Πώς να ξεφορτωθείς έναν ακάλεστο επισκέπτη

από τον John Black στο mementumvivere.blogspot.com

Την Παρασκευή το μεσημεράκι βρισκόμουν στην είσοδο του μετρό στον Ευαγγελισμό. Είχα ανάψει ένα τσιγάρο και περίμενα τη Ρένα μια φίλη που είχαμε κανονίσει ραντεβού για καφέ. Δίπλα μου δύο παιδία γύρω στα 20+ κουβέντιαζαν:

-Ρε man Την Τετάρτη γιορτάζουν οι λούγκρες.
-Γιατί ρε τι είναι ?
-Παγκόσμια ημέρα του AIDS είναι.
-Άντε ρε μαλακα! Να πάρουμε τον Βασιλάκη να του πούμε χρόνια πολλά.


Αυτός που ήθελε να ευχηθεί χρόνια πολλά στον φίλο του τον Βασιλάκη είχε βγάλει στο μεταξύ ένα τσιγάρο και έψαχνε τον αναπτήρα του. Δεν τον βρήκε και απευθύνθηκε σε εμένα να του δώσω γιατί ο φίλος του προφανώς δεν κάπνιζε. Του πρόσφερα και είπα χαμογελώντας:
-Την Τετάρτη δεν γιορτάζουν οι λούγκρες.
Κόλλησε.
-Συγγνώμη?
-Λέω την Τετάρτη δεν γιορτάζει κανείς. Την Τετάρτη είναι η Παγκόσμια μέρα κατά του AIDS. Είναι μια μέρα για να αναλογιστούμε, να ενημερωθούμε και να σκεφτούμε αυτούς που αντιμετωπίζουν το AIDS.
-Πλάκα κάναμε ρε φιλαράκο.
-Μην παρεξηγήσεις που θα στο πω αλλά είναι μεγάλη μαλακία να κάνεις πλάκα με αυτό.
-Γιατί?
-Γιατί αφορά και εσένα.
-Εγώ δεν είμαι λούγκρα.
Εκείνη την στιγμή μας πλησίασε και ο φίλος του.
-Τι έγινε ρε?
-Εδώ το παλικάρι μας την λέει.
-Πάμε να φύγουμε ρε

Εκείνη την ώρα ήρθε και η φίλη μου η Ρένα. Οι πιτσιρικάδες κόλλησαν. Η εμφάνιση της Ρένας σε ένα σημείο προκαλεί τέτοιες αντιδράσεις. Είναι μια εξαιρετικά όμορφη κοπέλα. Με αγκάλιασε την φίλησα και χαμογέλασε στα παιδιά. Εκείνα με την σειρά τους την χαιρέτησαν. Της εξήγησα τι κουβεντιάζαμε. Τα δύο παιδιά προσπάθησαν κάπως να δικαιολογηθούν. Η Ρένα χαμογέλασε και τους είπε ότι μόλις επέστρεψε από τον νοσοκομείο όπου είχε πάει να κάνει τη συνηθισμένη πια προγραμματισμένη εξέταση αίματος. Τα παιδιά κεραυνοβοληθήκαν.
Προχωρήσαμε και οι 4 προς το μετρό. Η Ρένα τους εξηγούσε πολύ απλά τι αντιμετώπιζε και εκείνα ρουφούσαν τα πάντα. Ομολογώ ότι περπατούσα χαμογελώντας. Την βομβαρδίζαν με ένα κάρο ερωτήσεις και εκείνη τους απαντούσε με ενδιαφέρον. Η Ρένα μετέδιδε την γνώση που απέκτησε σε ένα διάστημα περίπου 2 χρόνων όταν σε μια ειδικευμένη εξέταση αίματος που χρειάστηκε να κάνει διαπιστώθηκε ότι είναι οροθετική. Όταν το έμαθε θυμάμαι είχε σκεφτεί μέχρι και την αυτοκτονία. Μιλούσε ατελείωτες ώρες στην δωρεάν τηλεφωνική γραμμή ενημέρωσης για το AIDS. Ενημερώθηκε και έπαψε να φοβάται.

Ο φόβος είναι κατά την γνώμη μου το πιο επικίνδυνο πράγμα σε αυτή την περίπτωση. Η ενημέρωση για τον ιό HIV είναι το ισχυρότερο «φάρμακο» κατά του φόβου. Αν πάψεις να τον φοβάσαι τον αντιμετωπίζεις. Τα μέσα πλέον υπάρχουν ώστε να εξακολουθείς να έχεις τον ίδιο τρόπο ζωής. Φτάνει να προσέχεις τον εαυτό σου λίγο περισσότερο. Όπως έπρεπε να το κάνεις και όταν ήσουν απολύτως υγιής. Δυστυχώς πολλά πράγματα στη ζωή μας θεωρούμε δεδομένα τα παραμελούμε και όταν τα στερηθούμε τότε καταλαβαίνουμε την έλλειψη τους.

Δεν θα σου πω ωραίες μαλακιές. Από την στιγμή που μολυνθείς με τον ιό HIV δεν θα τον βγάλεις ποτέ από μέσα σου μέχρι να πεθάνεις. Αλλά: Έχεις πλέον την δυνατότητα να τον πολεμήσεις τόσο αποτελεσματικά και ολοκληρωμένα χωρίς να ταλαιπωρηθείς. Θα τον εκμηδενίσεις μέσα στο σώμα σου και θα είναι σαν να μην υπάρχει. Το μόνο που απαιτείται από εσένα είναι η συνέπεια στην λήψη της θεραπείας και λίγο υπομονή. Τα υπόλοιπα είναι δουλειά της σχέσης σου, των φίλων σου, της οικογένειας σου. Και μη ξεχνάς ότι πέρα από την σχέση σου δεν είσαι υποχρεωμένος να το κουβεντιάσεις με κανέναν αν δεν αισθάνεσαι έτοιμος ή έτοιμη να το κάνεις. Δεν κινδυνεύει κανείς από εσένα.

Ότι σου γράφω εδώ τα έχω περάσει και εγώ. Το AIDS χτύπησε και την δική μου πόρτα. Στάθηκα τυχερός. Οι εξετάσεις που έκανα ήταν αρνητικές. Μέχρι να πάρω τα αποτελέσματα προσπαθούσα να μην το σκέφτομαι αλλά μόνο αυτό σκεφτόμουν. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου αν ήταν εντάξει τα αποτελέσματα δεν θα έκανα ξανά ελεύθερο sex. Και έτσι έγινε. Αν και μπήκα στον πειρασμό πολλές φορές, δεν έπαψα να χρησιμοποιώ προφυλακτικό. Όταν ακούω φίλους να λένε ότι είναι «αλλεργικοί» τους καρπαζώνω με τη μία. Όταν μου λένε ότι τους «περιορίζει» τους ενημερώνω ότι υπάρχουν προφυλακτικά και για «προικισμένους». Εν ολίγοις δεν υπάρχει καμία μα καμία απολύτως δικαιολογία για ένα σεξουαλικά ενεργό άτομο να μην χρησιμοποιεί προφυλακτικό. Απολύτως καμία.

Δεν γύρισα την πλάτη μου στον άνθρωπο που με είχε θέσει σε αυτόν τον κίνδυνο. Όχι από μεγαλοψυχία. Αλλά γιατί είχε τα κότσια να με ενημερώσει ευθέως για το ενδεχόμενο και αυτό το εκτίμησα απεριόριστα. Ρίσκαρε να είναι ειλικρινής. Δεν προτίμησε την εύκολη και ανώδυνη λύση να με αφήσει να ζω στη αφέλεια μου και κάποια στιγμή να απομακρυνθεί από κοντά μου. Πόση δύναμη κρύβει μέσα του ο καθένας από εμάς αλήθεια; Το έχουμε ποτέ αναλογιστεί αυτό; Με τα μυαλά που κουβάλαγα είναι βέβαιο ότι θα γινόμουν οροθετικός και εγώ και θα συνέχιζα να εκτελώ στην ουσία κάθε πλάσμα που θα ξάπλωνε μαζί μου. Εν αγνοία μου! Μου πείρε καιρό να καταλάβω ότι η ευθύνη ήταν και των δυο μας. Μοιρασμένη στα δύο. Δύο τέλεια κομμάτια ευθύνης.

Μην επιτρέψεις στον εαυτό σου να μπει σε αυτό το «τρυπάκι» που είχα μπει και εγώ. Δεν το αξίζεις.

Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι θα παρακάμψεις οποιοδήποτε link σου δώσω για αυτό θα κάνω την προσπάθεια να γράψω εδώ σύντομα κάποια πράγματα πιστεύοντας ότι θα κάνεις τον κόπο να τα διαβάσεις.

AIDS σημαίνει Acquired Immune Deficiency Syndrome, δηλαδή σε απλά ελληνικά είναι η κατάσταση εκείνη του οργανισμού που έχει σοβαρά εξασθενημένο ή κατεστραμμένο ανοσοποιητικό σύστημα. Το AIDS δεν το κολλάς. Το αποκτάς όμως όταν προσβληθείς από τον ιό HIV και δεν ακολουθήσεις καμία απολύτως θεραπεία.

Ο ιός HIV (Human Immunodeficiency Virus) προσβάλλει τους φρουρούς της καλής μας υγείας τα λεγόμενα CD4 κύτταρα. Τα χρησιμοποιεί για να πολλαπλασιαστεί και μόλις το κάνει αυτό τα καταστρέφει. Έτσι αφήνει έκθετο τον οργανισμό μας σε κάθε είδους μόλυνση που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα την αντιμετωπίζαμε πανεύκολα και γρήγορα. Ένας υγιής άνδρας έχει περίπου 400-1200 / mm³ αίματος CD4 στον οργανισμό του ενώ μια υγιής γυναίκα 500-1500 / mm³ αίματος αντίστοιχα. Θεωρείται ότι νοσούμε από AIDS όταν το επίπεδο CD4 κυττάρων πέσει στο 200 / mm³ αίματος. Στην κατάσταση αυτή ο οργανισμός μας είναι ευάλωτος σε ευκαιριακές μολύνσεις. Δυσκολεύεται να τις καταπολεμήσει. Μπορεί να αποβούν θανατηφόρες.

Ο άνθρωπος που έχει διαγνωστεί σαν οροθετικός δηλαδή είναι HIV+ πρέπει να ακολουθήσει την λεγόμενη αντιρετροϊική θεραπεία. Στην χώρα μας αυτού του είδους η θεραπεία χορηγείτε δωρεάν. Τα αντιρετροϊικά φάρμακα που υπάρχουν μέχρι στιγμής δεν εξαλείφουν τον ιό από το σώμα. Αυτό που κάνουν είναι να τον εμποδίζουν να πολλαπλασιαστεί, με αποτέλεσμα να μειώνουν την επιβλαβή επίδραση του στο ανοσοποιητικό σύστημα. Κατά συνέπεια, αν είσαι οροθετικός και παίρνεις αγωγή παραμένεις υγιής, αλλά μπορείς να μεταδώσεις τον ιό.

Όπως κάθε φάρμακο έτσι και τα αντιρετροϊικά έχουν παρενέργειες αλλά σε συζήτηση με τον γιατρό σου που θα δει τις ανάγκες του οργανισμού σου, θα σχεδιάσετε την θεραπεία που θα ακολουθήσεις. Από εκεί και πέρα όλα είναι στο χέρι σου. Δεν αλλάζεις τον τρόπο ζωή σου. Σε τίποτα. Το μόνο που θα χρειαστεί να προσέχεις είναι να χρησιμοποιείς προφυλακτικό σε κάθε σεξουαλική επαφή σου. Πρώτα από όλα για να μην «ακυρώσεις» την θεραπεία που κάνεις και δεύτερον να μη μεταδώσεις τον ιό στον σύντροφο σου.

Δεν είναι εύκολο να γίνουν όλα αυτά. Η ψυχολογία σου στην αρχή θα είναι σκατά. Θα έρθουν στιγμές που θα θες να σταματήσεις την θεραπεία γιατί βαρέθηκες να χαπακώνεσαι. Στιγμές που μέσα στην κάβλα της στιγμής θα αγνοήσεις το προφυλακτικό. Και εδώ είναι η δυσκολία. Γιατί εδώ θα αποδείξεις την μαγκιά σου. Στον εαυτό σου. Τον πιο απαιτητικό κριτή σου. Και όταν το καταφέρεις αυτό σκέψου: Μόλις έριξες πόρτα σε έναν ακάλεστο επισκέπτη που εκ των προτέρων γνώριζες πόσο ενοχλητικός μπορούσε να γίνει.

ΣτΣ: Κάνε ένα κόπο και ρίξε μια ματιά εδώ. Δεν θα το μετανιώσεις.