ΠΕ, ΤΕ, ΔΕ ή ΥΕ;

της Ιωάννας Κωσταρέλλα από το ΧΡΟΝΟ

Πολύς λόγος έγινε τον τελευταίο καιρό για τις διάφορες κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων, των οποίων τα αρκτικόλεξα γνωρίζουν μόνο οι εντός του χώρου, γιατί για τους υπόλοιπους είναι και θα πρέπει να είναι η άχρηστη πληροφορία της ημέρας. Κι αυτό, γιατί κανείς δεν διακρίνεται, δηλώνοντας πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, ΠΕ δηλαδή, με μεταπτυχιακά και τα ρέστα. Δεν ενδιαφέρει τον πολίτη, ούτε από ποιο πανεπιστήμιο αποφοίτησε ο δημόσιος λειτουργός, ούτε πόσες γλώσσες μιλάει. Το ζητούμενο είναι να προσφέρει ποιοτικές υπηρεσίες, είτε αυτές είναι στην αποκομιδή σκουπιδιών, είτε στην έκδοση πιστοποιητικών.

Τα υπόλοιπα είναι θέμα του κρατικού μηχανισμού που οφείλει να βρίσκει κάθε φορά τρόπο να αξιοποιεί αυτούς που του κάνουν και να ανακαλύπτει λύσεις για τους υπόλοιπους.
Επειδή, λοιπόν, αυτές τις υπηρεσίες οι πολίτες τις πληρώνουν ακριβά, αξιώνουν να έχουν την καλύτερη αντιμετώπιση τόσο σε επίπεδο διαδικασιών, όσο και σε επίπεδο αποτελέσματος. Ορισμένου ή αορίστου χρόνου, ΠΕ ή ΥΕ, οι δημόσιοι λειτουργοί οφείλουν να κάνουν τη δουλειά τους με συγκεκριμένο τρόπο, ιδιαίτερα δε σε αυτή τη χρονική συγκυρία.
Οι υπόλοιπες ταμπέλες και προσπάθειες κατηγοριοποίησης έχουν να κάνουν με εσωτερικές διαδικασίες που αφήνουν τους πολίτες παγερά αδιάφορους. Με άλλα λόγια μας ενδιαφέρει τι δουλειά γίνεται, όχι ποιος την κάνει.