοζάνη τώρα «Πόλη της Βιβλιοθήκης» όσο αυτό και αν ακούγεται λίγο παράφωνο, δηλαδή ν’ ανοίξει το βηματισμό της σ’ αυτόν τον τομέα, με ό,τι αυτό σημαίνει σε επιστράτευση προσώπων και κυρίως με στράτευση των νέων πνευματικών δυνάμεων του τόπου που ασφυκτιούν.

Ο πρόεδρος του Δ. Σ. της Δημοτικής Βιβλιοθήκης και ο κ. Δήμαρχος έχουν μια ιστορική ευκαιρία μπροστά τους.

Θα βρουν πολλούς δίπλα τους.