Ομιλία Προέδρου Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Κοζάνης Δημητρίου Ντέντη στην απεργιακή κινητοποίηση της 15ης Δεκεμβρίου 2010

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, 
Η επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι σήμερα στην Ελλάδα από την κυβέρνηση του μνημονίου, δεν έχει να κάνει με τα οικονομικά προβλήματα της χώρας, αλλά με την ικανοποίηση της οικονομικής ολιγαρχίας για την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων. Ο στόχος είναι προφανής και επικεντρώνεται στην επιστροφή των συνθηκών εργασίας σε εκείνες που επικρατούσαν έναν αιώνα πριν.

Ο κ. Παπανδρέου και οι υπουργοί του, μόλις πέρυσι μας έλεγαν ότι «λεφτά υπάρχουν» και ότι η αγορά κατακλύζεται από καρτέλ που θα καταργηθούν μόλις αναλάβουν την εξουσία, όμως όλα αυτά τα ξέχασαν και σήμερα πλήρως ευθυγραμμισμένοι με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, σπεύδουν να ικανοποιήσουν κάθε επιθυμία τους.

Τη στιγμή που εργαζόμενοι σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα στενάζουν με τη διαρκή μείωση των απολαβών τους, τη στιγμή που η φοροκαταιγίδα εξαφανίζει τα εισοδήματά τους πριν καν έλθουν στα χέρια τους, τη στιγμή που οι εργαζόμενοι γίνονται λάστιχο στα χέρια των εργοδοτών, ο κ. Παπακωνσταντίνου έφτασε να προτείνει διαγραφή χρεών οφειλετών ύψους δισεκατομμυρίων ευρώ αντί να τα εισπράξει.

Στη σοσιαλιστική Ελλάδα του 2010 γίνεται συνειδητή αναδιανομή εισοδήματος με στόχο τον πλουτισμό των λίγων και την εξαθλίωση των πολλών.

Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο που το προηγούμενο χρονικό διάστημα είδαν τις απολαβές τους να μειώνονται δραματικά, την κοινωνική ασφάλιση να μπαίνει στην κλίνη του Προκρούστη και τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα να καρατομούνται, σήμερα δέχονται ακόμη μία επίθεση με στόχο την τελική τους εξαθλίωση.

Με το μνημόνιο 2 επιχειρούνται βίαιες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις καταργώντας τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ενώ με πρόφαση συγχωνεύσεις και καταργήσεις οργανισμών έρχονται απολύσεις προσωπικού. Ο κ. Χάρης Παμπούκης που μίλησε για απολύσεις στο δημόσιο, είναι ο λαγός που προετοιμάζει την κοινωνία για ακόμη ένα ανάλγητο και αντικοινωνικό μέτρο.

Με το νέο μισθολόγιο που προωθείται μειώνονται ακόμη περισσότερο οι μισθοί όλων των δημοσίων υπαλλήλων, όταν οι δημόσιες υπηρεσίες και οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας μπαίνουν στο στόχαστρο των ιδιωτικοποιήσεων θέτοντας υπό αμφισβήτηση τόσο τις θέσεις εργασίας, όσο και τη δυνατότητα των πολιτών να έχουν πρόσβαση σε κοινωνικά αγαθά. Τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ αυξάνονται δραματικά και λειτουργούν ως μηχανισμοί «αφαίμαξης» του οικογενειακού εισοδήματος.

Η ανεργία έχει εκτιναχθεί στα ύψη και η παραγωγική διαδικασία βαίνει διαρκώς μειούμενη λόγω της συνεχούς λιτότητας και της «εξάτμισης» των εισοδημάτων. Η ελληνική οικονομία μπήκε πλέον σε βαθιά και παρατεταμένη ύφεση που δεν έχει τέλος.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου μειώνει τους φορολογικούς συντελεστές για τις επιχειρήσεις χωρίς καμία εγγύηση επενδύσεων, ενώ επιτίθεται άγρια σε μισθωτούς και συνταξιούχους με αύξηση φόρων, Φ.Π.Α, ειδικών φόρων κατανάλωσης και της άμεσης φορολογίας.

Η υγεία, η παιδεία, οι κοινωνικές υπηρεσίες αποδιαρθρώνονται και υποβαθμίζονται, ενώ οι έλληνες εργαζόμενοι αναγκάζονται να πληρώσουν για να έχουν πρόσβαση σ’ αυτές.

Αρνούμαστε να πληρώσουμε άλλη μια φορά την κρίση που δημιούργησαν οι τράπεζες, οι μεγάλες βιομηχανικές χώρες του ευρωπαϊκού βορρά, οι διεθνείς και ντόπιοι τοκογλύφοι.

• Απαιτούμε τώρα να αλλάξει η πολιτική που εξυπηρετεί τους δανειστές και το μεγάλο κεφάλαιο.
• Απαιτούμε τώρα την ανατροπή του μνημονίου και των αντεργατικών πολιτικών.
• Διεκδικούμε το δικαίωμα στην εργασία με αξιοπρεπείς αμοιβές, το δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλιση, στις σταθερές εργασιακές σχέσεις, το δικαίωμα στη ζωή.