Οι νέοι κώδικες συμπεριφοράς

από ΤΑ ΝΕΑ

Mπορούμε να στείλουμε προσκλήσεις με sms; Ειναι απαραίτητο να σιδερώνουμε τα εσώρουχα; Κι αν θέλουμε να  φορέσουμε γυαλιά ηλίου σε κλειστό χώρο για να μη φαίνεται το χθεσινοβραδινό ξενύχτι;  Μέχρι πόσα τσιγάρα μπορούμε να πάρουμε από το πακέτο του φίλου μας; Βουτάμε το κουλούρι στον καφέ ή το ψωμί μας στη σάλτσα του διπλανού; Πόσο συχνά να βγαίνουμε έξω από το εστιατόριο για να καπνίσουμε όταν η υπόλοιπη παρέα αποτελείται από μη καπνιστές; Και πότε να χειροκροτούμε σε μια θεατρική παράσταση; ...Όσο κι αν  οι εποχές αλλάζουν, τα πολλά «πρέπει» ατονούν και ο όροςσαβουάρ βιβρ  είναι πια ξεπερασμένος, δεν θα το κάνουμε και... αμέρικαν μπαρ!

Τι να μη φορέσεις, τι να μη φας, τι να μην πεις
Μην ντυνεσαι σαν μασκαρας (εκτος κι αν είναι αποκριες)

Τα πολύ ψηλά και τα πολύ α λα Lady Gaga παπούτσια είναι καλά  για την πασαρέλα, την πίστα, άντε και τα κλαμπ. Το να προσπαθείς να ισοροπήσεις την καθημερινότητά σου πάνω σε αυτά είναι εκτός και dress code και κομψότητας. Επίσης, όσο και να θαυμάζεις τις  φορεσιές μακρινών πολιτισμών, καλό θα ήταν να μη φοράς πόντσο, ρούχα με μεγάλα άφρικαν πριντς, κιμονό ή τεράστια κολιέ με πολύχρωμες χάντρες, ειδικά σε επαγγελματικές συναντήσεις ή πιο επίσημες κοινωνικές συναθροίσεις. Και ακόμη, τα γυαλιά ηλίου αλλά και τα καπέλα σε εσωτερικούς  χώρους  είναι ξεπερασμένα, ντεμοντέ και «μυρίζουν» δεκαετία του 1980. Για άνδρες και γυναίκες.

Μην τρως «σάντουιτς - παντοφλες» στον δρόμο Το street food, το φαγητό στον δρόμο, είναι στην κουλτούρα όλων των λαών. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής το έχει επιβάλει, ενώ στο παραδοσιακό σαβουάρ βιβρ θεωρούνταν απαράδεκτο. Φανταστείτε όμως κάποιον, ιδιαίτερα μια γυναίκα, που καταβροχθίζει στον δρόμο ένα τεράστιο σάντουιτς στη μία πλευρά τού οποίου αφήνει σημάδια από το κραγιόν της, ενώ υπολείμματα του περιεχομένου του πέφτουν στην κομψή μπλούζα της. Αν θέλουμε λοιπόν να φάμε κάτι ενώ περπατάμε, να προτιμάμε, άνδρες και γυναίκες, σνακ στο μέγεθος της παλάμης μας!
Μην αρχίζεις μια συζήτηση με το «πώς αδυνάτισες έτσι;»
Γιατί; Είναι αυτονόητο. Eίναι σαν να λες κατάμουτρα στη φίλη/ γνωστή/ γειτόνισσα πως μέχρι πριν από λίγο καιρό ήταν χοντρή. Σε αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή έχει πάρει μερικά κιλά, μην κάνεις κανένα σχόλιο. Και, οπωσδήποτε, μη βιαστείς να τη συγχαρείς για την εγκυμοσύνη της.
Μη ρωτάς ένα ζευγάρι πότε θα κάνει παιδίΜπορεί, για παράδειγμα, να είναι στα χωρίσματα ή ένας από τους δύο να έχει μία ορμονική ή οργανική δυσλειτουργία ή να μη θέλουν απογόνους. Και τα τρία είναι προσωπικά δεδομένα.
Μη λες πάντα «Ναι»
Αν είσαι από τους ανθρώπους που δεν μπορούν να αρνηθούν καμία πρόταση, ήρθε ο καιρός να αλλάξεις. Καλύτερα να λες «όχι», για πράγματα που δεν είσαι σε θέση να διεκπεραιώσεις ή να είσαι συνεπής ώστε να μην αναγκάζεσαι μετά να βρίσκεις γελοίες δικαιολογίες. Τo να βάζεις όρια είναι ένδειξη αυτοεκτίμησης.
Μη φέρεσαι σπασμωδικα ύστερα από one night stand Μπορεί να νιώθεις  αμηχανία ή ενοχές, αλλά φέρσου όσο πιο φυσιολογικά μπορείς. Ενα άγνωστο άτομο στο κρεβάτι σου σε φέρνει πιθανότατα σε δύσκολη θέση, σκέψου όμως πως τουλάχιστον «παίζεις» στον δικό σου χώρο. Ετοίμασε ένα στοιχειώδες πρωινό και μισή ώρα αργότερα επίσπευσε την αναχώρησή του (της) λέγοντας πως έχεις ένα σημαντικό επαγγελματικό ραντεβού ή πως σε λίγο θα χτυπήσει το κουδούνι η κυρία που φροντίζει το σπίτι. Oλα αυτά, βέβαια, μόνο αν θέλεις πραγματικά να φύγει...
Μη βρίζεις  ή κουτσομπολεύεις προτού βεβαιωθείς ότι έκλεισες το τηλέφωνό σου Αν η ανάγκη σου για λεκτική εκτόνωση (βρίσιμο) ή για κοινωνικό σχολιασμό (κουτσομπολιό) έχει αγγίξει κόκκινο μετά το δέκατο τηλεφώνημα από τον ενοχλητικό σπιτονοικοκύρη ή από τον πρώην διπλανό στο σχολείο που θέλει να σου πει με συγκλονιστικές λεπτομέρειες όλη του τη ζωή από τότε που αποφοίτησε μέχρι σήμερα, συγκρατήσου και φέρσου υπεύθυνα! Βεβαιώσου πρώτα ότι έχεις πατήσει το κουμπί για διακοπή κλήσης και μετά πες τα να ξελαφρώσεις. Η σύγχρονη τεχνολογία είναι πολύπλοκη, τα κουμπιά στα κινητά πολύ μικρά και με την touch screen τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα. Επίσης, ακόμη και αν κλείσεις το τηλέφωνο, μη βιαστείς να το βάλεις στην τσάντα ή την τσέπη σου χωρίς να το κλειδώσεις και αμέσως μετά να αρχίσεις να σχολιάζεις τον συνομιλητή σου. Τα πλήκτρα επανάκλησης ενεργοποιούνται πολύ εύκολα.
Επικίνδυνες ερωτήσεις
Μέχρι πόσα τσιγάρα μπορώ να κάνω τράκα; Oποιος νόμος για το κάπνισμα και να ισχύει – ή δεν ισχύει –, υπάρχουν κανόνες συμπεριφοράς μεταξύ των καπνιστών που πρέπει να γίνονται σεβαστοί. Για παράδειγμα, είναι εντάξει να ζητήσεις μέχρι και τρία τσιγάρα από έναν καλό σου φίλο μέσα σε μία βραδιά, θα σε πούνε όμως τρακαδόρο αν ζητήσεις περισσότερα, ιδιαίτερα από κάποιον που μόλις γνώρισες.
Να σιδερώνω τα εσώρουχα;
Είναι χάσιμο χρόνου και υποχονδριακή υπερβολή. Το σιδέρωμα για να φύγουν οι ζάρες είναι απαραίτητο για τα κολλαριστά πουκάμισα (αν και το να σιδερώσεις μόνο την μπροστινή πλευρά σε περίπτωση που δεν σκοπεύεις να βγάλεις το σακάκι δεν είναι ντροπή) . Εκτός κι αν είσαι από εκείνους που λαμβάνουν σοβαρά υπόψη ότι τα σιχαμερά μικρόβια που κυκλοφορούν ανάμεσά μας απεχθάνονται την καυτή σιδερένια πλάκα και τον ατμό.
Τι να προσεχω οταν τρώω;
Υπάρχουν πολλές παγίδες μπροστά σε ένα πιάτο φαγητό που μπορεί να σε ξεμπροστιάσουν. Για παράδειγμα, μη μασουλάς δυνατά οτιδήποτε τραγανό. Και πολλά άλλα που καλό θα ήταν να αναζητηθούν σε ένα πιο εξειδικευμένο εγχειρίδιο. Επειδή το φαγητό όμως είναι και αυτό μέρος της κουλτούρας ενός λαού, οι κανόνες διαφοροποιούνται από χώρα σε χώρα. Για παράδειγμα, στην Ευρώπη ένα κομμάτι ψητό κρέας, ας πούμε μπριζόλα, πρέπει να το κόβουμε με το μαχαίρι μπουκιά  μπουκιά, ενώ στις ΗΠΑ είναι οκέι αν το κόψουμε όλο στο πιάτο μας και μετά τρώμε κάθε μπουκιά μόνο με το πιρούνι. Επίσης, λόγω γαστρονομικής παράδοσης, στην Ελλάδα επιτρέπεται να βουτήξουμε ψωμί στη σάλτσα του φαγητού μας, ακόμη και κουλουράκι στο ρόφημά μας. Και επειδή τελευταία το φαγητό έχει γίνει και πεδίο κοινωνικής επικοινωνίας, μπορούμε να βουτήξουμε το ψωμί μας και στη σάλτσα του διπλανού μας. Φτάνει να μην ξαναβουτήξουμε το ψωμί που έχουμε ήδη δαγκώσει ή, αν δοκιμάσουμε μια μπουκιά από το φαγητό του, να μη βάλουμε στο πιάτο του το πιρούνι που έχουμε βάλει στο στόμα μας. Για το κόψιμο υπάρχουν και μαχαίρια.
Ποιον να σερβιρω πρωτα όταν βαζω κρασι;
Οπωσδήποτε όχι τον εαυτό σου. Μπορείς να αρχίσεις από αυτόν που κάθεται αριστερά σου και μετά τον διπλανό του κ.ο.κ. ώστε να σερβιριστείς τελευταίος.  Ή, αν θέλεις να είσαι πιο τυπικός με το λεγόμενο σαβουάρ βιβρ να κάνεις, με την ίδια φορά, δύο γύρους σερβίροντας πρώτα τις κυρίες και μετά τους κυρίους. Και οπωσδήποτε μην επιμένεις να βάλεις κρασί στο ποτήρι κάποιου που σου έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν πίνει καθόλου αλκοόλ. Μη βάζεις τις τελευταίες σταγόνες από το κρασί στο δικό σου ποτήρι, ακόμη κι αν οι υπόλοιποι σου έχουν πει ότι δεν θέλουν άλλο. Ναι, μπορείς να παραγγείλεις μπίρα, αναψυκτικό ή... βυσσινάδα σε ένα εστιατόριο όταν όλοι οι άλλοι πίνουν κρασί. Στο σύγχρονο σαβουάρ βιβρ κανόνας είναι ό,τι μας προκαλεί ευχαρίστηση, εφόσον έχει να κάνει μόνο με εμάς και δεν ενοχλεί με οποιονδήποτε τρόπο τον διπλανό μας.
Γιατι να μην τσακίζω τις σελίδες βιβλίων που  δανείζομαι;
Γιατί είναι γαϊδουριά. Μπορείς να το κάνεις μόνο στα δικά σου βιβλία. Για μερικούς μάλιστα οι τσακισμένες σελίδες, οι σημειώσεις στο περιθώριο και οι υπογραμμίσεις προσθέτουν αξία σε ένα βιβλίο. Δεν προσθέτουν όμως τίποτα σε ένα βιβλίο που ανήκει σε άλλον.
Πώς να φερομαι σε χωρους οπως κομμωτηρια, σινεμα κ.λπ.
Ο κανόνας είναι ένας, απλούστατος αλλά αυστηρός και απαραίτητος για να διατηρήσουμε το καλό κλίμα σε τέτοιους χώρους. Ας κάνουμε μια προσπάθεια να διαγράψουμε από τη συμπεριφορά μας την αντίληψη «Εφόσον έχω πληρώσει, έχω νοικιάσει τον χώρο για μένα».
Εχει και η τεχνολογία τον τρόπο της
Δεν το λατρεύουν ολοι
Ο,τι σου αρέσει να βιντεοσκοπείς, πρακτικά τουλάχιστον, μπορείς να το κοινοποιήσεις σε όλο τον πλανήτη. Λένε ότι το YouTube είναι η δημοκρατία στην πράξη. Υπάρχουν όμως και «κόκκινες γραμμές»: Δεν επιτρέπεται να ανεβάζεις υλικό με κατοχυρωμένα πνευματικά δικαιώματα. Βιντεοκλίπ, ταινίες ή τηλεοπτικές σειρές δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί, σύμφωνα με τους δημιουργούς τους. Ασχέτως αν έχουν δίκιο ή όχι, μπορούν να σε οδηγήσουν στο δικαστήριο.
Μπορω να στειλω προσκληση με sms;
Θεωρητικά μπορείς! Φαίνεται όμως ισοπεδωτικό και καθόλου φιλικό. Σαν τις χριστουγεννιάτικες ευχές που καταλαβαίνεις ότι κάποιος έχει στείλει σε όλα τα ονόματα του καταλόγου. Καλύτερα να στείλεις πρώτα ένα SMS και ύστερα από λίγες μέρες να τηλεφωνήσεις για να επιβεβαιώσεις ότι το έλαβαν. Και σε καμία περίπτωση μην πιέζεις, ειδικά με SMS, να απαντήσουν αν «θα παραβρεθούν». Υπολόγισε ότι θα έρθουν και το πολύ πολύ να σου περισσέψουν δύο πιάτα φαγητό.
Μην ελέγχεις οπουδήποτε τα e-mail σου
Και ας κοντεύει πλέον να γίνει συνήθεια όλο και περισσοτέρων. Το κάνουν βαριεστημένα ζευγάρια στη σαββατιάτικη έξοδο, γονείς στην παιδική χαρά και ενώ τα παιδιά παρακαλάνε για λίγο παιχνίδι, στελέχη κατά τη διάρκεια μιας σημαντικής σύσκεψης κ.λπ. Δεν φταίει το iPhone ούτε το Black-berry. Είναι φτιαγμένα, άλλωστε, για να δουλεύουν και όταν είσαι μόνος.
Η κάμερα του κινητού πρέπει να τα βλέπει όλα;
Στην Ιαπωνία, η συνήθεια του «tachiyomi» έχει προκαλέσει την αντίδραση των εφημεριδοπωλών, που βλέπουν όλο και περισσότερους να φωτογραφίζουν περιοδικά και εφημερίδες αντί να τα αγοράζουν. Σε πολλές χώρες η πορνογραφία μέσω ακούσιας βιντεοσκόπησης παίρνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις, ενώ στις συναυλίες ο παραδοσιακός ρομαντικός αναπτήρας που άναβε στην μπαλάντα αντικαθίσταται σταδιακά από φωτεινές οθόνες κινητών – κάτι που δεν αρέσει σε όλους τους καλλιτέχνες. Επίσης είναι σίγουρο ότι οι περισσότεροι φίλοι σου δεν νιώθουν και πολύ βολικά όταν τους φωτογραφίζεις με το κινητό την ώρα που διηγούνται κάτι με πολλές χειρονομίες, χορεύουν ή κοιμούνται.  Σε όλες τις περιπτώσεις, καλό θα ήταν να αναρωτηθείς: Αξίζει τον κόπο;
Το σαβουάρ βιβρ της οικονομικής κρίσηςΜην γκρινιαζεις συνεχεια γιατι τελειώνουν τα λεφτα και περισσευει μηνας
Δεν είσαι ο (η) μόνος(η) που το αντιμετωπίζει αυτό. Αλλά, αν κάτι θέλουν οι δύσκολες εποχές που περνάμε, είναι καλή διάθεση. Δύσκολο μεν αλλά ας το προσπαθήσουμε. Και οπωσδήποτε δεν θα πρέπει λόγω της οικονομικής κρίσης να ξεχάσουμε τα στοιχειώδη. Θα δώσουμε έστω και μικρότερο πουρμπουάρ στο γκαρσόνι ή στο παιδί του ντελίβερι που μας φέρνει μέσα στη βροχή το φαγητό στο γραφείο, αλλά θα δώσουμε. Ας το υπολογίσουμε στο κόστος της παραγγελίας και ας παραγγείλουμε κάτι πιο φτηνό.
Μην κοινοποιείς τα οικονομικα σου, οποια κι αν είναι αυτα
Οι περισσότεροι συνάδελφοι, φίλοι και γνωστοί σου αυτήν την εποχή  έχουν δει το εισόδημά τους  να μειώνετται. Αυτό και μόνο κάνει αμήχανες τις συζητήσεις περί χρημάτων, εκτός και αν πρόκειται για πολύ δικούς σου ανθρώπους. Δεν χρειάζεται λοιπόν να λες παντού πόσο πούλησες τα οικόπεδα του παππού, πόσα κληρονόμησες από τον θείο, πόσο σου κόστισε η ανακαίνιση, πόσο αγόρασες αυτήν την τσάντα ή πόσα ξόδεψες σε πέντε μέρες «χωρίς να το καταλάβεις». Πολλοί από τους γύρω σου μπορεί να περνάνε με αυτό το ποσό πέντε μήνες. Επίσης, ακόμη και αν έχεις την οικονομική δυνατότητα, μην το παρακάνεις με τα κεράσματα. Θα νιώσουν άσχημα όσοι δεν μπορούν να σου το ανταποδώσουν. Το να είσαι γαλαντόμος είναι καλό. Το να είσαι πολύ γαλαντόμος είναι άκομψο.
Στο γραφείο: τι να κάνεις, τι να μην κάνεις
Μη στολίζεις το γραφείο σου σαν να είναι το δωμάτιο σου
Το να διακοσμείς το γραφείο σου με το προσωπικό σου γούστο σίγουρα σε κάνει πιο αποδοτικό στη δουλειά σου. Το να βάζεις όμως δίπλα από τον υπολογιστή φωτογραφίες με την οικογένειά σου από το φετινό Πάσχα ή με τον σύντροφό σου τη στιγμή που θεμελιώνετε τον έρωτά σας στην παραλία  ή ζωγραφιές του γιου σου που ανακαλύπτει για πρώτη φορά τα χρώματα δεν λέγεται διακόσμηση. Πόσω μάλλον αν πρόκειται για γραφείο που αποτελεί μέρος ενός μεγαλύτερου εργασιακού χώρου με πολλούς ακόμα εργαζομένους. Για να διατηρήσεις την ισορροπία μεταξύ της προσωπικής και επαγγελματικής σου εικόνας, σκέψου καλά τι θα βάλεις, ποιοι θα το δουν και κατά πόσο τραβά την προσοχή.
Φέρσου επαγγελματικά ακόμα και στα πάρτι της εταιρείας
O βασικότερος κανόνας συμπεριφοράς σε τέτοιες περιστάσεις λέει το εξής: Μην κάνεις οτιδήποτε θα σε βάλει στο επίκεντρο των συζητήσεων για το επόμενο διάστημα. Με άλλα λόγια, αν τσακώθηκες το προηγούμενο βράδυ με τη φίλη σου, δεν είναι ανάγκη να την πέσεις στη γραμματέα του διευθυντή σου για να αποδείξεις στον εαυτό σου ότι μετράς ακόμα ως άντρας. Oύτε χρειάζεται να πιεις τόσο ώστε να διανυκτερεύσεις στο μπάνιο προσπαθώντας να συνέλθεις. Ακόμα και αν δεν είσαι ο μόνος που έχασε την μπάλα στο πάρτι της εταιρείας, θυμήσου πως πάντα θα υπάρχουν οι νηφάλιοι συνάδελφοι, έτοιμοι να μοιραστούν τις εντυπώσεις τους με όσους έλειπαν!
Μην καλλιεργείς τη φάρμα σου στο FB την ώρα της δουλειάς Αν θέλεις να κάνεις ένα διάλειμμα από τη δουλειά στο γραφείο ή αν δεν έχεις καμιά όρεξη να ανοίξεις κουβέντα με τον διπλανό σου, η φάρμα δεν είναι λύση. Η καλλιέργεια ζαρζαβατικών στον διαδικτυακό σου κήπο μπορεί, σύμφωνα με τους ειδικούς, να λειτουργεί αγχολυτικά, ωστόσο καθόλου αγχολυτικά δεν λειτουργεί μια επίπληξη από τον διευθυντή σου. Εκτός από αυτό όμως είναι πολύ προκλητικό – και πολύ εκνευριστικό – την ώρα που άλλοι γύρω σου πνίγονται στη δουλειά εσύ να τσαπίζεις. Τσαπιά και τσουγκράνες, λοιπόν, από εδώ και πέρα μόνο στον κήπο του σπιτιού σου.
Μη διαβάζεις σημειώματα στα γραφεία των συναδέλφων
Είναι αλήθεια. Το κίτρινο πόστ ιτ που κόλλησε ο διπλανός μας στην οθόνη του υπολογιστή μάς τραβάει την προσοχή γιατί – απλώς – μέχρι χθες δεν υπήρχε. Ωστόσο, όσο περίεργοι κι αν είμαστε, δεν έχουμε το δικαίωμα να διαβάσουμε τα όσα έχει σημειώσει στο τετράγωνο χαρτάκι ούτε φυσικά να διαβάσουμε το φαξ που ήρθε στο κοινόχρηστο μηχάνημα υπόψη του. Πάνω απ’ όλα η ιδιωτικότητα.
Πιπέρι στο στόμα
Φρασεις που είναι καλυτερα να αποφευγουμε.
Είμαι σίγουρος χίλια τα εκατό! Αν η περιέργεια σκότωσε τη γάτα, η βεβαιότητα έβλαψε και βλάπτει σοβαρά την αξιοπιστία αυτού που είναι τόσο, μα τόσο βέβαιος.
Πες τα μου όλα! Θέλω να ξέρω τα πάντα! Ιδιαίτερα αν η φράση αυτή απευθύνεται σε ερωτικό (ή) σύντροφο. Ο σοφός κανόνας λέει ότι ποτέ δεν ρωτάμε κάτι αν δεν είμαστε σίγουροι ότι αντέχουμε την απάντηση και ποτέ δεν ψάχνουμε για ενδείξεις ή αποδείξεις αν δεν είμαστε σίγουροι ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτά που πιθανόν να βρούμε. Γιατί, αλλιώς, βάζουμε τα χέρια μας και βγάζουμε τα μάτια μας.
Αφήστε με να ολοκληρώσω! Εκτός από το ότι η φράση παραπέμπει σε τηλεοπτικό πολιτικό διάλογο – ό,τι χειρότερο για μία φιλική συζήτηση – αν οι άλλοι δεν σε αφήνουν να ολοκληρώσεις αυτό που λες, τους είναι εντελώς αδιάφορο.
Εχεις κανένα πρόβλημα; Μία φράση που ακούμε όλο και πιο συχνά σε μία εποχή που η επιθετικότητα εκλαμβάνεται ως μαγκιά. Και η συγκεκριμένη φράση, παρ’ όλο που διατυπώνεται ως ερώτηση, μοιάζει με ιαχή της επίθεσης από τον αρκουδόμαγκα που βρίσκεται εν αδίκω. Την ακούμε απ’ αυτόν που μιλάει στο κινητό του στον κινηματογράφο την  ώρα της προβολής, από αυτόν που μας κάνει σφήνα με το αυτοκίνητο, από αυτόν που μας παίρνει τη θέση στην ουρά του ταμείου.
Σύγχρονα διλήμματα καλής συμπεριφοράς
Είναι σωστό να χειροκροτούμε έναν ηθοποιό όταν βγαίνει στη σκηνή του θεάτρου; "Στο θέατρο δεν υπάρχουν κανόνες. Oλα έχουν να κάνουν με το τι αισθάνεται το κοινό. Ωστόσο, εγώ δεν συμφωνώ με το χειροκρότημα γιατί θεωρώ πως ο ηθοποιός δεν πρέπει να διακόπτεται την ώρα που βρίσκεται στη σκηνή. Oι μόνοι κανόνες που ισχύουν στο θέατρο είναι να μη μιλά κανείς με τον διπλανό του και να μη χρησιμοποιεί το κινητό του. Ακόμα και το γέλιο επιτρέπεται όταν κανείς άλλος στην αίθουσα δεν γελά. Δεν μπορείς να πνίξεις το γέλιο του άλλου ούτε να επιβάλεις συμπεριφορές." Σταμάτης Φασουλής, ηθοποιός και σκηνοθέτης

Είναι ευγενικό ένας καπνιστής να βγαινει κάθε τρεις και λίγο εξω απο το εστιατοριο για να καπνισει, οταν μαλιστα η παρέα του αποτελείται από μη καπνίστες; "Εχετε δίκιο. Κι εμένα όμως δεν μου φαίνεται και τόσο ευγενικό να βγάζεις έναν άνθρωπο στο κρύο. Αφού όμως ο νόμος επιλέγει να μη βρωμίσουν του αλλουνού τα ρούχα, αλλά εγώ να πάθω πνευμονία, δεν βλέπω άλλη λύση. Προσωπικά θα προτιμούσα το γερμανικό σύστημα που μετά τις έντεκα το βράδυ επιτρέπει χώρους καπνιζόντων στα εστιατόρια, αλλά εδώ, ως φαίνεται, η μεσογειακή νοοτροπία δεν επιτρέπει τέτοιες «διχαστικές» λύσεις."
Ρούλα Γεωργακοπούλου, δημοσιογράφος (και καπνίστρια).
Άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας ειναι σωστο να χορεύουν ξεφρενα;
"O χορός δεν έχει περιορισμό ηλικίας. Αν κάποιος έχει τον ρυθμό και τη χάρη μέσα του, δεν υπάρχει κανένας λόγος να αποφεύγει τον χορό. Από την άλλη, ακόμα και αν δεν ξέρει να χορεύει, νιώθει όμως την ανάγκη να το κάνει, γιατί να περιορίζει τον εαυτό του; Αν πηγάζει από μέσα του, να το κάνει χωρίς δεύτερη σκέψη!"
Αλέξης Κωστάλας, παρουσιαστής - σχολιαστής
Να δημοσιοποιούμε προσωπικά μας δεδομένα στις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης ή όχι; "Η δημοσιοποίηση των προσωπικών στοιχείων στο Διαδίκτυο δεν είναι τόσο θέμα ευγένειας όσο ασφάλειας και προστασίας. Πολύ προσωπικές πληροφορίες, όπως αριθμός τηλεφώνου, διεύθυνση και άλλα στοιχεία, μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα και μπελάδες αν πέσουν σε λάθος χέρια. Ειδικά σε «ανοιχτές» ιστοσελίδες, στις οποίες μπορεί ο καθένας να έχει πρόσβαση, είναι αρκετά ριψοκίνδυνο. Θέμα ευγένειας και καλής συμπεριφοράς τίθεται όμως όταν δημοσιοποιεί κάποιος προσωπικά στοιχεία άλλων. Για παράδειγμα, όταν ανεβάζουμε φωτογραφίες στο facebook, καλό είναι να έχουμε πάρει έγκριση από όλους όσοι απεικονίζονται σε αυτές προκειμένου να αποφύγουμε παρεξηγήσεις και άσχημες εξελίξεις."
Δημήτρης Πεφάνης, δημοσιογράφος σε θέματα τεχνολογίας.
Μπορει μια κυρία μέσης ηλικίας να φοράει εφαρμοστά φορέματα που τονίζουν τις καμπύλες της; "Oι κυρίες μέσης ηλικίας δεν θα πρέπει να φορούν εφαρμοστά φορέματα. Κάθε ηλικία έχει τους δικούς της κανόνες για να είναι μια γυναίκα κομψή χωρίς το αποτέλεσμα να δείχνει γελοίο. Μπορεί μια γυναίκα να είναι αδύνατη στα 50 της, αυτό όμως δεν σημαίνει πως έχει το σφρίγος μιας 35άρας. Τα χέρια άλλωστε, αν το φόρεμα δεν έχει μανίκια, και οι ρυτίδες του προσώπου προδίδουν την ηλικία. Μια κυρία στα 50 της μπορεί να ντυθεί προκλητικά φορώντας ψηλά τακούνια ή με ένα ωραίο ντεκολτέ. Σε καμία περίπτωση, όμως, με στενά ρούχα που τονίζουν τα οπίσθια. O αέρας που αποπνέει είναι σημαντικότερος από το ρούχο που θα φορέσει."
Ματίλντα Παπά, fashion editor στο «Marie Claire»