Ενοχλεί η προφυλάκιση Εφραίμ; Όχι η Μονή Α.Ε.;

του Τάσου Παππά από το aixmi.gr
Οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης προφανώς δεν είναι υπεράνω κριτικής. Είναι δικαίωμα κάθε πολίτη να σχολιάζει  την ετυμηγορία των δικαστηρίων και τις επιλογές των δικαστικών αρχών πριν από την εκδίκαση των υποθέσεων. Υπό μία προϋπόθεση: Η κρίση τους να μην είναι προϊόν πολιτικών ή άλλων σκοπιμοτήτων. Συμβαίνει αυτό στην περίπτωση του μοναχού Εφραίμ;
Νομίζω πως οι περισσότεροι εξ αυτών που επιτίθενται στη Δικαιοσύνη και την κατηγορούν για σκληρότητα δεν είναι τόσο αμερόληπτοι όσο ισχυρίζονται ότι είναι. Κανέναν απ’ αυτούς δεν θυμάμαι να διαμαρτύρεται, για παράδειγμα, όταν το δικαστήριο που δίκαζε υποθέσεις τρομοκρατίας εξαντλούσε την αυστηρότητα του επιβάλλοντας εξοντωτικές ποινές σε κατηγορούμενους νεαρής ηλικίας. Τότε μάλλον τους βόλευε η απόφαση και οι λόγοι της αφωνίας τους ήταν ιδεολογικοί. Για κάποιους  τα κίνητρα της σημερινής αντίδρασης είναι ιδεολογικά.
Υποστηρίζουν ότι πλήττεται βάναυσα η Ορθοδοξία, δυσφημείται η εκκλησία και προσβάλλεται το φρόνημα των πιστών. Τους ενοχλεί η προφυλάκιση ενός ηγουμένου και δεν ενοχλούνται με το γεγονός ότι διάφοροι μεγαλόσχημοι ρασοφόροι και υπερδραστήριοι μοναχοί έχουν μετατρέψει τις Μητροπόλεις  και τις Μονές  σε ανώνυμες εταιρείες [Α.Ε], ότι έχουν εμπορευματοποιήσει τα πάντα εκμεταλλευόμενοι τους ανιδιοτελείς ανθρώπους, ότι συμπεριφέρονται περισσότερο ως διευθυντές επιχειρήσεων, παρά ως ποιμένες ψυχών, ότι, αντί να προτάσσουν το αγαπητικό πρόταγμα του Χριστιανισμού, ασχολούνται με μετοχές και τα κληροδοτήματα των ευκατάστατων χριστιανών, ότι, αντί να εκφέρουν λόγο αλληλεγγύης και συμπόνιας για τον πάσχοντα, χρησιμοποιούν τον άμβωνα για να εκφωνήσουν εμπρηστικούς λόγους και ιερεμιάδες κατά των αντιπάλων τους με ύφος που ταιριάζει σε δημαγωγούς και όχι σε εκπροσώπους μιας θρησκείας της ευρυχωρίας και της ελεημοσύνης, ότι διάγουν πολυτελή βίο, ενώ την ίδια στιγμή το ποίμνιό τους πένεται, ότι γίνονται τιμητές της ηθικής των άλλων, αν και η προσωπική στάση τους κάθε άλλο παρά συνάδει με το σχήμα τους και την αποστολή τους.
Με το μαχητικό αθεϊσμό και τον αντικληρικαλισμό η Ορθοδοξία βρίσκεται εδώ και αιώνες σε ευθεία αντιπαράθεση. Η αντοχή της στα επιχειρήματα της Επιστήμης και του Ορθού Λόγου είναι εκπληκτική. Ωστόσο, το ρόλο της δεν τον απειλούν τόσο οι κοσμικοί αντίπαλοι της, όσο οι θεομπαίχτες που κυκλοφορούν στους κόλπους της. Υποδύονται τους ευσεβείς πιστούς, ενώ έχουμε να κάνουμε με  άθεους εκ πεποιθήσεως! Αν πίστευαν ότι υπάρχει Θεός δεν θα συμπεριφέρονταν με ανοίκειο τρόπο. Θα φοβούνταν την τιμωρία.