Μερικές από τις ατάκες του Γέρου της Δημοκρατίας

Γράφει ο Θεοδόσης Μακρυγιάννης

Είναι γνωστό σε όσους ασχολούνται με την πολιτική ότι ο Γεώργιος Παπανδρέου, υπήρξε ο μεγαλύτερος ρήτορας της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας του τόπου μας και αυτό το αναγνώριζαν και οι πολιτικοί του αντίπαλοι.  Όλοι αναγνώριζαν ότι ήταν ο σύγχρονος Δημοσθένης. Διέθεται τεράστια εγκυκλοπαιδική μόρφωση και  τεράστια ευφράδεια λόγου, ήταν ετοιμόλογος, και ευφυολόγος. Οι προτάσεις του λόγου του αποτελούνταν από λίγες λέξεις, η φωνή του ήταν ευκρινέστατη και τη χρωμάτιζε ανάλογα με το ακροατήριο στο οποίο απευθύνονταν. Ο Γεώργιος Ράλλης σε συνέντευξή του  παραδέχτηκε ότι περίμενε στο γραφείο του μέχρι να κλείσουν οι εφημερίδες για ν απαντάει στον Παπανδρέου γιατί αυτός μετέδιδε τις δηλώσεις του τηλεφωνικά στους Δημοσιογράφους χωρίς να στέλνει γραπτά κείμενα.

 Παρατίθενται εδώ  μερικές από τις ρήσεις του που έμειναν ιστορικές.

ü    Παραφράζοντας το σύνθημα του δικτατορικού καθεστώτος της 21^ης Απριλίου 1967, 'Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών', έκανε λόγο για 'Ελλάδα Ελλήνων Χριστιανών καθολικώς διαμαρτυρομένων'.

ü    Το Πάσχα του 1967 και ενώ ήταν στο σπίτι το φρουρούμενος από ασφαλίτες της Χούντας έστειλε κρυφά μήνυμα προς το λαό το οποίο μεταδόθηκε από ξένους ραδιοφωνικούς σταθμούς  και το οποίο άρχιζε ως εξής: Σήμερα εορτάζουμε την ανάσταση του Κυρίου και τη σταύρωση του λαού μας !!!!

ü    Σε μία κοινοβουλευτική συζήτηση, ακούγοντας μία ύβρη προς το πρόσωπό του, ρώτησε 'Ποίος το λέει αυτό;' για να απαντήσει, μόλις ο υβριστής απάντησε' εγώ', Τότε δεν έχει καμία σημασία!' 

ü    Σε προεκλογική συγκέντρωση στο Βόλο, ξεκίνησε  λάθος την ομιλία του λέγοντας: Λαέ της Λάρισας!... για να διορθώσει αμέσως Λαέ της Λάρισας, λαέ της Καρδίτσας, λαέ των Τρικάλων, πού είσαι να θαυμάσεις τη μεγαλειώδη συγκέντρωση του λαού τού Βόλου!  Έτσι κανένας δεν αντιλήφθηκε το λάθος του.

ü    Στον ανένδοτο αγώνα τον οποίο άρχισε ως Αρχηγός της ΕΝΩΣΗΣ ΚΕΝΤΡΟΥ, μετά την αποκάλυψη του σχεδίου ΠΕΡΙΚΛΗΣ το οποίο είχε καταρτίσει η Δεξιά  για τη βία και νοθεία στις εκλογές, είχε υποσχεθεί δωρεάν παιδεία, κυρίως στα Πανεπιστήμια, στα οποία όποιος πετύχεναι στις εισαγωγικές εξετάσεις έπρεπε να καταβάλει για δικαίωμα εγγραφής 2300 δραχμές, ποσό τεράστιο εκείνη την εποχή. Οι εκλογές έγιναν στις 3 Νοεμβρίου το 1963, ενώ οι εισαγωγικές εξετάσεις στα Πανεπιστήμια έγιναν το Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου και τα αποτελέσματα  είχαν βγεί πριν από τις εκλογές. Όσοι από τους υποψήφιους πέτυχαν και είχαν χρήματα πήγαν και εγγράφηκαν κανονικά, ενώ όσοι δεν είχαν δεν μπορούσαν να εγγραφούν. Το ίδιο βράδυ των εκλογών τις οποίες κέρδισε η ΕΚ ο Παπανδρέου το πρώτο μέτρο που ανακοίνωσε ήταν η δωρεάν παιδεία για όλους όσους έφεραν τη σφραγίδα της δωρεάς όπως έλεγε. Έτσι γράφτηκαν στα Πανεπιστήμια και αυτοί που δεν διέθεταν χρήματα.

Την επόμενη μέρα αυτοί που είχαν πληρώσει, ζητούσαν να τους επιστραφούν τα χρήματα που πλήρωσαν για εγγραφή. Και τότε ο Παπανδρέου έκανε την εξής λακωνική  αμίμητη δήλωση. Όσοι δεν επίστεψαν επλήρωσαν.  Όσοι επίστεψαν δεν επλήρωσαν.

ü    Όπως αποδείχτηκε επικεφαλής του σχεδίου ΠΕΡΙΚΛΗΣ για τη βία και νοθεία, ήταν ο Στρατηγός Καρδαμάκης, Αρχηγός  τότε του Γενικού Επιτελείου Στρατού. Ο Παπανδρέου τον περιέλαβε και σε κάθε ομιλία του βροντοφωνούσε Ανάξιε Καρδαμάκη, ανάξιε ηγέτα του Ελληνικού στρατεύματος. Σε μία κοσμική δεξίωση, τον πλησίασε η σύζυγος ενός Στρατηγού και του είπε: Κύριε Πρόεδρε, γιατί τα βάζετε με τους Στρατηγούς, δεν ξέρετε ότι οι Στρατηγοί θα είναι πάντοτε από πάνω; Και ο Παπανδρέου, σαν ετοιμόλογος που ήταν της απάντησε. Γιατί κυρία μου, συγχέεται τη δική σας θέση με τη δική μου!!!!!!!!

ü    Στις εκλογές του 1963, ο Παπανδρέου ήταν μεγάλος σε ηλικία και η ΕΡΕ διέδωσε ότι  ήταν άρρωστος και ετοιμοθάνατος Και ο Παπανδρέου  απάντησε. Οι αντίπαλοί μας απώλεσαν τις ελπίδες τους επί   της γής και τις έχουν εναποθέσει εις τον ουρανόν

ü    Στις ίδιες εκλογές του 1963 η ΕΡΕ είχε γεμίσει τον τόπο με φέιγκ-φολάν τα οποία έγραφαν Αυτή η δραχμή είναι δική σου μην αφήσεις τον Παπανδρέου να σου την πάρει. Και ο Παπανδρέου σε ομιλία του απάντησε

Ισχυρίζεται η ΕΡΕ ότι η δραχμή κινδυνεύει. Η δραχμή δεν κινδυνεύει. Η ΕΡΕ κινδυνεύει και καλεί τη δραχμή να συναποθάνει. Και η μεν δραχμή αρνείται, η δε ΕΡΕ αργοπεθαίνει.

ü    Στις 12 Φεβρουαρίου του 1922 Ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου, εξέχουσα πολιτική προσωπικότητα, μαζί με 6 ομοϊδεάτες του υπογράφει και δημοσιεύει το περίφημο «Δημοκρατικό Μανιφέστο», ένα κείμενο στο οποίο καταγγέλλεται η καταστροφική πολιτική των τότε φιλοβασιλικών κυβερνήσεων στο Μικρασιατικό Ζήτημα. «Η Ελλάς είναι δημιούργημα του πνεύματος, των μόχθων και των αγώνων των τέκνων της. Δεν είναι βασιλικόν τιμάριον και δεν μπορεί ποτέ να γίνει ανεκτόν να θυσιασθεί και το ελάχιστον τμήμα της, χάριν προσωπικών βασιλικών συμφερόντων» τονίζονταν στο Μανιφέστο.

Η αντιβενιζελική και φιλοβασιλική κυβέρνηση Γούναρη συλλαμβάνει τον Παπαναστασίου και τον προφυλακίζει με την κατηγορία της «Εξυβρίσεως του Βασιλέως». Η δίκη ορίζεται για τις 20 Ιουνίου στο Κακουργιοδικείο Λαμίας. Τρεις μέρες αργότερα (23 Ιουνίου), ο Παπαναστασίου και οι 6 υπογράψαντες το «Δημοκρατικό Μανιφέστο» καταδικάζονται σε τριετή φυλάκιση.

Η δίκη αυτή έμεινε στην ιστορία, ως ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΛΑΜΙΑΣ. Δικηγόρος υπεράσπισης του Αλέξανδρου Παπαναστασίου ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου. Ο Εισαγγελέας της έδρας, σε μία αποστροφή του λόγου του είπε ότι τη ζωή κυβερνάει το συμφέρον. Στην αγόρευσή του ο Παπανδρέου απάντησε στον ισχυρισμό το Εισαγγελέα λέγοντας. Ισχυρίσθηκε ο κ Εισαγγελεύς ότι τη ζωή κυβερνάει το συμφέρον. Αν κ Εισαγγελεύ τη ζωή κυβερνάει το συμφέρον  τότε γιατί οι γενναίοι να πολεμούν στο μέτωπο;

ü    Όταν έγινε η αποστασία  το 1965, ένας Βουλευτής  της ΕΚ, επισκέφθηκε τον Παπανδρέου και του είπε ότι  θα φύγει από το Κόμμα και θα ακολουθήσει το Μητσοτάκη γιατί είναι υποχρεωμένος απέναντί του Και ο Παπανδρέου του απάντησε.

Για πρώτη φορά βλέπω έναν που θέλει να λιποτακτήσει και μου ζητάει να του χορηγήσω …..φύλλο πορείας !!!!!!!!! 

Αυτές είναι  μόνο  λίγες  από τις ρήσεις του Γεωργίου Παπανδρέου. Ένας Δικηγόρος  σύγχρονος του Παπανδρέου έλεγε με χιούμορ. Ευτυχώς ο Παπανδρέου ασχολήθηκε με την πολιτική και όχι αποκλειστικά με τη Δικηγορία. Θα είχε κλείσει τα μισά Δικηγορικά Γραφεία των Αθηνών και όχι μόνο. Και δεν είχε άδικο.

Αυτός ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου και αυτό ήταν το ήθος του και ο πολιτικός του λόγος. Απαντούσε με χιούμορ που έσπαγε κόκκαλα, στους ισχυρισμούς των πολιτικών του αντιπάλων, χωρίς να τους καθυβρίζει με τις λέξεις, κλέφτης, απατεώνας, πουλημένος, Γερμανοτσολιάς και με πολλά  άλλα κοσμητικά επίθετα  που απευθύνει μία μερίδα των σημερινών  πολιτικών στους πολιτικούς τους αντιπάλους. Ανάλογο ήθος με τον Παπανδρέου διέθεταν και οι τότε πολιτικοί  του αντίπαλοι. Η Βουλή ήταν βήμα  διαλόγου και ανταλλαγής επιχειρημάτων και όχι ύβρεων. Δυστυχώς, για τη χώρα μας,  όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός, εκεί που κρέμαγαν οι κλέφτες τα άρματα κρεμάνε οι γύφτοι τα νταούλια.