Να σεβαστούν την απόφαση της Βελβεντινής κοινωνίας για ανεξάρτητο Δήμο

Του Μαρμάρη Ευθυμίου-Δημότη Βελβεντού

Για τέταρτη συνεχή χρονιά η κοινωνία του Βελβεντού βρίσκεται σε συνεχή αναβρασμό με μοναδικό στόχο την ανεξαρτησία του Δήμου. Η άδικη απόφαση από εκείνους που ασκούν κρατική εξουσία για τον αφανισμό του Δήμου μας πήγε το Βελβεντό πολλές δεκαετίες πίσω. Ήταν μια απόφαση  αψυχολόγητη που χτύπησε κατακέφαλα τη φιλήσυχη και καλά οργανωμένη μέχρι τότε κοινωνία μας δημιουργώντας μια εκρηκτική κατάσταση. Ήταν η χειρότερη τιμωρία για μας. Γιατί μας το έκαναν αυτό; Για του λόγου του αληθές ας έρθουν οι αρμόδιοι σήμερα στο Βελβεντό για να δουν σε τι περιπέτειες μας έχουν βάλει.

Αν ζούσαμε σε μια χώρα που πρυτάνευαν οι αρχές δικαίου οι αρμόδιοι θα στήριζαν περισσότερο το Δήμο μας και θα τον επιβράβευαν, όπως έκανε στο πρόσφατο παρελθόν επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα γράφω αυτά με πολύ πόνο ψυχής.
   Η απόφαση της κοινωνίας για να παραμείνει ο Δήμος ανεξάρτητος, κύριοι βουλευτές και παράγοντες της πρώην Αυτοδιοίκησης του νομού μας, διαμορφώθηκε μέσα από πολλές  λαϊκές συνελεύσεις, όπου αναπτύχθηκε πλούσια επιχειρηματολογία, έγιναν δημοψηφίσματα με τις διαδικασίες που γίνονται σε εθνικό επίπεδο. Όλες οι αποφάσεις πάρθηκαν με πολύ μεγάλη πλειοψηφία σε ποσοστό 97% για να παραμείνει ο Δήμος ανεξάρτητος. Στο Βελβεντό λειτουργεί με μεγάλη επιτυχία η άμεση δημοκρατία. Μάλιστα πήρατε  και προφανώς διαβάσατε την πλούσια επιχειρηματολογία που αναπτύξαμε για να παραμείνει ο Δήμος ανεξάρτητος. Υποτίθεται ότι αφουγκραστήκατε τον αγώνα και την αγωνία μας. Δε θα έπρεπε πριν πάρετε την καταδικαστική για το Βελβεντό απόφαση να μας αντικρούσετε με ανάλογα αντιεπιχειρήματα; Όμως επιλέξατε, δια της σιωπής, να πάρετε αυτήν την καταδικαστική απόφαση για εμάς χωρίς εμάς. Δείξατε μια άνευ προηγουμένου εξουσιαστική συμπεριφορά.
   Η απόφαση για να παραμείνει ο Δήμος Βελβεντού ανεξάρτητος, κύριοι βουλευτές και παράγοντες της πρώην Αυτοδιοίκησης του νομού μας, έχει ριζώσει βαθιά στην ψυχή μας και δεν μπορείτε με τίποτα να μας τη βγάλετε. Το επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά, για να γίνει απόλυτα κατανοητό, ότι την πολύ καλή λειτουργία της κοινωνίας έπρεπε να τη στηρίξετε. Στο κάτω-κάτω ο ρόλος σας είναι να στηρίζετε τις τοπικές κοινωνίες.
   Θα ήθελα να ασχοληθώ και με την άλλη πλευρά του θέματος που ορισμένοι κύκλοι μας προσάπτουν, ότι δηλαδή κακώς αμφισβητούμε την


απόφαση του Κοινοβουλίου σχετικά με τον Καλλικράτη. Επ’ αυτού θα προσπαθήσω να απαντήσω με απλές σκέψεις:
  - Εμείς, οι Βελβεντινοί, ανέκαθεν ήμασταν άνθρωποι φιλήσυχοι και μόνο με την απόφαση αυτή του Κοινοβουλίου ξεσηκωθήκαμε. Επομένως, κάτι το πάρα πολύ σοβαρό μας έχουν κάνει για να φτάσουμε σε αυτήν την κατάσταση. 
   -  Δε θεωρώ ότι η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία αποτελεί το τέλος της ιστορίας. Είναι δυνατόν να υπάρξουν και άλλες μορφές κοινωνικής οργάνωσης, μια που δεν μπορεί να υπάρξει κράτος που να ταυτίζεται με το Δήμο-λαό.
    - Δεν αποτελεί πραγματική δημοκρατία να βγαίνει κάθε τέσσερα χρόνια ο λαός απ’ το καβούκι του, να ψηφίζει, να εκλέγει τους εκπροσώπους του και να ξαναμπαίνει σ’ αυτό. Στο μεσοδιάστημα, μέχρι τις επόμενες εκλογές, να μην του αναγνωρίζεται το δικαίωμα να αμφισβητεί τις αποφάσεις των εκπροσώπων του. Να συμπληρώσω ότι αρκετές απ’ τις αποφάσεις αυτές δε λαμβάνονται στο Κοινοβούλιο.
    - Τα κινήματα που συχνά ξεδιπλώνονται σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της γης και ευεργετούν τις κοινωνίες δε θα υπήρχαν, αν οι πολίτες τους δε θα αμφισβητούσαν ορισμένες από τις αποφάσεις των Κοινοβουλίων τους.
    - Όταν μια απόφαση παίρνεται από την πλειοψηφία των βουλευτών  δε σημαίνει ότι πάντα είναι ορθή και εκφράζει τη λαϊκή βούληση.
    - Είναι βαθύτατα συντηρητικό να λέμε ότι κάτι που δεν υπάρχει δεν είναι δυνατόν να υπάρξει στο μέλλον. Δηλαδή, ο Νόμος του Καλλικράτη έγινε, εφαρμόζεται και τώρα δεν μπορεί να αλλάξει. Όμως πριν ακόμα συμπληρωθεί ένας χρόνος απ’ την εφαρμογή του άνοιξε ο πρώτος κύκλος αποκατάστασης χωροταξικών αδικιών του Νόμου αυτού. Με Προεδρικό Διάταγμα του περασμένου Νοέμβρη τέσσερις κοινότητες του Δήμου Ιεράπετρας στην Κρήτη αποσχίστηκαν απ’ το Δήμο και προσαρτήστηκαν στο Δήμο Σητείας. Τούτη την ώρα που γράφονται αυτές οι σκέψεις ενδεχομένως να έγινε κάτι ανάλογο στην ορεινή Ναυπακτία για να ακολουθήσουν η Λέσβος και το Βελβεντό. Να αναφέρω ότι το Βελβεντό πρέπει να κατέχει την πρωτιά στον ελλαδικό χώρο, μια που δεν εκπροσωπείται στο Διοικητικό Συμβούλιο του Καλλικρατικού Δήμου (λόγω αποχής απ’ τις διπλές-αυτοδιοικητικές εκλογές). Πλέον, έχουμε ετεροδιοίκηση κι όχι αυτοδιοίκηση. Το έχω πει κι άλλη φορά ότι η ετεροδιοίκηση καταλύει τη Δημοκρατία και αποτελεί μια μορφή υποδούλωσης της κοινωνίας μας
   Οι Νόμοι γίνονται, εφαρμόζονται και πρέπει όταν εντοπίζονται λάθη και παραλείψεις να βελτιώνονται για να υπηρετούν καλύτερα τις κοινωνίες. Αυτή την αποστολή έχουν. Δεν είναι δυνατόν να ανοίγεις ένα τσουβάλι και να τους βάζεις όλους εκεί μέσα.
Είναι δικαίωμα της κάθε κοινωνίας, επομένως και της δικής μας, να διαμορφώνει την πορεία της προς το μέλλον και να προσπαθεί με όλες τις δυνάμεις για τον καλύτερο τρόπο Αυτοδιοίκησης. Έχουν καθήκον όλοι να σεβαστούν την απόφαση της βελβεντινής κοινωνίας για ανεξάρτητο Δήμο.
   Εμείς, οι Βελβεντινοί, ενωμένοι και αποφασισμένοι συνεχίζουμε τον αγώνα για την ανεξαρτησία του Δήμου μας.
   Το Βελβεντό βρίσκεται στον προθάλαμο αναμονής και περιμένει τη δικαίωσή του.
                                                 Μαρμάρης Ευθύμιος
                Δημότης : Βελβεντού Κοζάνης