Επίκαιρα Θέματα:

Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

Πώς συμπιέζεται το έλλειμμα χωρίς πρόσθετα μέτρα

του Βαγγέλη Σημανδράκου

Στο 10,5% ως προς το ΑΕΠ, έναντι στόχου 9,4%, έκλεισε τελικά το δημοσιονομικό έλλειμμα της Ελλάδας το 2010, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που ανακοίνωσε η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία Eurostat.Όπως επισημαίνει το υπουργείο Οικονομικών, η μείωση από το 15,4% το 2009 στο 10,5% το 2010 είναι η μεγαλύτερη που έχει επιτευχθεί ποτέ στην Ελλάδα ή σε οποιοδήποτε κράτος μέλος της ευρωζώνης σε ένα έτος.

Ωστόσο, πίσω από τους ψυχρούς αριθμούς, η αλήθεια είναι ότι ακόμα και μια μόνο μονάδα μείωσης του ελλείμματος συνεπάγεται στην πράξη οδυνηρή επιδείνωση του επιπέδου διαβίωσης για εκατομμύρια πολίτες, δεδομένου ότι αντιστοιχεί σε ποσό περίπου 2,3 δισ. ευρώ. Όσο δηλαδή εκτιμάται ότι απέφεραν οι τελευταίες μειώσεις μισθών που έγιναν στο πλαίσιο του μνημονίου, σε μισθωτούς και συνταξιούχους του δημοσίου (σε δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και επιδόματα αδείας).

Υπό αυτή την έννοια, η απόκλιση του 1,1% σε σχέση με τον κυβερνητικό στόχο αποτελεί εξόχως αποκαλυπτική είδηση, που πρέπει να προβληματίσει όλους όσους ασχολούνται με τη χάραξη της οικονομικής πολιτικής. Γιατί η απόκλιση αυτή σηματοδοτεί μεταξύ άλλων τη σταδιακή εξάντληση των αντοχών της κοινωνίας στις συνεχιζόμενες θυσίες χάριν της δημοσιονομικής προσαρμογής. Στον ελληνικό λαό, που έχει μέχρι τώρα συνεισφέρει με αιματηρές θυσίες στη θεαματική αυτή μείωση του ελλείμματος κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες, εμφανίζεται κόπωση, καθώς λιγοστεύουν τα αποθέματα πόρων που μπορούν να διατεθούν από τα ευρύτερα στρώματα του πληθυσμού για να καλύψουν τις «μαύρες τρύπες».

Συνεπώς, το κυβερνητικό επιτελείο οφείλει να αναζητήσει εναλλακτικούς τρόπους μείωσης του ελλείμματος σε επίπεδα συμβατά με τις ανειλημμένες υποχρεώσεις που απορρέουν από το μνημόνιο. Για παράδειγμα, μια αναδιαπραγμάτευση των όρων δανεισμού της χώρας με ορισμένες τουλάχιστον ομάδες πιστωτών θα μπορούσε να έχει θεαματικά αποτελέσματα σε απόλυτα μεγέθη.

Πώς όμως; Μα με μείωση του δανειστικού επιτοκίου φυσικά. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που παρουσιάστηκαν από τη Eurostat, το σύνολο του δημόσιου χρέους ανήλθε το 2010 σε 328 δισ. ευρώ. Αν υποτεθεί ότι το μέσο κόστος του επιτοκίου εξόφλησης αυτού του χρέους ανέρχεται σε 5%, οι ετήσιοι τόκοι εξυπηρέτησης ανέρχονται στο διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 16,5 δισ. ευρώ. Δηλαδή, από το σύνολο του ελλείμματος των 24 δισ. ευρώ (στο οποίο αντιστοιχεί το 10,5% του ΑΕΠ), τα 16,5 δισ. αποτελούν τόκους για την αποπληρωμή δανείων.

Είναι ευνόητο ότι μια μείωση του επιτοκίου σε ρεαλιστικά επίπεδα, ας πούμε στο 1,5%, δηλαδή σε επίπεδα ελαφρώς πάνω από τα επιτόκια της διατραπεζικής αγοράς, θα είχε θεαματική επίδραση στο δημόσιο έλλειμμα. Θα μιλούσαμε τότε για περιορισμό του κατά 11,5 και πλέον δισ. ευρώ ή βελτίωση κατά περίπου 50% από τα σημερινά 24 δισ. ευρώ. Κι αυτό μόνο και μόνο μειώνοντας το κόστος εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους! Χωρίς δηλαδή να παρθούν πρόσθετα μέτρα σε βάρος μισθωτών και συνταξιούχων!

Φυσικά αυτό θα μπορούσε να γίνει με τη συναίνεση των πιστωτών και όχι άναρχα, όπως πολλοί υποστηρίζουν, δεδομένου ότι και το ελληνικό κράτος θα διευκολύνονταν στην αποπληρωμή του χρέους βάζοντας σε μια σειρά τις πληρωμές του, αλλά και οι διάφοροι πιστωτές θα διασφάλιζαν την ομαλή εξόφληση των τοκομεριδίων των ομολόγων με μια μικρή υποχώρηση των απαιτήσεών τους. Ενώ επιπρόσθετα, ο διακανονισμός κατ’ αυτό τον τρόπο θα έδινε σήμα και στις αγορές ότι η ελληνική κυβέρνηση βαδίζει σε σταθερές βάσεις έχοντας πλήρη έλεγχο των δημοσιονομικών μεγεθών. Γεγονός που σε συνδυασμό με την αναμενόμενη από του χρόνου επάνοδο του ΑΕΠ σε ρυθμούς ανάπτυξης, θα επέτρεπε τη σταδιακή απεξάρτηση της χώρας από τις χρηματοδοτικές ενέσεις της τρόικας και την έξοδό της στις διεθνείς αγορές για τη χρηματοδότηση του υπόλοιπου χρέους.

Πέραν όμως των αριθμών και των διαπιστώσεων που προαναφέραμε, το ζητούμενο για μια σύγχρονη και προοδευτική κοινωνία είναι η αναδιάρθρωση της σκέψης και της συμπεριφοράς μας. Οι μέχρι τώρα αποτυχημένες πρακτικές επιτάσσουν να αντισταθούμε στη διατήρηση της παθογένειας που μας οδήγησε στο χείλος του γκρεμού.

Σημανδράκος Ευάγγελος
                                                                        Περιφερειακός Σύμβουλος
με τον συνδυασμό «Αρχή…ζούμε Μαζί» 

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Από 5-5-2011 μέχρι και 15-06-2011 είναι το κρίσιμο χρονικό διάστημα που λήγουν τα CDS (ασφάλιστρα κινδύνου για την αθέτηση πληρωμών)που συνήφθησαν πέρσι τέτοιον καιρό.

Τυχόν αναδιάρθρωση, στάση πληρωμών, μείωση επιτοκίου, χρεοκοπία κλπ που θα θίξει τους ιδιώτες επενδυτές των κρατικών μας ομολόγων θα ενεργοποιήσει αυτά τα ασφάλιστρα και θα καταστούν πληρωτέα από τις εκδότριες τράπεζες που μάλλον θα καταρρεύσουν μην μπορώντας να ανταποκριθούν στα υπέρογκα ποσά που έχουν επενδυθεί ή πονταριστεί στα CDS.

Καλό είναι, επομένως, όσοι πολιτικοί ταγοί και κύρια οι βουλευτές μας, λιβανίζουν τα περί αναδιάρθρωσης αυτό τον καιρό να αναλογιστούν ποιες σκοπιμότητες και τίνων τα συμφέροντα θα εξυπηρετήσουν είτε από βλακεία και άγνοια είτε από σκοπιμότητα και πρόθεση.

Και το κυριότερο να συνυπολογίσουν τις συνέπειες για τη χώρα και τους πολίτες και όχι μόνο για τις τράπεζες.

Πριν, επομενως, αναπτύξουν οποιαδήποτε λαϊκίστικη ρητορική προς άγραν ψήφων ή για να είναι μέσα στη μόδα ή για να είναι αρεστοί ή για μικροπολιτικούς λόγους, ας ξανασκεφτούν το περιεχόμενο και τις συνέπειες των λόγων τους.

Έχουν γίνει πολλά λάθη σε αυτή την πορεία (πολιτικής, διαχειριστικά, κα) αλλά αυτό δεν δικαιολογεί ανεύθυνες συμπεριφορές, πόσο μάλλον από τους εθνικούς μας αντιπροσώπους.

Πολλοί εντός των τειχών έχουν επενδύσει στην χρεοκοπία για να εισπράξουν τα ασφάλιστρα αλλά και να διασφαλίσουν στη μετά χρεοκοπίας εποχή πλεονεκτική θέση στο νέο πολιτικο-οικονομικό-κοινωνικό σκηνικό που θα διαμορφωθεί.

