Ο Αποστόλης ήταν άνθρωπος ακέραιος, αφοσιωμένος στη δουλειά και την οικογένεια του και είχε βαθιά αίσθηση του χιούμορ. Στα χρόνια που συνεργαστήκαμε είχα την ευκαιρία να γνωρίσω τα χαρίσματα του που περικλείονται σε τρεις λέξεις: έντιμος, εύστροφος και εργατικός.
Για την εντιμότητα και την εργατικότητα του μάρτυρες είναι οι δρόμοι,
οι πλατείες, τα έργα του Δήμου Κοζάνης όπου άφησε το αποτύπωμα του και
φυσικά οι συνάδελφοι του στην υπηρεσία.
Αυτό που οφείλω να υπογραμμίσω γιατί το έζησα είναι η άνεση και η
επάρκεια με την οποία ανταποκρίθηκε στην ιδιαίτερα απαιτητική εποχή
αξιοποίησης των ευρωπαϊκών προγραμμάτων.
Το πλέον εντυπωσιακό και από κάθε άποψη σπάνιο είναι το γεγονός ότι ο Αποστόλης ήταν ίδιος είτε ως διευθυντής, είτε ως ένα στέλεχος της τεχνικής υπηρεσίας. Πάντα συνεργάσιμος, προσηνής, συναδελφικός και πάντα έτοιμος να δώσει λύσεις στα προβλήματα που συνοδεύουν την υλοποίηση μεγάλων έργων. Ήταν πράγματι ένας σπάνιος χαρακτήρας.
Στην οικογένεια του που τη λάτρευε και τον λάτρευε απευθύνω τα θερμά
μου συλλυπητήρια και στους απογόνους του, παιδιά και εγγόνια, την
προτροπή της περηφάνιας στη μνήμη του.
Καλό ταξίδι Αποστόλη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου