Και κανείς δεν τολμά να αρθρώση λόγον αληθείας...

«Και κανείς δεν τολμά να αρθρώση λόγον αληθείας! Κανείς δεν τολμά, ίσως δεν υπάρχει ίχνος αρετής για να τολμήση να φθάση στην  αλήθεια, η μάλλον να αγγίξη το κράσπεδο των ιματίων της ΑΛΗΘΕΙΑΣ…».

Είπαμε να μην σχολιάσουμε (σοβαρά) την εγκύκλιο του Δέσποτα μέρες που είναι, αλλά ο παραλογισμός της συλλογιστικής του (μας) προκαλεί:

Να δεχτούμε ότι πολλοί άνθρωποι δεν ζουν "εν Χριστώ" όπως ίσως θα ήθελε ο Δεσπότης. Να δεχθούμε ότι δεν υπάρχει πολυφωνία και φιλαλήθεια - αφού κανείς (;) δεν τολμά να την αρθρώσει- για λόγους αποχής από την εν λόγω ζωή. Να δεχθούμε ότι και τα χάλια οικονομικά μας – και της χώρας κατ’ επέκταση, είναι αποτέλεσμα της απιστίας μας. Να δεχθούμε ότι όλα τα δεινά που περιγράφει στην χριστουγεννιάτικη εγκύκλιο ο κ.κ. Παύλος, δηλ. ότι «Υποφέρει ο σημερινός άνθρωπος, θηρία άγρια οι κοινωνίες και οι συμπεριφορές των, ο ένας να κατασπαράξη τον άλλον, αδικίες, μίση, φθόνοι! Απαξιώθηκαν τα πάντα και αξίες και ήθη και θεσμοί!» είναι πάλι αποτέλεσμα της αποχής από την πνευματική ζωή.

Ωραία όλα αυτά, και ιδιαίτερα πολύ πνευματικά, αν δεν μας δημιουργούνταν ερωτηματικά με τη συλλογιστική του, που χωλαίνει σε σημεία: Αφού όσοι δεν ζουν «εν Χριστώ» δεν τολμούν να μιλήσουν και να αγγίξουν «το κράσπεδο των ιματίων της Αλήθειας» γιατί δεν αναλαμβάνουν το έργο αυτό όσοι ζουν την πνευματική ζωή που θα επιθυμούσε ο Δεσπότης; Άρα με τη συλλογιστική του κ. κ. Παύλου δεν υπάρχει κανείς σε ολόκληρη τη χώρα –και μάλλον σε ολόκληρο το χριστιανικό κόσμο που αριθμεί εκατομμύρια, που να ζει με τέτοιον τρόπο. Στον Ελλαδικό χώρο υπάρχουν 81 Μητροπόλεις με τους αντίστοιχους Μητροπολίτες τους, υπάρχουν θρησκευτικές οργανώσεις, θεολογικές σχολές, κατηχητικά σχολεία, αναρίθμητοι επανδρωμένοι μοναστηριακοί ναοί και μη, ιερείς, διάκονοι, πολίτες που δηλώνουν πιστοί και από όλους αυτούς δεν υπάρχει ένας ή μία, του κ.κ. Παύλου συμπεριλαμβανομένου, που να ζει ως «φιλάδελφος, φιλόθεος, φιλάγιος» ώστε να εκφράσει την αλήθεια;

Κατ’ επέκταση υποθέτουμε ότι ο κ.κ. Παύλος διαφωνεί με το πρόσφατο φυλλάδιο «Προς το Λαό» που μοιράστηκε στους ναούς από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος και αναφέρεται στη γενικότερη οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας. Διότι ή το φυλλάδιο ψεύδεται, ή ο (φερόμενος) συντάκτης του φυλλαδίου Δεσπότης Σισανίου και Σιατίστης δεν ζει εν Χριστώ… ή κάτι τρέχει με τη χριστουγεννιάτικη εγκύκλιο…

Βέβαια η σύνδεση της οικονομικής ύφεσης με την αποχή από την εν Χριστώ ζωή είναι τουλάχιστον αστεία. Όπως ισχυρίζεται το κείμενο  «Η οικονομική ύφεσις είναι το αποτέλεσμα της αποστασίας από το υπέρ όνομα, το γλυκύτατον όνομα, από τον Ιησούν». Ωραία. Άρα όποιος απέχει από τον Ιησού είναι φτωχός και όποιος κοινωνεί τον Ιησού είναι πλούσιος.  Αντίστοιχα, όποια χώρα, χριστιανική υποθέτουμε, ζει μακριά από το Χριστό είναι σε ύφεση, και όποια χώρα ζει κοντά στο Χριστό είναι σε ανάπτυξη και ευημερία;;;; Με τις μη Χριστιανικές χώρες δεν ξέρουμε τι γίνεται… δεν διευκρινίζεται… Άρα, για να βγούμε από την ύφεση αρκεί να ξαναγυρίσουμε κοντά στο Χριστό; Το κόλπο θα δουλεύει προφανώς και προσωπικά, άρα αν προσευχηθώ και αρχίσω να ζω κοντά στο Χριστό θα πλουτίσω; Τόσο απλό ήταν;

Έτσι εξηγείται λοιπόν! Γι’ αυτό έχει τόση μεγάλη περιουσία η Εκκλησία της Ελλάδος!

«Όταν λείπη ο Θεός από την καρδιά του ανθρώπου, τα πάντα επιτρέπονται» Αν δεν μας απατά η μνήμη μας τη συγκεκριμένη φράση την είπε ο –όχι και τόσο σύγχρονος- μέγιστος λογοτέχνης Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι και όχι  «ένας (ανώνυμος) σύγχρονος Ρώσος φιλόσοφος». 

Και για να είμαστε ειλικρινείς περιμέναμε κάτι άλλο από τον «ελέω Θεού Μητροπολίτη». Πέρα από τις νουθεσίες περί «ανοίγματος της καρδιάς μας» στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, επιθυμούσαμε να μας μεταδώσει την ελπίδα και την αισιοδοξία που πηγάζει από τη Γέννηση του Χριστού και το βαθύτερο νόημά της. 

Αλλά μάλλον αυτό άπτεται της αλήθειας και ΑΥΤΗ δεν τολμά κανείς να την εκφράσει…