Από ΤΑ ΝΕΑ ( Κύριο άρθρο )
Για να καταλάβει κανείς τη φύση του προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα, μια συστηματική ματιά στα δεδομένα του ΕΣΥ, του συστήματος δημόσιας υγείας της χώρας, είναι αρκετή.
Η κατάσταση περιγράφεται άριστα από τους αριθμούς που προέρχονται από την ανεξάρτητη Επιτροπή Σοφών για την αναδιάρθρωση του ΕΣΥ. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, το κόστος λειτουργίας των δημόσιων νοσοκοµείων της χώρας ανέρχεται σε 2,9 δισ.ευρώ, χωρίς σε αυτό το ποσό να υπολογίζεται η µισθοδοσία.
Πώς προκύπτει αυτός ουπερβολικά υψηλός αριθµός; Ποσό 1,3δισ. ευρώ αντιστοιχεί στο κόστος των φαρµάκων, ποσό 1,3 δισ. ευρώ αντιστοιχεί στο κόστος των ιατρικών υλικών, ενώ ένα ποσό της τάξεως των 0,3δισ. ευρώ αντιστοιχεί στα υπόλοιπα. Δικαιολογούν οι υπηρεσίες που παρέχουν τα νοσοκοµεία αυτά τα ποσά; Η απάντηση είναι προφανής. Οχι.
Για να καταλάβει κανείς τη φύση του προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα, μια συστηματική ματιά στα δεδομένα του ΕΣΥ, του συστήματος δημόσιας υγείας της χώρας, είναι αρκετή.
Η κατάσταση περιγράφεται άριστα από τους αριθμούς που προέρχονται από την ανεξάρτητη Επιτροπή Σοφών για την αναδιάρθρωση του ΕΣΥ. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, το κόστος λειτουργίας των δημόσιων νοσοκοµείων της χώρας ανέρχεται σε 2,9 δισ.ευρώ, χωρίς σε αυτό το ποσό να υπολογίζεται η µισθοδοσία.
Πώς προκύπτει αυτός ουπερβολικά υψηλός αριθµός; Ποσό 1,3δισ. ευρώ αντιστοιχεί στο κόστος των φαρµάκων, ποσό 1,3 δισ. ευρώ αντιστοιχεί στο κόστος των ιατρικών υλικών, ενώ ένα ποσό της τάξεως των 0,3δισ. ευρώ αντιστοιχεί στα υπόλοιπα. Δικαιολογούν οι υπηρεσίες που παρέχουν τα νοσοκοµεία αυτά τα ποσά; Η απάντηση είναι προφανής. Οχι.
Δεν είναι η µόνη ελληνική ιδιοµορφία. Σύµφωνα µε την ίδια Επιτροπή Σοφών, υπάρχουν πολλά ακόµα δεδοµένα που συνιστούν το ελληνικό παράδοξο στον χώρο της υγείας. Πιο εντυπωσιακό απ’ όλα, η αντιστοιχία ιατρών - νοσοκοµειακών κλινών. Για κάθε κρεβάτι νοσοκοµείου αντιστοιχεί ένας γιατρός! Καθρεφτίζεται αυτό στις υπηρεσίες που παρέχονται προς τους ασθενείς; Κι εδώ η απάντηση είναιπροφανής. Οχι.
Είναι όντως ελληνικό παράδοξο όλα αυτά; Μήπως τα ίδια συµβαίνουν στην Ευρώπη; Κάθε άλλο. Οπως αναφέρεται στις ίδιες έρευνες (δείτε καιτο ρεπορτάζ στις ΣΕΛ. 8-9), η Ελλάδα έχει 3,4 φορέςπερισσότερους καρδιολόγους από τον µέσοόρο καρδιολόγων στα δηµόσια νοσοκοµεία της Ευρώπης, 2,6 περισσότερους ουρολόγους, 2,7% περισσότερους παιδιάτρους...
Παρότι τόσο πολλοί, ωστόσο, τα νοσοκοµεία κάνουν συνεχείς αναφορές για ελλείψεις ιατρικού προσωπικού. Προφανές ότι, µε βάση τα δεδοµένα, τα κενά µπορούν να καλυφθούν όχι µε νέεςπροσλήψεις (που δεν είναι δυνατές), αλλά µε µετατάξεις.
Η εικόνα της δηµόσιας υγείας, όπως καταγράφεται από την Επιτροπή Σοφών, τείνει να είναι συνώνυµη µε έναδηµοσιονοµικό χάος. Τοαποτέλεσµα είναι γνωστό σε όλους όσοι, οµη γένοιτο, χρειαστούν περίθαλψη: σπατάλη, αναποτελεσµατικότητα, ταλαιπωρία... Η συζήτηση έχει αρχίσει. Και είναι προφανές ότι δεν µπορεί να γίνει µε άλλους όρους πέραν ενός και µοναδικού: το σύστηµα χρειάζεται ορθολογική αναδιάρθρωση. Μάζεµα του υπέρογκου κόστους, ορθή διαχείριση των ανθρώπινων πόρων µε σεβασµό στη δηµόσια περιουσία και στις ανάγκες των πολιτών. Η µεταρρύθµιση του ΕΣΥ πρέπει να έχει τις σαρωτικές διαστάσεις ενός «Καλλικράτη για τη δηµόσια υγεία». Το ιατρικό και το νοσηλευτικό προσωπικό, η ραχοκοκαλιά του συστήµατος, έχουν συµφέρον από τον εξορθολογισµό της δουλειάς τους. Λογικό είναι να αναµένει κανείς πως σε αυτό τον εξορθολογισµό θα συµβάλουν αποφασιστικά.
Παρότι τόσο πολλοί, ωστόσο, τα νοσοκοµεία κάνουν συνεχείς αναφορές για ελλείψεις ιατρικού προσωπικού. Προφανές ότι, µε βάση τα δεδοµένα, τα κενά µπορούν να καλυφθούν όχι µε νέεςπροσλήψεις (που δεν είναι δυνατές), αλλά µε µετατάξεις.
Η εικόνα της δηµόσιας υγείας, όπως καταγράφεται από την Επιτροπή Σοφών, τείνει να είναι συνώνυµη µε έναδηµοσιονοµικό χάος. Τοαποτέλεσµα είναι γνωστό σε όλους όσοι, οµη γένοιτο, χρειαστούν περίθαλψη: σπατάλη, αναποτελεσµατικότητα, ταλαιπωρία... Η συζήτηση έχει αρχίσει. Και είναι προφανές ότι δεν µπορεί να γίνει µε άλλους όρους πέραν ενός και µοναδικού: το σύστηµα χρειάζεται ορθολογική αναδιάρθρωση. Μάζεµα του υπέρογκου κόστους, ορθή διαχείριση των ανθρώπινων πόρων µε σεβασµό στη δηµόσια περιουσία και στις ανάγκες των πολιτών. Η µεταρρύθµιση του ΕΣΥ πρέπει να έχει τις σαρωτικές διαστάσεις ενός «Καλλικράτη για τη δηµόσια υγεία». Το ιατρικό και το νοσηλευτικό προσωπικό, η ραχοκοκαλιά του συστήµατος, έχουν συµφέρον από τον εξορθολογισµό της δουλειάς τους. Λογικό είναι να αναµένει κανείς πως σε αυτό τον εξορθολογισµό θα συµβάλουν αποφασιστικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου