Αξιότιμε κύριε Εκδότη-Διευθυντή του
περιοδικού «Πύλη Ανάπτυξης» ( http://www.e-pili.gr/)
Με την παρούσα επιστολή θα ήθελα να σας εκφράσω τα συγχαρητήριά μου για την αξιέπαινη πρωτοβουλία του περιοδικού σας καθώς και του ΙΠΑΔΜ και του Προέδρου της κ. Τράντη να αναδείξουν με ένα συστηματικό τρόπο ένα τόσο σοβαρό ζήτημα όπως είναι αυτό των μαρμάρων Τρανοβάλτου.
Με την παρούσα επιστολή θα ήθελα να σας εκφράσω τα συγχαρητήριά μου για την αξιέπαινη πρωτοβουλία του περιοδικού σας καθώς και του ΙΠΑΔΜ και του Προέδρου της κ. Τράντη να αναδείξουν με ένα συστηματικό τρόπο ένα τόσο σοβαρό ζήτημα όπως είναι αυτό των μαρμάρων Τρανοβάλτου.
Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω τις σκέψεις μου παραθέτοντας
ένα απόσπασμα από το σχετικό άρθρο σας όπου αναφέρεστε στις επιχειρήσεις
εξόρυξης. Λέτε χαρακτηριστικά: «Δυστυχώς αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά η
αδιαφορία. Συνηθισμένο φαινόμενο για την περιοχή θα προσθέταμε εμείς». Για να
δούμε είναι έτσι τα πράγματα;
Λέτε παρακάτω: «Πόσοι τους ζήτησαν γραπτώς την άποψή τους για το θέμα;». κύριε Διευθυντά θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σας ότι τα γραπτά πράγματι μένουν. Διαβάζοντας μάλιστα κάποιος όλα τα σχετικά δημοσιεύματα της έκδοσης του Μαρτίου μπορεί με μεγάλη ευκολία να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Ο Δήμαρχος Καμβουνίων κ. Αχιλλέας Ντοβόλης αναφέρει πολύ εύστοχα: «σήμερα εν έτει 2010 τα μάρμαρα Τρανοβάλτου εκπέμπουν SOS». Άραγε αυτό το σήμα κινδύνου φτάνει στους αποδέκτες που έχουν την ευθύνη για το σημερινό αδιέξοδο;
Πολύ σημαντικές είναι επίσης οι επισημάνσεις του Νομάρχη Κοζάνης κ. Δακή. Χαρακτηριστικά αναφέρει: «Για το Νομό Κοζάνης και ειδικότερα για την περιοχή των Καμβουνίων και τον παραγωγικό της ιστό, η δραστηριότητα της εξόρυξης και εκμετάλλευσης του μαρμάρου αποτέλεσε και αποτελεί το κύριο πεδίο απασχόλησης και την ίδια στιγμή τον ουσιαστικό μοχλό ανάπτυξής της». Αναφέρει ακόμη ότι από τα τέλη του πρώτου τριμήνου του 2009, συμφωνήθηκε η δρομολόγηση έκδοσης ενιαίας άδειας για το σύνολο της λατομικής δραστηριότητας της περιοχής καθώς και η απομάκρυνση τμήματος του αποσαθρωμένου μανδύα και των παραπροϊόντων εξόρυξης καθώς και η μεταφορά τους με δαπάνη της ΝΑ Κοζάνης ή της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας σε παρακείμενους χώρους, επιφέροντας διπλό όφελος, περιβαλλοντικό και οικονομικό. Συμφωνούμε απόλυτα. Να συμπληρώσουμε εμείς από την πλευρά μας ότι τα παραπροϊόντα αυτά, πολλά εκ των οποίων έχουν σημαντική αξία, μπορούν να αξιοποιηθούν στο κοντινό ή στο απώτερο μέλλον. Ωστόσο το ερώτημα που θέτουμε είναι, που βρισκόμαστε σήμερα στο θέμα αυτό;
Ο Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας κ. Κίρκος με τη σειρά του, αναγνωρίζει ότι ο Νομός Κοζάνης με την περιοχή Τρανοβάλτου (και όχι μόνο), αποτελούν για την Ελλάδα κύριες περιοχές μαρμαροφόρων κοιτασμάτων άριστης ποιότητας. Επισημαίνει επίσης την αναγκαιότητα αντιμετώπισης του ζητήματος των νέων αδειοδοτήσεων, της διαφύλαξης του περιβάλλοντος, της ανανέωσης αδειών παλαιών εκμεταλλεύσεων και δημιουργίας των απαραίτητων οδικών υποδομών προκειμένου να μειωθεί το κόστος. Προσυπογράφουμε πλήρως τις θέσεις αυτές. Μάλιστα κύριε Διευθυντά, εάν κάποιος δεν ήξερε τον συντάκτη του άρθρου θα έμενε με την εντύπωση ότι τις θέσεις αυτές τις εξέφρασε ένας εκπρόσωπος των επιχειρήσεων εξόρυξης μαρμάρου. Πιο κάτω ο κ. Γενικός υπόσχεται ότι στο αμέσως επόμενο διάστημα θα εξειδικεύσει πλήρως όλες τις απαραίτητες ενέργειες ώστε ο τομέας του μαρμάρου να βγει από το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει. Το μόνο που έχουμε να προσθέσουμε εμείς από την πλευρά μας είναι ότι αναμένουμε.
Ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ν. Κοζάνης κ. Γιάννης Βλατής δε θα μπορούσε και αυτός να μην αναφερθεί στο οξύ πρόβλημα των αδειοδοτήσεων. Γίνεται μάλιστα παρακάτω και πιο καυστικός λέγοντας χαρακτηριστικά: «Αυτές είναι αρνητικές παράμετροι που προσδιορίζουν εν πολλοίς τη φύση των προβλημάτων για τα μάρμαρα Τρανοβάλτου, με την πολιτεία να μην φαίνεται να έχει ένα σχέδιο που να αφορά συνολικά την εύρεση νέων κοιτασμάτων, τη διαδικασία αδειοδοτήσεων και λειτουργίας των λατομείων». Άραγε η επίσημη πολιτεία μπορεί να διαψεύσει αυτούς τους πολύ σοβαρούς ισχυρισμούς του βουλευτή για έλλειψη σχεδίου; Συμμεριζόμαστε επίσης απόλυτα την αναφορά του για την αναγκαιότητα σεβασμού στο περιβάλλον. Υποδεχόμαστε ακόμη πολύ θετικά την πρόταση του κ. Βλατή για την πρόβλεψη των αναγκαίων θεσμικών εργαλείων που θα φέρουν μια άνθιση στο Τρανόβαλτο. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι η περαιτέρω εξειδίκευση αυτών των θεσμικών εργαλείων θα ήταν πολύ χρήσιμη στην παρούσα κρίσιμη φάση.
Διαβάζοντας με προσοχή τις θέσεις του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Ν. Κοζάνης κ. Αλέκου Αθανασιάδη, αναγνωρίζουμε ότι αποτυπώνει πολύ εύστοχα και με απλά λόγια την καρδιά του προβλήματος λέγοντας: «Πέρασαν τα χρόνια, η χώρα αναπτύχθηκε, προόδευσε, οι επιχειρήσεις μεγάλωσαν, εκσυγχρονίστηκαν αλλά δυστυχώς δεν εκσυγχρονίστηκαν παράλληλα οι θεσμοί και η Δημόσια Διοίκηση για να βοηθήσουν στην ανάπτυξη του τόπου ώστε να αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα». Όταν λοιπόν σχεδόν όλοι συμφωνούμε ότι ο μεγάλος ασθενής στην προσπάθεια εκσυγχρονισμού της χώρας είναι η δημόσια διοίκηση, εμείς ακόμη ψάχνουμε να βρούμε αποδιοπομπαίους τράγους στις επιχειρήσεις; Δεν μπορούμε επίσης παρά να συμφωνήσουμε με τις αναφορές του κ. βουλευτή περί αλλαγής νομοθεσίας, υποχρεωτικής εισαγωγής τοπικών μαρμάρων στις δημόσιες μελέτες και την ανακήρυξη της περιοχής σε μαρμαροφόρα.
Αξιόλογες είναι επίσης οι απόψεις του Προέδρου του ΕΒΕ Κοζάνης όταν λέει χαρακτηριστικά: «Δυστυχώς τα μέτρα και τα κίνητρα από την Πολιτεία για την εξέλιξη της κλαδικής αυτής δραστηριότητας που είχε και έχει όλες τις προϋποθέσεις να συνεχίσει να είναι μια κερδοφόρα οικονομική δραστηριότητα για τους επιχειρηματίες και τους εργαζομένους του κλάδου, αλλά και ολόκληρη την περιοχή υπήρξαν σχεδόν ανύπαρκτα. Η συσσώρευση χρόνιων προβλημάτων στα λατομεία οδηγούν σήμερα τον κλάδο σε αδιέξοδο». Μας βρίσκουν μάλιστα απολύτως σύμφωνους οι προτάσεις που καταθέτει περί σύγχρονου νομοθετικού πλαισίου και κατοχύρωσης του «brand name» «επώνυμο προϊόν» του μαρμάρου Κοζάνης στη διεθνή αγορά.
Ο Πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου παράρτημα Δυτικής Μακεδονίας, κ. Μανώλης Καρακάσης, χαρακτηρίζει με σαφήνεια ως πολυδαίδαλο και γραφειοκρατικό το εθνικό νομοθετικό, κανονιστικό πλαίσιο αδειοδότησης και λειτουργίας εξορυκτικών έργων, το οποίο γίνεται πολυπλοκότερο με την ενσωμάτωση και μάλιστα με ατυχή τρόπο των ευρωπαϊκών Οδηγιών. Επίσης τι άλλο θα μπορούσαμε να προσθέσουμε εμείς στην αναφορά του περί έλλειψης χωροταξικού σχεδιασμού; Ο κ. Καρακάσης μάλιστα πηγαίνει ακόμη πιο κάτω αγγίζοντας ένα πολύ λεπτό ζήτημα που έχει να κάνει με τις αρνητικές αντιλήψεις και προκαταλήψεις που φαίνεται να είναι κυρίαρχες σε μια σειρά εκπροσώπων της Δημόσιας Διοίκησης, των ΟΤΑ και τοπικών παραγόντων έναντι των επιχειρήσεων εξόρυξης μαρμάρου. Για μας το ζήτημα αυτό είναι κομβικής σημασίας και κρίνουμε ότι τέτοιου είδους αντιλήψεις τουλάχιστον μας αδικούν.
Αλήθεια τι μπορούμε να συμπεράνουμε από όλες τις πιο πάνω αναφορές αλλά και από τα άρθρα δύο τοπικών επιχειρήσεων εξόρυξης μαρμάρου;
Πρώτον, χωρίς την επίλυση του ζητήματος των αδειοδοτήσεων δε μπορούμε να μιλάμε ούτε για επιχειρήσεις μαρμάρου ούτε για θέσεις απασχόλησης στη συγκεκριμένη περιοχή. Στο πλαίσιο αυτό, μια αποτελεσματική ρύθμιση μπορεί να επιφέρει ορθολογική εκμετάλλευση και ταυτόχρονα περιβαλλοντική αποκατάσταση.
Δεύτερον, οι δεσμεύσεις τόσο του Νομάρχη Κοζάνης όσο και του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας δημιουργούν πολύ θετικές προσδοκίες. Ωστόσο οι προσδοκίες αυτές θα πρέπει άμεσα να μεταφραστούν σε συγκεκριμένα μέτρα και αποφάσεις έμπρακτης στήριξης του κλάδου του μαρμάρου.
Τρίτον, η δημόσια διοίκηση δε θα πρέπει σε καμία περίπτωση να λειτουργεί ως τροχοπέδη στην προσπάθεια που καταβάλλουν σ’ αυτήν την δύσκολη οικονομική συγκυρία οι επιχειρήσεις προκειμένου να σταθούν στα πόδια τους. Απεναντίας εμείς ως επιχειρήσεις θέλουμε να βλέπουμε τη δημόσια διοίκηση να στέκεται στο πλευρό μας ως ένας στρατηγικός σύμμαχος.
Με βάση όλα τα παραπάνω και επανερχόμενοι στην παρατήρησή σας περί αδιαφορίας, ρωτάμε κύριε Διευθυντά: Μήπως τελικά το ερώτημα περί αδιαφορίας θα έπρεπε να είχε απευθυνθεί αλλού;
Θέλουμε επίσης να διευκρινίσουμε ότι το ζήτημα της πρότασης που αφορά στην ενιαία εκμετάλλευση και αποκατάσταση της μαρμαροφόρου περιοχής Τρανοβάλτου, δε γνωρίζουμε τα κριτήρια με τα οποία αξιολογήθηκε ότι είναι η καταλληλότερη. Από την πλευρά μας προτείνουμε την αναθεώρηση πολλών πτυχών της συγκεκριμένης πρότασης έτσι ώστε να είναι εφικτή και υλοποιήσιμη.
Άρα κλείνοντας λέω: Θα μείνουμε για μια ακόμη φορά στις ευχολογίες;, ή, οι επιχειρήσεις, η Αυτοδιοίκηση, το Κράτος και Δημόσια Διοίκηση θα σκύψουμε πάνω στο φλέγον αυτό ζήτημα για να δοθούν οι πρέπουσες λύσεις στα προβλήματα που απασχολούν τον κλάδο του Μαρμάρου Τρανοβάλτου. Αναμένουμε λοιπόν.
Υ.Γ. κύριε Διευθυντά σας παρακαλώ με τη δημοσίευση του παρόντος άρθρου να συμπεριλάβετε τις φωτογραφίες που έχουν δημοσιευτεί στο άρθρου μου του προηγούμενο τεύχους έτσι ώστε να περιέχουν και τις συνοδευτικές λεζάντες που είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικές.
Λέτε παρακάτω: «Πόσοι τους ζήτησαν γραπτώς την άποψή τους για το θέμα;». κύριε Διευθυντά θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σας ότι τα γραπτά πράγματι μένουν. Διαβάζοντας μάλιστα κάποιος όλα τα σχετικά δημοσιεύματα της έκδοσης του Μαρτίου μπορεί με μεγάλη ευκολία να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Ο Δήμαρχος Καμβουνίων κ. Αχιλλέας Ντοβόλης αναφέρει πολύ εύστοχα: «σήμερα εν έτει 2010 τα μάρμαρα Τρανοβάλτου εκπέμπουν SOS». Άραγε αυτό το σήμα κινδύνου φτάνει στους αποδέκτες που έχουν την ευθύνη για το σημερινό αδιέξοδο;
Πολύ σημαντικές είναι επίσης οι επισημάνσεις του Νομάρχη Κοζάνης κ. Δακή. Χαρακτηριστικά αναφέρει: «Για το Νομό Κοζάνης και ειδικότερα για την περιοχή των Καμβουνίων και τον παραγωγικό της ιστό, η δραστηριότητα της εξόρυξης και εκμετάλλευσης του μαρμάρου αποτέλεσε και αποτελεί το κύριο πεδίο απασχόλησης και την ίδια στιγμή τον ουσιαστικό μοχλό ανάπτυξής της». Αναφέρει ακόμη ότι από τα τέλη του πρώτου τριμήνου του 2009, συμφωνήθηκε η δρομολόγηση έκδοσης ενιαίας άδειας για το σύνολο της λατομικής δραστηριότητας της περιοχής καθώς και η απομάκρυνση τμήματος του αποσαθρωμένου μανδύα και των παραπροϊόντων εξόρυξης καθώς και η μεταφορά τους με δαπάνη της ΝΑ Κοζάνης ή της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας σε παρακείμενους χώρους, επιφέροντας διπλό όφελος, περιβαλλοντικό και οικονομικό. Συμφωνούμε απόλυτα. Να συμπληρώσουμε εμείς από την πλευρά μας ότι τα παραπροϊόντα αυτά, πολλά εκ των οποίων έχουν σημαντική αξία, μπορούν να αξιοποιηθούν στο κοντινό ή στο απώτερο μέλλον. Ωστόσο το ερώτημα που θέτουμε είναι, που βρισκόμαστε σήμερα στο θέμα αυτό;
Ο Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας κ. Κίρκος με τη σειρά του, αναγνωρίζει ότι ο Νομός Κοζάνης με την περιοχή Τρανοβάλτου (και όχι μόνο), αποτελούν για την Ελλάδα κύριες περιοχές μαρμαροφόρων κοιτασμάτων άριστης ποιότητας. Επισημαίνει επίσης την αναγκαιότητα αντιμετώπισης του ζητήματος των νέων αδειοδοτήσεων, της διαφύλαξης του περιβάλλοντος, της ανανέωσης αδειών παλαιών εκμεταλλεύσεων και δημιουργίας των απαραίτητων οδικών υποδομών προκειμένου να μειωθεί το κόστος. Προσυπογράφουμε πλήρως τις θέσεις αυτές. Μάλιστα κύριε Διευθυντά, εάν κάποιος δεν ήξερε τον συντάκτη του άρθρου θα έμενε με την εντύπωση ότι τις θέσεις αυτές τις εξέφρασε ένας εκπρόσωπος των επιχειρήσεων εξόρυξης μαρμάρου. Πιο κάτω ο κ. Γενικός υπόσχεται ότι στο αμέσως επόμενο διάστημα θα εξειδικεύσει πλήρως όλες τις απαραίτητες ενέργειες ώστε ο τομέας του μαρμάρου να βγει από το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει. Το μόνο που έχουμε να προσθέσουμε εμείς από την πλευρά μας είναι ότι αναμένουμε.
Ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ν. Κοζάνης κ. Γιάννης Βλατής δε θα μπορούσε και αυτός να μην αναφερθεί στο οξύ πρόβλημα των αδειοδοτήσεων. Γίνεται μάλιστα παρακάτω και πιο καυστικός λέγοντας χαρακτηριστικά: «Αυτές είναι αρνητικές παράμετροι που προσδιορίζουν εν πολλοίς τη φύση των προβλημάτων για τα μάρμαρα Τρανοβάλτου, με την πολιτεία να μην φαίνεται να έχει ένα σχέδιο που να αφορά συνολικά την εύρεση νέων κοιτασμάτων, τη διαδικασία αδειοδοτήσεων και λειτουργίας των λατομείων». Άραγε η επίσημη πολιτεία μπορεί να διαψεύσει αυτούς τους πολύ σοβαρούς ισχυρισμούς του βουλευτή για έλλειψη σχεδίου; Συμμεριζόμαστε επίσης απόλυτα την αναφορά του για την αναγκαιότητα σεβασμού στο περιβάλλον. Υποδεχόμαστε ακόμη πολύ θετικά την πρόταση του κ. Βλατή για την πρόβλεψη των αναγκαίων θεσμικών εργαλείων που θα φέρουν μια άνθιση στο Τρανόβαλτο. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι η περαιτέρω εξειδίκευση αυτών των θεσμικών εργαλείων θα ήταν πολύ χρήσιμη στην παρούσα κρίσιμη φάση.
Διαβάζοντας με προσοχή τις θέσεις του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Ν. Κοζάνης κ. Αλέκου Αθανασιάδη, αναγνωρίζουμε ότι αποτυπώνει πολύ εύστοχα και με απλά λόγια την καρδιά του προβλήματος λέγοντας: «Πέρασαν τα χρόνια, η χώρα αναπτύχθηκε, προόδευσε, οι επιχειρήσεις μεγάλωσαν, εκσυγχρονίστηκαν αλλά δυστυχώς δεν εκσυγχρονίστηκαν παράλληλα οι θεσμοί και η Δημόσια Διοίκηση για να βοηθήσουν στην ανάπτυξη του τόπου ώστε να αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα». Όταν λοιπόν σχεδόν όλοι συμφωνούμε ότι ο μεγάλος ασθενής στην προσπάθεια εκσυγχρονισμού της χώρας είναι η δημόσια διοίκηση, εμείς ακόμη ψάχνουμε να βρούμε αποδιοπομπαίους τράγους στις επιχειρήσεις; Δεν μπορούμε επίσης παρά να συμφωνήσουμε με τις αναφορές του κ. βουλευτή περί αλλαγής νομοθεσίας, υποχρεωτικής εισαγωγής τοπικών μαρμάρων στις δημόσιες μελέτες και την ανακήρυξη της περιοχής σε μαρμαροφόρα.
Αξιόλογες είναι επίσης οι απόψεις του Προέδρου του ΕΒΕ Κοζάνης όταν λέει χαρακτηριστικά: «Δυστυχώς τα μέτρα και τα κίνητρα από την Πολιτεία για την εξέλιξη της κλαδικής αυτής δραστηριότητας που είχε και έχει όλες τις προϋποθέσεις να συνεχίσει να είναι μια κερδοφόρα οικονομική δραστηριότητα για τους επιχειρηματίες και τους εργαζομένους του κλάδου, αλλά και ολόκληρη την περιοχή υπήρξαν σχεδόν ανύπαρκτα. Η συσσώρευση χρόνιων προβλημάτων στα λατομεία οδηγούν σήμερα τον κλάδο σε αδιέξοδο». Μας βρίσκουν μάλιστα απολύτως σύμφωνους οι προτάσεις που καταθέτει περί σύγχρονου νομοθετικού πλαισίου και κατοχύρωσης του «brand name» «επώνυμο προϊόν» του μαρμάρου Κοζάνης στη διεθνή αγορά.
Ο Πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου παράρτημα Δυτικής Μακεδονίας, κ. Μανώλης Καρακάσης, χαρακτηρίζει με σαφήνεια ως πολυδαίδαλο και γραφειοκρατικό το εθνικό νομοθετικό, κανονιστικό πλαίσιο αδειοδότησης και λειτουργίας εξορυκτικών έργων, το οποίο γίνεται πολυπλοκότερο με την ενσωμάτωση και μάλιστα με ατυχή τρόπο των ευρωπαϊκών Οδηγιών. Επίσης τι άλλο θα μπορούσαμε να προσθέσουμε εμείς στην αναφορά του περί έλλειψης χωροταξικού σχεδιασμού; Ο κ. Καρακάσης μάλιστα πηγαίνει ακόμη πιο κάτω αγγίζοντας ένα πολύ λεπτό ζήτημα που έχει να κάνει με τις αρνητικές αντιλήψεις και προκαταλήψεις που φαίνεται να είναι κυρίαρχες σε μια σειρά εκπροσώπων της Δημόσιας Διοίκησης, των ΟΤΑ και τοπικών παραγόντων έναντι των επιχειρήσεων εξόρυξης μαρμάρου. Για μας το ζήτημα αυτό είναι κομβικής σημασίας και κρίνουμε ότι τέτοιου είδους αντιλήψεις τουλάχιστον μας αδικούν.
Αλήθεια τι μπορούμε να συμπεράνουμε από όλες τις πιο πάνω αναφορές αλλά και από τα άρθρα δύο τοπικών επιχειρήσεων εξόρυξης μαρμάρου;
Πρώτον, χωρίς την επίλυση του ζητήματος των αδειοδοτήσεων δε μπορούμε να μιλάμε ούτε για επιχειρήσεις μαρμάρου ούτε για θέσεις απασχόλησης στη συγκεκριμένη περιοχή. Στο πλαίσιο αυτό, μια αποτελεσματική ρύθμιση μπορεί να επιφέρει ορθολογική εκμετάλλευση και ταυτόχρονα περιβαλλοντική αποκατάσταση.
Δεύτερον, οι δεσμεύσεις τόσο του Νομάρχη Κοζάνης όσο και του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας δημιουργούν πολύ θετικές προσδοκίες. Ωστόσο οι προσδοκίες αυτές θα πρέπει άμεσα να μεταφραστούν σε συγκεκριμένα μέτρα και αποφάσεις έμπρακτης στήριξης του κλάδου του μαρμάρου.
Τρίτον, η δημόσια διοίκηση δε θα πρέπει σε καμία περίπτωση να λειτουργεί ως τροχοπέδη στην προσπάθεια που καταβάλλουν σ’ αυτήν την δύσκολη οικονομική συγκυρία οι επιχειρήσεις προκειμένου να σταθούν στα πόδια τους. Απεναντίας εμείς ως επιχειρήσεις θέλουμε να βλέπουμε τη δημόσια διοίκηση να στέκεται στο πλευρό μας ως ένας στρατηγικός σύμμαχος.
Με βάση όλα τα παραπάνω και επανερχόμενοι στην παρατήρησή σας περί αδιαφορίας, ρωτάμε κύριε Διευθυντά: Μήπως τελικά το ερώτημα περί αδιαφορίας θα έπρεπε να είχε απευθυνθεί αλλού;
Θέλουμε επίσης να διευκρινίσουμε ότι το ζήτημα της πρότασης που αφορά στην ενιαία εκμετάλλευση και αποκατάσταση της μαρμαροφόρου περιοχής Τρανοβάλτου, δε γνωρίζουμε τα κριτήρια με τα οποία αξιολογήθηκε ότι είναι η καταλληλότερη. Από την πλευρά μας προτείνουμε την αναθεώρηση πολλών πτυχών της συγκεκριμένης πρότασης έτσι ώστε να είναι εφικτή και υλοποιήσιμη.
Άρα κλείνοντας λέω: Θα μείνουμε για μια ακόμη φορά στις ευχολογίες;, ή, οι επιχειρήσεις, η Αυτοδιοίκηση, το Κράτος και Δημόσια Διοίκηση θα σκύψουμε πάνω στο φλέγον αυτό ζήτημα για να δοθούν οι πρέπουσες λύσεις στα προβλήματα που απασχολούν τον κλάδο του Μαρμάρου Τρανοβάλτου. Αναμένουμε λοιπόν.
Υ.Γ. κύριε Διευθυντά σας παρακαλώ με τη δημοσίευση του παρόντος άρθρου να συμπεριλάβετε τις φωτογραφίες που έχουν δημοσιευτεί στο άρθρου μου του προηγούμενο τεύχους έτσι ώστε να περιέχουν και τις συνοδευτικές λεζάντες που είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικές.
Με εκτίμηση
Γιάννης Παπαθυμιόπουλος
Γιάννης Παπαθυμιόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου