Η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης

Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου, Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, στη συνάντηση με τους παραγωγικούς φορείς - Η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ γιατί ανταποκριθήκατε στην πρόσκλησή μας οι εκπρόσωποι των κοινωνικών εταίρων και των μεγάλων παραγωγικών φορέων της χώρας. Μας τιμά ιδιαίτερα η παρουσία σας στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ σήμερα, ενόψει του Συνεδρίου μας και στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου.

Το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ δεν είναι ένα κομματικό γεγονός. Είναι ένα θεσμικό, εθνικό γεγονός. Αυτό ισχύει για το συνέδριο κάθε κοινοβουλευτικού κόμματος.
Κατά μείζονα λόγο ισχύει για το συνέδριο ενός κόμματος που έχει ενεργό συμμετοχή στη διακυβέρνηση της χώρας και άρα μερίδιο στις ευθύνες ιστορικά, αλλά και ενός κόμματος που μετέχει τώρα στην ενεργό κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η οποία στηρίζει την κυβέρνηση της τρικομματικής συνεργασίας.

Στο Συνέδριο θα αποτιμήσουμε την ιστορική διαδρομή, πρόσφατη και παλαιότερη. Θα αποσαφηνίσουμε την ταυτότητά μας, θα διατρανώσουμε την ενότητά μας, θα εγγυηθούμε τη σταθερότητα της χώρας και θα προσπαθήσουμε να συμβάλουμε στην ανάκαμψη της οικονομίας και την εθνική προοπτική.

Ο προσυνεδριακός διάλογος, όμως, είναι για μας διάλογος και με την κοινωνία, με τους κοινωνικούς και παραγωγικούς φορείς και αυτό το νόημα έχει η σημερινή μας συνάντηση εδώ.

Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί φίλοι, θέλω να σας διαβεβαιώσω πως έχουμε πλήρη συνείδηση της κατάστασης που επικρατεί στην πραγματική οικονομία. Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ποια είναι η πραγματικότητα της αγοράς.

Γνωρίζουμε τις αγωνίες, την αβεβαιότητα, τα ερωτήματα, την ανάγκη για ελπίδα και προοπτική. Αυτές οι αγωνίες είναι αγωνίες των ανέργων, αγωνίες των νέων ανθρώπων, αγωνίες των νοικοκυριών που πιέζονται, αγωνίες όλου του επιχειρηματικού κόσμου ανεξαρτήτως μεγέθους επιχειρήσεων.

Ξέρουμε πάρα πολύ καλά την αβεβαιότητα που νιώθει ο επιχειρηματικός κόσμος, όπως και ο κόσμος της εργασίας. Η οικονομία συνολικά, η χώρα συνολικά θέλει ένα σχέδιο, ένα στόχο, έναν οδικό χάρτη.

Δεν θα αναφερθώ στα τραγικά διλήμματα που αντιμετωπίσαμε το 2009, το 2010 που αντιμετωπίζουμε υπό διάφορες εκδοχές, συνεχώς μέχρι σήμερα. Δεν υπήρχε καλή και κακή επιλογή. Υπήρχε κακή επιλογή, ή απολύτως καταστροφική επιλογή. Κι όταν έχει κανείς ένα τόσο τραγικό και πιεστικό δίλημμα, είναι υποχρεωμένος να κάνει τη μη χείρωνα επιλογή. Γιατί αλλιώς, όταν δεν υπάρχει -και είναι προφανές ότι δεν υπήρχε και δεν υπάρχει- εναλλακτική στρατηγική, η άλλη επιλογή είναι ολέθρια. Είναι τρισχειρότερη απ’ αυτή που βιώνει τα τελευταία τρία χρόνια ο Έλληνας πολίτης.

Και μας επιβεβαιώνει την άποψή μας αυτή το γεγονός ότι προεκλογικά και ιδίως μετά τις διπλές εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου και η ΝΔ και η ΔΗΜΑΡ, προσχώρησαν τελικά στη λογική αυτή και η ίδια η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ τώρα με τη στάση της, ιδίως στο εξωτερικό, εμμέσως πλην σαφώς λέει ότι δεν υπήρχε άλλος δρόμος.

Μόνο που καμία χώρα με αξιοπρέπεια, καμία χώρα με ιστορική υπόσταση δεν ανέχεται έξωθεν επιβεβλημένες λύσεις. Έχει πολύ μεγάλη σημασία από το Μνημόνιο να προχωρήσουμε στο δικό μας ενδογενές, Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης.

Όλα αυτά τα είπαμε και προεκλογικά, αλλά δυστυχώς τότε δεν άκουγε σχεδόν κανείς στο ΠΑΣΟΚ. Ήταν ελάχιστοι αυτοί που έτειναν ευήκοον ους. Τα είπαμε και μετεκλογικά. Έχω αφηγηθεί πολλές φορές τις δύσκολες διαπραγματευτικές στιγμές της περιόδου 2011–2012. Αυτοί που τώρα ανακάλυψαν τα περιβόητα «υπολογιστικά λάθη» του ΔΝΤ και της τρόικας, δεν είχαν καταλάβει αυτό που καταλάβαμε όλοι μας από τις αρχές του 2011, πως οι προγνώσεις της τρόικας, οι μακροοικονομικές για την ύφεση, για την ανεργία, για την επάνοδο στις αγορές ήταν εσφαλμένες; Δεν είδαν τη σύγκρουση που κάναμε στα τέλη Αυγούστου του 2011; Δεν είδαν υπό ποία πίεση οδηγηθήκαμε στο νέο πρόγραμμα και στο κούρεμα του δημοσίου χρέους και στο μεγάλο πακέτο του Φεβρουαρίου του 2012;

Όλα αυτά τα είπαμε μέσα στην ίδια τη σύμβαση, η οποία προβλέπει από το Φεβρουάριο του 2012 τη ρήτρα βαθύτερης ύφεσης, ακριβώς επειδή είχαν γίνει οι περιβόητοι εσφαλμένοι υπολογισμοί. Μόνο που αυτοί είναι ιδεολογικά και πολιτικά εσφαλμένοι. Απορρέουν από το συντηρητισμό της Ευρώπης και της παγκόσμιας οικονομίας και φυσικά από μια αντίληψη που απορρίπτει ο,τιδήποτε δεν είναι οικονομικά ορθόδοξο. Και αυτή είναι και η μεγάλη ήττα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και των κεϊνσιανών πολιτικών.

Αλλά εμείς πάνω στη ρήτρα της βαθύτερης ύφεσης και γνωρίζοντας την ουσία του προβλήματος, ζητήσαμε αναθεώρηση της σύμβασης, επιμήκυνση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής, γνωρίζοντας ότι τη στιγμή που μιλούσαμε είχαν ήδη εκταμιευθεί 75 δισ. ευρώ μέσα σε λίγες εβδομάδες, από την υπογραφή της σύμβασης μέχρι τις αρχές Μαΐου.

Και τα ίδια επαναλάβαμε και μετά το σχηματισμό της τρικομματικής κυβέρνησης, όταν λέγαμε «πρώτα το μακροοικονομικό πλαίσιο και μετά η εξειδίκευση των μέτρων». Πρώτα η συμφωνία για την επιμήκυνση, αξιοποιώντας αυτά όλα που είχαμε πετύχει, και μετά τα συγκεκριμένα μέτρα για να μπορέσουμε να ελαφρύνουμε τον ελληνικό λαό.

Λέγαμε πως είναι αναγκαία η εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης. Δεν ακουστήκαμε. Παρεξηγηθήκαμε, συκοφαντηθήκαμε. Τώρα νομίζω ότι γίνεται εκ των υστέρων αντιληπτό αυτό που λέγαμε και προεκλογικά και μετεκλογικά.

Αλλά όταν ήρθε το πακέτο των μέτρων, παρά τις διαφωνίες μας στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης, με υπεύθυνο τρόπο το ΠΑΣΟΚ στάθηκε έντιμα μέσα στη Βουλή ψηφίζοντας τα μέτρα, κρατώντας για μια ακόμη φορά την οικονομία και τη χώρα όρθια.

Είχαμε διατυπώσει τις προτάσεις μας για τα μέτρα και συνεχίζουμε να λειτουργούμε σε σχέση με την κυβέρνηση προτρεπτικά, υποστηρικτικά, ελεγκτικά ως πυλώνας σταθερότητας.

Με συγκεκριμένες προτάσεις για το φορολογικό, για τη φορολογία ακινήτων, τη φορολογία εισοδήματος, για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, τους ανάπηρους, τις ευπαθείς ομάδες, την απόλυτη ανεργία.

Συμβάλουμε στους χειρισμούς, ώστε να μην κλονίζεται η οικονομία από αδικαιολόγητες απεργιακές κινητοποιήσεις. Στηρίζουμε μέτρα δύσκολα χωρίς μισόλογα, όπως η επίταξη προσωπικών υπηρεσιών εκεί που χρειάζεται.

Πρέπει να ξέρετε, επειδή είστε θεσμικοί συνομιλητές της Πολιτείας και άρα της εκάστοτε κυβέρνησης, ότι η κυβέρνηση με την οποία συνομιλείτε, δεν είναι μια κυβέρνηση της ΝΔ και οι υπουργοί της κυβέρνησης αυτής δεν εφαρμόζουν το πρόγραμμα της ΝΔ. Η κυβέρνηση κινείται επί τη βάσει ενός προγράμματος σύγκλισης των τριών κομμάτων που πρέπει οπωσδήποτε να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα και να επικαιροποιηθεί.

Και ένας στόχος που θέτουμε μετά το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να διασφαλιστεί πραγματικά ο τετραετής ορίζοντας της κυβέρνησης είναι η επικαιροποίηση και η συμπλήρωση της συμφωνίας προγραμματικής σύγκλισης των τριών κομμάτων.

Άρα, η επαφή μαζί μας δεν είναι επαφή με ένα κόμμα. Είναι επαφή με ένα θεσμικό παράγοντα της διακυβέρνησης. Λέμε πολύ συχνά ότι ως ΠΑΣΟΚ κατεβήκαμε και κατεβήκαμε πολύ εκλογικά μαζί με τη χώρα και θα ανέβουμε μαζί με τη χώρα.

Δεν εμπιστευόμαστε σε κανέναν άλλον την εφαρμογή της στρατηγικής μας, γιατί θέλουμε να κερδίσει η στρατηγική μας και θέλουμε να πιστωθεί η χώρα, αλλά και εμείς και θα ήταν ολέθριο να αποτύχει η στρατηγική αυτή.

Δεν μας ενδιαφέρει εάν θα χρεωθούμε κάτι παραπάνω που δεν θέλουμε, γιατί θα ήταν άδικο, αλλά μας ενδιαφέρει πάρα πολύ να μην χρεωθούν οι επόμενες γενιές Ελλήνων και Ελληνίδων το βάρος μιας ήττας που θα είναι ιστορική. Δεν υπάρχουν περιθώρια για τέτοιες ιστορικές ήττες.

Έχει πολύ μεγάλη σημασία να κινηθούμε εθνικά ενωμένοι. Κοινωνικά μέσα σε ένα κλίμα συναίνεσης και πολιτικά μέσα σε ένα κλίμα συνευθύνης. H Ευρώπη είναι το γήπεδό μας. Αλλά οι ευρωπαϊκοί συσχετισμοί είναι ιδιαίτερα δύσκολοι. Οι εκλογικοί κύκλοι είναι ανοιχτοί και επηρεάζουν τις συμπεριφορές σε όλες τις μεγάλες χώρες, όπως η Γερμανία ή η Ιταλία. Είναι ανοιχτή η διαδικασία εκλογής του νέου προέδρου στην Κύπρο και βλέπετε πόσο πιέζεται η μικρή οικονομία της Κύπρου και πόσα μικρά περιθώρια ελιγμών έχει. Και προσπαθούμε, σε επαφή με τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές, με το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα και τα ευρωπαϊκά σοσιαλιστικά, σοσιαλδημοκρατικά και εργατικά κόμματα να κάνουμε το καλύτερο για τη χώρα.

Το δείξαμε με την επίσκεψή μου στη Γερμανία, με τις συναντήσεις που είχαμε με τον υποψήφιο Καγκελάριο Στάινμπρουκ. Θα έχω την ευκαιρία και εγώ να δω αύριο τον Πρόεδρο Ολάντ. Αντιλαμβάνεστε ότι η αναβάθμιση του ρόλου των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών είναι για την Ελλάδα ένα σημαντικό ατού, που πρέπει να αξιοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Οι προϋποθέσεις ανάκαμψης της οικονομίας: Το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης

Έρχομαι λοιπόν όσο γίνεται πιο συνοπτικά να σας παρουσιάσω τη δική μας αντίληψη του ΠΑΣΟΚ, για τις προϋποθέσεις ανάκαμψης της οικονομίας, για το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης.