Κάποιοι εξ' αυτών θα "αναδιαρθρώσουν" και τα δισεκατομμύρια που χρωστούν στις τράπεζες και από τα οποία θα απαλλαγούν αν καταρρεύσει το τραπεζικό σύστημα.

Επομένως, μην ψάχνουμε μόνο εχθρούς στο εξωτερικό αλλά ας αναλογιστούμε και τους δαίμονες που μας περιβάλλουν.

Μετά τιμής,
Ένας αναδιαρθρωμένος πολίτης

Ανώνυμος είπε...

Είμαι άνεργος,δεν έχω τίποτε στο όνομα μου και δεν παίρνω καν επίδομα,τι έχω να χάσω αν καταρρεύσει μια τράπεζα?
Γιατί να θέλω να πληρώσω χρέη τα οποία ποτέ δεν έφαγα?

Κυριάκος Τσολακίδης είπε...

Φίλε καλύτερα να μην μάθουμε ποτέ τι θα γίνει αν καταρρεύσει μια τράπεζα στην Ελλάδα.
Καλύτερα να μην μάθουμε ποτέ τι θα γίνει αν πτωχεύσουμε.
Καλύτερα, πρωτίστως, για ‘ σένα που είσαι άνεργος αλλά και για μένα που είμαι υπάλληλος.
ΘΑ ΣΥΝΘΛΙΒΟΥΜΕ.

Ανώνυμος είπε...

ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΑΚΟΜΗ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΤΟΥ ΣΗΜΑΝΤΡΑΚΟΥ.

Ανώνυμος είπε...

TO NOHMA ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΤΡΙΑ ΠΟΥΛΑΚΙΑ ΚΑΘΟΝΤΑΝ!
ΤΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ!
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΟΛΕΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ!

Ανώνυμος είπε...

Τι λέτε μωρέ και προσπαθείτε να τρομάξετε τον κόσμο.
Ίσα με 10 χώρες τα τελευταία χρόνια έχουν αρνηθεί να αποπληρώσουν τους τόκους(το χρέος είναι πολύ μικρό πάντα).
Ο Ισημερινός π.χ.,ή η Αργεντινή που έκανε πριν ακριβώς τα ίδια λάθη που κάνουμε εμείς τώρα.

Ας κάνουμε στην Ελλάδα μια ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ επιτροπή λογιστικού ελέγχου να στείλει τα 2/3 της βουλής στην φυλακή,να κατασχέσει τις παράνομες περιουσίες τους και να μας πει εάν οφείλει και τι να πληρώσει ο λαός.

Είπαμε να έχουμε μακάκα πρωθυπουργό,αλλά όλοι μακάκες δεν είμαστε.

Ανώνυμος είπε...

Ότι και να μας συμβεί ότι και να γίνει σίγουρα δεν θα έρθει το τέλος του κόσμου.

Αν είναι να πάμε σε άρνηση χρέους ή αναδιάρθρωση για να συνεχίσει να λειτουργεί αυτό το πράγμα ως έχει, με συγχωρείς δεν θα πάρω.

Και αλήθεια, πιστεύεις ότι υπάρχει φωτισμένη ηγεσία σε αυτό τον τόπο για να οδηγήσει τη γύμνια μας μέσα από την έρημο τα επόμενα 10-15 χρόνια;;

Γιατί ούτε τα μέσα έχουμε (καταναλωτές αλλά όχι παραγωγοί) ούτε τη νοοτροπία (το δημόσιο ο μέγας εργοδότης) για να χτίσουμε από την αρχή.

Σε τί κατάσταση βρίσκονται οι χώρες που αρνήθηκαν να αποπληρώσουν το χρέος τους;
Η τεχνητή διάκριση που κάνεις ανάμεσα σε τόκους και χρέος είναι λανθασμένη. Τόκοι και κεφάλαιο μας κάνουν το χρέος μας.
Και αν για τους τόκους δεχθώ ότι φταίνε οι κακοί διεθνείς τοκογλύφοι, μπορείς να μου λύσεις την απορία ποιος ανάλωσε το κεφάλαιο και πού;

Εξάλλου κανείς δεν σε υποχρεώνει να δανειστείς από κάποιον άλλον, πόσο μάλλον από έναν τοκογλύφο.

Τα χρήματα δεν χαρίζονται και συναισθηματισμοί και ηθικολογίες στις συναλλαγές δεν χωρούν. Κίνητρο του καθενός που δίνει χρήματα είναι το κέρδος.
Ξέρεις κανέναν να δίνει χρήμα αδιαφορώντας αν θα το χάσει;

Αν εγώ σου προσφέρω άφθονο χρήμα με 10% επιτόκιο και συ το αποδέχεσαι, τίνος είναι η ευθύνη;
Γιατί σε αυτή τη χώρα πάντα φταίνε οι άλλοι και δικαιολογίες του τύπου δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς ή με εξαναγκάσανε είναι αστείες.
Τα ήθελες και τα πήρες γιατί αδιαφορούσες για τις συνέπειες, όλα πρίμα θα πάνε και ποιος ζει και ποιος πεθαίνει.

Και μην ξεχνάμε ότι όταν σήμερα χαρακτηρίζουμε τοκογλυφικό ένα επιτόκιο του 5-6%, την περίοδο 1980-1990 ήταν άνω του 20% και μέχρι το 2000 12-13%.
Τότε γιατί δεν διαμαρτυρήθηκε κανείς για την τοκογλυφία;;

Τα περί επιτροπής ελέγχου του χρέους από την άλλη μάλλον με φαρσα προσομοιάζουν. Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί.
Μια επιτροπή δίχως τη συμμετοχή του δανειστή είναι νομικά ανίσχυρη και συνεπώς η λειτουργία της είναι για το θεαθήναι.
Να υποθέσουμε ότι όλοι οι δανειστές μας αποδέχονται την επιτροπή αυτή και καθόμαστε και συζητάμε σε ένα τραπέζι για το απεχθές χρέος.
Τί επιχειρήματα θα επικαλεστούμε;

Τα φάγανε σε μίζες!

Κρίθηκε κανείς από το πολιτικό-επιχειρηματικό σύστημα και από το δημόσιο ένοχος για διασπάθιση χρήματος και μπήκε φυλακή; Έχετε αποδείξει τα τελευταία 30 χρόνια κάτι τέτοιο;
Όχι θα του πείς. Όλα έχουν παραγραφεί.

Αγοράζαμε τα όπλα σας!

Σας υποχρέωσε κανείς να είστε η 2η χωρα στον κόσμο με το υψηλότερο ποσοστό ΑΕΠ που διαθέτει στην Άμυνα;;

Όχι κανείς δεν μας υποχρέωσε αλλά και σεις δεν μας προστατεύετε.

Φίλε μου δεν ήξερα ότι θέλετε και νταβατζή. Αυτά κοστίζουν!

Η ανικανότητα ή και σκοπιμότητα σε θέματα εξωτερικής πολιτικής τα τελευταία 20 χρόνια στοιχίζουν αυτό το 5-6% του ΑΕΠ.
Επίσης η λογική της ανάπτυξης της υπαίθρου δια της ιδρύσεως στρατοπέδων και καταλαβαίνουμε πολύ καλά ότι ένα μεγάλο μέρος από αυτό το 5% του ΑΕΠ στην Άμυνα σπαταλήθηκε για να δουλεύουν οι καφετέριες και τα fast food ανά την επικράτεια.

Αγοράζαμε τα γερμανικά και άλλα προϊόντα!!!

Τότε είμαστε ηλίθιοι, αλλά χρήσιμοι ηλίθιοι... Γιατί σπαταλήσαμε τα χρήματα στην κατανάλωση και όχι σε επενδύσεις.
Αν ο κώλος της αφεντιάς μας δεν βολεύεται παρά μόνο σε καθίσματα BMW και Mercedes...
Στη χώρα που εισάγει το 75% όσων καταναλώνει...
Στη χώρα που ξερίζωσε τη βιομηχανική παραγωγή προς χάριν των εισαγωγέων και των αντιπροσώπων...
Στη χώρα που το δημόσιο είναι ο μεγαλύτερος εργοδότης...
Στη χώρα που θέλει να παριστάνει κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι...
Στη χώρα που η επιδότηση έγινε συνώνυμο του δημόσιου μισθού...
Στη χώρα που σπατάλησε 3 ΚΠΣ και αναλώνει το 4ο και ακόμη δεν έχει δημιουργήσει τις αναγκαίες υποδομές...
Στη χώρα που το κράτος είναι συνεταίρος στην τσέπη σου...

Είμαστε σίγουροι ότι αυτή η επιτροπή δεν θα μας βυθίσει σε μεγαλύτερη κατάθλιψη;;;

Ανώνυμος είπε...

Οι ανεργοι και οι υπαλληλοι να πανε να κρεμμαστουν οικογενειακως .
Εγω ολο το χρημα το εχω σε τραπεζες του εξωτερικου .
Η τυχη σας και η γνωμη σας, με βρισκουν απολυτως αδιαφορο .

Το Προφίλ μας