Κυνηγώντας... φαντάσματα

Γράφει ο Αντώνης Δαλίπης

Σε άλλες περιπτώσεις, λιγότερο τραγικές, θα έλεγαν πολλοί ότι η χώρα μοιάζει σαν να κυνηγάει την... ουρά της.

Επτά χρόνια κρίσης, με τρία μνημόνια στην πλάτη που τα έχουν υπηρετήσει φιλότιμα όλα τα κόμματα, πλην ΚΚΕ, η χώρα έχει κολλήσει στα στοιχεία του 2009 για το ύψος του δημοσιονομικού ελλείμματος.

Σε κάθε στιγμή αμηχανίας η συζήτηση και η πολιτική αντιπαράθεση επιστρέφει από εκεί που ξεκίνησε. Στα «φαντάσματα» του 2009.

Και ξεκινά από την αρχή ο καβγάς εάν το έλλειμμα ήταν 15% ή 10% ή μικρότερο, εάν το είχε αποκρύψει με δημιουργική λογιστική η ΝΔ ή εάν διογκώθηκε στη συνέχεια από το ΠΑΣΟΚ για να ανοίξει η κερκόπορτα και να εισέλθει ο «λύκος» του ΔΝΤ, το Ταμείο δηλαδή που είναι το μόνο το οποίο τάσσεται σήμερα υπέρ του haircut του χρέους.

ΕΤΣΙ ΤΩΡΑ πήραν πάλι όλοι το υποδεκάμετρο και προσπαθούν, εφτά χρόνια μετά, να μετρήσουν ξανά το έλλειμμα, το οποίο είχε προσδιοριστεί τότε -κατά την Eurostat- με επιστημονικά παραδεκτή μέθοδο.

Και άσχετα με τη δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης, το πολιτικό προσωπικό της χώρας αναλώνεται στο άχαρο παιχνίδι με στόχο να αποποιηθεί το καθένα των δικών του ευθυνών, να αποδώσει στον αντίπαλο όλα τα δεινά της χώρας και γιατί όχι, εάν όλα έρθουν βολικά, να χρεωθεί σ’ αυτόν ιστορικά η εθνική περιπέτεια.

Όλοι με βάση σημερινές πολιτικές ισορροπίες και στοχεύσεις προσπαθούν να ερμηνεύσουν γεγονότα παρελθόντων ετών και να ανοίξουν ένα νέο κύκλο αντιπαράθεσης που θα εμπεριέχει όλους τους αγαπημένους μύθους των Ελλήνων περί «προδοτών», «συνωμοτών», «απατρίδων» και «ανίκανων».

Και όλοι εντρυφούν στα νούμερα και τα στοιχεία της Στατιστικής, αφαιρώντας ή προσθέτοντας δαπάνες του 2009, αντί να διαβάσουν δύο μόνο ομιλίες δύο πρώην πρωθυπουργών.

Εκείνη του Κ. Σημίτη τον Δεκέμβριο του 2008, που προειδοποιούσε στη Βουλή την τότε κυβέρνηση της ΝΔ ότι εάν δεν ληφθούν έκτακτα μέτρα, έρχεται το ΔΝΤ.

Και την ομιλία του Κ. Καραμανλή στη ΔΕΘ τον Σεπτέμβριο του 2009, που πάγωσε το Βελλίδειο όταν ανακοίνωνε τα μέτρα που ήταν αναγκαία για την οικονομία και έπρεπε να ληφθούν αμέσως μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου.

Δύο μήνες νωρίτερα η «Ημερησία», έχοντας στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, έγραφε στο πρωτοσέλιδό της ότι το έλλειμμα κινείται πλέον σε διψήφιο αριθμό.

Τώρα με τρία μνημόνια να βαρύνουν τους Έλληνες, λίγη σημασία έχει εάν το έλλειμμα του 2009 ήταν 15,3% ή 15,25% ακόμη και 10%. Η ουσία είναι ότι μ’ όλα αυτά εκλάπη η ζωή των ένδεκα εκατομμυρίων Ελλήνων, γιατί έως τότε κανένας δεν θέλησε να αλλάξει ρότα, ούτε τώρα θέλει να αποστρέψει το βλέμμα από τα παλαιά και μικροπολιτικά και να κοιτάξει το μέλλον.

imerisia.gr