Χριστουγεννιάτικος Εκκλησιασμός των σχολείων Γυμνασίου, Λυκείου και Β’ Νηπιαγωγείου Βελβεντού

του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα

Το σχολικό εκκλησιασμό, εν όψει της εορτής των Χριστουγέννων, ζήτησαν και πραγματοποίησαν, (23-12-2014) τα σχολεία Γυμνάσιο, Λύκειο και Β’ Νηπιαγωγείο Βελβεντού στον Ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω.  

Στο αίτημα του Γυμνασίου προς τον Ιερό Ναό υπήρχε το ρήμα - η λέξη εκκλησιασμός: ‘’μπορούν οι μαθητές (-τριες) να εκκλησιαστούν;’’. Λέξη κλειδί, που ως διατυπωμένο αίτημα εκφράζει την εσωτερική κίνηση και διάθεση όχι μόνο των σχολείων που πραγματοποίησαν τον εκκλησιασμό, αλλά (θα μπορούσε να) είναι και αίτημα συνολικά της Παιδείας και όλης της νέας γενιάς: ‘’Μπορεί η Παιδεία να εκκλησιαστεί;’’. 

Και αίτημα όλης της κοινωνίας: Μπορεί η κοινωνία να εκκλησιαστεί;

Τι σημαίνει αυτό; Πώς γίνεται; Σε τι μας χρειάζεται ο εκκλησιασμός; Για να μας εξασφαλίζει απλώς κάποιες ιδεολογικές βεβαιότητες;  Συντελείται εφ άπαξ; Ποιος είναι ο εκκλησιαστής μας και πού μας εκκλησιάζει;  

Πάντως το αίτημα (και η λέξη εκκλησιασμός) δείχνει ότι τα ζώπυρα της εκκλησιαστικότητας και της αναζήτησης παραμένουν αναμμένα (και επομένως δυνάμει δημιουργικά) μέσα στους εκπαιδευτικούς (καθηγητές, δασκάλους, νηπιαγωγούς) και στους μαθητές των σχολείων της πατρίδας μας.

Η λέξη ‘’εκκλησιασμός’’ είναι ένας όρος με βαθύ θεολογικό περιεχόμενο και έχει τεράστιο (και παιδαγωγικό) ενδιαφέρον για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του ανθρώπου, τη σχέση του με το Θεό, με τα άλλα πρόσωπα και εν γένει την κοινωνικότητά του.

Οι μαθητές άκουσαν το προεόρτιο των ημερών Απολυτίκιο: ‘’Ετοιμάζου Βηθλεέμ, ήνοικται πάσιν η Εδέμ…’’ και συνέδεσαν την ιστορική πολίχνη της Ιουδαίας Βηθλεέμ, η οποία έγινε ο τόπος υποδοχής του σαρκωθέντος Υιού και Λόγου του Θεού, του Ιησού Χριστού, με τις σημερινές πόλεις και χωριά, που (προσ)καλούνται να γίνουν ‘’σήμερον’’ οι νέοι τόποι υποδοχής του Θείου Βρέφους, που και πάλι θα θυμίσει την αξία και την ανάγκη της τρυφερότητας και της αθωότητας μέσα και ανάμεσα στους ανθρώπους, ως εσωτερική έκφραση και ως σχέση κοινωνίας.   

Έκφραση και σχέση που εγγυώνται την αληθινή και ολοκληρωμένη αλλαγή του κόσμου. Ο σεβασμός στο ανθρώπινο πρόσωπο και η αγάπη μέσα στη διαφορετικότητα θα αλλάξουν τον κόσμο. Και όχι οι σφαγές αθώων και τα εξαγγελλόμενα (από σέχτες φονταμενταλιστών) αιματοκυλίσματα των ‘’απίστων’’.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας οι μικροί μαθητές του Νηπιαγωγείου έψαλαν τα κάλαντα και γέμισε ο Ναός από παιδικές ψαλμωδίες: ‘’Καλήν ημέραν άρχοντες – κι αν είναι ορισμός σας – Χριστού τη Θεία Γέννηση – να πω στ’ αρχοντικό σας. – Χριστός γεννάται σήμερον – εν Βηθλεέμ τη πόλει – οι ουρανοί αγάλλονται – χαίρετ΄ η φύσις όλη. – Σ’ αυτό το σπίτι που ῤθαμε – πέτρα να μη ραγίσει – κι ο νοικοκύρης του σπιτιού – χίλια χρόνια να ζήσει!’’.

Στο Αναλόγιο έψαλαν: ο Γιάννης Τζινίκος, ο Γιάννης Παπαγόρας και ο Γιώργος Καραγιάννης.

Στο Αρχονταρίκι ο Ιερός Ναός πρόσφερε κέρασμα (καφέ και λουκούμι) στους εκπαιδευτικούς.

Το πρωινό συνεχίστηκε με την όμορφη μαθητική χριστουγεννιάτικη γιορτή, που παρακολουθήσαμε, στο Γυμνάσιο-Λύκειο Βελβεντού.

Απολυτίκιον προεόρτιον των Χριστουγέννων. Ήχος δ’. Κατεπλάγη Ιωσήφ.

Ετοιμάζου Βηθλεέμ, ήνοικται πάσιν η Εδέμ. Ευτρεπίζου Εφραθά, ότι το ξύλον της ζωής, εν τω Σπηλαίω εξήνθησεν εκ της Παρθένου. Παράδεισος και γαρ η εκείνης γαστήρ, εδείχθη νοητός, εν ω το θείον φυτόν, εξ ου φαγόντες ζήσομεν, ουχί δε ως ο Αδάμ τεθνηξόμεθα. Χριστός γεννάται, την πριν πεσούσαν, αναστήσων εικόνα.

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας

παπαδάσκαλος

23-12-2014