του Δημήτρη Καμπουράκη από το protagon.gr
Όταν ένα κόμμα κατεβαίνει στον εκλογικό στίβο με φιλοδοξία να κερδίσει (ή έστω να διακριθεί), πρέπει να έχει σαφές, απλό, περιεκτικό και απολύτως κατανοητό μήνυμα προς το εκλογικό σώμα. Και ο πιο ατζαμής σύμβουλος επικοινωνίας μπορεί να εξηγήσει ότι ένα αόριστο, μπερδεμένο ή αντιφατικό κεντρικό μήνυμα, καθώς εκπέμπεται προς τον απλό κόσμο που ψάχνεται πριν πάει στην κάλπη, ούτε αποσαφηνίζεται από μόνο του, ούτε συγκεκριμενοποιείται.
Τουναντίον, αν δεν είναι στέρεο και διαυγές, διαθλάται ακόμα πιο παραμορφωτικά μέσα στις μύριες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές πραγματικότητες που διαπερνούν την κοινωνία των πολιτών, με αποτέλεσμα να επιτείνεται η αοριστία του και να πολλαπλασιάζεται η σύγχυση που αποπνέει. Η όλο και διογκούμενη αντιφατικότητά του, το μετατρέπει από επιθετικό όπλο σε εργαλείο πολιτικού αυτοχειριασμού. Τούτων δοθέντων, μελετώ το βασικό πολιτικό μήνυμα του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ σ’ αυτή την προεκλογική εκστρατεία και γουρλώνω τα μάτια:
«Κάναμε μια σκληρή και πρωτόγνωρη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, η οποία κατέληξε στο καλύτερο δυνατό μνημόνιο, το οποίο όμως δεν μας ικανοποιεί. Το μνημόνιο αυτό θα εφαρμόσουμε (σε πρώτο χρόνο;) για να μην χρεοκοπήσει η χώρα, αλλά την ίδια στιγμή παρουσιάζουμε κι ένα άλλο παράλληλο πρόγραμμα, το οποίο υλοποιώντας (σε δεύτερο χρόνο ή παράλληλα με το μνημόνιο;) θα καταργήσει εν τοις πράγμασι τα αρνητικά του μνημονίου. Ως μέσον για την υλοποίηση αυτού του παράλληλου προγράμματος, θα είναι μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, στην οποίαν δεν θα περιλαμβάνονται τα κόμματα με τα οποία από κοινού υπερψηφίσαμε το μνημόνιο, διότι αυτά είναι ψυχικά δεμένα με τη μνημονιακή λογική και συνεπώς ως κυβερνητικοί εταίροι θα στήριζαν μόνο την εφαρμογή του μνημονίου και όχι το παράλληλο πρόγραμμα που θα το ακυρώσει. Αρωγός σ’ αυτή την προσπάθεια θα είναι ένα λαϊκό κίνημα που θα κατεβαίνει στον δρόμο πιέζοντας την κυβέρνησή μας για να εφαρμόσει το παράλληλο αντιμνημονιακό της πρόγραμμα κατά του μνημονίου, αλλά θα στηρίζει την κυβέρνηση και όταν αυτή θα υλοποιεί το μνημόνιο για να μην πάει η χώρα στα βράχια».
Αυτό είναι το σαφές και καθαρό μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα. Αυτό πρέπει να ξεδιαλύνουν, να κατανοήσουν, να εγκολπωθούν και να υποστηρίξουν στα καφενεία και στις παρέες τους οι οπαδοί και οι ψηφοφόροι του. Οκ, λοιπόν, αφού αρέσει σ’ εκείνους εμένα δεν μου πέφτει λόγος. Πάντως με κάτι τέτοια, εκλογές δεν κερδίζονται. Διότι κατά την ταπεινή μου γνώμη, αυτό δεν είναι πολιτικό μήνυμα, είναι αγόρευση στον Άρειο Πάγο.
Όταν ένα κόμμα κατεβαίνει στον εκλογικό στίβο με φιλοδοξία να κερδίσει (ή έστω να διακριθεί), πρέπει να έχει σαφές, απλό, περιεκτικό και απολύτως κατανοητό μήνυμα προς το εκλογικό σώμα. Και ο πιο ατζαμής σύμβουλος επικοινωνίας μπορεί να εξηγήσει ότι ένα αόριστο, μπερδεμένο ή αντιφατικό κεντρικό μήνυμα, καθώς εκπέμπεται προς τον απλό κόσμο που ψάχνεται πριν πάει στην κάλπη, ούτε αποσαφηνίζεται από μόνο του, ούτε συγκεκριμενοποιείται.
Τουναντίον, αν δεν είναι στέρεο και διαυγές, διαθλάται ακόμα πιο παραμορφωτικά μέσα στις μύριες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές πραγματικότητες που διαπερνούν την κοινωνία των πολιτών, με αποτέλεσμα να επιτείνεται η αοριστία του και να πολλαπλασιάζεται η σύγχυση που αποπνέει. Η όλο και διογκούμενη αντιφατικότητά του, το μετατρέπει από επιθετικό όπλο σε εργαλείο πολιτικού αυτοχειριασμού. Τούτων δοθέντων, μελετώ το βασικό πολιτικό μήνυμα του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ σ’ αυτή την προεκλογική εκστρατεία και γουρλώνω τα μάτια:
«Κάναμε μια σκληρή και πρωτόγνωρη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, η οποία κατέληξε στο καλύτερο δυνατό μνημόνιο, το οποίο όμως δεν μας ικανοποιεί. Το μνημόνιο αυτό θα εφαρμόσουμε (σε πρώτο χρόνο;) για να μην χρεοκοπήσει η χώρα, αλλά την ίδια στιγμή παρουσιάζουμε κι ένα άλλο παράλληλο πρόγραμμα, το οποίο υλοποιώντας (σε δεύτερο χρόνο ή παράλληλα με το μνημόνιο;) θα καταργήσει εν τοις πράγμασι τα αρνητικά του μνημονίου. Ως μέσον για την υλοποίηση αυτού του παράλληλου προγράμματος, θα είναι μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, στην οποίαν δεν θα περιλαμβάνονται τα κόμματα με τα οποία από κοινού υπερψηφίσαμε το μνημόνιο, διότι αυτά είναι ψυχικά δεμένα με τη μνημονιακή λογική και συνεπώς ως κυβερνητικοί εταίροι θα στήριζαν μόνο την εφαρμογή του μνημονίου και όχι το παράλληλο πρόγραμμα που θα το ακυρώσει. Αρωγός σ’ αυτή την προσπάθεια θα είναι ένα λαϊκό κίνημα που θα κατεβαίνει στον δρόμο πιέζοντας την κυβέρνησή μας για να εφαρμόσει το παράλληλο αντιμνημονιακό της πρόγραμμα κατά του μνημονίου, αλλά θα στηρίζει την κυβέρνηση και όταν αυτή θα υλοποιεί το μνημόνιο για να μην πάει η χώρα στα βράχια».
Αυτό είναι το σαφές και καθαρό μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα. Αυτό πρέπει να ξεδιαλύνουν, να κατανοήσουν, να εγκολπωθούν και να υποστηρίξουν στα καφενεία και στις παρέες τους οι οπαδοί και οι ψηφοφόροι του. Οκ, λοιπόν, αφού αρέσει σ’ εκείνους εμένα δεν μου πέφτει λόγος. Πάντως με κάτι τέτοια, εκλογές δεν κερδίζονται. Διότι κατά την ταπεινή μου γνώμη, αυτό δεν είναι πολιτικό μήνυμα, είναι αγόρευση στον Άρειο Πάγο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου