Ενα χρονόμετρο για το Μαξίμου

Γράφει ο Αντώνης Δαλίπης

Για ανεξήγητο λόγο αυτή η κυβέρνηση όταν κάνει το σωστό το πράττει πάντα με... χρονοκαθυστέρηση.

Αν παλαιότερα έμεινε ως ανέκδοτο «η ώρα ΠΑΣΟΚ», τώρα για εντελώς άλλους λόγους και αιτίες έχουμε τον «χρόνο ΣΥΡΙΖΑ».

Τότε, παλαιά, η καθυστέρηση ήταν... αβλαβής, αφού ήταν σύνηθες φαινόμενο και παρατηρούνταν κατά την έναρξη μιας κυβερνητικής συνεδρίασης, μιας συνέντευξης, ενός συμβουλίου ή άλλης εκδήλωσης.

Τώρα παρατηρείται στη λήψη των αποφάσεων και εκδηλώνεται κυρίως με χαρακτηριστική αδράνεια για την πρόληψη του κακού.

Βέβαια εν πολλοίς αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η πραγματικότητα που καλείται να χειρισθεί είναι ιδιαίτερα σκληρή και συνήθως αντίθετη με όσα πίστευε και θεωρητικά θα μπορούσε να αντιμετωπίσει.

Ωστόσο, «ο χρόνος ΣΥΡΙΖΑ» αρχίζει να συσσωρεύει τα προβλήματα και να επιδεινώνει την κατάσταση.

Παρατηρήθηκε πέρσι τέτοια εποχή με τις παρατεταμένες διαπραγματεύσεις που κατέληξαν σε φιάσκο και στο τρίτο Μνημόνιo.

Η περίπτωση αυτή είναι η πλέον χαρακτηριστική και συνάμα ιστορική, αφού τότε όλοι οι Έλληνες είχαν φθάσει σε οριακό σημείο και με κομμένη την ανάσα ζητούσαν να κλείσει η συμφωνία, ακόμη και με θυσίες.

Ήταν η φυσιολογική αντίδραση βλέποντας τον ανεκδιήγητο Βαρουφάκη να παίζει στα ζάρια τις τύχες της χώρας και να εξυπηρετεί αντικειμενικά -όπως αποδείχθηκε- τα σχέδια των δανειστών, παρέχοντας τον απαραίτητο χρόνο μέσα στον οποίο η Ελλάδα θα είχε εξαντληθεί.

Τώρα, δυστυχώς, «ο χρόνος ΣΥΡΙΖΑ» έχει συσσωρεύσει τρία προβλήματα που άφησε να ωριμάσουν και τα οποία όλα τώρα μαζί γίνονται εκρηκτικό μείγμα.

Το προσφυγικό που πέρασε από την εποχή όπου Σύριοι και Ιρακινοί «λιάζονταν αμέριμνοι στις πλατείες» και έγινε ζήτημα εθνικής σημασίας.

Το ασφαλιστικό και το φορολογικό που προκαλούν οξύτατες αντιδράσεις με απεργίες και μπλόκα και απειλούν την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς.

Το ζήτημα της αξιολόγησης του προγράμματος που όλο καθυστερεί και παραπέμπεται στο απώτερο μέλλον, με αποτέλεσμα να κρατείται σε στάση αναμονής όλη η οικονομία.

Και μόνο το ένα από τα τρία αυτά προβλήματα να υπήρχε, ήταν ικανό να «βυθίσει» τη χώρα σε ένα επικίνδυνο φαύλο κύκλο.

Η ύπαρξη όμως και των τριών μαζί, με πρώτο το προσφυγικό, τα καθιστά άκρως κρίσιμα μεγέθη.

Η «ώρα ΣΥΡΙΖΑ» ίσως είναι τώρα. Ο χρόνος πιέζει και η κατάσταση δεν αντέχει άλλη παράταση.

Στο προσφυγικό δεν μπορεί βέβαια να λυθεί μόνο από την Ελλάδα, αλλά αυτό δεν αποκλείει να εκδηλωθούν ορισμένες πιο προσγειωμένες προσπάθειες από την Αθήνα.

Το ασφαλιστικό, το φορολογικό και η αξιολόγηση είναι καθαρά εσωτερικά θέματα και η επίλυσή τους εξαρτάται μόνο από την ελληνική κυβέρνηση.

Λίγο ακόμα, αν συρθούν άλυτα αυτά τα προβλήματα, θα γίνουν βουνό. Και δυστυχώς ο... χρόνος τελειώνει για όλη τη χώρα. Ή αυτά θα λυθούν ή αυτά θα «πνίξουν» τη χώρα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει άλλη επιλογή.

imerisia.gr