Οι «χορηγοί» εμφυλίου

Γράφει ο Αντώνης Δαλίπης

Αυτό που γίνεται με τις «αυθόρμητες» εκδηλώσεις πολιτών κατά βουλευτών πρέπει κάποτε να τελειώσει.

Και επικίνδυνο είναι και προδίδει πολιτική ανωριμότητα και κυρίως αυτό, συντηρεί μια επικίνδυνη παραβατική συμπεριφορά χωρίς αρχή, μέση και τέλος.

Φυσικά ούτε είναι λογικό το επιχείρημα των αγανακτισμένων σήμερα για τη στάση των «αγανακτισμένων» του χθες.

Μπορεί η εκδίκηση να είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο, μπορεί κατά μια άποψη δικαιολογημένα ο και λίγο Αρβανίτης, όπως ο ίδιος δηλώνει, Θ. Πάγκαλος να αισθάνεται την ανάγκη να πληρώσει με το ίδιο νόμισμα για όσα ο ίδιος υπέφερε από φανατικούς Συριζαίους, αλλά σίγουρα αυτό δεν οδηγεί πουθενά.

Κι αν μένει κάτι χρήσιμο απ’ όλα αυτά, είναι ότι όλοι αυτοί που είχαν πρωτοστατήσει ή είχαν ενθαρρύνει τους προπηλακισμούς βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, μηδέ εξαιρουμένου και του τότε πρωθυπουργού, πρέπει να διαπιστώνουν τώρα το μεγάλο λάθος τους.

Ένα λάθος στο οποίο περιέπεσαν περιέργως αυτοί που είχαν πληρώσει ακριβά στα εμφυλιοπολεμικά χρόνια, όταν μαυροφορεμένες υποτίθεται χήρες και «αγανακτισμένοι» πολίτες προπηλάκιζαν ή και λιντσάριζαν με τη βοήθεια της τότε χωροφυλακής όσους αρνούνταν να συνταχθούν ιδεολογικά μαζί τους.

Και ενώ παρόμοια γεγονότα είχαν εκλείψει μεταπολιτευτικά από την πολιτική σκηνή, προσλαμβάνουν τώρα νέες διαστάσεις με πρώτους διδάξαντες βέβαια τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ.

Τα τελευταία επεισόδια με αφορμή το αγροτικό, το ασφαλιστικό και το προσφυγικό πρόβλημα, είναι οξύτατα και προκαλούν ιδιαίτερη ανησυχία.

Αν η λογική αυτών που τα προκαλούν είναι να εκδικηθούν για παλαιότερες αντίστοιχες προκλήσεις των σημερινών «νικητών» είναι μια λογική βεβαίως προβληματική και τα όποια επιχειρήματα αυτών που την προβάλλουν έωλα.

Απλώς έτσι συντηρούν «ένα φαύλο κύκλο», δυναμιτίζουν το κλίμα και προετοιμάζουν, τουλάχιστον οργανωτικά, τις μελλοντικές εκδηλώσεις αγανακτισμένων όταν η πολιτική πυραμίδα αναστραφεί.

Αλλά έτσι η πολιτική κινδυνεύει να προσβληθεί από τον ιό του χουλιγκανισμού ή καλύτερα μιας ιδεολογίας που πρεσβεύει το δίκαιο του όχλου.

Ο φαύλος κύκλος διατηρείται, ο σπόρος της διχόνοιας καλλιεργείται και εκτός από τον κίνδυνο να εκφύγει από κάθε έλεγχο η κατάσταση, ο φανατισμός και οι βίαιες εκδηλώσεις εμποδίζουν κάθε μέτρο και απόφαση και κρατούν σε ομηρεία και την οικονομία και τη χώρα ολόκληρη.

Άλλωστε οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ γνωρίζουν ή όφειλαν να γνωρίζουν ότι δίπλα στους προηγούμενους αγανακτισμένους ανδρώθηκαν και «φυλές» που αν, ο μη γένοιτο, καταλάβουν την εξουσία, θα απαγορεύουν τις συναθροίσεις άνω των... τριών ατόμων.