Το κάστρο έμεινε απόρθητο για αιώνες στην ιστορία λόγω του τείχους αλλά και της σημαντικότατης φυσικής οχύρωσης του. Τα δύο φαράγγια συντελούν τα μέγιστα στην οχύρωση αυτή και την προστασία από τις κατακτητικές επιδρομές του παρελθόντος. Οι δύο ¨φάραγγες¨ λοιπόν αγκάλιαζαν και προστάτευαν τη παλιά πόλη Κάστρο των Σερβίων.
Στη μία πλευρά η τρομερή Χούνη και στην άλλη το μικρότερο φαράγγι, αλλά
εξ ίσου σημαντικό, το λεγόμενο του Αγίου Γεωργίου. Το φαράγγι του Αγίου
Γεωργίου κατεβαίνει από τον ορεινό όγκο της Καστανιάς με ποιο απότομη κλίση από
αυτό της Χούνης. Συνεχίζει την πορεία του δίπλα από το ¨Κουκουμπέτσι¨, πίσω απ
τον Ναό της πολιούχου Αγίας Κυριακής και κάτω απ το τοξωτό βυζαντινό γεφύρι,
για να φτάσει να ενωθεί με την Χούνη, λίγο ποιο κάτω απ τη Ζευγαλατιά και να
καταλήξουν έτσι στον κάμπο.
Σε μικρή απόσταση και ανεβαίνοντας κατά μήκος του φαραγγιού, θα βρεθούμε μπροστά στον επιβλητικό βράχο,
που ψηλά προς την κορυφή του είναι κρεμασμένη
η σπηλιά του Αγίου. Ο γνωστός σε
όλους μας Αι Γιώργης ο Κρεμαστός. Σαν αετοφωλιά σκαρφαλωμένη και σκαμμένη στον
κάθετο τραχύ βράχο.
Η μια πλευρά απότομη και δασωμένη, οδηγεί στην ακρόπολη του Κάστρου και μαζί με την άλλη την άγρια και σκληρή βραχοσειρά,
δημιουργούν ένα μαγευτικό περιβάλλον.
Η σπηλιά του Αϊ Γιώργη του Κρεμαστού,
διατέλεσε για πολλούς αιώνες, εστία του μοναχισμού. Ένα ασκητήριο στο οποίο
βρήκαν την ησυχία και την επικοινωνία με το θεό γέροντες, που το υπηρέτησαν και
το αγιογράφησαν. Εκεί συντροφιά με τους ήχους των πουλιών και τη βουή του
νερού.
Η σπηλαιοεκκλησιά είναι τοιχογραφημένη με αγιογραφίες του δέκατου
πέμπτου αιώνα και ίσως και παλαιότερα. Είναι γραμμένη επιγραφή με αναφορά στον
Κομνηνό Λιβαδάρη.
Την περίοδο της Τουρκοκρατίας είναι γνωστοί οι βανδαλισμοί και οι
βεβηλώσεις θρησκευτικών μνημείων. Τα πρόσωπα των αγίων σε όλες τις εικόνες της
σπηλαιοεκκλησιάς έχουν καταστραφεί.
Σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται, ο Αι Γιώργης ο κρεμαστός, δεν παύει
να αποτελεί για όλους τους κατοίκους των Σερβίων και των διπλανών παλαιών
χωριών, αλλά και όλων όσων ζουν μακριά,
ένα σημείο αναφοράς για την χριστιανική πίστη και μια γλυκιά ανάμνηση
των μεγαλύτερων, στα ανέμελα παιδικά χρόνια, όπου η τοποθεσία του Αι Γιώργη
τότε ήταν εκδρομή και παιχνίδι.
Οι συζητήσεις των τελευταίων ημερών και οι ευχές για βελτίωση των
συνθηκών πρόσβασης, μακάρι να έχουν αίσιο αποτέλεσμα και να συνεχιστεί κάθε
χρόνο η θεία λειτουργία, σ αυτό το όμορφο ησυχαστήριο.
2 σχόλια:
re froure parapanw serviotis apo mas eisai esu pou eimaste genimata thremata sta servia kai opou kai na koitaksoume sto internet se vlepoume mprosta mas parapanw apo mas ta agapas esy den nomizw opote xalarose ligo kai epitellous pes mas to onomataki sou na sugxeroume se auto pou kaneis ti fovasai......
?????????
ainte re ainte poses thes
Δημοσίευση σχολίου