Η Ελλάδα δεν σώζεται με ευρωομόλογα...

Tου Κ. Στούπα στο capital.gr
Αρκεί κάποιος Γερμανός οικονομολόγος να ταχθεί  υπέρ της έκδοσης ευρωομολόγου και αυτό να γίνει πρώτη είδηση στον καθ’ ημάς Νότο. Κανείς δεν κάνει τον κόπο να κοιτάξει λίγο βαθύτερα και να δει πως το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι ένα ευρωομόλογο, που θα κάνει το «ενοίκιο» πιο φθηνό, αλλά το οίκημα της οικονομίας που λόγω σαθρών θεμελίων μας έχει πέσει στο κεφάλι...

Το πρόβλημα της Ελλάδας μοιάζει με το πρόβλημα του άνεργου συγγενή ο οποίος  εκτός των άλλων είναι πνιγμένος στα χρέη. Επειδή οι τράπεζες απειλούν να του κατάσχουν τα οικογενειακά ακίνητα, η  μπόρα θα χτυπούσε και κάποιους συγγενείς οι οποίοι μετέχουν σε αυτά εξ αδιαιρέτου. (Βλέπε Ευρώ)

Ωραία,  να καθίσουν κάτω οι συγγενείς και βοηθήσουν κάνοντας μια ρύθμιση στα χρέη. Αλλά απαραίτητο δεν θα είναι ο συγγενής να βρει μια ή δυο δουλειές για να αυξήσει το εισόδημα και να βάλει τα πράγματα σε μια τάξη;

Μήπως η σύζυγος του άνεργου συγγενή, που ασχολείται με τα οικιακά δίνοντας τις εντολές στην οικιακή βοηθό ή δίνοντας τις παραγγελίες στα «ντιλιβεράδικα», πρέπει να κόψει την οικιακή βοηθό, να κάνει η ίδια τις δουλειές του σπιτιού και να βρει και μια ολιγόωρη απασχόληση;

Μήπως ο τριαντάρης γιος θα πρέπει να βρει μια δουλειά αντί να περιμένει τη σπόντα από τη συνεισφορά του εργαζόμενου αδερφού του στον «υποσιτιζόμενο» οικογενειακό προϋπολογισμό...

Εκτός των τόκων και των τοκοχρεολυσίων ο ελληνικός προϋπολογισμός έχει μια διαφορά περί τα 10 δισ. ευρώ στην πιο ήπια εκδοχή πρωτογενές έλλειμμα... Η Ελλάδα θα σωθεί όταν αποκτήσει ικανό πλεόνασμα.

Το ευρωομόλογο...

Έχουν ακουστεί πολλές ιδέες για το ευρωομόλογο. Κάποιες μιλάνε ότι αυτό θα αφορά μόνο το αποδεκτό από τις συνθήκες χρέος και όχι το σύνολο. Ήτοι, ένα 60% του ΑΕΠ και όχι το σύνολο στη καλύτερη των περιπτώσεων.

Επί του πρακτέου αυτό σημαίνει 180 δισ. ευρώ από τα 300 του δημόσιου χρέους με επιτόκιο ευρωομολόγου, ήτοι 2-3% και όχι 5,5% του μνημονίου ή 12% της αγοράς μεθαύριο. Έτσι μιλάμε για ετήσια εξοικονόμηση της τάξης των 4 δισ. ευρώ. Τα υπόλοιπα 120 δισ. του χρέους θα συνεχίσουν να πληρώνονται με επιτόκια αγοράς...

Τα 4 δισ. ευρώ που ενδεχομένως εξοικονομήσει η Ελλάδα από το ευρωομόλογο δεν είναι λίγα, αλλά από μόνο του δεν αρκεί να λύσει το ελληνικό πρόβλημα.

Συνδυασμός λύσεων... 

Άλλη μια ιδέα είναι η χρήση του ευρωομολόγου για αναπτυξιακούς σκοπούς. Μια ιδέα έδωσε και ο Τζωρτζ Σόρος για τη ρύθμιση των προβλημάτων των ευρωπαϊκών τραπεζών καθώς πολλά από τα δημοσιονομικά ελλείμματα έχουν εκεί τη ρίζα τους.

Μια άλλη είναι του μηχανισμού της Μέρκελ που υποστηρίζει ότι πριν μπει μια χώρα στην ομπρέλα του μηχανισμού να γίνεται μια αναδιάρθρωση για να επιμερίζεται το κόστος και στους επενδυτές και όχι μόνο στους φορολογούμενους που χρηματοδοτούν τον ευρωπαϊκό μηχανισμό και το ΔΝΤ.

Είμαι σίγουρος ότι στο τέλος, ένας συνδυασμός όλων αυτών θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια βιώσιμη λύση του χρέους.

Εθνικό σχέδιο...

Το ζήτημα για την Ελλάδα όμως  δεν λύνεται οριστικά ούτε με μια οριστική πανευρωπαϊκή λύση, αν δεν συμφωνήσει σε κάποιο νέο αναπτυξιακό μοντέλο.

Αυτό δεν συμβαίνει με το να αλλάζει ο κάθε υπουργός τον αναπτυξιακό και τον φορολογικό του κάθε προηγούμενου κατά δυο ή τέσσερα χρόνια ή και δυο φορές το χρόνο, όπως φέτος.

Θα πρέπει μια οικουμενικής αποδοχής Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας να εκπονήσει ένα σχέδιο με δέσμευση εφαρμογής από τα μεγάλα κόμματα για τα επόμενα 10-20 χρόνια. Σχέδιο εθνικής σωτηρίας χρειαζόμαστε, όχι ευρωομόλογο...

Για χάρη του λαϊκισμού...

Αν τα πράγματα είναι έτσι, γιατί άπαντες οι ταγοί του έθνους αριστεροί και δεξιοί έχουν κρεμάσει τις ελπίδες στο ευρωομόλογο;...

Γιατί μοιάζει ανώδυνη θεραπεία και έχουν εθιστεί τόσο στο να χαϊδεύουν αυτιά και στις λαϊκίστικες κορώνες που δεν τολμούν να πουν την αλήθεια.

Οι άλλοι γιατί τους ακούνε; Γιατί ίσως είναι απελπισμένοι και ισχύει η ρήση πως ένας κακομαθημένος που πνίγεται, προτιμά να πιαστεί από τα μαλλιά παρά να κολυμπήσει. Αυτό βέβαια ισχύει μέχρι να καταπιεί τις πρώτες γουλιές νερό...

Πηγή:www.capital.gr