Ομιλία του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου στη συνεδρίαση των Νομαρχιακών Οργανωτικών Επιτροπών Συνεδρίου (ΝΟΕΣ) όλης της Αττικής

Φίλες και φίλοι, η παρουσία σας σήμερα εδώ μετά την εντυπωσιακή συνάντηση που είχαμε χθες, Κυριακή πρωί στις Σέρρες, μετά την πρώτη συνεδρίαση των Νομαρχιακών Οργανωτικών Επιτροπών του Συνεδρίου της Α’ και της Β’ Θεσσαλονίκης το Σάββατο, δείχνει πως το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, πως το ΠΑΣΟΚ υπάρχει, ξέρει να πεισμώνει, ξέρει ν’ ανασυγκροτείται και ξέρει ότι κουβαλάει στους ώμους του την τύχη του τόπου.

Μπορεί αυτό να φαίνεται παράδοξο για ένα κόμμα που έχει ηττηθεί στις εκλογές, για ένα κόμμα που έχει δει τη δύναμή του να μειώνεται σε πάρα πολύ  μεγάλο βαθμό, αλλά είναι αλήθεια.

Γιατί εμείς δεν ηττηθήκαμε στις εκλογές για ν’ απολαύσουμε μετά την άνεση της αντιπολίτευσης. Έπρεπε να εξακολουθήσουμε να σηκώνουμε το βάρος της ευθύνης για τη διαχείριση της κρίσης, να πληρώνουμε πολιτικό κόστος.

Γιατί ξέρουμε ότι αυτή η πολιτική πρέπει να εφαρμοστεί, να αποδώσει, η χώρα ν’ ανέβει από το χαμηλότερο σημείο, από το ναδίρ στο οποίο βρίσκεται. Και μαζί με τη χώρα, το λέω για πολλοστή φορά, θα ανέβει και το ΠΑΣΟΚ που κατέβηκε μαζί με τη χώρα, λόγω της κρίσης. Γιατί πήραμε την απόφαση να επωμισθούμε βάρη δυσανάλογα μεγάλα, βάρη που δε μας αναλογούσαν, όλο το βάρος της μεταπολίτευσης, όλο το βάρος του πολιτικού συστήματος, όλο το βάρος των διαρθρωτικών λαθών και υστερήσεων της χώρας.

Όπως είπα και στη συνεδρίαση της Κεντρικής Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου, το ΠΑΣΟΚ χρωστούσε στη χώρα. Ήταν η ηγεμονική, η ιθύνουσα πολιτική δύναμη της μεταπολίτευσης. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ιδρύοντας το ΠΑΣΟΚ, δεν ίδρυσε απλά και μόνο ένα Κίνημα, έναν κομματικό φορέα, δεν άλλαξε απλά και μόνο την εικόνα του πολιτικού συστήματος. Στην πραγματικά υπαγόρευσε τους όρους με βάση τους οποίους λειτούργησε η χώρα για τρεις περίπου δεκαετίες. Και αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία για τη διαδρομή του Κινήματός μας.

Όχι, η μεταπολίτευση δεν είναι η χειρότερη περίοδος της πολιτικής ιστορίας της χώρας. Η περίοδος από το 1974 έως το 2012 είναι η καλύτερη φάση της ιστορίας του νέου ελληνικού κράτους από τότε που συγκροτήθηκε με την επανάσταση του γένους το νέο ελληνικό κράτος.

Ποτέ άλλοτε δεν είχαμε αυτά τα επιτεύγματα, αυτούς τους ρυθμούς ανάπτυξης, αυτό το επίπεδο ζωής, αυτή την ποιότητα δημοκρατίας, αυτό το επίπεδο προστασίας των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων.

Ποτέ άλλοτε τόσοι πολλοί Έλληνες δεν ένιωσαν ελεύθεροι, δημιουργικοί, δεν ένιωσαν ασφαλείς.

Ποτέ άλλοτε το έθνος δεν είχε ενωθεί σε τέτοιο βαθμό. Και αυτό είναι ένα έργο που σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στο ΠΑΣΟΚ, στη μεγάλη δημοκρατική προοδευτική παράταξη.

Βεβαίως, μέσα στη διαδρομή αυτή υπήρξαν λάθη, κενά, αντιφάσεις, υστερήσεις. Βεβαίως. Τα έχουμε ομολογήσει, τα έχουμε τονίσει, αλλά τίποτε από αυτά δε μπορεί να κρύψει την πραγματικότητα, την ιστορική πραγματικότητα, το εθνικό κεκτημένο το οποίο έχει διαμορφωθεί.

Βεβαίως, είναι δύσκολο να τα λες αυτά μετά από τρία χρόνια αντιμετώπισης της κρίσης με πολύ σκληρό τρόπο. Είναι δύσκολο να τα θυμάσαι αυτά όταν η χώρα έχει χάσει περίπου 23 μονάδες του ΑΕΠ μέσα από μια βαθιά ύφεση που δεν ξεκίνησε όμως το 2010, ξεκίνησε το 2008.

Είναι εξαιρετικά δύσκολο να το λες αυτό με μια ανεργία που αγγίζει δραματικά ποσοστά και στους νέους ανθρώπους έχει ξεπεράσει ακόμη και το όριο του δραματικού.

Όμως, ακόμη και τώρα μπορούμε να πούμε ότι δεν υπάρχει άλλη λύση συγκροτημένη, ασφαλής, υπεύθυνη. Αλίμονο αν πιστέψει έστω και μια, έστω και ένας, ορθολογικά σκεπτόμενος άνθρωπος ότι θα μπορούσε να βρεθεί άλλη λύση, ότι είχαμε τη δυνατότητα μιας άλλης επιλογής, μιας άλλης πορείας και δεν ακολουθήσαμε την πορεία αυτή γιατί απολαμβάνουμε τη δυσκολία του να παίρνει κανείς σκληρά μέτρα. Θέλουμε να χάνουμε τη στήριξη, τη συμπάθεια, την αγάπη, την ψήφο μεγάλων ομάδων της ελληνικής κοινωνίας; Θέλουμε να βλέπουμε το ΠΑΣΟΚ να απομειώνεται, να χάνει την πολυσυλλεκτική και πλειοψηφική του δυναμική; Αλίμονο..

Ποιος θα το έκανε αυτό; Είναι ένα άθλιο δημαγωγικό σόφισμα να λέει η αντιπολίτευση -όλη η αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο προνομιακός του εταίρος, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, αλλά τα ίδια λέει και η Χρυσή Αυγή, τα ίδια λέει όλη η αντιπολίτευση- ότι το ΠΑΣΟΚ στην αρχή μόνο του, μοναχικό, χωρίς καμία υποστήριξη, το Μάιο του 2010 και στη συνέχεια μέσα από τις κυβερνήσεις συνεργασίας, και του Λουκά Παπαδήμου και της σημερινής κυβέρνηση -έχουν βεβαίως μεσολαβήσει οι εκλογές- θα μπορούσε να εφαρμόσει άλλες επιλογές, να βρει άλλες λύσεις και δεν το έκανε γιατί δεν είχε έμπνευση, γιατί δεν είχε ηρεμία, γιατί δεν είχε βούληση ή γιατί έχει κάνει οριστικά την επιλογή να είναι ένα δεξιό κόμμα, ένα κόμμα της αστικής τάξης, ένα κόμμα που έχει εγκαταλείψει τα προτάγματα της 3ης του Σεπτέμβρη.

Και θα μας τα θυμίζουν τώρα άλλοι εκ του πλαγίου, τα προτάγματα της 3ης του Σεπτέμβρη και τα στοιχεία της ιδεολογικής φυσιογνωμίας του ΠΑΣΟΚ.

Θα το πω γιατί πρέπει να το λέμε και να μην κουραζόμαστε: Οι επιλογές ήταν και είναι αναγκαστικές και επιβεβλημένες στο σκέλος που αφορά τη δημοσιονομική προσαρμογή, στο σκέλος που αφορά τη μείωση του δραματικού πρωτογενούς ελλείμματος της χώρας, που το 2009 βρέθηκε να έχει ξεφύγει παντελώς, να έχει ξεπεράσει το 12%, τα 24 δισ. ευρώ σε μια χρονιά μέσα, χωρίς να λαμβάνουμε υπ' όψιν τους τόκους για την εξυπηρέτηση του χρέους της χώρας, εάν θα μπορούσαμε να χρηματοδοτήσουμε μια άλλη επιλογή, αν θα μπορούσε να βρεθεί μια άλλη λύση.

Μα, οποιαδήποτε λύση και αν βρισκόταν εκείνη τη στιγμή θα μας καταδίωκε μέχρι σήμερα και θα οδηγούσε σε μεγαλύτερη φτώχια, σε μεγαλύτερη δυστυχία, σε αδυναμία καταβολής μισθών και συντάξεων, σε μεγαλύτερη ανεργία, σε κλείσιμο επιχειρήσεων, σε κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος.

Θα εξανέμιζε τις περιουσίες και τις καταθέσεις. Δε θα άφηνε τίποτε όρθιο από τα επιτεύγματα γενιών και γενιών Ελλήνων. Θα μας οδηγούσε πίσω σε μια εποχή οικονομικών και κοινωνικών παγετώνων.

Αυτή ήταν η πρόταση εκείνη τη στιγμή, αυτή εξακολουθεί να είναι η εναλλακτική πρόταση. Εκτός και αν όλοι αντιλαμβάνονται ότι αυτό που λέμε είναι αλήθεια, ότι δεν υπήρχε άλλη λύση αλλά δικαιώνουμε ηθικά την πολιτική του ψεύδους, δηλαδή δικαιώνουμε ηθικά την αντίληψη που λέει «δεν πειράζει, αφού βρέθηκαν οι άτυχοι ή οι αφελείς και σηκώνουν το βάρος των δύσκολων αποφάσεων».

Το ΠΑΣΟΚ είναι πάντα, μονίμως -οι άλλοι προστίθενται εκ των υστέρων- στη γραμμή αυτή. «Εμείς οι τυχεροί και οι έξυπνοι μπορούμε χωρίς κόστος, τζάμπα, να λέμε κάποια πράγματα, ξέροντας ότι αυτά δε μπορούν να γίνουν, ότι είναι επικίνδυνο να γίνουν, ότι ο μόνος ασφαλής σίγουρος δρόμος είναι αυτός που ακολουθεί η χώρα».

«Και αν αλλάξουν οι πολιτικοί συσχετισμοί και βρεθούμε εμείς στο τιμόνι της χώρας, θα εφαρμόσουμε την ίδια πολιτική, αλλά θα έχουμε κερδίσει πολιτικά, θα έχουμε αλλάξει τους συσχετισμούς και αυτό επιτρέπεται να γίνει, γιατί είναι μια σύμβαση ψεύτικου πολιτικού λόγου πάνω στον οποίο οικοδομήθηκε η μεταπολίτευση».

Και υπάρχουν πολλοί πρώην δικοί μας φίλοι και ψηφοφόροι που το αποδέχονται αυτό. Και λένε: «Δεν πειράζει, σημασία έχει να διατυπώνεις έναν ριζοσπαστικό, κενό λόγο, δημαγωγικό, να κατακτάς ένα εκλογικό αποτέλεσμα με ψευδαισθήσεις, στην πραγματικότητα παραπλανώντας την κοινωνία και όταν θα έρθει η στιγμή να εφαρμόσεις μια πολιτική, θα εφαρμόσεις του άλλου και αυτό θα επιτρέπεται γιατί θα έχεις αποδείξει την πολιτική σου μαγκιά να έχεις πει ψέματα και να έχεις παραπλανήσει την κοινή γνώμη».

Όχι φίλες και φίλοι, αυτά είναι κόλπα που μπορεί να έγιναν σε κάποιες περιόδους της μεταπολίτευσης, που μπορεί να έγιναν σε μεγάλες φάσεις της ελληνικής πολιτικής Ιστορίας, αλλά αυτό είναι που πληρώνει σε τελική ανάλυση ο ελληνικός λαός, αυτό είναι που πληρώνει ο άνεργος, αυτό είναι που πληρώνει ο συνταξιούχος που βλέπει να μειώνεται η σύνταξή του, αυτό είναι που πληρώνει ο επιχειρηματίας που βλέπει να κλονίζεται η επιχείρησή του και να μην υπάρχει κίνηση στην αγορά.

Αυτό είναι για μας το κομβικό σημείο. Έχει μεγάλη σημασία να πιστέψουμε ότι αυτό που κάνουμε είναι η σωστή επιλογή για τη χώρα και αναφέρομαι στη δημοσιονομική προσαρμογή που γίνεται με όρους εκβιαστικούς, με όρους που μας υπαγορεύει μια συντηρητική και άκαμπτη αντίληψη, που κυριαρχεί στην Ευρώπη. Μια αντίληψη, που τιμωρεί σε πολύ μεγάλο βαθμό τις κοινωνίες και τους λαούς του Νότου, επειδή δεν εφάρμοσαν πολιτικές δημοσιονομικής προσαρμογής σε περιόδους υψηλών ρυθμών ανάπτυξης.

Ναι, πράγματι θα μπορούσε η Ευρώπη να κάνει άλλη επιλογή πιο διορατική, πιο φιλική προς την ανάπτυξη, λιγότερο επιθετική, να μας δώσει και την οικονομική δυνατότητα και το χρόνο προκειμένου να πετύχουμε τη δημοσιονομική προσαρμογή, με πολύ καλύτερους όρους, χωρίς να τροφοδοτούμε την ύφεση, χωρίς να τροφοδοτούμε την ανεργία, χωρίς να δημιουργούμε κοινωνικές εντάσεις, χωρίς να φέρνουμε τους Έλληνες στα πρόθυρα της αντοχής τους. Μάλλον θα έλεγα στα ακραία όρια της αντοχής τους και πέρα από αυτά.

Έχει πάρα μεγάλη σημασία να ξεκαθαρίσουμε ότι αυτό δεν είναι μια επιλογή της χώρας, αλλά μια ανάγκη της χώρας, η οποία πρέπει να πείσει ότι είναι μέσα στον ευρωπαϊκό συσχετισμό, έχει την ικανότητα να συζητά στο τραπέζι των ευρωπαϊκών κρατών κάθεται στο τραπέζι αυτό και δεν υπάρχει κανένα καλύτερο γήπεδο για το δικό μας εθνικό παιχνίδι και τη δική μας εθνική προοπτική. Δεν υπάρχει άλλη λύση.

Το άλλο σκέλος όμως του Προγράμματος, αυτό που αφορά τις διαρθρωτικές αλλαγές, αυτό που αφορά τις μεταρρυθμίσεις, που αφορά το αίτημα για μια κανονική χώρα, μια κανονική οικονομία, ένα κανονικό κράτος, μια κανονική Δημόσια Διοίκηση, μια κανονική Δικαιοσύνη, μια κανονική Παιδεία, ένα κανονικό σύστημα παροχής υπηρεσιών  υγείας, είναι ένας εθνικός στόχος ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, που δεν περιμένουμε να μας το υπαγορεύσει κανείς, που είναι ντροπή να περιμένουμε να μας το επιβάλλουν με Μνημόνια. Είναι μια αυθεντική, ενδογενής ανάγκη της χώρας και πρέπει να το στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις, γιατί αυτές οι προοπτικές που ανοίγονται έτσι, είναι οι μόνες που μπορούν να κάνουν τη χώρα ξανά μια αυτοδύναμη χώρα, μια ουσιαστικά ισότιμη χώρα μέσα στην Ευρώπη.

*****

Φίλες και φίλοι, με κόπους και βάσανα φτάνουμε τώρα να διαμορφώνουμε τη νέα αφετηρία της χώρας. Στην πραγματικότητα, όπως και στη συνεδρίαση της ΚΟΕΣ το επαναλαμβάνω, αγωνιζόμαστε μήνες τώρα -εννιά μήνες δυστυχώς από την έναρξη της προεκλογικής περιόδου στα τέλη Μαρτίου αρχές Απριλίου μέχρι τώρα, πέντε μήνες μετά τις εκλογές- να κατακτήσουμε ξανά τα δεδομένα του Φεβρουαρίου του 2012 όταν η χώρα πραγματικά διαμόρφωσε τις προϋποθέσεις της οριστικής εξόδου από την κρίση.

Πρέπει να θυμηθούμε πράγματα που δυστυχώς έχουμε λησμονήσει και εμείς οι ίδιοι. Εάν δεν είχαν επιβληθεί οι εκλογές, εάν η χώρα είχε αφεθεί να ολοκληρώσει το σχέδιο αυτό έτσι ώστε να έχουμε τα πρώτα δείγματα των αποτελεσμάτων αυτού του σχεδίου, η κατάσταση θα ήταν τελείως διαφορετική.

Από το Μάρτιο μέχρι το Μάιο η χώρα έλαβε μια γιγαντιαία δόση 75 δισ. ευρώ. Αυτό έχει ξεχαστεί, αυτό θεωρείται κάτι απλό και δεδομένο. Αγωνιζόμαστε τώρα να πάρουμε τις υπόλοιπες δόσεις του 2012, αν τις πάρουμε όλες μέχρι το Μάρτιο του 2013 θα έχουμε πάρει 44 δισ. ευρώ. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της δικής μας διαπραγμάτευσης του νέου δανείου, είναι το αποτέλεσμα της δραστικής και εντυπωσιακής περικοπής του χρέους που έγινε, είναι το αποτέλεσμα ενός ολοκληρωμένου σχεδίου. Έχουν όλοι ξεχάσει ότι ενώ τώρα διεκδικούμε 44 δισ. ευρώ είχαμε πάρει 75 δισ. ευρώ αμέσως μετά την υπογραφή της σύμβασης αυτής.

Έτσι ζει η ελληνική οικονομία, έτσι υπάρχει το τραπεζικό σύστημα, έτσι υπάρχουν οι καταθέσεις, έτσι υπάρχει η δυνατότητα να γίνονται ρυθμίσεις έστω όχι ικανοποιητικές, αλλά πάντως ρυθμίσεις για ανθρώπους που χρωστάνε, για ανθρώπους που αγωνίζονται να ξεπληρώσουν ένα στεγαστικό ή ένα καταναλωτικό δάνειο. Έτσι μπορούμε κι εμείς να αναπτύξουμε τις δικές μας προτάσεις για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, έτσι υπάρχει η χώρα. Έτσι υπάρχει η εθνική οικονομία.

Και εάν είχαν γίνει δεκτές οι προτάσεις μας για τον τρόπο διαπραγμάτευσης, για το ρυθμό, για την πρόταξη των μεγάλων πολιτικών θεμάτων που αφορούν την επιμήκυνση, τη βιωσιμότητα του χρέους θα είχαμε κερδίσει χρόνο. Βλέπετε ότι αυτά είναι τα κρίσιμα θέματα ότι δεν αρκούσε η συμφωνία πάνω σε δημοσιονομικά μέτρα, η ψήφιση των μέτρων ότι έπρεπε οπωσδήποτε να περάσουμε μέσα από τη φάση της πολιτικής συμφωνίας με τους εταίρους μας για τα μεγάλα θέματα.

Τώρα λοιπόν πράγματι διαμορφώνεται αυτή η νέα αφετηρία. Θα ολοκληρωθεί και η επαναγορά των ομολόγων, θα μειωθεί κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες περισσότερο το χρέος, αλλά ξεχνάμε ότι μειώθηκε το Μάρτιο κατά 50 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ; Δεν είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι το πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί μας επιτρέπει να ελπίζουμε και σε περαιτέρω κούρεμα, σε περαιτέρω μείωση του χρέους;

Δεν είναι κοινό μυστικό διεθνώς ότι αυτό θα συμβεί; Ότι η Ελλάδα θα ελαφρυνθεί ακόμη περισσότερο, αρκεί να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της όπως τις αντιλαμβάνονται οι εταίροι μας, με ένα συντηρητικό νεοφιλελεύθερο σκληρό τρόπο επαναλαμβάνω, αλλά έχει πολύ μεγάλη σημασία να μείνεις μέσα σε ένα συσχετισμό που σου επιτρέπει να ελπίζεις για το καλύτερο και σου επιτρέπει να κατακτήσεις το καλύτερο;

Δεν είναι σημαντικό να αγωνίζεσαι μαζί με άλλα ευρωπαϊκά σοσιαλιστικά, σοσιαλδημοκρατικά εργατικά Κόμματα, μαζί με άλλα κόμματα του Νότου για διαφορετικούς συσχετισμούς στην Ευρώπη; Για μια άλλη Ευρώπη; Θα μπορούσες να το κάνεις αυτό αν δεν ήσουν εταίρος, εάν δεν ήσουν μέσα στο σύστημα; Όχι βεβαίως.

Άρα τώρα πράγματι διαμορφώνεται αυτή η νέα αφετηρία. Και το πακέτο το φορολογικό που προκαλεί τη δυσαρέσκεια και την αντίδραση μεγάλων κοινωνικών στρωμάτων, δικαίως σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό, δεν είναι η νέα φορολογική νομοθεσία η οποία θα μας επιτρέψει να πείσουμε τους Έλληνες ότι επιτέλους υπάρχει στην πατρίδα μας ένα εθνικό φορολογικό σύστημα, δίκαιο, ισορροπημένο, κοινωνικά ευαίσθητο, αναπτυξιακό. Όχι.

Δεν είναι αυτό το εθνικό φορολογικό σύστημα που είχαμε ετοιμάσει, για το οποίο είχαμε οργανώσει το διάλογο, για το οποίο έχουμε ήδη ψηφίσει νομοθετήσει τα αναγκαία προγεφυρώματα. Αυτό είναι ένα πακέτο μέτρων, που είναι απολύτως συνδεδεμένο με τις περικοπές των δαπανών, των μισθών, των συντάξεων και των λειτουργικών δαπανών του κράτους.

Είναι όμως κι αυτό δυστυχώς αναγκαίο. Και αγωνιστήκαμε και αυτές οι επιβαρύνσεις να είναι όσο γίνεται λιγότερο οριζόντιες, όσο γίνεται περισσότερο δίκαιες, αναγκαστήκαμε να παλέψουμε σκληρά προκειμένου να αντικρούσουμε μη ορθολογικές παράλογες λύσεις.

Και χαίρομαι γιατί οι προσπάθειές μας αυτές απέδωσαν, έστω μια καλύτερη και δικαιότερη μεταχείριση των παιδιών, των οικογενειών με παιδιά. Απέδωσαν μια καλύτερη μεταχείριση των νέων που αρχίζουν τη δική τους επιχείρηση ή το δικό τους επάγγελμα και των ανέργων που μπαίνουν σε ένα νέο επάγγελμα ως αυτοαπασχολούμενοι για να βρουν λύση.

Απέδωσε αυτή η προσπάθειά μας μια καλύτερη δικαιότερη μεταχείριση του αγροτικού πληθυσμού, από φορολογικής τουλάχιστον πλευράς. Όπως είχε αποδώσει και η προσπάθειά μας σε σχέση με την περικοπή των δαπανών, τη μέριμνα για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες που δυστυχώς σε πολύ μεγάλο βαθμό ακυρώθηκε, ή έγινε προσπάθεια να ακυρωθεί στη συνέχεια με μια σειρά πράξεων νομοθετικού περιεχομένου.

Αλλά εμείς επανερχόμαστε με προτάσεις νόμων που κατατίθενται στη Βουλή και που στοχεύουν ακριβώς στην υποστήριξη όλων των ευπαθών κοινωνικών ομάδων.

Επιμένουμε να επανέλθουν όλα όσα είχαμε συμφωνήσει για τη μεταχείριση των αναπήρων, επιμένουμε προκειμένου να πείσουμε και τους κυβερνητικούς μας εταίρους και την κοινοβουλευτική πλειοψηφία πως εάν δεν επιδεικνύεις στις πιο ακραίες στις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις στοιχειώδη ευαισθησία, δεν έχεις μαζί σου την κοινωνία, δεν έχεις μαζί σου κανέναν ο οποίος να σε στηρίζει στις επιλογές σου.

Έχει πολύ μεγάλη σημασία να θυμηθούμε ποιες είναι οι προτάσεις νόμων που αυτή τη στιγμή εκκρεμούν με πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ:

• Πρώτη, για λόγους εθνικής πολιτικής, εξωτερικής και οικονομικής πολιτικής, η πρότασή μας για τη σύσταση Ταμείου Αλληλεγγύης των γενεών από τα έσοδα των ερευνών για τους υδρογονάνθρακες. Όλα όσα λέγονται και συζητούνται με άνεση για τα κοιτάσματα, για τις πιθανότητες, για την ΑΟΖ, για το τι μπορεί να αποκομίσει η χώρα τα επόμενα χρόνια, όλα αυτά είναι αποτέλεσμα μιας δουλειάς μυρμηγκιού που έγινε τα προηγούμενα χρόνια -ο Γιάννης Μανιάτης έχει μιλήσει πολλές φορές γι' αυτό. Στην πραγματικότητα επαναφέραμε στο προσκήνιο μια πολιτική, που είχε ατονήσει για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, μια πολιτική προστασίας των εθνικών κυριαρχικών συμφερόντων και όχι απλά και μόνο αυτό είναι ένα σχέδιο, αλλά είναι μια πραγματικότητα που εφαρμόζεται με τις διαδικασίες για τις σεισμικές έρευνες να είναι σε απόλυτη εξέλιξη και με την συζήτηση για την ΑΟΖ να έχει αποκτήσει ουσιαστικό περιεχόμενο.

Εμείς κάναμε ένα βήμα παραπέρα. Υπολογίζουμε ότι με τον τρόπο αυτό μπορούμε να δώσουμε ανάσα στο ασφαλιστικό μας σύστημα, μπορούμε να έχουμε ένα ολόκληρο πυλώνα στήριξης της κοινωνικής πολιτικής για τις επόμενες δεκαετίες. Γι' αυτό έχουμε υποβάλλει εδώ και πάρα πολύ καιρό και τώρα περιμένουμε να εισαχθεί για συζήτηση και ψήφιση θέλουμε να πιστεύουμε, η πρότασή μας γι' αυτό το Ταμείο Αλληλεγγύης των γενεών που θα χρηματοδοτείται από τα μελλοντικά έσοδα από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων.

Δεν μιλάμε για ένα παράδεισο που ανακαλύφθηκε ξαφνικά, δεν μιλάμε για κάτι το οποίο θα λύσει με μαγικό τρόπο το εθνικό πρόβλημα. Μιλάμε για ρεαλιστικούς, επιστημονικούς υπολογισμούς, για λελογισμένες προβλέψεις για συντηρητικούς υπολογισμούς οι οποίοι μας επιτρέπουν να συνεκτιμήσουμε κι αυτά τα δεδομένα, στο σχεδιασμό μας για το μέλλον. Και είναι αστειότητα να λέει κανείς ότι η Ελλάδα με τη δανειακή σύμβαση, με το περιβόητο Μνημόνιο έχει εκχωρήσει τους πόρους και τα έσοδα από τους πόρους αυτούς. Είναι νομική και πολιτική αστειότητα και ανευθυνότητα να λέγεται αυτό. Γιατί στα θέματα που αφορούν την εκτέλεση των συμβάσεων ισχύει το ελληνικό Δίκαιο και όλα αυτά που συνδέονται με τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα είναι εκτός του συμβατικού πλαισίου, εκτός των δυνατοτήτων που έχει οποιοσδήποτε δανειστής της χώρας, είτε αυτός είναι ιδιώτης είτε είναι κράτος είναι διεθνής Οργανισμός.

• Δεύτερη πρωτοβουλία μας είναι η πρόταση νόμου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, που την είχαμε διαπραγματευτεί πριν τις εκλογές, την είχαμε συμφωνήσει με πολύ κόπο με την τρόικα και τώρα περιμένουμε να γίνει νόμος του κράτους. Αλλά για να πετύχουμε αυτή τη λύση, έπρεπε να υπάρχει τραπεζικό σύστημα, έπρεπε να έχει αξία η συζήτηση για τις ρυθμίσεις σε σχέση με τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Γιατί αν δεν υπάρχει τραπεζικό σύστημα και δεν υπάρχει χώρα, ο μόνος που διασκεδάζει και που κάνει πάρτι, είναι το οριζόντιο «κόμμα της δραχμής». Αυτοί που χρωστάνε πολλά μέσα, όχι τα νοικοκυριά αυτοί που χρωστάνε πάρα πολλά μέσα και έχουν βγάλει πάρα πολλά έξω.
• Η τρίτη πρόταση νόμου είναι αυτή που σας είπα για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, αυτή που θα παρουσιάσουμε μέσα στην εβδομάδα αυτή και που καλύπτει τα μεγάλα κενά, για τα μεγάλα προβλήματα, όχι μόνο για λόγους συμβολικούς, αλλά και για λόγους πρακτικούς. Αφορά τις κοινωνικές ομάδες οι οποίες νιώθουν την ανασφάλεια σε απόλυτο βαθμό. Ομάδες, που βιώνουν την απόλυτη φτώχεια.
• Αυτό συνδέεται άμεσα με τη μεγάλη μας πρωτοβουλία για τη Χρυσή Αυγή. Πολλοί λένε ότι «μην ψάχνετε να βρείτε άλλους τρόπους αντιμετώπισης του φαινομένου του νεοναζισμού στην Ελλάδα, είναι ένα υποπροϊόν της κρίσης. Λύστε τα θέματα της οικονομικής κρίσης, φροντίστε να μειωθεί η ανεργία, φροντίστε να υπάρχει τζίρος στην αγορά, φροντίστε να δουλεύουν οι επιχειρήσεις, φροντίστε να νιώσει η κοινωνία μεγαλύτερη ασφάλεια και συνοχή και θα λυθεί αυτομάτως και το πρόβλημα του νεοναζισμού».

Δεν καταλαβαίνουν ίσως ή δεν ξέρουν ότι υπάρχουν ευρωπαϊκές χώρες οι οποίες βρίσκονται σε πολύ καλή και ελεγχόμενη οικονομική κατάσταση και αντιμετωπίζουν πρόβλημα νεοναζιστικού Κόμματος. Η ίδια η Γερμανία, η Ολλανδία, η Αυστρία και υπάρχουν άλλες χώρες βυθισμένες στην κρίση όπως είναι για παράδειγμα η Πορτογαλία που δεν έχουν παρόμοιο πρόβλημα.

Όσοι νομίζουν ότι η Χρυσή Αυγή είναι ένα φαινόμενο αντίστοιχο με όλα τα άλλα κόμματα του λεγόμενου συνταγματικού φάσματος, άρα είναι θεμιτό αντί να ψηφίζεις ΠΑΣΟΚ να ψηφίζεις Χρυσή Αυγή, είναι μια θεμιτή επιλογή η επιλογή της Χρυσής Αυγής όπως η επιλογή οποιουδήποτε άλλου Κόμματος, στην πραγματικότητα είναι χαλαροί δημοκράτες χωρίς ιστορική συνείδηση. Δεν αντιλαμβάνονται ότι η δημοκρατία είναι ένα σύστημα αξιών, ότι η δημοκρατία είναι γενναιόδωρη, ανεκτική, πολυφωνική, φιλελεύθερη, αλλά αμυνόμενη, ισχυρή, βασίζεται στην έννομη τάξη.

Και όσοι προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από τη θεωρία της βίας των άκρων και λένε «Όχι, ας δούμε κάθε μορφή βίας», ξεχνούν ότι όταν έχεις  μπροστά σου ένα φαινόμενο το οποίο συγκυριακά οξύνεται και προσβάλλει τη δημοκρατία είσαι υποχρεωμένος να συγκροτήσεις το μεγαλύτερο δυνατό μέτωπο.

Την απάντηση μας τη δίνει η ιστορία. Το αντιφασιστικό, αντιναζιστικό μέτωπο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είχε τόσο πλάτος όσο επιβάλλεται να έχει και τώρα το μέτωπο εναντίον της Χρυσής Αυγής.

Και φυσικά δεν είναι αφελές το ΠΑΣΟΚ να πιστεύει ότι μπορεί ν’ απαγορευθεί νομικά η Χρυσή Αυγή για ν’ αλλάξει όνομα και να εμφανιστεί με άλλο όνομα. Δεν έχει η δική μας έννομη τάξη τέτοιες δυνατότητες. Αυτό υπάρχει σε άλλες χώρες όπως είναι η Γερμανία για παράδειγμα ή η Ισπανία. Σ’ εμάς δεν υπάρχει.

