Η πάμπ που πέρασε στη λογοτεχνία

Του Β.Π. Καραγιάννη

           Οταν ο κ. Δημήτρης Νόλλας, συγγραφέας περιωπής, τότε και τώρα, βρέθηκε στην Κοζάνη (τον φέραμε δηλονότι για να παρουσιάσουμε ένα βιβλίο του) περιήρχετο ανά τας οδούς και τας ρύμας της, τα υψώματα και τα πεδινά της. Στάθηκε και σε μια παμπ της οποία ο ένας τοίχος ήταν ολόκληρος ζωγραφισμένος από τον φημισμένο ζωγράφο της πόλεως Κώστα Ντιό, κι αυτός παρίστανε τον εκτροχιασμό ενιισι  ττράινο ου έφυτροχιασμία ςστη λαρισα) και διαεσεων προιακρου ετσω φυγλςη απο την αχλός  τραίνου στο Παρίσι.ιισι  ττράινο ου έφυτροχιασμία ςστη λαρισα) και διαεσεων προιακρου ετσω φυγλςη απο την αχλ  απεικονιση την οποια ο ζωγρφαοςτον φησμισμενο ζωγρφαο της π Μια γνωστή εικόνα την οποία ο ζωγράφος διατύπωσε εικαστικά έξοχα. Ο συγγραφέας κι ο ζωγράφος ήπιαν μια ή δύο μπύρες εκεί (ή μήπως ήταν ουίσκι;). Το γεγονός περιγράφει ο Δ.Ν. στο βιβλίο του «Μικρά ταξείδια» εκδ. Καστανιώτη 1998. Η μπυραρία πέρασε στη λογοτεχνία ίσως χωρίς και να το γνωρίζει η ίδια!

          Το βράδυ της 31^ης Ιανουαρίου,ς﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽νηνα τοξεγραψε σ 'φαοςτον φησμισμενο ζωγρφαο της π παραμονή του αγίου Τρύφωνος (Αη- Τρίφυλλο  Γ  και  στα μπασα.Η τυςοποιουςπκαισοωνα οι μοσικορφαο της π τον λένε στα χωριά που εικο Γ  και  στα μπασα.Η τυςοποιουςπκαισοωνα οι μοσικορφαο της πνίζεται με δρεπάνι χωρίς σφυρί ως προστάτης των κηπευτικών) βρέθηκα στην εν λόγω πάμπ και πίνοντας  μια μικρή (πως μπόρεσα!) GINNES παρακολουθούσα το μουσικό πρόγραμμα του τραγουδοποιού Δ. Γαύρου (σε κάποια τραγούδια τον συνόδευε και η Δήμητρα Καραγιάννη -οι δυό τους πλην των άλλων αποτελούν και το συγκρότημα ΑΛΚΗ –) με τους συνεργάτες  του στην κλασσική κιθάρα τον Γ. Γεωργούλα και στα κρουστά τον Ιορδάνη Λάτσκο. Ολοι τους ήταν ωραίοι κι όχι  να ﷽﷽﷽﷽﷽﷽νοικρακτη λαρισα) και διαεσεων προιακρου ετσω φυγλςη απο την αχλόχιμόνον γιατί ήταν νέοι αλλά και γιατί γνωρίζουν τη μουσική που διακονούν με πάθος.

          Ο χώρος έσφυζε νεότητος (Τι ήθελα εκεί εγώ ένας Υδραίος στη Λάρισα;) και διαθέσεων για πρόσκαιρα γρμματαος ρφίχθη η αστυνκτη λαρισα) και διαεσεων προιακρου ετσω φυγλςη απο την αχλ ταξίδια φυγής από την αχλία μας πραγματικότητα του εμετικού πολιτικαντισμού.

          Κάποια στιγμή φυσικά αφίχθη η δημ. αστυνομία και έριξε  στην  ιδιοκτησία το μπάτσο του νόμου περί ησυχίας και  έτσι μονοκιθαρικά  συνεχίστηκε γρμματαος ρφίχθη η αστυνκτη λαρισα) και διαεσεων προιακρου ετσω φυγλςη απο την αχλ το πρόγραμμα. Ηταν το μόνο κά﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ αφίχθη η απροσθεωνάς κτη λαρισα) και διαεσεων προιακρου ετσω φυγλςη απο την αχλάπως άκομψο στην ωραιότητα της βραδιάς.

κτη λαρισα) και διαεσεων προιακρου ετσω φυγλςη απο την αχλ. Η  αστυνομία πάντα προκαλεί μια ψυχική αδιαθεσία ακόμα κι όταν έχει τις καλύτερες των προθέσεων. Προκαταλήψεις ίσως.

          Την πάμπ περιέγραψε κάπως, αντιγράφοντας τον Δ. Νόλλα κι η κ. Μάρη Θεοδοσοπούλου, έγκριτος –τι λέω η εγκριτοτέρα- κριτικός λογοτεχνίας, σε άρθρο της στην εφημερίδα ΕΠΟΧΗ (Μάιος του 2012) παρουσιάζοντας τις «Συγκεχυμένες αγάπες» μας (εκδ. Γαβριηλίδη). Ομως το βράδυ στο CAFE GALLERY οι αγάπες μου ήταν εντελώς συγκεκριμένες.