Ανόητοι

Του Ι. Κ. Πρετεντέρη

Επρεπε να πάει ο Σημίτης στον συνέδριο του Ποταμιού για να έχουμε ίσως την πιο σαφή και απλή εξήγηση της κατάστασης. «Μας κυβερνούν ανόητα πρόσωπα!».
Ούτε δεξιοί ούτε αριστεροί. Ούτε έντιμοι ούτε ανέντιμοι. Ούτε παλιοί ούτε καινούργιοι. Απλώς ανόητοι.
Και επειδή μπορεί ακόμη και σήμερα κάποιοι να αμφιβάλλουν, ο Σημίτης δίνει ένα παράδειγμα. Μόνο ανόητοι μπορεί «να νομίζουν πως θα αλλάξουν από εδώ όλο το καθεστώς της Ευρώπης».
Η διάγνωση είναι ακριβής και αφοπλιστική.

Τη χώρα κυβερνούν ουρανοκατέβατα πρόσωπα των οποίων ουδέποτε έχει αποδειχθεί η επάρκεια σε οτιδήποτε, ακόμη λιγότερο στη διακυβέρνηση μιας χώρας.
Και τα οποία κυβερνούν όχι μόνο με τις βεβαιότητες των ανόητων αλλά και με την ανεπάρκεια των ανίκανων.
Ψάχνω ειλικρινά να ανακαλύψω ποιο ζήτημα έχει χειριστεί έως τώρα αυτή η κυβέρνηση με ικανότητα και αποτελεσματικότητα. Εστω ένα!
Τη διαπραγμάτευση του πρώτου εξαμήνου; Το τρίτο Μνημόνιο; Το Ασφαλιστικό; Την αξιολόγηση του Μνημονίου; Τα κόκκινα δάνεια; Το Δημοσιονομικό; Το Αγροτικό; Το ποδόσφαιρο; Το Προσφυγικό; Το τηλεοπτικό; Τις ιδιωτικοποιήσεις; Το Φορολογικό - που δεν ξέρουν ακόμη τι αποδείξεις θα μετρούν για το 2016;
Πού τα έβγαλαν πέρα; Ακόμη και στα νταραβέρια τους με τα κυκλώματα του δημοσιογραφικού υποκόσμου θάλασσα τα έκαναν τελικά!
Η ανοησία στηρίζεται βασικά στην παρανόηση του μεγέθους τους. «Βλέπουν τη σκιά τους και την παίρνουν για το μπόι τους» έλεγε ο Χαρίλαος Φλωράκης.
Ακριβώς όπως παραμυθιάζονταν ότι θα αλλάξουν την Ευρώπη ή ότι σώζουν την αξιοπρέπειά της - προχθές μάλιστα άκουσα τον Πρωθυπουργό να λέει πως όχι μόνο θα την αλλάξει, αλλά και «θα την επανιδρύσει».
Η παρανόηση του μεγέθους όμως οδηγεί σε ένα κορυφαίο σφάλμα στην πολιτική: στην παράβλεψη του πλαισίου και του συσχετισμού.
Νομίζουν ότι μπορούν να ελέγξουν τη Δικαιοσύνη, τον Τύπο, την οικονομία, το κράτος, τα πάντα. Επειδή πήραν 36% στις εκλογές.
Πέρυσι τον Ιανουάριο, στην πρώτη του επίσκεψη στην Αθήνα μετά την εκλογή τού Τσίπρα, ο Μάρτιν Σουλτς με τον ρεαλισμό του παλιού σοσιαλδημοκράτη συνδικαλιστή είχε προειδοποιήσει τον Πρωθυπουργό:
- Δεν μπορεί το 36% του 1,9% της ευρωζώνης να επιβάλει την πολιτική του στην ευρωζώνη!
Αυτονόητο. Αλλά ο Πρωθυπουργός δεν τον άκουσε ή δεν τον κατάλαβε ή είπε μέσα του «τι λέει τώρα ο γεροξούρας!». Τη συνέχεια όλοι τη γνωρίζουμε.
Στην πολιτική, βλέπετε, δικαιούται κανείς να κάνει όλα τα λάθη του κόσμου. Εκτός από ένα.
Να παραγνωρίσει το πλαίσιο και τους συσχετισμούς. Διότι τότε θα σπάσει τα μούτρα του.
Κι αυτό δεν είναι πλέον ένα απλό λάθος. Είναι ανοησία"