Υπάρχει όμως ο ποινικός νόμος. Είναι ατιμώρητο το ν’ αρνείσαι το Ολοκαύτωμα; Είναι ατιμώρητο να υψώνεις το χέρι σου σε χιτλερικό χαιρετισμό και να θεωρείς ότι το χιτλερικό σήμα σε εκφράζει; Είναι ο ρατσιστικός και ξενοφοβικός φόβος ατιμώρητος; Το να ασκείς τη χειρότερη μορφή εξωτερικής παραπολιτικής στη Θράκη και να δημιουργείς προβλήματα με κηρύγματα μίσους και πορείες μίσους κατά τη μουσουλμανικής μειονότητας είναι κι αυτό ατιμώρητο;

Δε μπορούμε να δεχθούμε ούτε το ξενοφοβικό ρατσιστικό λόγο και τη βία που αυτός παράγει και διαχέει ούτε την υποκατάσταση των μηχανισμών του κράτους στα θέματα ασφάλειας και αστυνόμευσης, ούτε την υποκατάσταση των μηχανισμών του κοινωνικού κράτους και των δικτύων αλληλεγγύης.

Η Αστυνομία πρέπει να κάνει τη δουλειά της, η Δικαιοσύνη πρέπει να κάνει τη δουλειά της. Η κοινωνία πρέπει ν’ αποκρούσει το ρατσισμό και την ξενοφοβία. Και εκεί που χρειάζονται δίκτυα αλληλεγγύης, υπάρχουν μηχανισμοί κρατικοί, δημοτικοί, κοινωνικοί, που μπορούν να καλύψουν το κενό αυτό.

Μπορεί να το κάνει η Τοπική Αυτοδιοίκηση με εξαιρετικό τρόπο σε συνεργασία με το κράτος, μπορεί να το κάνει η Εκκλησία, μπορούν να το κάνουν Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Όλα τα κόμματα και το ΠΑΣΟΚ έχουν υποχρέωση να συμβάλλουν σ’ αυτό. Όχι όμως μέσα από κομματικά δίκτυα που υποκαθιστούν το κοινωνικό κράτος. Όχι μέσα από παλιού τύπου μετωπικές Οργανώσεις που εκμεταλλεύονται τη φτώχια, την ανάγκη, την ασθένεια, τη δυστυχία.

Είναι ντροπή να το αποδέχεται κανείς αυτό ως δυνατότητα. Άρα πρέπει να είμαστε απόλυτοι, σταθεροί, αυστηροί στο ζήτημα αυτό. Η καμπάνια έχει διεθνή χαρακτηριστικά. Την αγκαλιάζουν οργανώσεις και διανοούμενοι, κόμματα, θεσμοί όπως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπως το Συμβούλιο της Ευρώπης, όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και διεθνώς.

Το Σάββατο οργανώνεται στην Αθήνα αντιναζιστική αντιφασιστική πορεία εναντίον της Χρυσής Αυγής, που βρίσκεται σε απόλυτη εναρμόνιση με τους στόχους της δικής μας καμπάνιας και είναι σημαντικό να έχουμε κι εμείς ισχυρή παρουσία στην πορεία αυτή από τη Βουλή προς την Ακρόπολη. Έχει πολύ μεγάλη σημασία να στηρίξουμε σε τοπικό, Δημοτικό, Περιφερειακό επίπεδο την καμπάνια αυτή.

*****

Φίλες και φίλοι, έχουμε πει πολλές φορές ότι η κυβερνητική σταθερότητα, η πολιτική σταθερότητα είναι η πρώτη προϋπόθεση για την εθνική ανάκαμψη Η πρώτη εσωτερική προϋπόθεση της εθνικής ανάκαμψης. Και αξίζει τον κόπο να παρατηρήσουμε τι συμβαίνει σήμερα.

Είχα πει στον κ. Τσίπρα στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό στη Βουλή ότι δεν έχει εναλλακτική πρόταση, δεν έχει προσθέσει στον πολιτική του λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ τίποτα μετά τις εκλογές, ψελλίζει πράγματα σε σχέση με τη διαπραγμάτευση και το σημείο στο οποίο βρίσκεται τώρα η χώρα και ότι φυσικά δεν έχει και συμμάχους. Και η απάντηση στην έλλειψη συμμάχων ήταν η ταύτιση με τους Ανεξάρτητους Έλληνες και η νέα πλατφόρμα η οποία εμφανίστηκε ανάμεσα στον κ. Τσίπρα και στον κ. Καμένο.

Και όταν ο κ. Καμένος τελευταία φορά στη Βουλή παρουσίασε για μια ακόμη φορά τη συνωμοσιολογική του θεωρία που έχει πάντα ως επίκεντρο το ΠΑΣΟΚ και συγκεκριμένα πρόσωπα μέσα στο ΠΑΣΟΚ διαχρονικά, είπα στο ΣΥΡΙΖΑ και στον Πρόεδρό του: «Βλέπω πως καμαρώνετε και απολαμβάνετε αυτό τον πολιτικό λόγο που είναι ο πολιτικός λόγος που αλλοιώνει τον τρόπο σκέψης του ελληνικού λαού, δηλητηριάζει την ψυχή του, τη σκέψη του, την ικανότητά του ν’ αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα και να χαράσσει το μέλλον του».

Και σήμερα είδα να βρίσκεται στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης η συμμαχία μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξαρτήτων Ελλήνων. Ναι, αυτό θα μπορούσε να είναι μια εναλλακτική λύση για τη διακυβέρνηση του τόπου.

Η δική μας πρόταση ήταν η κυβέρνηση όλων των φιλοευρωπαϊκών και υπεύθυνων δυνάμεων. Έχω πει πάμπολλες φορές ότι με τη Νέα Δημοκρατία συνεργαζόμαστε μέσα σε μια κυβέρνηση εθνικής ανάγκης αλλά δεν ταυτιζόμαστε ούτε πολιτικά, ούτε ιδεολογικά, ούτε αξιακά. Η κοινή πίστη στην Ευρώπη και την ευρωπαϊκή προοπτική μπορεί να έχει ανέτως δύο εκδοχές, μία εκδοχή δεξιά συντηρητική και μια εκδοχή κεντροαριστερή, σοσιαλιστική. Είναι αυτό το σχήμα που έχει διαμορφωθεί, η τρικομματική κυβέρνηση που σηκώνει το βάρος της χώρας.

Και η άλλη λύση, η εναλλακτική λύση, είναι η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Βρείτε τις ομοιότητες, βρείτε τις κοινές παραδοχές, τις κοινές αξίες για ν’ αντιληφθείτε πού μπορεί να βαδίσει η χώρα εάν επικρατήσει αυτή η αντίληψη, αν γίνει η άλλη επιλογή.

Θα μου πείτε, μπορεί ως τότε να έχουν αλλάξει οι συνθήκες ριζικά. Μπορεί η χώρα να νιώθει απολύτως ασφαλής, να έχει ξεπεράσει τα προβλήματά της. Εάν πιστεύει κανείς ότι η χώρα ξεπερνώντας τα προβλήματά της πρέπει να ξανακυλήσει στα προβλήματά της, τότε ας το πει. Εάν πιστεύει κανείς ότι χτυπάμε την κρίση αγωνιζόμενοι με πάθος, με νύχια και με δόντια να μη διορθωθεί κανένα από τα βαθύτερα αίτια της κρίσης, τότε πρέπει να είμαστε βέβαιοι ότι όχι απλά και μόνο δε θα λύσουμε τις συνέπειες της κρίσης, αλλά θα ξαναϋποστούμε όλη αυτή την περιπέτεια της εθνικής ταπείνωσης.

Γιατί, εθνική ταπείνωση είναι αυτό που υφίσταται η Ελλάδα. Ε, όχι, η Ελλάδα δεν αντέχει επανάληψη αυτής της περιπέτειας. Θα βαδίσει στο μέλλον με στέρεες βάσεις. Δεν πρόκειται να ξανακάνουμε τα λάθη του παρελθόντος, δεν πρόκειται ν’ αφήσουμε τα κενά του παρελθόντος.

Όλοι λοιπόν αυτοί οι οποίοι βλέπουν ότι το ΠΑΣΟΚ με το συνέδριό του αποκτά τη δυνατότητα όχι απλά και μόνο ν’ ανασυσταθεί αλλά να διατυπώσει ένα σύγχρονο προοδευτικό αξιόπιστο λόγο, όλοι αυτοί που αντιλαμβάνονται ότι πράγματι το ΠΑΣΟΚ είναι ο εγγυητής και της πολιτικής σταθερότητας και της εθνικής στρατηγικής, νιώθουν εξαιρετικά άβολα με την πρωτοβουλία που έχουμε π άρει, νιώθουν εξαιρετικά άβολα επειδή βλέπουν μεγάλες συγκεντρώσεις στελεχών.

Νιώθουν εξαιρετικά άβολα γιατί όσοι έχουν αναλάβει την εργολαβία της κατεδάφισης του ΠΑΣΟΚ και όσοι πιστεύουν βαθιά ότι πρέπει η χώρα να κυριαρχείται από έναν τεχνητό διπολισμό νέου τύπου, θέλουν να ξεμπερδεύουν με το ΠΑΣΟΚ. Θέλουν να το καταστήσουν τον αποδιοπομπαίο τράγο της μεταπολίτευσης, και βεβαίως δε θέλουν να έχουν μέσα στα πόδια τους έναν παράγοντα που δεν τον ελέγχουν, που δεν ξέρουν πώς μπορούν να τον προσεγγίσουν, που μπορεί να είναι καταλυτικός για όλες τις κρίσιμες αποφάσεις.

Αυτό είναι το μυστικό. Και αν δείτε την υπερπροβολή, τη δυσανάλογα μεγάλη υπερπροβολή μοναχικών ή έστω μικρών προτάσεων πολιτικής, για να μιλήσω πολύ ευγενικά, που παρουσιάζονται τους τελευταίους μήνες στη χώρα μας, θα δείτε ότι κοινός παρανομαστής όλης αυτής της καμπάνιας, είναι το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ είναι αυτό που τους πονάει, το ΠΑΣΟΚ είναι αυτό που τους ενδιαφέρει.

Έχουν αντιληφθεί αυτό που λέμε, ότι εάν αποδώσει η πολιτική αυτή, αν η χώρα κάνει στροφή προς τα πάνω, εάν εμπεδωθεί η εθνική στρατηγική, το ΠΑΣΟΚ θα ανέβει μαζί με τη χώρα και αυτό το ΠΑΣΟΚ δε θέλουν όχι στη σημερινή του κατάσταση, αλλά στη μελλοντική του κατάσταση, ως παράγοντα που θα διαμορφώσει την επόμενη φάση στην πορεία της χώρας.

Έχει λοιπόν πολύ μεγάλη σημασία εμείς ν’ αντισταθούμε και θ’ αντισταθούμε μέσα από την παρουσία μας, τη συσπείρωσή μας, την αλληλεγγύη μας, την πίστη μας σ’ ένα αξιακό πλαίσιο. Το ΠΑΣΟΚ είναι ευρύχωρο, φιλόξενο, αλλά πρέπει να είναι και συγκεκριμένο και συγκροτημένο και καθαρό στις απόψεις του.

Πρέπει να ξαναδεθούμε με την κοινωνική μας βάση πείθοντάς την για την ορθότητα, την αξιοπιστία και την προοπτική της γραμμής μας. δεν είναι εύκολο, αλλά πρέπει να προσπαθήσουμε να το κάνουμε, πρέπει να το προσπαθήσουμε να το κάνουμε στο όνομα της ιστορικής πορείας και των πεπραγμένων και των κατακτήσεων της παράταξης και στο όνομα κυρίως του έθνους χάριν του οποίου υπάρχει η δημοκρατική παράταξη η οποία συνδέεται με τις μεγαλύτερες στιγμές του έθνους μας.

*****

Φίλες και φίλοι, έχουμε μπροστά μας, και τελειώνω μ’ αυτό, πολύ συγκεκριμένες προσυνεδριακές διαδικασίες. Σήμερα έχουμε εδώ το στελεχικό δυναμικό 9 Νομαρχιακών Επιτροπών του λεκανοπεδίου Αττικής, όλων των εκλογικών Περιφερειών του λεκανοπεδίου. Είναι σημαντικό πως σήμερα 9 διαφορετικές Νομαρχιακές Οργανωτικές Επιτροπές Συνεδρίου συγκροτούνται και αρχίζουν να λειτουργούν.

Είναι σημαντικό μέσα στις επόμενες μέρες, κυρίως το Σαββατοκύριακο, όλες οι Νομαρχιακές Επιτροπές να συνεδριάσου στην περιοχή τους, να κινητοποιήσουν το μεγαλύτερο δυνατό αριθμό στελεχών της τοπικής κοινωνίας, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των παραγωγικών φορέων, πολίτες οι οποίοι νιώθουν ότι έχει νόημα ν’ ανταγωνίζονται για την παράταξη, δε ντρέπονται να λένε ότι είναι ΠΑΣΟΚ, ξέρουν ότι εδώ έχουν επενδύσει τα όνειρά τους, τις προσδοκίες τους και εδώ πρέπει να μείνουν και ν’ αγωνιστούν.

Έχει πολύ μεγάλη σημασία να συζητήσουμε για όλα τα θέματα. Για τη νέα διακήρυξή μας, για το νέο καταστατικό, για τις πολιτικές μας θέσεις, για το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης. Έχει σημασία να τροφοδοτήσομε τον έντιμο, ειλικρινή και ισότιμο διάλογο με τη Δημοκρατική Αριστερά, με όλες τις κινήσεις που υπάρχουν στον ευρύτερο χώρο του Ευρωπαϊκού Δημοκρατικού Σοσιαλισμού. Μικρές, μεγάλες, δεν έχει σημασία.

Είμαστε ανοιχτοί σε όλους. Αρκεί να δηλώνουν με εντιμότητα ποιοι είναι ΠΑΣΟΚ, ποιοι είναι κοντά και θέλουν να μετέχουν στη συζήτηση, αλλά όχι στην οργανωτική μας προσπάθεια.

Εμείς βαδίζουμε στο συντακτικό συνέδριο του Φεβρουαρίου, όχι για να κλείσουμε το διάλογο, αλλά για να τον κάνουμε ακόμη πιο ισχυρό. Όχι για να οριοθετήσουμε ένα κομματικό χώρο, αλλά για να ισχυροποιήσουμε τη φυσιογνωμία της ευρύτερης παράταξης.

Γιατί ένα ισχυρό, σταθερό, πειστικό ΠΑΣΟΚ είναι συγκριτικό πλεονέκτημα για την παράταξη, συγκριτικό πλεονέκτημα για την κυβερνητική σταθερότητα, συγκριτικό πλεονέκτημα για τον τόπο συνολικά.

Για πρώτη φορά πιστεύω στα χρονικά των ελληνικών πολιτικών κομμάτων, έχουμε τη δυνατότητα να φτιάξουμε ένα κανονικό ευρωπαϊκό κόμμα από οργανωτικής πλευράς, ένα δημοκρατικό, συλλογικό πολιτικό υποκείμενο που σκέπτεται, συζητά, δραστηριότητα, αγωνίζεται, με τους όρους που αυτό γίνεται σε όλη την Ευρώπη.

Ένα κόμμα αποπροσωποποιημένο, χωρίς αρχηγικά χαρακτηριστικά, χωρίς ίντριγκες και βυζαντινισμούς, χωρίς μηχανισμούς παλαιού τύπου. Ένα κόμμα που δίνει υπόσταση, ρόλο στο μέλος, στο στέλεχος σε όλα τα επίπεδα. Ένα κόμμα πραγματικά ανοιχτό, που μπορεί να στηρίξει μεγάλες θεσμικές και πολιτικές αλλαγές για τον τόπο.

Το συνέδριο είναι αυτό που θ’ αποφασίσει για τη φυσιογνωμία της παράταξης. Το συνέδριο είναι αυτό που θα εκλέξει τα όργανα της παράταξης. Το συνέδριο είναι αυτό που θα τη θεσμοθετήσει. Κι έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία η θεσμοθέτηση του ΠΑΣΟΚ.

Ένα ΠΑΣΟΚ θεσμικό, δημοκρατικό κόμμα το οποίο ξεπερνά τη συγκυρία και τα πρόσωπα και λειτουργεί ως εγγυητής θεσμικός για την πορεία της χώρας. Αυτή η προσπάθεια είναι μια προσπάθεια που πρέπει να γίνει. Μπορεί να ολοκληρωθεί και πρέπει να ολοκληρωθεί μέχρι το Φεβρουάριο. Δε χρειάζεται περισσότερος χρόνος. Έχουμε ήδη δυστυχώς καθυστερήσει.

Το Συνέδριο έρχεται να συμπληρώσει τη διαδικασία που άρχισε με την εκλογή του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ στις 18 Μαρτίου. Θα έπρεπε κανονικά το Συνέδριο να έχει γίνει στα τέλη Ιουνίου. Οι διπλές εκλογές, οι εκκρεμότητες σε σχέση με τη διαπραγμάτευση για την περιβόητη δόση, η δύσκολη συγκυρία, είναι αυτή που μας ανάγκασε να το μεταθέσουμε.

Και η μετάθεση που ήταν επιβεβλημένη εκ των πραγμάτων, τροφοδότησε γκρίνιες, παραπολιτικές προσεγγίσεις, προσωπικές στρατηγικές. Αυτό δε μπορούμε να το αφήσουμε έτσι. Η απάντηση στα φαινόμενα αυτά τ’ απαξιωτικά, παραπολιτικά φαινόμενα, είναι η θεσμική λειτουργία του κόμματος, η συλλογική δημοκρατική του λειτουργία.

Αυτό το επωμίζεσθε εσείς εδώ στο λεκανοπέδιο, φίλοι και σύντροφοι, σε όλες τις περιοχές της χώρας. Συγκροτούνται έτσι με τον τρόπο αυτό και οι Περιφερειακές Οργανωτικές Επιτροπές Συνεδρίου, ως το άθροισμα των Νομαρχιακών Επιτροπών σε κάθε Περιφέρεια. Εσείς επωμίζεσθε με την ευθύνη του ορισμού των Δημοτικών Οργανωτικών Επιτροπών Συνεδρίου.

Το ΠΑΣΟΚ θα έχει μέχρι τη Δευτέρα τα προσυνεδριακά του, τα προσωρινά του όργανα σε όλα τα επίπεδα. Από το επίπεδο της Κεντρικής Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου μέχρι το επίπεδο κάθε Δημοτικής Οργάνωσης. Αυτό θα μας επιτρέψει να πορευθούμε συγκροτημένα, υπεύθυνα, γρήγορα, ουσιαστικά.

Ο διάλογος έχει αρχίσει. Η Κεντρική Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου έχει κατανεμηθεί σε ομάδες δουλειάς. Οι ομάδες θ’ αρχίσουν να λειτουργούν. Όλοι εσείς αλλά και όλα τα μέλη και οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ, έχετε όχι απλά και μόνο το δικαίωμα, αλλά την υποχρέωση να εκφραστείτε μέσω των ομάδων αυτών. Και με φυσική παρουσία και ηλεκτρονικά, σ’ ένα διάλογο που έχει αρχίσει.

Έχει όμως πολύ μεγάλη σημασία η πληροφόρηση. Έχει πολύ μεγάλη σημασία η διάχυση της πολιτικής μας επιχειρηματολογίας. Έχει πολύ μεγάλη σημασία η αυτοπεποίθηση, ο αγώνας για την αλήθεια. Αυτό κερδίζεται μόνο στο γήπεδο της προσωπικής επαφής. Δεν κερδίζεται ούτε στα Μέσα Ενημέρωσης ούτε στο διαδίκτυο. Κερδίζεται μόνο στη φυσική συζήτηση.

Το πρόσωπο είναι σπαθί. Και εσείς είστε τα σπαθιά της πολιτικής επιχειρηματολογίας και της πολιτικής δράσης του ΠΑΣΟΚ. Το δικό σας πρόσωπο είναι το πρόσωπο της παράταξης. Και η σύνθεση των δικών σας προσώπων θα είναι το νέο συλλογικό πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ που θα βγει μέσα από το συντακτικό Συνέδριο του Φεβρουαρίου.

Σας ευχαριστώ. -