Θέμα επιλογών

της Ιωάννας Κωσταρέλλα από το ΧΡΟΝΟ

Το νόμο ή τον εφαρμόζεις για όλους ή τον καταργείς. Πάντως θα πρέπει να ισχύει για όλους το ίδιο, γιατί διαφορετικά οι συζητήσεις που δημιουργούνται από τη μη εφαρμογή του με ισότητα, είναι δυσανάλογα μεγάλες σε σχέση με την ίδια τη σημασία των γεγονότων.
Οταν χορηγεί, λοιπόν, το κράτος το δικαίωμα εκπαιδευτικής άδειας σε φοιτητές κρατούμενους, είναι απαραίτητο προηγουμένως να έχει εξασφαλίσει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αυτό το δικαίωμα θα εφαρμοστεί χωρίς προβλήματα.
Αν δεν μπορεί, τότε καλύτερα να μην το κάνει. Είναι καθαρά θέμα επιλογής και εφαρμογής μια συγκεκριμένης δυνατότητας.
Αυτό, όμως, που καταντάει γελοιότητα είναι να αντιμετωπίζεται το ζήτημα της χορήγησης των εκπαιδευτικών αδειών έξω από τις κανονικές του διαστάσεις. Τι έχουμε στην προκειμένη περίπτωση; ¸ναν κρατούμενο που πέρασε σε ένα ΤΕΙ και δικαιούται εκπαιδευτική άδεια. Αφού τη δικαιούται θα πρέπει να την πάρει. Αν  δεν μπορεί να διασφαλιστεί η επιστροφή αυτού και κάθε άλλου κρατουμένου, τότε θα πρέπει να ανακληθεί μέχρι νεοτέρας το δικαίωμα αυτό για όλους.
Αντ’ αυτού επελέγη η περιπτωσιολογία. Αφού είχε προηγηθεί η γελοιότητα της  βράβευσης του κρατούμενου (την οποία αρνήθηκε), στον οποίο τώρα δεν χορηγείται η εκπαιδευτική άδεια. Στην εφαρμογή του νόμου, όμως, κρίνεται το κράτος και όχι στις φιέστες.