Α. Εξωτερικές προϋποθέσεις

Και το πρώτο κεφάλαιο είναι οι εξωτερικές προϋποθέσεις, αυτές που εξαρτώνται από εμάς αλλά και από τους εταίρους μας, δυστυχώς όχι αποκλειστικά από εμάς. Ποιες είναι οι προϋποθέσεις που πρέπει να κατανοήσουν βαθιά οι εταίροι μας, στο υψηλότερο πολιτικό επίπεδο, αλλά και σε υπηρεσιακό επίπεδο; Γιατί και υπηρεσιακά έχει σημασία να κατανοούν και τεχνικά να μη «σφάλλουν».

1. 1.Πρώτο και κύριο, όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, ο πολιτικός λόγος των εταίρων μας, πρέπει να αναγνωρίζει, όπως αναγνωρίζει τώρα, με ειλικρίνεια τις θυσίες του ελληνικού λαού, τα δημοσιονομικά αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν, την εντυπωσιακή δημοσιονομική προσαρμογή που ξεπερνά τις 13 μονάδες του ΑΕΠ σε όρους πρωτογενούς ελλείμματος -κοντεύουμε τώρα στο πλεόνασμα- αλλά και τις διαρθρωτικές αλλαγές που συντελέστηκαν στη χώρα. Αλλαγές στο συνταξιοδοτικό, αλλαγές στην υγεία, αλλαγές στην αγορά εργασίας, αλλαγές στο κόστος εργασίας. Η βελτίωση του διεθνούς κλίματος που έχει επιτευχθεί ως προς την Ελλάδα -το βλέπουμε στους οίκους αξιολόγησης, στις εκθέσεις των διεθνών τραπεζών, στα μέσα ενημέρωσης, ακόμη και στα περιβόητα spreads των δεκαετών ομολόγων- έχει συντελέσει πράγματι στη δραματική μείωση του κινδύνου της χώρας, του country risk και του νομισματικού κινδύνου, αλλά αυτό δεν πρέπει να διαταραχθεί. Αυτό που λέω αφορά πρωτίστως την επόμενη επίσκεψη της τρόικας στην Ελλάδα και τον ουσιαστικό αλλά και επικοινωνιακό τρόπο με τον οποίον θα γίνει από την τρόικα η αξιολόγηση της εφαρμογής του προγράμματος.
2. 2.Δεύτερο σημείο, η εκταμίευση των δόσεων πρέπει να γίνει χωρίς καθυστερήσεις, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα.
3. 3.Τρίτο σημείο, η γρήγορη ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης και ανασυγκρότησης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, ώστε να διασφαλιστεί η δυνατότητά του να στηρίξει την πραγματική οικονομία.
4. 4.Τέταρτη εξωτερική προϋπόθεση η επιβεβαίωση της βιωσιμότητας του ελληνικού δημοσίου χρέους στο πλαίσιο των ήδη ειλημμένων αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Eurogroup. Με αυτή τη διπλωματική διατύπωση εννοώ πως η βιωσιμότητα του ελληνικού δημοσίου χρέους είναι διασφαλισμένη πολιτικά, πέραν από τους τεχνικούς υπολογισμούς που αφορούν το κρίσιμο έτος 2020 και βεβαίως τη σχέση ανάμεσα στο πρωτογενές πλεόνασμα και τους θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης στους οποίους ελπίζουμε να επανέλθουμε. Αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία, γιατί δηλώνει μία ετοιμότητα και νέας πολιτικής παρέμβασης σε σχέση με τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του ελληνικού δημοσίου χρέους.
5. 5.Πέμπτη εξωτερική προϋπόθεση η ευέλικτη και αντιγραφειοκρατική στήριξη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων των προσπαθειών της Ελλάδας στα εξής τέσσερα μέτωπα:

-          Πρώτο μέτωπο: εφαρμογή του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, μας πιέζουν για ιδιωτικοποιήσεις αλλά παρεμβάλλονται συνεχώς νομικά εμπόδια σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις ιδιωτικοποιήσεις, σε σχέση με κρατικές ενισχύσεις, εφαρμογή του δικαίου του ανταγωνισμού και άλλα συναφή θέματα.

-          Δεύτερο μέτωπο: η γρήγορη απορρόφηση των πολύ σημαντικών υπολειπόμενων πόρων του τρέχοντος ΕΣΠΑ, μέσα από εμβληματικά έργα όπως οι οδικοί άξονες που θα δώσουν μία αίσθηση αλλαγής στο ζήτημα αυτό.

-          Τρίτο μέτωπο: η διάσωση μεγάλων παραγωγικών κλάδων, όπως η ναυπηγική βιομηχανία, που επίσης χρειάζεται μεγαλύτερη βοήθεια από τους Ευρωπαίους εταίρους.

-          Και τέταρτο μέτωπο: η διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής με μέτρα προστασίας των ανέργων, μέτρα ανάσχεσης της ανεργίας και μέτρα προστασίας των ευπαθών ομάδων και αντιμετώπισης της απόλυτης φτώχιας, αλλά αυτό θέλει βοήθεια για τη μεταφορά υφιστάμενων πόρων προς το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο.

1. 6.Έκτο σημείο, εξωτερική προϋπόθεση κι αυτή: αφομοίωση από τους εταίρους μας, σε πολιτικό και υπηρεσιακό επίπεδο, των πολιτικών οικονομικών και κοινωνικών συμπερασμάτων, που συνάγονται από τη δημόσια συζήτηση για τα περιβόητα υπολογιστικά λάθη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της τρόικας, στα οποία αναφέρθηκα. Τι πρέπει να κατανοήσουν τώρα; Πρέπει να κατανοήσουν δύο απλά, αλλά εξαιρετικά κρίσιμα θέματα:

• Πρώτο και κορυφαίο ότι δεν μπορούν να ληφθούν πρόσθετα μέτρα δημοσιονομικού και εισοδηματικού χαρακτήρα. Δεν τα αντέχει η Βουλή, δεν τα αντέχει η κοινωνία, δεν τα αντέχει η πραγματική οικονομία.
• Δεύτερο εξίσου σημαντικό ζήτημα, το οποίο πρέπει να το διατυπώσουμε με απόλυτη ευθύτητα. Πρέπει στο μυαλό των εταίρων μας, φυσικά και στο μυαλό το δικό μας στην Ελλάδα, να λυθεί η μεγάλη διπλή αντίφαση που υπάρχει γύρω από το ελληνικό φορολογικό σύστημα:

α. Η πρώτη αντίφαση είναι αυτή μεταξύ αφενός μεν δημοσιονομικών, αφετέρου δε μακροοικονομικών στόχων. Ο δημοσιονομικός στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα αντιφάσκει πολλές φορές στον μακροοικονομικό στόχο για μηδενισμό της ύφεσης και μετάβασης σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.

β. Και δεύτερη αντίφαση, η αντίφαση μεταξύ φορολογικής πολιτικής, η φορολογική πολιτική πρέπει να βλέπει τους μεγάλους στόχους της χώρας και της οικονομίας, την ανάπτυξη δηλαδή και της ανάγκης για αποτελεσματική λειτουργία των μηχανισμών φορολογικής διοίκησης και άρα καταπολέμησης της φοροδιαφυγής. Δεν πρέπει ο δεύτερος στόχος να μας κάνει μυωπικούς σε σχέση με τον πρώτο που είναι ένα φορολογικό σύστημα με αναπτυξιακή προοπτική.

γ. Το τρίτο σημείο είναι ότι πρέπει να υπενθυμίσουμε πως όλη αυτή η συζήτηση δεν είναι καινούρια -το έκανα στην αρχή της τοποθέτησής μου- συγκρουόμαστε γύρω από αυτά τουλάχιστον από τον Ιούνιο του 2011.

Β. Εσωτερικές προϋποθέσεις

Έρχομαι όμως τώρα σε αυτά που μας αφορούν αμεσότερα εμάς τους Έλληνες στις εσωτερικές προϋποθέσεις της ανάκαμψης και της ανασυγκρότησης.

Πρώτη ενότητα: Θεσμικές, Πολιτικές και Διοικητικές Προϋποθέσεις.

Λέμε συχνά ότι θέλουμε ένα κανονικό κράτος, μια κανονική οικονομία, μια κανονική κοινωνία, είναι εφικτό αυτό; Είναι, ξεκινώντας από το κράτος.

1. 1.Πρώτη προϋπόθεση: Κυβερνητική σταθερότητα. Το ΠΑΣΟΚ την εγγυάται, τη διασφαλίζει, με ουσιαστικό περιεχόμενο.
2. 2.Δεύτερο: Επιδίωξη μεγάλων θεσμικών και πολιτικών συναινέσεων με την αντιπολίτευση. Η συγκυρία, η ιστορία δεν συγχωρούν μία τυφλή μετωπική σύγκρουση, “κάθετη” όπως λέγαμε ανελλήνιστα παλιά, ανάμεσα στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία και την Αντιπολίτευση. Η επιλογή της αντιπολίτευσης για έναν δήθεν ανένδοτο, για ένα κίνημα ανυπακοής που προέρχεται από πολλές και διάφορες μήτρες πολιτικές, δεν οδηγεί πουθενά. Το συνταγματικό τόξο όλων των κομμάτων πλην της Χρυσής Αυγής πρέπει να αποτυπώνεται σε αυτό που αφορά την ελληνική πολιτική συναίνεση, την καταδίκη της βίας, την ανακοπή του εκφασισμού της ελληνικής κοινωνίας. Φαινόμενα όπως αυτό στη Χαλκιδική, στις Σκουριές, χθες, πρέπει να καταδικάζονται απερίφραστα. Είναι φαινόμενα που συκοφαντούν τη χώρα, τη βλάπτουν, προκαλούν μεγάλο τραύμα σε μια κρίσιμη στιγμή, λίγο πριν σταθεροποιηθεί η υπόθεση της ανάκαμψης.
3. 3.Τρίτο σημείο: Πρωτοβουλίες θεσμικής ανανέωσης. Θα μιλήσουμε τις επόμενες μέρες για τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ γύρω από την αναθεώρηση του Συντάγματος. Και χρειαζόμαστε ένα εκλογικό σύστημα που συλλαμβάνει τη νέα πολιτική συγκυρία και δε λειτουργεί πολωτικά, δεν προκαλεί τεχνητές εσφαλμένες πολώσεις.
4. 4.Τέταρτο σημείο: Επείγουσα ανάγκη να ολοκληρωθεί το νομοθετικό πλαίσιο στα κρίσιμα θέματα: χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός, χρήσεις γης, μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων, διαδικασίες αδειοδότησης και ούτω καθεξής. Είναι εύκολο, χρειάζεται πολιτική βούληση, εμείς θα συμβάλλουμε, έχουμε τη βούληση αυτή.
5. 5.Πέμπτο σημείο: Πλήρης αξιοποίηση των δυνατοτήτων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και σε περιφερειακό και σε δημοτικό επίπεδο. Πρέπει να στρατεύσουμε ως Κεντρική Διοίκηση την Τοπική Αυτοδιοίκηση, έχει τεράστιες δυνατότητες και για την τοπική ανάπτυξη και για τη συνοχή των τοπικών κοινωνιών.
6. 6.Έκτο σημείο, το αυτονόητο: Μέγιστη δυνατή αποτελεσματικότητα μιας Δημόσιας Διοίκησης που σέβεται τον πολίτη, λειτουργεί φιλοαναπτυξιακά και φιλοεπενδυτικά, αλλά αυτή η Δημόσια Διοίκηση πρέπει η ίδια να αξιολογείται, να αξιοκρατείται, αλλά να είναι και ασφαλής. Γι’ αυτό πρέπει να επιλύσουμε όλα τα θέματα διαθεσιμότητας, κινητικότητας, εφαρμογής του νέου βαθμολογίου το ταχύτερο δυνατό άμεσα, για να αξιοποιήσουμε το μεγάλο δυναμικό που υπάρχει πολλές φορές εν αργία στη Δημόσια Διοίκηση.
7. 7.Έβδομο σημείο, μια πρόταση που την έχω ζήσει και την πιστεύω: Αναβίωση του σχήματος της ολυμπιακής προετοιμασίας, προκειμένου να οδηγηθούμε στην εφαρμογή του εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης, με τις μεθόδους και τους ρυθμούς της ολυμπιακής προετοιμασίας. Το κάναμε τότε, μπορούμε να το κάνουμε και τώρα. Διυπουργική Επιτροπή Συντονισμού της ανάκαμψης, όπως είχαμε για την ολυμπιακή προετοιμασία, διαθεσμικές συμφωνίες ανάμεσα σε Υπουργεία, Υπουργεία και Τοπική Αυτοδιοίκηση, Υπουργεία και φορείς της κοινωνίας των πολιτών, συμφωνίες με κοινωνικούς εταίρους, συμφωνίες με τον ιδιωτικό τομέα, μηχανισμό παρακολούθησης σε πραγματικό χρόνο.
8. 8.Όγδοο σημείο, κρίσιμο και λεπτό: Ιδιαίτερη διαθεσμική συμφωνία με τη Δικαιοσύνη, με σεβασμό στην ανεξαρτησία της απόλυτο, αλλά και με τη συμμετοχή της δικαιοσύνης στην υπέρβαση της κρίσης, γιατί ο ρόλος της είναι καθοριστικός για τα πάντα.
9. 9.Ένατο σημείο: Πλήρης σεβασμός των δικαιωμάτων και εγγυήσεων του κράτους δικαίου, δηλαδή αίσθημα ασφάλειας του πολίτη εσωτερικά.
10. 10.Κι ένα δέκατο σημείο, για το οποίο δε μιλάμε: Διατήρηση των προϋποθέσεων εξωτερικής ασφάλειας της χώρας. Κάτι, το οποίο έχει πολύ μεγάλη σημασία βεβαίως σε μια περιοχή η οποία είναι πάρα πολύ κοντά σε μεγάλες εστίες κρίσης και δεν συνειδητοποιούμε πόσο κοντά είμαστε, γιατί η συζήτηση για την οικονομία έχει προκαλέσει μια υποχώρηση της συζήτησης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και εθνικής ασφάλειας.

Δεύτερη ενότητα: Δημοσιονομικές προϋποθέσεις.

1. 1.Πρώτη προϋπόθεση: Συνεπής εκτέλεση του προϋπολογισμού, αλλά του προϋπολογισμού γενικής κυβέρνησης. Δεν μας απασχολεί μόνο η υστέρηση των φορολογικών εσόδων, μας απασχολεί και η υστέρηση των ασφαλιστικών εσόδων, πάρα πολύ. Όπως μας απασχολεί και η παρακολούθηση των δαπανών, ιδίως σε τομείς που για τους εταίρους μας είναι εξαιρετικά κρίσιμοι, παράδειγμα φάρμακο.
2. 2.Δεύτερο σημείο: Αναγκαίες και εύλογες, πάγιες ρυθμίσεις για την εκπλήρωση των φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων και των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών. Πρέπει να πάμε σε ρυθμίσεις όχι μεταβατικές, όχι αμνηστίες ή διευκολύνσεις, αλλά καλούς λογαριασμούς, με μια κοινωνία και μια οικονομία σε κρίση, που έχει περιορισμένες δυνατότητες. Θέλουν να είναι συνεπείς οι περισσότεροι πολίτες. Δεν μπορούν. Πρέπει να τους διευκολύνουμε να γίνουν συνεπείς, όχι ασυνεπείς. Έχει πολύ μεγάλη σημασία, για παράδειγμα, να εφαρμοστεί αυτό που ήδη εφαρμόστηκε με επιτυχία: εκπλήρωση των τρεχουσών υποχρεώσεων και κάλυψη με ένα μικρό ποσοστό παλαιών συσσωρευμένων υποχρεώσεων και στα ασφαλιστικά Ταμεία και στην Εφορία.
3. 3.Τρίτον: Αποτελεσματική δράση των εισπρακτικών μηχανισμών από κοινού φορολογικών και ασφαλιστικών εσόδων. Η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων μπορεί να καλύψει και τα δύο.
4. 4.Τέταρτον: Σταθερός ρυθμός στην εξόφληση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του Δημοσίου απέναντι στις επιχειρήσεις.

Τρίτη Ενότητα: Χρηματοοικονομικές Προϋποθέσεις.

1. 1.Αναφέρθηκα ήδη στο σημείο ένα στην ανακεφαλαιοποίηση και ανασυγκρότηση Τραπεζών. Χρειαζόμαστε νέους όρους λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος, άρα εκτός από την εποπτεία η οποία είναι πολλαπλή χρειάζεται και μια προγραμματική συμφωνία Δημοσίου και Τραπεζών, διασφάλιση της τακτικής και φτηνής χρηματοδότησης των Τραπεζών από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
2. 2.Δεύτερο σημείο, που το έχουμε δυστυχώς λίγο ξεχάσει: Eπιστροφή καταθέσεων Έχουν επιστρέψει στην Ελλάδα από τον Ιούνιο καταθέσεις περίπου 12 δισ. ευρώ. Είναι σημαντικό αυτό. Αλλά είχαν φύγει από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα 90 δισ. ευρώ. Άρα πρέπει να επανέλθουμε σε σοβαρά κίνητρα, σε σοβαρή πρόσκληση όσα δεν έχουν ξοδευτεί για τις ανάγκες της ζωής, για τις ανάγκες των επιχειρήσεων, όσα είναι στο εξωτερικό ή όλα όσα είναι εκτός τραπεζικού συστήματος στο εσωτερικό, να επανέλθουν με ασφάλεια δικαίου και με ένα σύστημα το οποίο να είναι δίκαιο για την κοινωνία, αλλά και αποτελεσματικό για την οικονομία.
3. 3.Τρίτο σημείο, το πιο δυναμικό: Στήριξη επιχειρήσεων και επιχειρηματικότητας από το τραπεζικό σύστημα σε συνεργασία με τους μη τραπεζικούς μηχανισμούς του Υπουργείου Ανάπτυξης και του ΕΣΠΑ. Αυτό σημαίνει στοχευμένες προτεραιότητες: ρευστότητα, κεφάλαιο κίνησης, ρυθμίσεις, αναχρηματοδοτήσεις δανείων, προσπάθεια για χαμηλότερα επιτόκια, χορήγηση εγγυητικών επιστολών, στήριξη εξαγωγικών επιχειρήσεων, ενθάρρυνση της περιβόητης εξωστρέφειας και καινοτομίας με επενδύσεις σποράς, με υποστήριξη της νεανικής επιχειρηματικότητας, με χρηματοδότηση επενδυτικών σχεδίων και όχι εμπραγμάτων ασφαλειών, συνέργειες με την αναπτυξιακή νομοθεσία, προγράμματα για μικρομεσαίες επιχειρήσεις και αγροτικές επιχειρήσεις, μικροπιστώσεις, ακόμη μεγαλύτερη ευελιξία στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ, ψήφιση της πρότασης νόμου του ΠΑΣΟΚ για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά που περιλαμβάνει και τη ρύθμιση των στεγαστικών δανείων.

Πιο συγκεκριμένα, πρέπει να αποφύγουμε στη χώρα μας τα προβλήματα της ρηχής επιχειρηματικότητας και της επιχειρηματικότητας ανάγκης. Άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν τι να κάνουν και ανοίγουν και μια ακόμη καφετέρια, αυτό είναι πολύ προσωρινή λύση, λύση ανάγκης. Χωρίς βάθος.

Άρα χρειαζόμαστε προσανατολισμό στη μεταποίηση, στον αγροτοδιατροφικό τομέα, σε τουριστικές υπηρεσίες υψηλού επιπέδου, σε άλλες έξυπνες ιδέες. Όχι αναγκαστικά καινοτόμες, μπορεί να είναι και αντιγραφή έξυπνων ιδεών που έχουν αποδώσει αλλού:

Ταμείο ενίσχυσης νεανικής επιχειρηματικότητας, επιχειρηματικοί άγγελοι, επενδύσεις σποράς, συγκεκριμένα φορολογικά κίνητρα, σχήμα στήριξης των πολλά υποσχόμενων μεσαίων επιχειρήσεων, Ταμείο ενίσχυσης εξαγωγών αγροτικών προϊόντων, νομοθεσία για την ανασυγκρότηση επιχειρήσεων (όχι μόνο των μεγάλων γιατί η μεγάλη επιχείρηση είναι μεγάλο πρόβλημα και για την Τράπεζα, αλλά και των μικρών και των μεσαίων), δεύτερη ευκαιρία, ομολογιακά δάνεια μεσαίας κλίμακας, φορολογικά κίνητρα προς τους πολίτες επενδυτές για συμμετοχή στη στήριξη μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Τέταρτη ενότητα: Φορολογικές Προϋποθέσεις.

1. 1.Έχουμε ψηφίσει πάρα πολλές διατάξεις, τα περιβόητα προγεφυρώματα. Ένας μεγάλος αριθμός διατάξεων είναι ψηφισμένες και δεν εφαρμόζονται ιδίως στο σκέλος της Φορολογικής Διοίκησης, με κορυφαία ρύθμιση τον άρση του απορρήτου των τραπεζικών καταθέσεων.

• Τώρα πρέπει να οριστικοποιηθεί το σχήμα της Φορολογικής Διοίκησης, δηλαδή ο μηχανισμός εσόδων είτε να γίνει ανεξάρτητη Αρχή, είτε αυτόνομη Υπηρεσία εσόδων αλλά που να δίνει λογαριασμό για τα μηνιαία αποτελέσματά της.
• Έλεγχοι δειγματοληπτικοί με σύγχρονες ελεγκτικές μεθόδους, τεκμήριο ειλικρίνειας, φορολογικό πιστοποιητικό, ενεργοποίηση του μηχανισμού διοικητικής επίλυσης φορολογικών διαφορών, της φορολογικής διαιτησίας, οι ρυθμίσεις που έχουμε ψηφίσει για τις φορολογικές δίκες να εφαρμοστούν, να γίνει η περιβόητη εκκαθάριση των ανέλεγκτων χρήσεων, η εκκαθάριση των ληξιπρόθεσμων οφειλών.
• Μίλησα για το πάγιο σύστημα ρυθμίσεων με τραπεζικά κριτήρια: ευέλικτοι συμψηφισμοί, συμψηφισμοί με βάση την πραγματικότητα της αγοράς και την κοινή λογική και όχι μια δικανική λογική. Ορθολογικό ποινολόγιο σε σχέση με τις προσαυξήσεις και τα πρόστιμα, δοκιμασμένα συστήματα καταγραφής απόδοσης και είσπραξης των φορολογικών και ασφαλιστικών εσόδων ενιαίου μηχανισμού ενιαίες ρυθμίσεις, μίλησα γι' αυτό.

1. 2.Έχουμε όμως και τη δεύτερη δέσμη από τα προγεφυρώματα που έχουμε ψηφίσει στο ολοκληρωμένο Εθνικό Φορολογικό Σύστημα, στο σκέλος της φορολογικής πολιτικής. Εδώ είπα ήδη ότι χρειάζεται συμφωνία, αλληλοκατανόηση με την τρόικα ώστε να άρουμε τις δυο βασικές αντιφάσεις στις οποίες αναφέρθηκα και να πάμε σε μια άλλη αντίληψη για το φορολογικό σύστημα, που σημαίνει ότι θα πάμε σε άλλες κλίμακες, άλλους συντελεστές σε πολύ μικρότερους και πολύ πιο προτρεπτικούς για την ανάπτυξη.

Έτσι θα πάμε σε ένα σύστημα απλό, σταθερό, δίκαιο, ρεαλιστικό και ανταγωνιστικό.

Ακούω να λένε ότι «αφού το ΔΝΤ έκανε λάθος στον υπολογισμό, να μας δώσει ως αντάλλαγμα τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση», πρέπει να μας δώσει ως αντάλλαγμα την κατανόηση του μακροοικονομικού πλαισίου στο οποίο έχει βρεθεί η χώρα μας και όλος ο ευρωπαϊκός νότος και κινδυνεύει να βρεθεί και ο ευρωπαϊκός βορράς.

Βεβαίως και πρέπει να μειωθεί ο ΦΠΑ στην εστίαση, αλλά πρέπει αυτό να μετακυληθεί τελικά στον καταναλωτή και αυτό πρέπει να το δούμε σε σχέση και με τη μείωση του ΦΠΑ στις τουριστικές επιχειρήσεις, να δούμε το βαθμό ωφέλειας του καταναλωτή. Υπάρχουν σχετικές μελέτες.

Για τη φορολογία εισοδήματος, επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων πρέπει να πάμε σε μια ριζοσπαστική λύση συμφωνημένη με την τρόικα, έστω από το 2014 για να συμβιβάσουμε δημοσιονομικούς στόχους και αναπτυξιακές ανάγκες.

Για τη φορολογία ακινήτων έχουμε πει ότι πρέπει να γίνει κατανοητό το τι κέρδισε η χώρα από το ειδικό Τέλος ακινήτων που εισπράττεται μέσω της ΔΕΗ και τι κινδυνεύουν να πάθουν οι πολίτες εάν εφαρμοστεί ένα σύστημα που δεν έχει τα απλά και αναλογικά χαρακτηριστικά του ειδικού Τέλους. Γιατί ο δημοσιονομικός στόχος συνολικά είναι πάντα σταθερός, είναι 3,1 δις από το φόρο ακινήτων. Και αυτό φυσικά φάνηκε τώρα και στη φορολογία πετρελαίου που πρέπει να την αξιολογήσουμε και να τη διορθώσουμε το ταχύτερο δυνατό.

Πέμπτη ενότητα: Διαρθρωτικές και Αναπτυξιακές Προϋποθέσεις.

1. 1.Μίλησα για τις ιδιωτικοποιήσεις και τη βοήθεια που πρέπει να μας δώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, χρειαζόμαστε και πολιτική στήριξη. Δεν είναι τυχαίο ότι στη σημερινή συνέντευξή του στα «Νέα» ο Πρόεδρος Ολάντ αναφέρεται στην πολιτική στήριξη της Γαλλίας στις ιδιωτικοποιήσεις και την ανάκαμψη.
2. 2.Χρειαζόμαστε ένα ΕΣΠΑ κρίσης. Χαιρετίσαμε το γεγονός ότι συνεδρίασε προχθές το Υπουργικό Συμβούλιο για το τρέχον ΕΣΠΑ και το νέο, της νέας περιόδου. Αλλά εδώ χρειαζόμαστε ένα ριζικό αναπροσανατολισμό των υπολειπομένων πόρων, ώστε να συγκροτηθεί ένα ΕΣΠΑ κρίσης με μεταφορά τουλάχιστον 1,2 δισ. ευρώ επειγόντως και αμέσως στο Κοινωνικό Ταμείο, για να χρηματοδοτήσουμε το πρόγραμμα για την απόλυτη ανεργία, στο οποίο θα αναφερθώ, αλλά θέλουμε και αναπροσανατολισμό πόρων σε σχέση με την Περιφέρεια.
3. 3.Δεν πρέπει να θιγούν τα ΠΕΠ, τα Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα υπέρ μιας καλύτερης απεικόνισης των Τομεακών και δεν πρέπει να παρεμποδιστεί η Αυτοδιοίκηση, η οποία δεν πρέπει να τεθεί υπό την κηδεμονία της Κεντρικής Διοίκησης στα θέματα αυτά.
4. 4.Έχουμε πολλά ακόμη να κάνουμε σε σχέση με την υποδοχή ξένων άμεσων επενδύσεων, κυρίως να μη τις αποθαρρύνουμε πολιτικά με το κλίμα το οποίο υπάρχει.
5. 5.Πρέπει ν’ αναδείξουμε φυσικά και να στηρίξουμε τις προτεραιότητες του μοντέλου ανάπτυξης. Εδώ υπάρχουν τρία σημεία:

ü      Η δύναμη του προφανούς πλεονεκτήματος. Τι να πεις για τον τουρισμό, τον πολιτισμό, τη ναυτιλία; Χρειάζεται να επιχειρηματολογείς;

ü      Υπάρχει η δύναμη της παράδοσης. Όποιος σέβεται την παράδοση και στον πρωτογενή τομέα και στις Υπηρεσίες βγαίνει κερδισμένος.

ü      Και υπάρχει και η δύναμη της καινοτομίας η οποία μπορεί να είναι και δύναμη του μιμητισμού όταν έξυπνα αντιγράφεις κάτι. Συνεργασίες με Πανεπιστήμια κι Ερευνητικά Κέντρα, σεβασμός στις επιλογές της επιχειρηματικότητας, γιατί δεν είμαστε μια συγκεντρωτική, κεντροποιημένη οικονομία σοβιετικού τύπου, πρέπει να πεισθεί ο ιδιωτικός τομέας να ενεργήσει μέσα στο πλαίσιο που συζητούμε και συμφωνούμε.

1. 6.Αυτό σημαίνει, άρση θεσμικών, δηλαδή νομοθετικών, διοικητικών και δικαστικών εμποδίων, αλλά και κοινωνικών και πολιτικών εμποδίων. Οι κοινωνίες πρέπει να γίνουν φιλοεπενδυτικές. Το πολιτικό σύστημα πρέπει να γίνει φιλοεπενδυτικό. Δεν αρκεί να έχεις νομοθεσία και διοίκηση.
2. 7.Επίσης, όταν μιλάμε για πολιτική μείωσης κόστους παραγωγής, αυτή πρέπει να είναι ολοκληρωμένη. Δε μπορείς να συμπιέζεις το μισθολογικό κόστος, πρέπει να δούμε ταυτόχρονα και είμαστε έτοιμοι, το κόστος ενέργειας, το κόστος μεταφοράς, το διοικητικό κόστος και τις φορολογικές επιβαρύνσεις.
3. 8.Διασφάλιση της κανονικής λειτουργίας της αγοράς. Αυτό αφορά και εμάς και τον ιδιωτικό τομέα, γιατί αφορά τον ανταγωνισμό, τις τιμές και τους όρους πληρωμών. Και οι όροι πληρωμών είναι πολλές φορές ο πιο κρίσιμος παράγοντας στο εσωτερικό της σχέσης μεγάλου δικτύου εμπορίας και παραγωγού.
4. 9.Όγδοο σημείο: Νέα πολιτική υποδομών μέσα από τη γενίκευση των ΣΔΙΤ. Καθαρή πολιτική δημοσίων συμβάσεων και για τα έργα και για τις προμήθειες. Έχουμε κάνει πολύ σημαντικά βήματα.
5. 10.Ολοκλήρωση του ανοίγματος των επαγγελμάτων
6. 11.Χωρίς να παραβιάζουμε την κοινοτική νομοθεσία, ολοκληρωμένες κλαδικές πολιτικές. Έχουμε κάνει πολύ σημαντικά βήματα στον αγροτοδιατροφικό τομέα ως απάντηση και στα μεγάλα αιτήματα των αγροτών. Κάνουμε πολύ σημαντικά βήματα στον τουρισμό. Χρειάζεται να κάνουμε πολύ περισσότερα και σε τομείς όπως είναι η ενέργεια, η ναυτιλία, η οικιστική ανάπτυξη, το λιανικό εμπόριο και ούτω καθ' εξής.

Έκτη ενότητα: Προϋποθέσεις κοινωνικής συνοχής

1. 1.Μίλησα για το ΕΣΠΑ κρίσης και τον αποπροσανατολισμό κονδυλίων στο Κοινωνικό Ταμείο. Πρέπει να λύνουμε, και συμβάλλουμε σ’ αυτό, όλα τα προβλήματα που αφορούν το δημόσιο σύστημα παροχής υπηρεσιών υγείας. Ο κόσμος ξαναγύρισε στο ΕΣΥ, ο κόσμος θέλει υπηρεσίες από τον ΕΟΠΥΥ –μίλησα χθες.
2. 2.Εκκρεμεί στη Βουλή η πρότασή μας για τους ανάπηρους, τις ευπαθείς ομάδες, την παιδική φτώχια. Πλήρης ιατροφαρμακευτική κάλυψη ανέργων ανεξαρτήτως χρόνου εργασίας και χρόνου ανεργίας. Υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Δίκτυα αλληλεγγύης και εγγυημένου επιπέδου αξιοπρεπούς διαβίωσης όχι με τη Χρυσή Αυγή να παίζει το Ρομπέν των Δασών, αλλά με την πολιτεία.
3. 3.Νέο μεγάλο πρόγραμμα στήριξης της απόλυτης ανεργίας. Χρειαζόμαστε 1 δισ. ευρώ, χρειαζόμαστε περίπου 700 εκατομμύρια ευρώ από το ΕΣΠΑ και 400 εκατομμύρια ευρώ από τον κοινό λογαριασμό ΙΚΑ–ΟΑΕΔ ενδεχομένως, μέσω επιχειρήσεων για τη διαφύλαξη 500.000 θέσεων εργασίας που απειλούνται και μέσω της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των φορέων της κοινωνικής οικονομίας, με διπλό στόχο:

α. Άνεργοι σε νοικοκυριά χωρίς κανέναν εργαζόμενο και άλλους πόρους σε απόλυτη ανεργία και στα όρια της απόλυτης φτώχιας. Πρέπει οπωσδήποτε να έχουμε έστω προσωρινή απασχόληση, άρα θα πάμε στους δήμους με αυτεπιστασία, με κοινωφελή εργασία ή στους Συνεταιρισμούς και τις εταιρείες κοινωνικής επιχειρηματικότητας και

β. Προστασία θέσεων εργασίας με τα δοκιμασμένα προγράμματα. Όλα όμως τα προγράμματα που τρέχουν αυτή τη στιγμή, καλύπτουν περίπου 160.000 θέσεις. Τώρα πρέπει να πάμε σε περίπου άλλες 700.000 θέσεις, όχι θέσεις εργασίας, αλλά θέσεις απασχόλησης. 500.000 θέσεις απασχόλησης και περίπου 150.000 θέσεις εργασίας έστω προσωρινές.

Έβδομη ενότητα: προϋποθέσεις κοινωνικής συνευθύνης

1. 1.Νέες μορφές συλλογικών συμβάσεων. Και μετά την απεργία στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς επιμείναμε ότι πρέπει να υπάρξει επαφή και διάλογος για τη σύναψη συλλογικής σύμβασης. Χρειαζόμαστε, με τη δική σας πρωτοβουλία, νέες μορφές συλλογικών συμβάσεων ώστε από την κλασική εθνική γενική συλλογική σύμβαση να πάμε στην εθνική συμφωνία κοινωνικής συνοχής, απασχόλησης και ανάπτυξης και μετά να πάμε σε περιφερειακές και τοπικές συμφωνίες νέου τύπου.
2. 2.Εγγυήσεις κανονικής λειτουργίας της αγοράς χωρίς περιττά μέτωπα. Δηλαδή Κυριακή, ωράριο. Ενεργοποίηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού.
3. 3.Και βεβαίως, τελευταίο σημείο, πρωτοβουλίες και δεσμεύσεις του ιδιωτικού τομέα. Γιατί το κράτος, το πολιτικό σύστημα, η Διοίκηση δεσμεύεται, αγωνίζεται, απολογείται, εξηγεί, αναλαμβάνει το μεγάλο μερίδιο της ευθύνης, αλλά ο ιδιωτικός τομέας πρέπει να είναι παρών με δεσμεύσεις για την κανονική λειτουργία της αγοράς, για επενδύσεις, για απασχόληση σε εθνικό, κλαδικό και τοπικό επίπεδο.

Πολύ συνοπτικά, αυτές είναι οι προτάσεις μας. Αυτές οι προτάσεις αναλύονται σε κείμενα πολυσέλιδα που έχουν προετοιμαστεί μέσα από τις συλλογικές κομματικές μας λειτουργίες, μέσα από τη λειτουργία των τομέων μας, κοινοβουλευτικών και κομματικών, μέσα από τη δουλειά μιας μεγάλης ομάδας νέων ανθρώπων που συντονίζει ο κ. Πιερακάκης, της Μονάδας Ανάπτυξης Πολιτικών, μέσα από το ΙΣΤΑΜΕ το οποίο έχει επεξεργαστεί πάρα πολλές ιδέες.

Όλα αυτά είναι κείμενα του προσυνεδριακού διαλόγου που υποστηρίζουν τα σημεία που προανέφερα. Αλλά σημασία έχει η κοινωνία ν’ αντιληφθεί τις προτεραιότητες, το πλαίσιο, το χρονοδιάγραμμα, τον οδικό χάρτη. Κι εσείς να μας βοηθήσετε με το λόγο σας, τις παρατηρήσεις σας, τον αντίλογό σας ώστε να κινηθούμε στη σωστή κατεύθυνση.

Γιατί σε τελευταία ανάλυση τα κόμματα υπάρχουν για να οργανώνουν πολιτικά και θεσμικά την έκφραση της κοινωνίας. Και μέσα στην κοινωνία λειτουργεί και η αγορά και η παραγωγή. Άρα έχει πολύ μεγάλη σημασία ο διάλογος μαζί σας.

Σας ευχαριστώ πολύ.