Τύμπανα πολέμου ηχούν καθημερινά, ημερομηνίες εισβολής πάνε κι έρχονται κι όχι από αυτούς που θα εισβάλουν, ούτε από αυτούς που θα υποστούν την εισβολή, αλλά από εκείνους που την …επιθυμούν!
Αλλά ας περάσουμε στην αφήγηση. Το 1991 κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση. Το Σύμφωνο Βαρσοβίας διαλύθηκε στα εξ ων συνετεθη. Το τείχος του Βερολίνου έπεσε. Κομουνισμός έπαψε να υπάρχει. Μέχρι και την Γιουγκοσλαβία διαλύσανε. Χώρες μικρές και μεγάλες προσήλθαν στον ελεύθερο κόσμο. Η Δύση κατήγαγε Θρίαμβο, σύμφωνα με τον όρο που έγινε τελευταία της μόδας. Κυριάρχησε κατά κράτος το ένα και μοναδικό πλέον σύστημα, ο καπιταλισμός.
Πατέρας του Θριάμβου θεωρήθηκε ο Ρέιγκαν, μητέρα η Θάτσερ. Ο νέος καπιταλισμός έφτιαξε νέα υποδομή και οίκους για να ελέγξει το παρόν και το μέλλον, έβαλε τις Αγορές σε πρώτο πλάνο, τους πολιτικούς σε δεύτερο, επικυριαρχησε παντού και μετετράπη σε Παγκοσμιοποίηση.
Ας μη μπούμε σε λεπτομέρειες που όμως έχουν πολύ ζουμί κι ας μείνουμε στο διάγραμμα. Τι έγινε από το Θρίαμβο μέχρι σήμερα;
Οι νικητές και κυρίαρχοι του Δυτικού κόσμου ΗΠΑ από τότε μέχρι σήμερα χάνουν χρόνο με το χρόνο δύναμη, κυρίως οικονομική και συνεπώς κυριαρχία. Έφτασαν στο σημείο μάλιστα το νέο σύστημα που εφάρμοσαν, μετα τον θρίαμβο, να περιπέσει σε οικονομική κρίση και να αποκτήσει αντισυστημικους αντιπάλους εντός της χώρας, οι οποίοι πήραν εύκολα με τον Τραμπ την εξουσία. Μύλος! Αντίθετα μια άλλη χώρα, η Κίνα, χρόνο το χρόνο μεθοδικά απέκτησε τεράστια δύναμη. Και δε φτάνει αυτό, η Ρωσία απαλλαγμένη από τη δυσκίνητη Σοβιετια, ξαναστάθηκε στα πόδια της και μεγάλωσε την επιρροή της γενικά και ειδικότερα στην Ευρώπη. Όσο γι’ αυτή την τελευταία αντί να ενωθεί ουσιαστικά και γρήγορα και να βρει το βηματισμό της στη Νέα Τάξη πραγμάτων, έχασε από μέλος της το Ηνωμένο Βασίλειο και το χειρότερο κινείται ατάκτως, ασυντόνιστα και με ρυθμούς χελώνας, χάνοντας έτσι και τα όποια πλεονεκτήματα της ίδρυσης της.
Στην αφήγηση μας η ιστορία της διαδικασίας αυτής αποκαλείται ‘’ετερογονια των σκοπών’’ δηλαδή άλλα επιδίωκες κι άλλα σου βγήκαν! Ο Θρίαμβος περιέργως διολισθαίνει προς την Καταστροφή!
