Παναγία η Μυδραλλιοφόρος

Β. Π. Καραγιάννης

Οι επίσημες μεγάλες εορτές και αργίες του Πασχάλιου τρόπου με την Διακαινήσιμον εβδομάδα (κατάλυσις πάντων φαγητών και φραγμών) ολοκληρώνεται στην περιοχή μας με τη διέλευση εν πομπή, της εικόνας της Παναγίας Μονής Ζιδανίου μέσω των χωριών της νότιας Κοζάνης προς την πόλη, πορεία της ενιαύσιας ζητείας κι ευλογίας εν ταυτώ.
Είναι η Παναγία η “Μυδραλλιοφόρος” όπως την είπαμε προσθέτοντας ένα ακόμα χαρακτηριστικό στο ποτάμι των παρόμοιων - αν και δεν αναγνωρίστηκε αυτό επισήμως από τους θεματοφύλακες των επιθέτων κι επιρρημάτων Της- ότι τον καιρό της Κατοχής εβλήθη υπό γερμανικού μυδραλλίου αλλά διεσώθη αυτή κι οι φέροντες αυτήν αντάρται. Τα διηγούνται οι ίδιοι οι ανιδιοτελείς, αυτοσχέδιοι ιστορικοί στις επί το πλείστον αδολεσχείς κι έμπλεες υποκειμενισμού, γραπτές αφηγήσεις και μνήμες τους, άλλα έχουν και την όποια αλήθεια τους. Το απόγευμα Παρασκευής της Ζωοδόχου Πηγής (και πληγής) τη μεταφέρει στρατιωτικό αυτοκίνητο εξέλιξη των πρώην ¾ ειδικά πακτωμένη στο πίσω μέρος του και οι πιστοί χωρικοί που την περιμένουν στα παρόδια χωριά, την προσκυνούν, με το αζημίωτον, και καλά κάμουν.

Αν είναι δηλαδή να πιστεύουμε στις πολιτικές ζωοτροφές που μας σερβίρουν πολιτικοί που δεν χωράν ως γελοιότητα όψεως και λόγου στις οθόνες της τηλεόρασης ή στα ιδεολογικά βοσκήματα των παρόμοιών τους 1000 + 1 φορές η Παναγία η Ζιδανιώτισσα η Μυδραλλιοφόρος, μεγάλη η χάρη της, ας πούμε...