ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ: Η πιο ουσιαστική και ποιοτική μεταβολή στη χώρα

Η επιχειρούμενη αλλαγή στο διοικητικό-αυτοδιοκητικό σύστημα της χώρας, με το σχέδιο «Καλλικράτης», το οποίο αναδιατάσσει πλήρως τη σχέση κράτους-αυτοδιοίκησης, δεν είναι ούτε επανάσταση, ούτε καταστροφή. Απλά είναι ένα αυτονόητο και αναγκαίο βήμα, που έπρεπε να γίνει, τουλάχιστο, εδώ και δύο δεκαετίες. Στην περίοδο που διανύουμε, η επιχειρούμενη αλλαγή δεν είναι μόνο αναγκαία. Είναι επιτακτική, είναι μονόδρομος. 

Ειδικότερα για την περιφέρεια της χώρας, ελπίδα και ευχή όλων είναι, να αποτελέσει την αφετηρία για την απελευθέρωση και κινητοποίηση όλων των κοινωνικών και παραγωγικών δυνάμεων κάθε περιοχής. Η λογική του συνηθισμένου, στην πορεία και των τοπικών πραγμάτων πρέπει να τελειώνει μια και καλή και μαζί και οι υποστηρικτές αυτών των αντιλήψεων. 

Η κινητοποίηση του ενεργού δυναμικού της κοινωνίας κάθε περιοχής, θα αποτελέσει τη μεγαλύτερη δύναμη της νέας προσπάθειας. Ιδιαίτερα κάτω από τις σημερινές δύσκολες καταστάσεις, που διέρχεται η οικονομία, θα είναι η διαρκής πρόκληση των δυνάμεων της κοινωνίας. Θα είναι μία άσκηση ευθύνης και υπευθυνότητας που θα κρίνεται καθημερινά από την αποτελεσματικότητα των ασκούμενων πολιτικών και των υλοποιούμενων προγραμμάτων. 

Η επιχειρούμενη αλλαγή είναι πρωτίστως ποιοτική και έπεται το οικονομικό μέρος, που είναι το ζητούμενο αυτής της περιόδου. Κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα δεν θα υπάρξει, με τη συνέχιση της συντήρησης της παθογένειας τόσο στη διοίκηση όσο και στην αυτοδιοίκηση. Κορυφή όμως όλων των αγκυλώσεων μέχρι σήμερα και του κινδύνου της κατάρρευσης της χώρας είναι ο τρόπος λειτουργίας του πολιτικού συστήματος μέχρι σήμερα όλων των επιπέδων και θεσμών. Γι’ αυτό ο «Καλλικράτης» έπρεπε να έχει ως πρώτο κεφάλαιο, συναρτώμενο, με τις αλλαγές στη διοίκηση-αυτοδιοίκηση, την αλλαγή του μοντέλου λειτουργίας του πολιτικού συστήματος. Αυτό όμως δεν το βλέπουμε. Δεν υπάρχουν άραγε δυνάμεις ή άνθρωποι σ’ αυτή τη χώρα για να τολμήσουν προτάσσοντας το εθνικό απ’ το μικροκομματικό συμφέρον; Δεν βλέπουν την κοινωνία που βράζει και αγωνιά; Όσοι επικαλούνται, τοποθετούμενοι κριτικά στις επιχειρούμενες αλλαγές, το οικονομικό σκέλος και θέτουν «κόκκινες γραμμές», δεν αντιλαμβάνονται μάλλον τι συμβαίνει στη χώρα. Τα όποια, υπαρκτά προβλήματα στην οικονομική λειτουργία των δύο βαθμών αυτοδιοίκησης και στα όσα προσθέσουν οι νέες αλλαγές είτε με τη μεταφορά αρμοδιοτήτων είτε ως αναγκαιότητα της ύπαρξης ενός σχεδίου στήριξης του νέου εγχειρήματος, είναι θέμα μιας νηφάλιας και σοβαρής συζήτησης με χρονικούς επιμερισμούς και δεν είναι υπόθεση που θα λυθεί με τη χάραξη «κόκκινων γραμμών». Αλλιώς φοβάμαι πως θα αποδειχθούν κατώτεροι των περιστάσεων, όσοι τις θέτουν ως προαπαιτούμενο. Κάθε τι καινούριο και συνάμα πρωτοπόρο για να προχωρήσει χρειάζεται εκτός από θάρρος και σύνεση, γνώση και τεκμηρίωση απόψεων και όχι κραυγές σκοπιμοτήτων.

Π. Ι. Μητλιάγκας 

Π. Νομάρχης Κοζάνης