Ενθυμίσεις της Μυρσίνης Τζιότζιου-Ρήγα (κατοίκου Βελβεντού) για τη συμπατριώτισσά της αγία νεομάρτυρα Ακυλίνα την Ζαγκλιβερινή.

 του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα

Με αφορμή τη μνήμη (27-9-2015) της αγίας νεομάρτυρος Ακυλίνας της Ζαγκλιβερινής και τη λειτουργική αναφορά (τροπάρια του Κανόνα, Συναξάρι, Απολυτίκιο, Μεγαλυνάριο, κήρυγμα) στο πρόσωπο και στο βίο της, συναντηθήκαμε στη Θεία Λειτουργία (στον ιερό ναό του αγίου Διονυσίου Βελβεντού) και συναντήσαμε στο σπίτι της (για το εορταστικό κέρασμα) την συμπαθή κυρία Μυρσίνη Τζιότζιου (σύζυγο του Θεοφάνη Ρήγα) που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ζαγκλιβέρι για μια συζήτηση γύρω από το πρόσωπο της συμπατριώτισσάς της αγίας Ακυλίνας.

‘’Γεννήθηκα, παπα-Κώστα, το 1938 στο Ζαγκλιβέρι και ζούσα σ’ αυτό, με την οικογένειά μου, μέχρι το 1966. Στην ηλικία των 28 ετών έφυγα από το Ζαγκλιβέρι στη Γερμανία. Από το 1973 είμαι στο Βελβεντό, παντρεμένη με το Θεοφάνη Ρήγα, τώρα πια ο Θεός να τον αναπαύσει.

Θυμάμαι για την αγία μας Ακυλίνα όλες τις διηγήσεις της μάνας μου, της γιαγιάς μου, όλων των συμπατριωτών μου.

Μιλούσαν για την αγία Ακυλίνα με πολύ σεβασμό και θαυμασμό, για το ‘’τι πέρασε’’ από τους Τούρκους σε ηλικία 18 ετών, για να μην αρνηθεί το Χριστό.

Άκουγα με ενδιαφέρον πως η αγία Ακυλίνα από μικρό κοριτσάκι ήταν πιστή, ότι από μικρή κοπέλα ξεχώριζε για την ομορφιά και για την πίστη στο Χριστό.

Κάποια μέρα ο πατέρας της μάλωσε με το γείτονά του, που ήταν Τούρκος και τον σκότωσε. Τον πήγαν στη Θεσσαλονίκη στο τούρκικο δικαστήριο. Αυτός για να γλιτώσει, έγινε ‘’Τούρκος’’.

Η Ακυλίνα τότε ήταν βρέφος, τη θήλαζε η μητέρα της. Μεγαλώνοντας τη συμβούλευε: -Να μην ‘’ακούσεις’’ το μπαμπά.

Ο πατέρας της, είχε δώσει υπόσχεση στο δικαστήριο, στα 18 να την κάνει, με το καλό ή με το στανιό, να γίνει ‘’τουρκάλα’’.

Η Ακυλίνα μεγαλώνοντας έδειχνε ότι αγαπούσε πολύ το Χριστό. Ο μπαμπάς της προσπαθούσε να την πάρει με το μέρος του αλλά δεν το κατάφερνε. Την τελευταία φορά που της μίλησε και πάλι η Ακυλίνα δε δέχτηκε. Ο αθεόφοβος πήγε στους Τούρκους και τους είπε: Εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα, αναλάβετέ την εσείς.

Την ‘’ανέλαβαν’’ οι Τούρκοι. Την τυράννησαν πάρα πολύ. Τη χτυπούσαν πολλές μέρες, παντού και στο κεφάλι, με αγκαθωτά ραβδιά που τα βουτούσαν σε δηλητήριο. Σχεδόν μισοπεθαμένη την πέταξαν στην αυλή του σπιτιού της. Τα τελευταία λόγια στη μάνα της ήταν: Μητέρα, έμεινα πιστή στο Χριστό. Και ξεψύχησε.

Οι Τούρκοι την έθαψαν με το έτσι θέλω ‘’μέσα στο τζαμί’’ του χωριού. Το βράδυ βγήκε φως απ’ τον ουρανό μέχρι κάτω τον τάφο της.

Τρία παλικάρια του χωριού πήγαν νύχτα, κρυφά και πήραν το σώμα της, το έβαλαν σε κοφίνια και το έθαψαν σε άγνωστο μέρος. Ορκίστηκαν να μην το φανερώσουν σε κανέναν.

Αυτή είναι η ιστορία της αγίας Ακυλίνας που την ακούγαμε μικρά παιδιά στο Ζαγκλιβέρι και μαζί με τους μεγάλους παρακαλούσαμε στο εικόνισμα την αγία να μας φανερώσει το μέρος που ήταν θαμμένη.

Οι συζητήσεις των μεγάλων για την αγία Ακυλίνα μ’  έκαναν και μένα να μάθω για τη ζωή της, για την πίστη της στο Χριστό, για το μαρτύριό της για το Χριστό, να την συμπαθήσω και να την αγαπήσω. Στη Γερμανία άναβα πάντα ένα κερί για την αγία Ακυλίνα μας και την παρακαλούσα.

Φαίνεται ότι η αγία, μας άκουσε και φανέρωσε το μέρος όπου την έβαλαν τα τρία παλικάρια του χωριού μας. Ο τάφος της, όπως το ξέρεις κι εσύ πάτερ, βρέθηκε στην Όσσα του Λαγκαδά.

Χαίρομαι διπλά. Μια φορά που φανερώθηκε η αγία μας και μια φορά που επέστρεψε στο χωριό της, στο χωριό μας.

Ευχαριστώ, από το Βελβεντό, το Θεό και την αγία Ακυλίνα για όσα έμαθα γι’  αυτήν, που με βοήθησαν πολύ στη ζωή μου.

Έχω ακούσει τα καλύτερα λόγια για τον καινούργιο δεσπότη (αναφέρεται στον Σεβ. Μητροπολίτη Ιερισσού κ. Θεόκλητο) πόσο καλός είναι και πόσο πολύ φροντίζει για την αγία μας Ακυλίνα και ότι συνεργάστηκαν μαζί με το δεσπότη του Λαγκαδά (αναφέρεται στο Σεβ. Μητροπολίτη Λαγκαδά κ. Ιωάννη) για να έρθει (26-9-2013) η αγία Ακυλίνα από την Όσσα στο Ζαγκλιβέρι. Η αγία μας να τους έχει κι αυτούς και όλο τον κόσμο καλά ’’.

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας, παπαδάσκαλος (27-9-2015)