Βελβεντό: Η απόφαση που θα πάρετε είναι και απόφαση για το μέλλον ολόκληρης της περιοχής

του Τάκη Παπαθανασίου

Διαβάζοντας τα σχόλια, στις αναρτήσεις του Ai-vres, που αφορούν το δημοψήφισμα της 4ης Ιουλίου 2010, για τη συμμετοχή ή όχι του Βελβεντού στις επικείμενες εκλογές, παρατήρησα ότι υπάρχει έντονος προβληματισμός για τις επιπτώσεις του ΝΑΙ ή του ΟΧΙ μεταξύ των κατοίκων.

Και πως να μην υπάρχει σε μια κοινωνία όπου η άμεση δημοκρατία αποτελεί στοιχείο της κοινωνίας του, όπου οι εφαρμογή των δημοκρατικών διαδικασιών αποτελεί συστατικό στοιχείο της κουλτούρας τους;

Έχουν δοθεί πολύμορφοι αγώνες,  έχουν αναλυθεί σε πολλές αναρτήσεις οι λόγοι για τους οποίους οι κάτοικοι επιθυμούν να παραμείνουν αυτόνομος δήμος. Οι αγώνες δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα και τώρα βρίσκονται μπροστά στο δίλημμα: «Συμμετοχή ή όχι στις δημοτικές εκλογές;»

Ιδού η απορία!!! Τι διαλέγεις, λοιπόν;

Την πάνσοφη λογική ή το γλυκό συναίσθημα;

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, εγώ λέω.

Τι είναι και αυτά τα διλήμματα!!!

Πάντα τα κοίταζα στις ζωές των άλλων, όπως και σεις φίλοι μου Βελβεντινοί.

Εκεί ξέρουμε δίνουμε ωραίες και με πολύ σοβαρό ύφος συμβουλές.

Ξέρουμε να διορθώνουμε και να επικρίνουμε όταν κάτι δεν πάει καλά.

Όταν έρχεται η δική μας σειρά, όμως;

Εκεί κάτι παθαίνουμε κι από σοφοί ρήτορες γινόμαστε σαν «το δάσκαλο που δίδασκε και νόμο δεν εκράτει»!

Γιατί όταν σου χτυπάνε την πόρτα τέτοιου είδους διλήμματα και αποφάσεις,

αφού τους ανοίξεις την πόρτα

με μεγάλη σου λύπη, βλέπεις ότι δεν ξέρεις τι θα προτιμήσεις.

Τη λογική ή το συναίσθημα!!!

Και να πεις ότι υπάρχουν απαντήσεις σε τέτοια θέματα ...

Δεν είναι σωστό να παρεμβαίνεις σε τέτοια θέματα και δεν θα έλεγα τίποτε (εξ άλλου τι έχω να πω) αν η απόφαση που θα πάρει η κοινωνία του Βελβεντού, δεν αφορούσε το μέλλον ολόκληρης της περιοχής, αν δεν αφορούσε και μένα ...

Φίλες και φίλοι Βελβεντινοί

Δεν είμαι Βελβεντινός, αλλά η απόφασή σας θα επηρεάσει άμεσα και τη δική μου ζωή. Μας αφορά όλους σαν «ευρύτερη περιοχή», σαν δήμο Σερβίων – Βελβεντού η όποια απόφαση θα πάρετε.

Η απόφασή σας θα επηρεάσει όχι μόνο την κοινωνία σας, αλλά την κοινωνία ολόκληρης της περιοχής. Έτσι θα αποφασίσετε και για το δικό μου μέλλον και θα ήθελα αυτή την παράμετρο να τη λάβετε υπόψη στην όποια απόφασή σας.

Ξέρω ότι αγαπάτε τον τόπο σας, αλλά ενδιαφέρεστε και για ολόκληρη την περιοχή. Ξέρω ότι δεν θέλετε «εξωτερικές» παρεμβάσεις και δεν θέλω να δείτε έτσι αυτή μου την παρέμβαση. Δείτε την σαν τη φωνή ενός καλού και όχι ενός κακού γείτονα.

Σε κάποια ανάρτηση με το ίδιο θέμα «συμμετοχή ή όχι στις δημοτικές εκλογές» ένας φίλος έριξε μια ιδέα: «Ρίξτε πρωτότυπες ιδέες για να δούμε τι άλλο μπορούμε να κάνουμε ...»

Γιαυτό, ανάβω τσιγάρο μου και αφήνομαι «μήπως και μου ρθει καμιά «πρωτότυπη» ιδέα ...»

Τίποτα. Τα ίδια και τα ίδια!!!! Το δίλημμα παραμένει δίλημμα.

Ωραίο το συναίσθημα! Έχει άλλη χάρη. Μπορεί να ξέρεις ότι όλα θα είναι μαύρα, αλλά μέσα τους κρύβουν μια φωτιά!

Η λογική, όμως, μαγική κι αυτή. Με μία σκέψη που ξεφεύγει λίγο από το όνειρο και σε προσγειώνει ! Σε κάνει να πάρεις τα πράγματα από την αρχή ... να δεις τα λάθη σου ...

Σε βασανίζουν και τα δυο! Σε πονάει να αφήσεις το ένα και να διαλέξεις το άλλο.

Και τότε ... παίρνεις τη μεγάλη απόφαση λες «το μεγάλο ΝΑΙ ή το μεγάλο ΟΧΙ».

Και τότε ... σηκώνεις το κεφάλι ψηλά και λες «θεέ μου εγώ το χρέος μου το έκανα, η ευθύνη τώρα ανήκει στους ανθρώπους, ανήκει στο θεό!».

Αν στις δημοκρατίες λέμε δεν υπάρχουν αδιέξοδα, σίγουρα πρέπει να εννοούμε τη δημοκρατία όπως λειτουργεί στο Βελβεντό. Στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν μονόδρομοι, αλλά πολλοί δρόμοι που οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα.