Της Χρυσάνθης Καραγιαννίδου
6 Μαρτίου 1943. Η ημέρα που άλλαξε όλα τα δεδομένα της πόλης μας. Η
ημέρα που σήμανε τον αφανισμό της πόλης και την καταστροφή του μέλλοντός
της. Η ημέρα που μετέτρεψε μία πόλη χιλίων εκατό και πλέον σπιτιών σε
στάχτη και ερείπια και προκάλεσε ανυπολόγιστους θανάτους, είτε κατά τις
ημέρες του ολοκαυτώματος είτε από τις κακουχίες της διετίας που
κηρύχτηκε νεκρά ζώνη στην περιοχή και οι κάτοικοι ζούσαν ακόμη και σε
σπηλιές σαν τα ποντίκια.
Δυστυχώς, η συγκυρία δε μας επιτρέπει να πραγματοποιήσουμε την προγραμματισμένη μας εκδήλωση μνήμης για αύριο, Σάββατο 7 Μαρτίου. Ας το κάνουμε όμως όλοι, στη μνήμη μας ο καθένας, εσωτερικά, νοερά…
Δυστυχώς, η συγκυρία δε μας επιτρέπει να πραγματοποιήσουμε την προγραμματισμένη μας εκδήλωση μνήμης για αύριο, Σάββατο 7 Μαρτίου. Ας το κάνουμε όμως όλοι, στη μνήμη μας ο καθένας, εσωτερικά, νοερά…
3 σχόλια:
Πιστεύω πως από παραδρομή επιλέχθηκε ένα κείμενο που κρύβει τους εγκληματίες αυτής της θηριωδίας. Της καταστροφής των Σερβίων. ΔΕΝ φταίει η μέρα. Τα Ναζιστικά και Φασιστικά στρατεύματα Χίτλερ και Μουσολίνι, Γερμανοιταλών φταίνε. Αυτά οφείλουμε να τα τονίζουμε.
Πολύ Λιακόπουλο παρακολουθείς.
Τι εννοεί ο ποιητής;; Βγάλε την κουκούλα και πες τη γνώμη σου.
Δημοσίευση σχολίου