Το μη χείρον βέλτιστον

του Βασίλη Μαγκλάρα

Δεν είναι δυνατόν. Δεν μπορεί να το ζούμε αυτό. Δεν γίνεται οι εφιάλτες να περνούν στη ζωή μας ως όρος ή αποτέλεσμα μιας πράξης που δεν διαπράξαμε και δεν συμβάλλαμε τουλάχιστον όσο μας αφορά ως μέρος της κοινωνίας.  

 Δεν είναι δυνατόν. Δεν μπορεί να το ζούμε αυτό. Δεν γίνεται ένας κόσμος συρμός να σβήνει μπροστά από τα ΑΤΜ βλέποντας τον μόχθο του, το στέρημά του, το αποκούμπι του, τη ζωή του όλη, να εξαργυρώνεται σε εικοσάευρα αθροισμένων ημερών και εξοφλημένων καιρών, με αλφαβητική σειρά στην απόδοσή τους.

                                                                                                                                                                     ΝΑΙ, με αλφαβητική σειρά η ανάγκη στα φάρμακα, η ανάγκη στη σίτιση, η ανάγκη στη καθημερινότητά μας, η επιβίωσή μας στοιβαγμένη στα πεζοδρόμια, στην ουρά, με σκυμμένα κεφάλια ακολουθώντας τη μοίρα μας στο μοιραίο που αναπότρεπτα μας οδηγούν και αλίμονο αν είσαι στο πίσω μέρος της αλφαβήτου.                                                                                                                                                             ΝΑΙ, με σκυμμένα κεφάλια ένας περήφανος ΛΑΟΣ που δούλεψε για να κατακτήσει την 29η θέση ανάμεσα στις αναπτυγμένες χώρες. Που κέρδισε την αναγνώριση και το σεβασμό της Διεθνούς Κοινότητας για τη στάση του στα Παγκόσμια ζητήματα. Που εδραίωσε τη σταθερότητα σε μια ταραγμένη περιοχή προσφέροντας απάνεμα λιμάνια στους κυνηγημένους απ’ τις πατρίδες τους. Αυτός ο ΛΑΟΣ, ο Μικρός ο Μέγας, νιώθει πλέον να καταρρέει ο κόσμος γύρω του και να βυθίζεται στη δύνη του Τρίτου Κόσμου.                                        ΝΑΙ, ένας περήφανος ΛΑΟΣ με κομμένη την ανάσα βλέπει τη ζωή του να περνά και να χάνεται στη μιζέρια της ΠΑΡΑΚΜΗΣ που μήνες τώρα την διαισθάνεται αλλά δεν μπορούσε να το πιστέψει ότι θα τον σπρώξουν μέχρι εκεί. Μέχρι το «λίγο χειρότερα από την Ζιμπάμπουε» (Χρυσόγονος), μέχρι το λίγο καλύτερα απ’ την χαώδη αβεβαιότητα που τον αποκλείουν. Μέχρι το όριο των 50-60 ευρώ, μέχρι τον περιορισμό του στην ανάγκη δελτιοποίησης της ζωής του σε μια νοσηρή πραγματικότητα.                                                                                       ΝΑΙ, η ΕΛΛΑΔΑ στα ΑΤΜ ν’ αναστενάζει, η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ στις κλειστές Τράπεζες να φυλακίζεται, η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στη σύγχυση των διλημμάτων να δοκιμάζεται και όλα μαζί να χάνονται στην επικοινωνία μιας Βαβελοποιημένης ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ.                                             Πάνε πέντε μήνες και κάτι από την 20^η Φεβρουαρίου που τα διαπραγματευτικά ατού των ΟΥΑΟΥ επιφωνημάτων και των λαχούρ στιλιστικών προτάσεων, που δεν μπορούν να πείσουν τους επιφυλακτικούς Εταίρους μας για τις προθέσεις των επιχειρημάτων μας.                                                            Πάνε 130 μέρες περίπου που η Δημιουργική Ασάφεια επιμένει πεισματικά στις ξεκάθαρες και αποκρυσταλλωμένες θέσεις της ΑΣΑΦΕΙΑΣ(!), κάτι που οι Δανειστές μας περιέργως(;) δεν εννοούν να καταλάβουν και ζητούν όλο και περισσότερες διευκρινήσεις.                                                           -Ήτανε βαρυχειμωνιά μας βρήκε Καλοκαίρι και συ γιέ μου δεν μπόρεσες την Άνοιξη να φέρεις- που λέει κι λαϊκή ρήση.                                                                                                                                   Τι κι’ αν επιστρατεύτηκαν και νέοι λεξικογράφοι για να προσθέσουν ερμηνευτικά στην ασάφεια της διαπραγμάτευσης, τι κι’ αν κατατέθηκαν όγκοι οικονομικών θεωριών, οι Δανειστές μας χάνονταν στη διατύπωση και στις λεπτομέρειες των τεχνοκρατών που επέμεναν σε απλά λογιστικά του ΔΟΥΝΑΙ ΛΑΒΕΙΝ…                                                                                                                            Μετά απ’ όλα αυτά υποχρεώθηκε να πάρει τη διαπραγμάτευση στα χέρια του ο ίδιος ο Πρωθυπουργός-δεν ξέρω αν είχε μαζί του και τους ζουρνάδες για να διασκεδάσει τις αγορές ;-μάλλον δεν πρέπει οι Ευρωπαίοι να ξέρουν από «πεντοζάλη» γιατί το αποτέλεσμα δεν έφερε τα ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ της Αριστερής ή όποιας άλλης πλατφόρμας που συμπλέει στην διαπραγματευτική επιχειρηματολογία.                                                                                                  Έτσι κυλούσανε οι «μέρες τα Σάββατα και οι Δευτέρες». Έτσι κυλήσανε κι’ οι μήνες και φέρανε την Ελλάδα ΩΣ ΕΔΩ!!! Και φέραμε τη ΖΩΗ μας ΩΣ ΕΔΩ!!!                                                                                                                                ΩΣ ΕΔΩ, με τελειωμένο το πρόγραμμα, με την ΕΚΤ να σταματά τη ροή προς τις Τράπεζες, με το ΔΝΤ να μας απειλεί με πιστωτικό γεγονός, με τον Κόσμο κρεμασμένο στις τηλεοράσεις να σταυροκοπιέται για όσα του συμβαίνουν.                                                                                                      ΩΣ ΕΔΩ, στα διχαστικά όρια ενός ΑΣΑΦΟΥΣ Δημοψηφίσματος που οι ψήφοι της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ και της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ αναζητώντας ΑΛΟΘΙ μας παραπέμπουν να απαντήσουμε-αλλάζοντας και την γλωσσική σειρά- με ένα ΟΧΙ ή με ένα ΝΑΙ σε δύο προτάσεις που η μία απεσύρθη και η άλλη δεν μας ξεκαθαρίζει το τοπίο.                  ΝΑΙ ΩΣ ΕΔΩ, γιατί άκουσα τον κ. Πρωθυπουργό να επαναλαμβάνεται, ζητώντας μέσα από το ΟΧΙ μια νέα διαπραγματευτική εντολή που θα τον φρεσκάρει στα μάτια των Εταίρων μας.                                                                                                                                                                        ΕΛΕΟΣ. Πέντε μήνες. ΝΑΙ. ΠΕΝΤΕ ΜΗΝΕΣ και δεν μπορέσατε να βρείτε μία άκρη, να βρείτε μία επαφή, ένα σημείο επικοινωνίας. Τι μπορεί να μας πείσει τώρα ότι το ΟΧΙ δεν θα είναι μια συνέχεια του χαμένου πενταμήνου, που όμως από εδώ και πέρα θα είμαστε συν τοις άλλοις, εντελώς μόνοι και ακάλυπτοι από την οικονομική ομπρέλα των Εταίρων.                                                                ΩΣ ΕΔΩ, γιατί το μη ΠΑΡΕΚΙ δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι και όσο κι’ αν με πληγώνει ένα νέο μνημόνιο, από το αβέβαιο μη χείρον ΟΧΙ, είναι η διασφάλιση στην Ευρωπαϊκή μας προοπτική που την εκφράζει το ΝΑΙ!!!                                                                                              Μαγκλάρας Βασίλης                                                                                                                                                                    magklarasvas@yahoo.gr