Ο μεσίτης που μου τηλεφώνησε χθες
το πρωί, μου εξήγησε ότι οι τιμές των ακινήτων μένουν τόσο ψηλές επειδή το ¼
των όσων είχαν δώσει στο μεγάλο μεσιτικό-ισως το μεγαλύτερο γραφείο του κέντρου
της Αθήνας –σπίτια για πώληση ή ενοικίαση, τα απέσυραν περιμένοντας το τέλος
της κρίσης, την υπολογίζουν για το τέλος του επόμενου χρόνου. Τότε πιστεύουν
ότι θα μπορέσουν εκ νέου να ζητήσουν τις εξωφρενικές τιμές των 4-5000
ευρώ/τετραγωνικό για κατοικίες που πωλούνται.
Το άλλο τηλεφώνημα από ένα γιατρό που διορίστηκε στο ΕΣΥ –σε πόλη της Βόρειας Ελλάδας –σε ορθοπεδική κλινική. Ο μισθός του είναι χαμηλότερος από τον μισθό νεοπροσλαμβανόμενων στην τηλεόραση αλλά δεν τον ενδιαφέρει, «τον πληρώνουν οι εταιρείες που πωλούν το ορθοπεδικό υλικό στο νοσοκομείο» και έτσι ζει την οικογένειά του, που εξακολουθεί να μένει στην Αθήνα.
Το άλλο τηλεφώνημα από ένα γιατρό που διορίστηκε στο ΕΣΥ –σε πόλη της Βόρειας Ελλάδας –σε ορθοπεδική κλινική. Ο μισθός του είναι χαμηλότερος από τον μισθό νεοπροσλαμβανόμενων στην τηλεόραση αλλά δεν τον ενδιαφέρει, «τον πληρώνουν οι εταιρείες που πωλούν το ορθοπεδικό υλικό στο νοσοκομείο» και έτσι ζει την οικογένειά του, που εξακολουθεί να μένει στην Αθήνα.
Υπάρχουν δύο τρόποι για να
αντιμετωπίσει κανείς τη φούσκα. Είτε βάζοντας περισσότερο αέρα σε αυτήν είτε
αφαιρώντας αέρα. Όταν βγάλεις αέρα πάρα πολλοί από τις στρατιές των Ελλήνων
μικρομεσαίων που δεν κάνουν κάτι τι το ιδιαίτερο στην αγορά – δεν είναι τυχαίος
ο υπερεπαγγελματισμός σε κάθε σχεδόν επαγγελματικό κλάδο της ελληνικής
οικονομίας – θα «μείνει εκτός». Δεν υπάρχει όμως άλλος, «χρυσός δρόμος» προς
την εσωτερική υποτίμηση. Η Ελλάδα αν θέλει να μείνει στο ευρώ πρέπει να γίνει
φθηνότερη χώρα. Διαφορετικά κινδυνεύει και να μείνει εκτός ευρώ και να γίνει
ακόμα ακριβότερη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου