Χριστούγεννα 2104 σταχυολογήματα από τη Χριστουγεννιάτικη εγκύκλιοτου Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτη Σερβίων & Κοζάνης Παύλου

Του Παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα

Από την ‘’Ποιμαντορική Εγκύκλιο επί τη εορτή της του Χριστού Γεννήσεως’’ (αριθ. Πρωτ. 1107/17-11-2014) του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου σταχυολογούμε:

Ο Σεβ. κ. Παύλος ξεκινά από τις απαρχές της ιστορίας: ‘’Ο Αδάμ και η Εύα παρασύρονται και πείθονται από τον διάβολον ότι εάν καταλύσουν τον κανόνα της νηστείας θα γίνουν θεοί!’’.

Περιγράφει το διαστροφικό τέχνασμα και τη νίκη του διαβόλου πάνω στον άνθρωπο: ‘’Διέστρεψε την αλήθειαν ο αρχηγός του ψεύδους και πάσης ακαθαρσίας. Άπλωσε το αγκίστρι του ψεύδους με αληθοφάνεια και ενίκησεν!’’.

Η υιοθέτηση της πρότασης του διαβόλου από τον άνθρωπο, του επιφέρει οντολογική μετάλλαξη και σκοτισμό: ‘’Έλυσαν τον κανόνα της νηστείας οι πρωτόπλαστοι και το δένδρον της γνώσεως του καλού και του κακού, αντί να τους κάνει θεούς, τους σκοτίζει τον νουν, τους αφαιρεί την αθωότητα, τους διαλύει και τους εξαφανίζει όλες τις αρετές με τις οποίες τους είχε προικίσει ο Θεός!’’.

Η απώλεια της αθωότητας γεννά την πονηρία και την ετεροκατηγορία: ‘’Γίνονται πονηροί. Είδαν ότι ήσαν γυμνοί και τρέχουν να καλυφθούν! Δεν ημπορούν να αντικρύσουν τον Θεόν, οι ενοχές, τους πνίγουν, τον φοβούνται και κρύπτονται! Κατηγορούν τον Θεόν διά το εγχείρημά τους αντί να ζητήσουν συγγνώμη και να επανέλθουν στο αρχαίον κάλλος’’.

Η αποτυχία του ανθρώπου προκαλεί πόνο στο Θεό: ‘’Πονάει ο Θεός, όταν το πλάσμα του μετατρέπεται και γίνεται θύμα και κτήμα του διαβόλου (Μ. Κανών Αγ. Ανδρέου Κρήτης, Ωδή δ’)’’.

Η αποτυχία του ανθρώπου αντιμετωπίζεται από το Θεό με αγάπη: ‘’Ο Θεός αγάπη εστί. (Α’ Ιω. 4,16). Το κύριον γνώρισμα του Θεού είναι η αγάπη. Δεν είναι τιμωρός ο Θεός. Την αγνωμοσύνην και αχαριστίαν την αντιμετωπίζει με υπόσχεση σωτηρίας!’’.

Ο Θεός ευαγγελίζεται στο ανθρώπινο γένος την ενανθρώπιση του Υιού Του, την αποκατάστασή του, τη συντριβή του διαβόλου: ‘’Ένας απόγονος της γυναικός μόνης, αυτός θα σου συντρίψει την κεφαλήν και συ θα κεντήσεις αυτού την πτέρναν. (Γένεσις 3, 14-15). Ποίος λοιπόν είναι αυτός ο απόγονος από μόνης της γυναικός, ο οποίος θα συντρίψει την κεφαλήν του διαβόλου;’’. Και απαντά: ‘’Ο σαρκωθείς Υιός και Λόγος του Θεού εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου, κατά τον Ευαγγελισμόν!’’.

Το μέγεθος της προσφοράς της Παναγίας στο ανθρώπινο γένος είναι ασύλληπτο: ‘’Η Παρθένος Μαρία, η οποία ελεύθερα και αβίαστα αποδέχεται την πρόσκλησιν του Θεού να γίνη η μάνα, να γίνη η σκάλα για να κατέβη ο Λόγος Του στην γη για την σωτηρίαν, αποκαθιστά την σχέσιν, την επικοινωνίαν του ανθρώπου με τον Θεόν’’.

Η συνάντηση του Θεού με τον άνθρωπο γίνεται με πρωτοβουλία του Θεού στο πρόσωπο της Θεοτόκου μέσα στα όρια του κτιστού χρόνου: ‘’Ότε δε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, εξαπέστειλεν ο Θεός τον υιόν αυτού, γενόμενον εκ γυναικός, γενόμενον υπό νόμον, ίνα τους υπό νόμον εξαγοράση, ίνα την υιοθεσίαν απολάβωμεν. (Γαλ. 4, 4-5)’’. Όταν έφτασε η ώρα που είχε καθορίσει ο Θεός, απέστειλε τον Υιό του. Γεννήθηκε από μια γυναίκα και υποτάχτηκε στο νόμο, για να εξαγοράσει τους υποδούλους στο νόμο, για να γίνουμε παιδιά του Θεού.

Η ενανθρώπιση είναι ένα κατ’ εξοχήν ερωτικό γεγονός (είναι γιορτή) που προσκαλεί ελεύθερα τον άνθρωπο στη βίωσή του για τη σωτηρία του: ‘’Αυτό το μέγα και σωτήριον γεγονός της σαρκώσεως του Υιού και Λόγου του Θεού εορτάζομεν, την Γέννησιν του Σωτήρος Χριστού’’.  Ο Χριστός ‘’ήλθε για να ανοίξει την αγκαλιά του Θεού και Πατρός, για όλους εκείνους που φλέγονται από θείον έρωτα να γίνουν ουρανοπολίτες και συγκληρονόμοι της Βασιλείας του Θεού’’.

Υποδεικνύει τη μετάνοια ως προϋπόθεση στη συγκληρονομία και στην προσέλευση ‘’στο Άγιον Ποτήριον, στο Σώμα και Αίμα του Χριστού, για να γίνουμε Εκκλησία, κατά τον Άγιο Νικόλαο τον Καβάσιλα, για να γίνουμε λαός περιούσιος, βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον, κατά την λειτουργικήν Ευχήν του Μεγάλου Βασιλείου και του Αποστόλου Πέτρου (Α’ Πέτρ. 2,9 κ. εξ.)’’.

Η απάντηση του ανθρώπου στην προσφορά του Θεού (πρέπει να) είναι ελεύθερη, υπεύθυνη και προσωπική: ‘’Από τον καθένα μας εξαρτάται. Ο Θεός αναμένει’’. Καταλήγοντας τον Εγκύκλιο λόγο του ο Σεβ. εύχεται σε όλους: ‘’Ευλογημένα Χριστούγεννα. Ο Επίσκοπος και Μητροπολίτης σας. Ο Σερβίων και Κοζάνης Παύλος’’.

Για την αντιγραφή και τα σχόλια

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας, παπαδάσκαλος (21-12-2014)