Η Παράδοση ως Σύγχρονο

Του Θεόφιλου Παπαδόπουλου

•     Από την καταδίκη της ασχήμιας των γραφόμενων στο Δημαρχείο της Κοζάνης
•     Στην καταδίκη του μεγάλου κενού της πολιτικής ασχήμιας της Δημοτικής Αρχής

Σε μια κοινωνία όπου η ψευτοεκσυγχρονιστική πολιτική, δεξιά και αριστερή, σταμάτησε τη σκέψη είναι επόμενο να ζει τα Χριστούγεννα με τα κακόγουστα κιτς δένδρα των κεντρικών πλατειών.
Η εικόνα που «στήθηκε εδώ και λίγες μέρες στον πεζόδρομο της πόλης, είναι εικόνα ασχήμιας, αισθητικής και πολιτικής. Μιλά από μόνη της. Δυστυχώς…

Όλοι αυτοί θεώρησαν την παράδοση ως κατάλοιπο που έπρεπε να εξαφανιστεί. Έτσι εσφαγιάσθη ο γαστρονομικός και αρχιτεκτονικός πλούτος της χώρας και φτάσαμε στον πιθηκισμό του δένδρου, τον επαρχιωτισμό του παγκοσμιοποιημένου γορίλα. Αντίθετα μια πολιτική κοινωνία που βλέπει την παράδοση ως σύγχρονο θα οργάνωνε για τις γιορτές τοπικές αγορές παραδοσιακών, αυτόχθονων προϊόντων διατροφής σε επιλεγμένες όμορφες πλατείες των πόλεων της Κοζάνης*, της Θεσσαλονίκης, της Καστοριάς, των Γρεβενών, της Λάρισας, της Φλώρινας, της Ρόδου κτλ. Θα ζούσαμε διαφορετικά τα Χριστούγεννα ως πολιτισμός και ως οικονομία. Οι αγρότες, οι μικροβιοτέχνες θα είχαν νέα δίκτυα διάθεσης των προϊόντων τους. Απουσιάζει η φαντασία αλλά και η αγάπη για τον τόπο. Δηλαδή απουσιάζει η αληθινή πολιτική.

Ποιοι τελικά είναι οι ορίζοντες, οι προσδοκίες, οι ρόλοι, κοινώς η δουλειά της Κυβέρνησης, των Υπουργείων Ανάπτυξης, Γεωργίας, της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (Κ.Ε.Δ.Ε.) και της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας (ΕΝ.Π.Ε.); Αλλά και ποιες είναι οι προσδοκίες του κόσμου της αγοράς;

Κοζάνη 08 Δεκεμβρίου 2014

*Σημείωση. Δεν μπορεί να αποτελέσει δικαιολογία οι εργασίες που πραγματοποιούνται αυτό το διάστημα στην Κεντρική Πλατεία. Μπορούσε να επιλεγεί άλλος χώρος. Υπάρχουν πάρα πολλοί.