Εχει γίνει κυρίαρχη τάση πλέον το να πετάει κάποιος λάσπη, χωρίς να
υποχρεούται να αποδείξει τίποτα από όσα λέει. Υιοθετείται δε, παραδόξως
απο πρόσωπα που έχουν θεσμικούς ρόλους, έχουν βήμα λόγου και δυνατότητα
πίεσης, παρόλα αυτά αντί της ευθείας αντιπαράθεσης με στοιχεία,
επιλέγουν την «κίτρινη» οδό της ανάρτησης σχολίων στο facebook και άλλα
μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η διαφορά μεταξύ ιδιωτικής και δημόσιας σφαίρας θα έπρεπε να είναι γνωστή σε όσους επιλέγουν να ακολουθήσουν το δρόμο της έκθεσης στα κοινά.
Οτι λέγεται και γράφεται σε κάθε μέσο
μαζικής επικοινωνίας χαρακτηρίζει το συντάκτη του. Πολύ δε περισσότερο
όταν αυτός δεν είναι κάποιο αφελές σχολιαρόπαιδο που δε γνωρίζει τις
συνέπειες της εκτόξευσης ανυπόστατων κατηγοριών, αλλά ενήλικας που εκ
του ρόλου του οφείλει να προσέχει ιδιαίτερα το δημόσιο λόγο του.Η διαφορά μεταξύ ιδιωτικής και δημόσιας σφαίρας θα έπρεπε να είναι γνωστή σε όσους επιλέγουν να ακολουθήσουν το δρόμο της έκθεσης στα κοινά.
Στην εποχή που ανησυχητικά μεγάλο μέρος του πολιτικού προσωπικού εξειδικεύεται στο να ρίχνει λάσπη ή να μοιράζει χαστούκια, το θέμα των αξιακού υπόβαθρου και της ηθικής των καθοδηγητών γνώμης της κοινωνίας μας πρέπει να μας απασχολήσει. Τόσο ατομικά, όσο και συλλογικά. Στη λογική του συμψηφισμού και του «όλοι μαζί τα φάγαμε» χάσαμε τη στοιχειώδη κρίση μας και είμαστε έτοιμα να επιτρέψουμε σε διάφορους «ψευτοτσαμπουκάδες» να μας δείξουν τους αθώους και τους ενόχους. Μας χρειάζεται τέτοιο πατρονάρισμα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου