Ας μου
εξηγήσει κάποιος σοφότερος εμού του ταπεινού και ασήμαντου πολίτη της Ελληνικής
Δημοκρατίας, για ποιο πράγμα θα ψηφίσω στις εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη του σωτηρίου(για
ποιόν;) έτους 2015. Ας μας πει σε τι θα χρησιμεύσουν αυτές οι εκλογές που δεν
μπορούσε η απελθούσα κυβέρνηση να πραγματοποιήσει τις πολιτικές της και
προσφεύγει ασθμαίνουσα στο Λαό για φρέσκια επιβεβαίωση;
Νωπή
εντολή δεν της δόθηκε στα τέλη του περασμένου Γενάρη; Ολόφρεσκη επιβεβαίωση δεν
πήρε με το πρόσφατο δημοψήφισμα; Τι κρίση εμπιστοσύνης είναι αυτή που τους έχει
καταλάβει και καταφεύγουν κάθε λίγο και λιγάκι στην ετυμηγορία της κάλπης,
σέρνοντας έναν απογοητευμένο κόσμο και μια επιεικώς χειμαζόμενη οικονομία, στα
πολιτικά τους καπρίτσια.
Ακόμα
δεν έχω καταλάβει μετά την κατάρρευση του ιδεολογικού πρόσημου στα κόμματα -με
κάποιες εξαιρέσεις βέβαια- και την εμπέδωση της μνημονιακής προσαρμογής, τι μπορούν
να προσφέρουν αυτές οι εκλογές στη Χώρα πέρα από τις μύχιες επιθυμίες προσώπων
και παρατάξεων… Αφού ούτως η άλλως η κυβερνητική πολιτική καθορίζεται από τα
μνημόνια που η συντριπτική πλειοψηφία του πολιτικού μας συστήματος έχει βάλλει
φαρδιά πλατειά την υπογραφή του. Τι προσπαθούν να μας πουν μέσα από έναν
βερμπαλισμό που έχει καταλάβει τη θέση των επιχειρημάτων και των διακριτών
πολιτικών που τα καθόριζαν, όταν έχουν υποστείλει τις διακηρύξεις τους και προσπαθούν να διατηρηθούν με
υποστυλώματα που υπερθεματίζουν ότι αναθεμάτιζαν…
Έτσι οι αδιαπραγμάτευτες κόκκινες γραμμές έγιναν ροζ στα πλυντήρια της Τρόικας
και η «αριστερή» τους κατεύθυνση μπέρδεψε το ΚΕΦΑΛΑΙΟ του Μαρξ με το ΚΕΦΑΛΑΙΟ
του καπιταλισμού, αναζητώντας ταυτότητα «Νέου
Τύπου» που να είναι αποδεκτή από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά και οι
άλλοι που θέλησαν να συνεχίσουν αμετακίνητοι την κούρσα της ταξικής πάλης
αναζητώντας αριστερό ταξίμετρο που να καταγράφει την διαδρομή σε αποσυρμένες δραχμές,
αγνόησαν ότι η «ταρίφα» πληρώνεται σε ζωντανό νόμισμα.
Βέβαια
δεν ήταν μόνο η «πρώτη φορά αριστερά» που χάθηκε στη δύνη των μνημονίων και της
ιδεολογικής αποκαθήλωσης. Όλα τα κόμματα
εξουσίας που διαμόρφωσαν κυβερνητική πρόταση τα τελευταία χρόνια, βούλιαξαν
μέσα στην ανεπάρκειά τους ν’ ανταποκριθούν στην κοινωνική εξόντωση και στην
κατάρρευση της οικονομίας μας.
Όλα
και πρώτα η παραδοσιακή δεξιά, που πέρναγε αβίαστα από την νεοφιλελεύθερη
αντίληψη στον κεντροδεξιό χώρο. Που παίζοντας σε διπλά ταμπλό φλέρταρε άλλοτε
με την ιδιωτική οικονομία και άλλοτε με τη δημόσια ψηφοθηρία. Που προκειμένου
να ικανοποιήσει όλες τις αποχρώσεις του μπλε, δημιούργησε έναν πολιτικό καμβά
που περιέχει τις πενήντα αποχρώσεις του γκρι. Που καταγγέλλοντας αρχικά το
μνημόνιο του Γ. Παπανδρέου έκρουσε πρίμα από πατριωτικό οίστρο, για να τα
υπερασπιστεί όλα ατάκτως στη συνέχεια.
Έως το άλλοτε κραταιό Σοσιαλιστικό Κίνημα που
από κόμμα της ΕΛΠΙΔΑΣ του Ελληνικού Λαού ελπίζει τώρα με βάσει τις
δημοσκοπήσεις σ’ ένα καλό ποσοστό για συνεργασίες... Ίσως δεν έχει γίνει
αντιληπτό καλή μου Φώφη ότι οι πολιτικές δυνάμεις αναδεικνύονται μέσα από
υπερβάσεις και μέσα από ζυμώσεις θέσεων
και προσώπων, που διαθέτουν ισχυρό ένζυμο στο DNA του Κινήματος, αν θέλουν να
ξεφύγουν από τους «δεύτερους ρόλους».
Έως
τέλος στον έτερο εταίρο της κυβερνητικής συμπόρευσης που επιχειρεί τώρα να
παραδώσει και παιδαγωγικά μαθήματα σε «Δεξιόχειρα» γραφή, εξ’ αιτίας της μπαταρισμένης
«Αριστεράς» του Νεαρού Αγοριού. Δεν ξέρω αν παραπέμπει σε πολιτικούς
διαχωρισμούς η δεξιές παραινέσεις, αλλά ο συμβολισμός του «ΓΥΨΟΥ» και μόνο, προκαλεί
ανατριχίλα.
Αυτά
όσον αφορά τα κόμματα που άσκησαν κυβερνητική εξουσία, γιατί υπάρχουν και οι
πολιτικές ομάδες που είχαν σοβαρή εκπροσώπηση στο Κοινοβούλιο και δεν
συμμετείχαν σε κυβερνητικούς συνασπισμούς. Όπως υπάρχουν και νέες πολιτικές
προτάσεις που διεκδικούν την είσοδό τους στα Κοινοβουλευτικά έδρανα και
συνθέτουν μαζί με τους παλιούς ένα μωσαϊκό αλχημιστών που μας διαβεβαιώνουν ότι
θα σώσουν τη Χώρα από τη χρεοκοπία, την Κοινωνία από την φτώχεια, τους Ανέργους
από την ανεργία, τους Νέους απ’ την απελπισία και θα μας δώσουν επί πλέον και
το πρωτάθλημα δώρο…
Και ενώ με διαβεβαιώνουν υποσχόμενοι, δεν
μου εξηγεί κανείς γιατί γίνονται αυτές οι εκλογές, όταν μάλιστα με
προετοιμάζουν για τις μετεκλογικές τους συνεργασίες; Γιατί πρέπει να πληρώσουμε
33,2 εκατομμύρια ευρώ σε δανεικά; Γιατί η Δημοκρατία μας πρέπει να δοκιμάζεται
στις αντοχές μας;
Γιατί..; Θα μου απαντήσει κανείς ή θα το πάρει το
Ποτάμι…
Μαγκλάρας Βασίλης
magklarasvas@yahoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου