Είναι το πελατειακό κράτος, ανόητε

Του Πάσχου Μανδραβέλη

Κουίζ: Γιατί οι κ.κ. Γιώργος Σταθάκης και Ευκλείδης Τσακαλώτος βάζουν δύο ηλικιακά όρια στην Επιτροπή Ανταγωνισμού; Σε άσχετη τροπολογία που ψηφίστηκε την περασμένη εβδομάδα στη Βουλή προβλέπεται ότι ο πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού δεν μπορεί να είναι άνω των 73 ετών, ενώ για τα υπόλοιπα μέλη το όριο είναι τα 70. Γιατί δεν νομοθετούσαν π.χ. τα 70, ή τα 75 για όλους, ή –ακόμη ακόμη– τα 65, αφού τους πείραξε η ηλικία; Απλό: ο νυν πρόεδρος της Επιτροπής που θέλουν να διώξουν είναι άνω των 73 και ο αντιπρόεδρος άνω των 70.

Οπότε δι’ αυτού του φωτογραφικού κατασκευάσματος (περιλαμβάνει και διάταξη για τον σύζυγο της βουλευτού κ. Νίκης Κεραμέως) απαντάται ένα άλλο ερώτημα. Γιατί τέσσερις ή πέντε άδειες καναλιών σε μια μπάντα συχνοτήτων που χωράει 48; Συχνότητες δεν θέλει να πουλήσει η κυβέρνηση ώστε να μαζέψει ο δημόσιος κορβανάς περισσότερα; Γιατί λοιπόν να δώσει 4 και όχι 5 άδειες, ή 5 και όχι 48; Είναι το πελατειακό κράτος, ανόητε, που θα έλεγε και ο Σόιμπλε.
Δυστυχώς αυτή η κυβέρνηση αποδείχθηκε χειρότερη από τις κακές κυβερνήσεις του παρελθόντος. Δεν είναι μόνο ότι
κάνει ρουσφέτια. Ολες έκαναν, αν και όχι με αυτό τον ρυθμό. Το πρόβλημα είναι ότι οι προηγούμενοι όταν πιάνονταν με τη γίδα στην πλάτη δεν ζητούσαν τα επαναστατικά τους ρέστα. Αν το καλοσκεφτούμε όλη η κυβέρνηση λειτουργεί σαν τον γραμματέα της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ. Σε κάθε ρουσφέτι θυμούνται κάποιον προπάππο τους που ήταν στο ΕΑΜ, κάποια χαροκαμένη γιαγιά της ΕΠΟΝ, και γι’ αυτό οι υπόλοιποι «δεν δικαιούνται διά να ομιλούν».
Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι η συνθηματολογική τύφλα, που οδηγεί τη χώρα από καταστροφή σε καταστροφή. Από το «θα καταργήσουμε τα μνημόνια με ένα νόμο και ένα άρθρο» (που μας οδήγησε στα capital controls και στο χείλος της εξόδου από την Ευρωζώνη), μέχρι «ανοιχτά σύνορα για όλους» (που μας οδηγεί σε ουσιαστικό Grexit από τη συνθήκη Σένγκεν), μέχρι την «ταξική» –τρομάρα μας!– ανάλυση του ασφαλιστικού (που επιδεινώνει το πρόβλημα), το έλλειμμα της στοιχειώδους επεξεργασίας κοστίζει όλο και πιο πολύ. Το απαράτ του ΣΥΡΙΖΑ τεμπέλιαζε όλα τα προηγούμενα χρόνια, και αντί να επεξεργάζεται θέσεις για τον σύγχρονο κόσμο, αναμασούσε τα συνθήματα του παλιού. Ετσι δεν μπορούν να κατανοήσουν την τεράστια ζημιά που για ποταπούς, ρουσφετολογικούς λόγους κάνουν σε ό,τι –με έστω μισή καρδιά– έχτισαν οι προηγούμενοι, όπως είναι η Ανεξαρτησία των Αρχών.
Καθημερινή