Τώρα λοιπόν που ξαναγύρισαν οι συστηματικοί στην εξουσία των ΗΠΑ με τον Μπαιντεν, ο οποίος σε ελάχιστο χρόνο χάνει, τουλάχιστον δημοσκοπικά, κατά τρόπο εκκωφαντικό την ούτως η άλλως πενιχρή δημοφιλια του, οι κάθε είδους εγκέφαλοι των επιμέρους συστημάτων των ΗΠΑ αντελήφθησαν ότι κάτι πρέπει να γίνει ώστε να σταματήσει η ραγδαία αποδυνάμωση πριν είναι αργά και να ξαναβρεί η υπερδύναμη την παλαιά της αίγλη. Ειδικά το Δημοκρατικό κόμμα έχει σχετική παράδοση σ’ αυτό. Θυμήθηκαν ότι η υπερδύναμη ήταν υπερδύναμη επι Ψυχρού Πολέμου, τότε που υπήρχε ευδιάκριτος εχθρός κι όλοι οι δυτικοί με το Ηνωμένο Βασίλειο πρώτο, ήταν ενωμένοι υπό την σκέπη (και τις Υπηρεσίες) των ΗΠΑ. Σήμερα δεν υπάρχει μεν Κομουνισμός υπάρχει όμως η Ρωσία του Πούτιν. Ένα Μέτωπο της Δύσης κατά του Πούτιν θα έλυνε το πρόβλημα. Κι αν ο Πούτιν δεν εισβάλει στην Ουκρανία; Τότε θα αναγκαστεί να εισβάλει, θα μπουν πύραυλοι στην πόρτα του, θα προετοιμαστεί η εισδοχή της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και τότε τι θα κάνει; Θα αναγκαστεί να εισβάλει! Αυτομάτως θα αρχίσουν τα αντίποινα, θα κοπούν οι στενές συνεργασίες, θα μπει εμπάργκο, θα δυναμώσει η Συμμαχία, το ΝΑΤΟ θα ξαναβρεί κάπως το χαμένο στόχο του, δηλαδή τον απαραίτητο επικίνδυνο εχθρό που θέλει κάθε χώρα για να είναι μεγάλη. Η Ευρώπη θα πάψει η θα μειώσει την εξάρτηση της από τη Ρωσία, θα αυξήσει αντίθετα την, χαλαρή σήμερα, εξάρτηση της από τις ΗΠΑ. Θα ‘’σφίξουν’’ κι εσωτερικά οι χώρες. Η χαλαρότητα καταλαβαίνουν ότι δεν τους πάει. Η ένταση τους ευνοεί ,κι ίσως να συμφέρει και την Ρωσία, σκέφτονται. Αν χρειασθεί ‘’νέα Γιάλτα’’ θα την κάνουν, πάνω στο πνεύμα ‘’τα δικά σου δικά σου, τα δικά μου δικά μου’’ με καθαρές κόκκινες γραμμές που θα τηρούνται από όλους τους συμμάχους. Κυρίως θα γνωρίζουν όλοι ποιος έχει το πάνω χέρι.
Οι περισσότεροι θα βρίσκουν την παραπάνω αφήγηση υπερβολική. Πισωγυρίσματα δεν μπορούν να γίνουν στην Ιστορία θα αναφωνήσουν ,είμαστε σε μια άλλη εποχή. Μπορεί. Αλλά την πολιτική των ΗΠΑ για τους υδρογονάνθρακες και τους αγωγούς δεν την ξέρουν; δεν την βλέπουν; Και εν πάση περιπτωσει, οι ΗΠΑ δεν θα αποδεχτούν ποτέ να έχουν την τύχη της Σοβιετικής Ένωσης. Με την υπεροψία και τη δύναμη πυρός που διαθέτουν, δεν θα αφήσουν τον εαυτό τους να καταρρεύσει σιγά σιγά και μαλακά χωρίς αντίδραση. Και κάθε αντίδραση εκδηλώνεται πολύ πιο πριν ( timing) από τον κίνδυνο της πτώσης. Γι’ αυτό τα γεγονότα κι ότι αυτά υποδηλώνουν δεν πρέπει να τα παίρνει κανείς αψήφιστα.
‘’ Μην αμελήσετε .Πάρτε μαζί σας νερό. Το μέλλον μας έχει πολλή ξηρασία’’ έλεγε ο ποιητής. Και οι ποιητές ξέρουν τι λένε. Είναι οι πιο γνήσιοι, οι πιο αθώοι μπροστά στην αλήθεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου